W jaki sposób ma postąpić w przyszłości w przypadku otrzymania faktury korygujących ?in minus? (...)

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia kursu do przeliczenia należności wypłacanych podmiotom zagranicznym, przez płatnika od których należy pobrać podatek u źródła oraz w zakresie rozliczenia faktury korygującej ?in minus? z tytułu świadczenia usług podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Z uwagi na braki formalne ww. wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), pismem z dnia 14 grudnia 2011 r., nr IPTPB3/423-285/11-2/GG, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków formalnych wniosku, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia go bez rozpatrzenia.

Przedmiotowe wezwanie zostało skutecznie doręczone w dniu 20 grudnia 2011 r.

W dniu 29 grudnia 2011 r. wpłynęło do Organu uzupełnienie wniosku, a w dniu 23 stycznia 2012 r. wpłynęło do Organu pełnomocnictwo udzielone do reprezentowania Wnioskodawcy w sprawie udzielenia interpretacji indywidualnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest odbiorcą usług najmu urządzeń technicznych świadczonych przez kontrahenta niemieckiego. Wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę z tytułu tych usług jest opodatkowane podatkiem u źródła. Pobór podatku u źródła odbywa się na zasadach określonych w art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych tj. Spółka pobiera podatek w dniu dokonania wypłaty i dokonuje jego wpłaty w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatek został pobrany. W praktyce zdarzają się sytuacje, że po wypłacie przez Spółkę wynagrodzenia oraz pobraniu i zapłacie podatku u źródła kontrahent wystawia fakturę korygującą zmniejszającą lub zwiększającą wysokość wynagrodzenia za usługi.

W uzupełnieniu wniosku stwierdziła, iż jest odbiorcą usług najmu urządzeń technicznych świadczonych przez kontrahenta niemieckiego. Każdego miesiąca otrzymuje faktury za kolejne (miesięczne) okresy rozliczeniowe. Każdego miesiąca Spółka dokonuje przelewu wynagrodzenia z tego tytułu.

Zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania i ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych wypełnia CIT-10 i odprowadza zryczałtowany podatek dochodowy od osób prawnych niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wynikający z należności licencyjnych.

Pobór podatku odbywa się na zasadach określonych w art. 26 ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych tj. Spółka pobiera podatek w dniu dokonania wypłaty i dokonuje jego wpłaty w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatek został pobrany. W praktyce zdarzają się sytuacje, że po wypłacie przez Spółkę wynagrodzenia oraz pobraniu i zapłacie podatku u źródła kontrahent wystawia fakturę korygującą zmniejszającą lub zwiększającą wysokość wynagrodzenia za usługi.

W przypadku otrzymania faktury korygującej 'in plus' Spółka pobiera podatek zgodnie z powyższymi zasadami w dniu dokonania wypłaty i dokonuje jego wpłaty w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatek został pobrany. W przypadku korekty 'in minus' Spółka dotychczas rozliczała z kontrahentem kwotę w wynagrodzenia do zwrotu w postaci kompensaty, wypłacając na konto usługodawcy kwotę wynagrodzenia za dany okres rozliczeniowy pomniejszoną o kwotę korekty 'in minus'. Spółka nie składała wniosków o stwierdzenie nadpłaty.

W związku z wątpliwościami spółki co do prawidłowego poboru zryczałtowanego podatek u dochodowego od osób prawnych niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółka pragnie ustalić prawidłowy sposób rozliczeń korekt 'in minus'.

Dodatkowo spółka pragnie ustalić prawidłowy kurs, który należy stosować do przeliczenia

W uzupełnieniu wniosku stwierdziła, iż w związku tym, że wypłata wynagrodzenia odbywa się regularnie za następujące po sobie miesięczne okresy rozliczeniowe zmieniono zakres zapytania na ?zdarzenie przyszłe', tak aby ustalić prawidłowy sposób rozliczania i poboru podatku w przyszłości.

Wskazano, że zapytanie dotyczy obowiązków płatnika podstawy opodatkowania w walucie obcej na walutę krajową.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Jaki kurs powinien znaleźć zastosowanie do przeliczenia należności wypłacanych podmiotom zagranicznymi od których należy pobrać podatek u źródła...
2. W jaki sposób ma postąpić w przyszłości w przypadku otrzymania faktury korygujących ?in minus? z tytułu świadczenia usług podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej...
   
   

Niniejsza interpretacja stanowi udzielenie odpowiedzi na pytanie nr 2 wniosku, natomiast w zakresie pytania 1 zostanie wydana odrębna interpretacja.

Zdaniem Wnioskodawcy, że korekty wynagrodzenia należnego kontrahentowi zagranicznemu z tytułu świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem u źródła powinny być ujmowane w miesiącu, w którym zostały rozliczone. Jak wskazano w uzasadnieniu do stanowiska w przedmiocie pytania nr 1 opodatkowanie należności licencyjnych, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odbywa się na zasadzie kasowej, tj. obowiązek podatkowy powstaje dopiero w momencie ich wypłaty, niezależnie od momentu wymagalności. Metoda kasowa powinna mieć zastosowanie także w odniesieniu do rozliczania korekt podatku z tytułu wypłaty wynagrodzenia podlegającego opodatkowaniu podatkiem u źródła. Oznacza to, że w sytuacji, gdy kontrahent po wypłacie przez Spółkę wynagrodzenia oraz pobraniu i zapłacie podatku u źródła, dokona korekty zwiększającej, obowiązek poboru podatku od części wynagrodzenia objętego korektą powstanie z chwilą zapłaty tej części przez Spółkę. Natomiast w sytuacji, gdy po wypłacie przez Spółkę wynagrodzenia oraz pobraniu i zapłacie podatku u źródła kontrahent wystawi fakturę korygującą 'in minus' wówczas w momencie dokonania rozliczenia (w postaci zwrotu nienależnie otrzymanego wynagrodzenie lub potrącenia) powstanie nadpłata, o której mowa w art. 72. § 1 pkt 2Ordynacj podatkowej. Powołany przepis stanowi, że za nadpłatę uważa się kwotę podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej. Art. 73 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej stanowi, że nadpłata powstaje z dniem pobrania przez płatnika podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej. Stosując ten przepis do opisanego stanu faktycznego należy uwzględnić specyfikę metody kasowej, która uzależnia powstanie obowiązku poboru podatku od wypłaty wynagrodzenia. Oznacza to, że korekta faktury stanowi w tym przypadku jedynie podstawę do żądania zwrotu nadpłaconego wynagrodzenia, nie ma zaś bezpośredniego wpływu na skutki podatkowe, które powstaną dopiero w momencie faktycznego rozliczenia. Konsekwencją powstania nadpłaty jest możliwość złożenia wniosku o jej stwierdzenie. Z uwagi, że wpłatom podatku u źródła nie towarzyszy obowiązek składania deklaracji Spółka, na podstawie art. 75 § 2 pkt 2 lit. c Ordynacji podatkowej, jest uprawiona złożyć taki z chwilą powstania nadpłaty.

W uzupełnieniu wniosku Spółka stwierdziła, że korekty wynagrodzenia należnego kontrahentowi zagranicznemu z tytułu świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem u źródła powinny być rozliczane w następujący sposób :

1. w przypadku korekty 'in plus' podatek od należności licencyjnych należy pobrać w miesiącu wypłaty dodatkowej kwoty wynagrodzenia wynikającej z korekty,
2. w przypadku korekty 'in minus' należy pomniejszyć podatek u źródła w miesiącu otrzymania zwrotu wynagrodzenia na konto lub w przypadku zwrotu w innej formie (np.: w formie kompensaty)
   
   

Konsekwencją powstania nadpłaty jest możliwość złożenia wniosku o jej stwierdzenie.

Z uwagi, że wpłatom podatku u źródła nie towarzyszy obowiązek składania deklaracji Spółka, na podstawie art. 75 § 2 pkt 2 lit. c), Ordynacji podatkowej, jest uprawiona złożyć taki z chwilą powstania nadpłaty tj najwcześniej w miesiącu otrzymania zwrotu wynagrodzenia. W związku z powyższym aby w przyszłości w przypadku otrzymania korekty 'in minus' dotyczącej wynagrodzenia, od którego pobrała wcześniej podatek u źródła, Spółka powinna złożyć wniosek o stwierdzenie i zwrot pobranego i nadpłaconego podatku. Nadpłata powstanie w momencie zwrotu wynagrodzenia na podstawie faktury korygującej 'in minus' w formie gotówkowej lub w formie kompensaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie do art. 12 ust. 3 ww. ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przychodem należnym, jest zatem przychód, który w następstwie działalności gospodarczej stał się należnością (wierzytelnością) ustaloną pomiędzy stronami.

Zasady rozpoznawania przychodów określonych w art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uregulowane są w art. 12 ust. 3a-3e.

Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 3a ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Natomiast na podstawie art. 12 ust. 2 ww. ustawy, przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Podkreślić należy, iż faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Punktem odniesienia do faktury korygującej jest zatem faktura pierwotna.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają zasad dokonywania korekt przychodów. Brak jest również uregulowań dotyczących momentu zmniejszenia (powiększenia) przychodów, tj. czy przychód pomniejsza się (powiększa) w dacie korekty, czy też w dacie powstania przychodu należnego.

Wobec powyższego, należy posłużyć się literalną wykładnią wyżej powołanych przepisów, która prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są należne podatnikowi, czyli są wymagalne, niewątpliwe i bezwarunkowe. Dla ustalenia przychodu istotnym zagadnieniem jest określenie daty uzyskania przychodu, z którą ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych łączy moment powstania obowiązku podatkowego. Pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu należnego ma dzień dokonania czynności - wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego wykonania usługi lub jej częściowego wykonania. Późniejsze wystawienie faktury VAT korygującej nie powoduje zmiany daty powstania tego przychodu. Faktura korygująca powinna mieć wpływ na przychody należne, określone w fakturze podstawowej, bowiem dotyczy uprzednio wykazanych przychodów, a nie jakichkolwiek innych przychodów.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest odbiorcą usług najmu urządzeń technicznych świadczonych przez kontrahenta niemieckiego. Każdego miesiąca otrzymuje faktury za kolejne (miesięczne) okresy rozliczeniowe. Każdego miesiąca dokonuje przelewu wynagrodzenia z tego tytułu.

Zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania i ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych wypełnia CIT-10 i odprowadza zryczałtowany podatek dochodowy od osób prawnych niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wynikający z należności licencyjnych.

Pobór podatku odbywa się na zasadach określonych w art. 26 ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych tj. Spółka pobiera podatek w dniu dokonania wypłaty i dokonuje jego wpłaty w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatek został pobrany. W praktyce zdarzają się sytuacje, że po wypłacie przez Spółkę wynagrodzenia oraz pobraniu i zapłacie podatku u źródła kontrahent wystawia fakturę korygującą zmniejszającą lub zwiększającą wysokość wynagrodzenia za usługi.

W przypadku otrzymania faktury korygującej 'in plus' Spółka pobiera podatek zgodnie z powyższymi zasadami w dniu dokonania wypłaty i dokonuje jego wpłaty w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatek został pobrany.

W przypadku korekty 'in minus' Spółka dotychczas rozliczała z kontrahentem kwotę w wynagrodzenia do zwrotu w postaci kompensaty, wypłacając na konto usługodawcy kwotę wynagrodzenia za dany okres rozliczeniowy pomniejszoną o kwotę korekty 'in minus'. Spółka nie składała wniosków o stwierdzenie nadpłaty.

Stosownie do art. 72 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8 poz. 60) za nadpłatę uważa się kwotę podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej.

Nadpłata powstaje, z zastrzeżeniem § 2, z dniem pobrania przez płatnika podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej (art. 73 § 1 pkt 2 ).

Stosownie do art. 75. § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

Uprawnienie określone w § 1 przysługuje również płatnikom lub inkasentom, jeżeli nie będąc obowiązanymi do składania deklaracji, wpłacili podatek w wysokości większej od należnej (art. 75 § 2 pkt 2 lit. c) ustawy Ordynacja podatkowa).

W tym przypadku, faktura korygująca wystawiona z powodu obniżenia lub podwyższenia wynagrodzenia powinna zostać uwzględniona w okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania sprzedaży usług.

Zatem korekta przychodu wynikająca ze faktury korygującej, powinna być odnoszona do uprzednio wykazanego przychodu należnego, ponieważ późniejsze wystawienie faktury korygującej nie powoduje zmiany daty powstania tego przychodu (daty dokonania transakcji).

Faktury korygujące wystawione przez Spółkę służą rzetelnemu obliczeniu (doprecyzowaniu) prawidłowej wysokości już osiągniętego przychodu należnego za dany okres rozliczeniowy. W związku z tym, przychody objęte takimi fakturami winny korygować przychody właściwego okresu rozliczeniowego, czyli w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w dacie uzyskania pierwotnego przychodu związanego z dokonywaną sprzedażą. Wobec powyższego nie można uznać za słuszne stanowiska Wnioskodawcy, iż korekta faktury stanowi jedynie podstawę do żądania zwrotu nadpłaty nie ma zaś bezpośredniego wpływu na skutki podatkowe, które Jej zdaniem powstaną dopiero w momencie faktycznego rozliczenia.

Konsekwencją powyższego twierdzenia jest to, że co za tym idzie, to właśnie moment uzyskania przychodu, który następnie jest korygowany stanowi punkt odniesienia dla przeliczenia uzyskanego przychodu z waluty obcej na złote polskie.

Przychód należny wskazany na fakturze może być zatem korygowany poprzez wystawienie faktury korygującej. Tak więc faktura korygująca odnosi się do konkretnej faktury sprzedaży.

Faktura korygująca powinna mieć wpływ na przychody należne, określone w fakturze podstawowej, bowiem dotyczy uprzednio wykazanych przychodów, a nie jakichkolwiek innych przychodów.

Odnosząc się do zwrotu wynagrodzenia w formie kompensaty należy stwierdzić, iż obowiązują takie same zasady. Strony zawierające umowę mogą układać stosunki prawne według swego uznania, byleby ich treść lub cele nie sprzeciwiały się właściwości stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego (art. 353 1 k.c.). Korzystając z tej zasady w obrocie gospodarczym, a w szczególności w obrocie międzynarodowym pojawiły się umowy (porozumienia) kompensacyjne prowadzące do umorzenia zobowiązań w sposób bezgotówkowy. Taki sposób rozliczeń wzajemnych należności z kontrahentami zagranicznymi jest aprobowany zarówno w doktrynie jak też w judykaturze. Pojęcie kompensaty (w istocie odpowiada pojęciu potrącenia) stanowi pozakodeksową umowę, której podstawę stanowi art. 353 1 k.c. Taka umowa umożliwia dokonywanie przesunięć majątkowych między stronami, najczęściej w wyniku przelewu wierzytelności, przejęcia oraz zwolnienia z długu i prowadzi w konsekwencji do umorzenia ich zobowiązań ze skutkiem ex nunc.

Natomiast w art. 498 i następnych kodeksu cywilnego normodawca określa potrącenie ustawowe. Ma to miejsce w sytuacji, gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami. W tej sytuacji każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przez sądem lub przed innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się wzajemnie do wysokości wierzytelności niższej. Do wywołania skutku potrącenia nieodzowne jest skonkretyzowanie wierzytelności potrącającego, a więc m.in. określenie kwoty pieniężnej w jakiej ta wierzytelność się wyraża.

Powyższy wywód pozwala na jednoznaczne stwierdzenie, że dokonywanie rozliczeń wzajemnych należności z kontrahentami zagranicznymi w formie kompensat (potrąceń) jest formą zapłaty (otrzymaniem przychodu) dokonywanej z pominięciem banku, o jakiej mowa w art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem korekta przychodu wynikająca ze faktury korygującej, powinna być odnoszona do uprzednio wykazanego przychodu należnego, ponieważ późniejsze wystawienie faktury korygującej nie powoduje zmiany daty powstania tego przychodu (daty dokonania transakcji).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Referencje

IPTPB3/423-285/11-5/GG, interpretacja indywidualna