Czy możliwe jest dokonywanie obniżenia stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy (...)

Czy możliwe jest dokonywanie obniżenia stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dla środków trwałych wprowadzanych do rejestru środków trwałych począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2012 r. (data wpływu 25 czerwca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości obniżenia stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych wprowadzonych do rejestru środków trwałych począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 25 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości obniżenia stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych wprowadzonych do rejestru środków trwałych począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Zakłady S.A. (dalej: ?Spółka? lub ?Wnioskodawca?) prowadzą działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, na podstawie zezwolenia strefowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (?ustawa o PDOP?), nr 115/2008 z dnia 28 lipca 2008 r.

Wnioskodawca prowadzi działalność produkcyjną zarówno na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej jak i poza jej obszarem. Dochód z działalności wykonywanej przez wydzielone organizacyjnie jednostki w Specjalnej Strefie Ekonomicznej podlega zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym.

Spółka posiada liczne środki trwałe jak również planuje w przyszłości nabywać lub wytwarzać je we własnym zakresie. Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych od przedmiotowych środków trwałych zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych na zasadach tzw. metody liniowej.

Spółka rozważa możliwość obniżenia wysokości stawek amortyzacyjnych dla niektórych środków trwałych działając w oparciu o art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i ponownego ich zwiększania z uwzględnieniem regulacji art. 16i ust. l ww. ustawy.

Wątpliwość Spółki budzi jednak kwestia granicy maksymalnego obniżenia stawek amortyzacyjnych oraz możliwość zmiany (w tym przywrócenia do maksymalnie dopuszczanych ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych) stawek amortyzacyjnych określonych ww. ustawą w odniesieniu do środków trwałych amortyzowanych uprzednio przy pomocy obniżonych przez Spółkę stawek amortyzacyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy obniżenie stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych może zostać dokonane do dowolnego poziomu?
  2. Czy możliwe jest dokonywanie obniżenia stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dla środków trwałych wprowadzonych do rejestru środków trwałych i będących już przedmiotem amortyzacji począwszy od pierwszego miesiąca danego roku podatkowego?
  3. Czy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego (lub w momencie pierwszego wprowadzenia do ewidencji) Spółka może dokonać obniżenia stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jedynie w odniesieniu do wybranych/pojedynczych środków trwałych zaklasyfikowanych do danej grupy czy rodzaju, amortyzując pozostałe środki trwałe należące do tej samej grupy czy rodzaju przy użyciu stawek amortyzacyjnych dotychczas stosowanych?
  4. Czy możliwe jest dokonywanie obniżenia stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dla środków trwałych wprowadzanych do rejestru środków trwałych począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji?
  5. Czy od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego Spółka może dokonać dowolnego podwyższenia lub dalszego obniżenia wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych (także jedynie w odniesieniu do niektórych/wybranych środków trwałych), jednakże do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu stawek amortyzacyjnych (załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych)?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 4. Natomiast w pozostałej części zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego.

Powyższy przepis w ocenie Wnioskodawcy wskazuje, iż zmiana stawek amortyzacyjnych dotyczy zarówno środków trwałych wprowadzanych po raz pierwszy do ewidencji, jak i środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji. W odniesieniu do środków trwałych dopiero co wprowadzanych do ewidencji zmiana stawki amortyzacyjnej (tj. jej obniżenie do wartości niższej niż określonej w Wykazie stawek amortyzacyjnych) może nastąpić począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji. W praktyce oznacza to, iż obniżenie stawek amortyzacyjnych dla wprowadzanych po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych może nastąpić w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego.

Mając na uwadze powyższe, w opinii Spółki, w przypadku środków trwałych wprowadzanych po raz pierwszy do ewidencji Spółki, w momencie dokonywania pierwszego odpisu amortyzacyjnego Spółka ma prawo zastosować obniżone stawki amortyzacyjne. Powyższe zostało potwierdzone przez organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych, w tym m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 27 lipca 2009 r., o sygn. IBPBI/2/423-515/09/BG oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 9 maja 2008 r., o sygn. ITPB3/423-125/08/AW.

Spółka zwraca również uwagę, iż powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 1 lipca 2010 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, o sygn. IBPBI/2/423-840/10/AP, w której uznano, iż:

?Stosownie do art. 16i ust. 5 ww. ustawy, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Podatnik może zatem dokonać zmiany stawki począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.?

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, iż Spółka może dokonać obniżenia stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dla środków trwałych wprowadzanych do rejestru środków trwałych począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (?).

Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest istnienie pomiędzy nim, a osiągnięciem przychodu związku przyczynowo ? skutkowego, czyli wykazanie, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, jego zabezpieczenie lub zachowanie.

Zasady dotyczące dokonywania odpisów z tytułu zużycia środków trwałych (odpisów amortyzacyjnych) zamieszczone zostały w przepisach art. 16a - 16m ww. ustawy.

Stosownie bowiem do art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

  1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
  2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
  3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.


Treść powyższego przepisu oznacza, że amortyzacja podatkowa stanowi formę rozłożonego w czasie, obniżenia kosztów podatkowych wartością używanych w prowadzonej działalności gospodarczej przedmiotów, które zużywają się w okresie dłuższym niż 1 rok. Okres amortyzacji jest zwykle zbliżony do standardowego okresu użytkowania danego rodzaju środków trwałych, co znajduje odzwierciedlenie w wysokości stawek amortyzacyjnych wskazanych w Wykazie.

Jak stanowi art. 16f ust. 1 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1 - 3 oraz w art. 16b. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h - 16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500 zł. W przypadku, gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h - 16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Stosownie do art. 16h ust. 2 ww. ustawy podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i - 16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Dodatkowo zauważyć należy, iż zgodnie z art. 16h ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego, z uwzględnieniem art. 16i. Suma odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonanych w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, nie może przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za okres od wprowadzenia ich do ewidencji do końca tego roku podatkowego.

Jak stanowi art. 16i ust. 1 tej ustawy, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j - 16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Stosownie zaś do treści art. 16i ust. 5 ww. ustawy, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Zatem, powołany w zdaniu pierwszym przepis nie zabrania obniżenia stawki amortyzacyjnej danego środka trwałego nawet kilka razy. Podatnik może zatem dokonać zmiany stawki, tj. jej zmniejszenia bądź zwiększenia uprzednio obniżonej począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Ma w tej sytuacji możliwość stosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy, z tym tylko zastrzeżeniem, aby stawki te nie były wyższe od stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych.

Zmiana stawek amortyzacyjnych przewidziana w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pomimo że nie została ograniczona przez ustawodawcę żadnym limitem, powinna być dokonywana z uwzględnieniem pozostałych przepisów ustawy. Z powyższego wynika zatem, że możliwość obniżania lub podwyższania stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności. Taką decyzję podejmuje podatnik. Ponadto, wysokość obniżenia lub podwyższenia dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika. Może on, na podstawie art. 16i ust. 5 ww. ustawy, obniżyć bądź podwyższyć dla poszczególnych środków trwałych stawkę amortyzacyjną wynikającą z Wykazu stawek amortyzacyjnych, począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego, jednak zmiana wysokości stawki winna zapewnić realizację zasady współmierności przychodów i odpowiadających im kosztów uzyskania przychodów unormowanej w art. 7 ww. ustawy.

Należy przy tym pamiętać, iż wysokość zmienionej stawki amortyzacyjnej winna być ustalona z uwzględnieniem okresu efektywnej użyteczności gospodarczej danego środka trwałego oraz zasad prowadzonej polityki podatkowej.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka prowadzi działalność produkcyjną zarówno na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej jak i poza jej obszarem. Dochód z działalności wykonywanej przez wydzielone organizacyjnie jednostki w Specjalnej Strefie Ekonomicznej podlega zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym.

Spółka posiada liczne środki trwałe jak również planuje w przyszłości nabywać lub wytwarzać je we własnym zakresie. Dokonuje odpisów amortyzacyjnych od przedmiotowych środków trwałych zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych na zasadach tzw. metody liniowej. Spółka rozważa możliwość obniżenia wysokości stawek amortyzacyjnych dla niektórych środków trwałych działając w oparciu o art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i ponownego ich zwiększania z uwzględnieniem regulacji art. 16i ust. l ww. ustawy.

Odnosząc powyższe do przedstawionych przepisów prawa podatkowego, stwierdzić należy, iż zmiana stawek amortyzacyjnych może nastąpić zarówno w odniesieniu do środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji, jak i środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego oraz powyższe przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Wnioskodawca może dokonać obniżenia stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych wprowadzanych do ewidencji środków trwałych, począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika