Czy Spółka, występując jako płatnik (w związku z prawem do zastosowania zwolnienia z art. 22 ust. (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (?), przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2011 r. (data wpływu 17 listopada 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania art. 22 ust. 4 pkt 3 ustawy ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania art. 22 ust. 4 pkt 3 ustawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis stanu faktycznego:

W czerwcu 2011 r. Zwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki zatwierdziło sprawozdanie finansowe Spółki za rok 2010 oraz podjęło uchwałę o podziale zysku, przeznaczając jego część na wypłatę dywidendy. Spółka dokonała wypłaty dywidendy i ? jako płatnik - pobrała z wypłacanych wspólnikom (osobom fizycznym i prawnym) środków zryczałtowany podatek dochodowy (art 26 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 42 o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Podatek dochodowy od dochodów z dywidend dla osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wynosi 19% uzyskanego przychodu (art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Ustawa ta w art. 22 ust. 4 umożliwia zwolnienie ze zryczałtowanego podatku dywidend i innych udziałów w zysku osób prawnych po spełnieniu określonych warunków:

• wypłacający dywidendę musi być polskim rezydentem (ten warunek Spółka spełnia);

• uzyskujący przychody z dywidendy musi podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów w Polsce lub innym państwie członkowskim Unii Europejskiej (osoby prawne otrzymujące dywidendę ten warunek spełniają);

• uzyskujący dywidendę posiada 10% udziałów w kapitale spółki nieprzerwanie przez okres dwóch lat (pytanie dotyczy tego warunku);

• uzyskujący dywidendę nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągnięcia (otrzymujący dywidendę przedstawi wypłacającemu oświadczenie o spełnianiu tego warunku);
  
  

Wypłacający jak i otrzymujący dywidendę nie są przedsiębiorstwami państwowymi oraz nie występuje sytuacja z art. 26 ust. 1a, tj. oświadczenie beneficjenta dywidendy o przeznaczeniu jej na cele wymienione w art. 17.

W Spółce istnieje, zgodna z przepisami Kodeksu Spółek Handlowych (dalej k.s.h.), rozbieżność pomiędzy wysokością kapitału zakładowego a wartością nominalną sumy udziałów, z uwagi na umorzenie części udziałów bez obniżenia kapitału zakładowego (czyli z czystego zysku). Kapitał zakładowy Spółki wynosi 1.552.000 zł. Pierwotnie kapitał dzielił się na 1552 równe udziały po 1.000,- zł, bez szczególnych uprawnień właścicielskich.

Aktualnie kapitał zakładowy wynosi nadal 1.552.000 złotych i dzieli się na 104 udziały o wartości nominalnej 1.000 złotych. W Spółce pozostają udziałowcy prawni i fizyczni, którzy posiadają łącznie 104 szt. Pozostałe 1448 udziałów zostało umorzone bez obniżenia kapitału zakładowego, czyli poprzez wypłatę wynagrodzenia z czystego zysku.

Spółka nie dokonała zmiany umowy Spółki w zakresie dostosowania wartości nominalnej pozostających udziałów do wysokości nienaruszonego kapitału zakładowego, który to stan jest dozwolony w świetle przepisów k.s.h.

W konsekwencji zapis ?matematyczny? kapitału zakładowego w stosunku do udziałów wygląda następująco: 104 x 1.000 zł nie równa się 1.552.000 zł.

Struktura udziałowców przedstawia się następująco, podmiot: A ma 20 udziałów, B -15 udziałów, C - 4 udziały, D - 9 udziałów, E - 9 udziałów, F - 7 udziałów, G - 4 udziały, H ? 4 udziały, I - 3 udziały, J - 3 udziały, K - 3 udziały, L - 3 udziały, Ł - 3 udziały, M - 3 udziały, N ? 2 udziały, 12 osób po 1 udziale (po 1.000 zł każdy).

Żaden z udziałowców Spółki nie figuruje w Krajowym Rejestrze Sądowym jako udziałowiec posiadający - zgodnie z art. 38 pkt 8) lit. c) ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (tekst jedn. z 2007 r. Dz. U. Nr 168, poz. 1186 ze zm.) - 10% w kapitale zakładowym Spółki, bowiem sąd przy wpisywaniu informacji w tym zakresie opiera się na literalnym brzmieniu przepisu i sytuacji, w której wartość nominalna udziałów jest równa wartości kapitału zakładowego, czyli 10 % kapitału zakładowego traktuje jako stosunek wartości nominalnej posiadanych przez wspólnika udziałów do wartości kapitału zakładowego.

Przepis ten nie uwzględnia sytuacji, w której wartość nominalna 100% udziałów nie równa się wartości kapitału zakładowego, co ma miejsce przy umarzaniu udziałów z czystego zysku.

Jednakże z uwagi na to, że umarzanie udziałów z zysku skutkuje tym, iż:

1. nie dochodzi do zmniejszenia się wartości kapitału zakładowego Spółki,
2. dochodzi do zmniejszenia liczby udziałów; w efekcie dochodzi do sytuacji, że kapitał zakładowy Spółki dzieli się na mniejszą ilość udziałów, ale udziały te stanowią 100% kapitału zakładowego Spółki.
   
   

Mając na uwadze powyższe należy uznać, iż w Spółce mamy do czynienia z sytuacją, gdzie kapitał zakładowy wynoszący 1.552.000 zł dzieli się na 104 udziały o wartości 1.000 zł każdy. Czyli 104 udziały to 100% kapitału, czyli kwota 1.552.000 zł. Oznacza to, iż udziałowiec A, który posiada 20 udziałów (po 1.000 zł każdy), to jego udział w kapitale zakładowym Spółki wynosi ponad 10% (ma 19,23,% udziałów na ogólną liczbę 104 udziałów). Podobnie jak udziałowiec B, który ma 15 udziałów, czyli jego udział w kapitale zakładowym wynosi 14,42%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka, występując jako płatnik (w związku z prawem do zastosowania zwolnienia z art. 22 ust. 4 ustawy), była zobowiązana w przedstawionym stanie faktycznym do poboru ? zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłaty dywidendy oraz jego wpłaty na podstawie art. 26 ust. 3 tej ustawy...

Zdaniem Wnioskodawcy, występując w roli płatnika z tytułu wypłaty dywidendy, Spółka nie miała obowiązku poboru i wpłaty zryczałtowanego podatku dochodowego z powodu spełnienia ustawowych warunków zwolnienia. Powyższe zwolnienie dotyczy dwóch udziałowców A i B oraz w szczególności punktu 3 zwolnienia. Zdaniem Spółki udziały w kapitale własnym w opisanej sytuacji należy liczyć w stosunku do ogólnej liczby udziałów, ponieważ udział pozostaje oznaczeniem proporcji, w której wspólnik partycypuje w Spółce (w jej kapitale), a 104 udziałów to 100% kapitału zakładowego (czyli kwoty 1.552.000 zł).

W przedstawionym stanie faktycznym, konsekwencją umorzenia udziałów z czystego zysku jest zmniejszenie liczby udziałów w Spółce przy zachowaniu tej samej wielkości kapitału zakładowego.

Powstaje więc sytuacja, w której suma wartości nominalnej istniejących udziałów, tj. 104.000,- zł jest niższa od wielkości kapitału zakładowego, tj. 1.552.000 zł (iloczyn liczby udziałów i ich wartości nominalnej nie odpowiada wartości kapitału zakładowego 104 x 1.000 zł nie równa się 1.552.000 zł).

W doktrynie, a także w orzecznictwie sądowym wskazuje się, że nie jest to sytuacja nieprawidłowa i może być trwała. Nie ma potrzeby jednoczesnego lub późniejszego podwyższania wartości udziałów do stanu, który powodowałby ?równowagę? matematyczną, choć wspólnicy taką możliwość mają. Jak stwierdził Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 9 kwietnia 1997 r. (III CZP 15/97/, OSNC 1997): ?w razie umorzenia w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością części udziałów z czystego zysku dopuszczalne jest powzięcie przez wspólników uchwały zmieniającej umowę spółki i dostosowującej wartość pozostałych po umorzeniu udziałów do niezmienionej wysokości kapitału zakładowego?.

W art. 22 ust. 4 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) ustawodawca użył pojęcia 10% udziałów w kapitale spółki, przy czym nie został jednocześnie określony sposób obliczenia udziału wspólnika w kapitale spółki. Zdaniem Wnioskodawcy, 100% udziałów w kapitale odnosi się do wszystkich obecnych udziałowców Spółki T. Na 100% kapitału zakładowego składają się 104 udziały, bez względu na ich wartość nominalną, bowiem umorzenie nastąpiło z czystego zysku, a zatem kapitał zakładowy nie musiał i nie uległ zmniejszeniu.

Pomimo braku dostosowania umowy Spółki do powstałej sytuacji, sytuacja pozostałych w Spółce wspólników jest taka, że uczestniczą oni w całej kwocie kapitału zakładowego. Oznacza to, że brak formalnego dostosowania brzmienia umowy Spółki nie ma żadnego znaczenia w praktyce, bowiem de facto pozostali wspólnicy (104 udziałów) posiadają 100% udziałów w kapitale zakładowym i mają wpływ na wszelkie decyzje podejmowane przez udziałowców na zgromadzeniach wspólników w rzeczywistej proporcji swoich udziałów do ogólnej ich liczby.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka występując jako płatnik nie miała obowiązku pobrania i wpłacenia zryczałtowanego podatku dochodowego, z uwagi na spełnienie warunków zwolnienia z art. 22. ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W szczególności warunku z art. 22 ust. 4 pkt 3, który w opisanym stanie faktycznym należy interpretować tak, że udziałowiec A, będący właścicielem 20 udziałów (po 1.000 zł każdy), oraz udziałowiec B, będący właścicielem 15 udziałów (po 1.000 zł każdy) posiadają (każdy z osobna), w odniesieniu do ogólnej liczby 104 udziałów, co najmniej 10% udziałów w kapitale zakładowym Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.