Czy koszty ponoszone przez Spółkę na rzecz osób pozbawionych wolności są kosztami uzyskania przychodów (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością - , przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2012 r. (data wpływu 31 stycznia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 kwietnia 2012 r. (data wpływu 30 kwietnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów związanych z zatrudnieniem skazanych (pytanie nr 2) ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

1. przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia pracy przez osoby skazane,
2. kosztów uzyskania przychodów związanych z zatrudnieniem skazanych.
   
   

Z uwagi na braki formalne wniosku Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14 h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) pismem z dnia 17 kwietnia 2012 r., nr IPTPB3/423-41/12-2/GG, wystąpił do Wnioskodawcy o uzupełnienie wniosku.

W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 30 kwietnia 2012 r. wpłynęło do tut. Organu uzupełnienie wniosku wraz z opłatą wysokości 80 zł.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - Zespół Ośrodków Rehabilitacji Leczniczej Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w ze 100% udziałem Województwa zajmuje się działalnością medyczną tj. rehabilitacją dzieci i młodzieży w większości finansowaną przez Narodowy Fundusz Zdrowia. W dniu 14 kwietnia 2011 r. została zawarta Umowa Nr pomiędzy Zakładem Karnym w , a Spółką o zatrudnianiu skazanych w ramach nieodpłatnych prac publicznych w liczbie od 1 do 5 do różnych prac porządkowych, pomocniczych na terenie Spółki (§ 3 pkt 1 ww. umowy ).

Celem umowy jeśli wzajemne współdziałanie (tj. Zakładu Karnego i Spółki) w procesie zatrudniania skazanych tak, aby praca sprzyjała resocjalizacyjnemu oddziaływaniu na skazanych oraz umożliwiała osiągnięcie właściwych efektów ekonomicznych i korzyści społecznych (§ 1 ww. umowy).

W zawartej umowie ustalono pokrywanie kosztów przez Spółkę:

• kosztów dojazdu skazanych do siedziby Spółki (§ 3 pkt 3 ww. umowy ),

• ubezpieczenia skazanych od następstw nieszczęśliwych wypadków związanych z wykonywaną pracą (§ 12 pkt 1 ww. umowy),

• kosztów przeszkolenia skazanych w zakresie BHP (§ 10 pkt 1 ww. umowy).
  
  

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, iż faktycznie ponosi koszty związane z dojazdem skazanych w oparciu o umowę na użyczenie samochodu prywatnego do celów służbowych lub przedłożone bilety komunikacji publicznej.

Spółka pokrywa również koszty ubezpieczenia skazanych. Skazani wykonują prace pomocnicze i porządkowe i nie pobierają z tego tytułu wynagrodzenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy nieodpłatna praca osób pozbawionych wolności na rzecz Spółki jest nieodpłatnym świadczeniem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, które należy wycenić według wynagrodzenia należnego za taką pracę i zaliczyć do przychodów Spółki...
2. Czy koszty ponoszone przez Spółkę są kosztami uzyskania przychodów...
   
   

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca przeformułował pytania w następujący sposób:

1. Czy nieodpłatna praca osób pozbawionych wolności na rzecz Spółki jest nieodpłatnym świadczeniem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, które należy wycenić według wynagrodzenia należnego za taką pracę i zaliczyć do przychodów Spółki...
2. Czy koszty ponoszone przez Spółkę na rzecz osób pozbawionych wolności są kosztami uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych...
   
   

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie nr 2 wniosku, natomiast w zakresie pytania nr 1 zostanie wydana odrębna interpretacja.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki związane z wykonywaniem prac przez osoby skazane winny być uznane za koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. l5 ust. 1 ww. ustawy, gdyż są związane z Jego bieżącą działalnością.

W uzupełnieniu wniosku Spółka stwierdziła, iż ww. wydatki pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami z działalności rehabilitacyjnej dzieci i młodzieży. Wykonywane prace przez skazanych przyczyniają się bezpośrednio do utrzymania stanu infrastruktury Ośrodka Rehabilitacyjnego, prowadzonego przez Spółkę, co pośrednio wpływa na jego standard (który jako obiekt, którego powstanie datowane jest na 1907 r. wymaga znacznych nakładów ze środków publicznych). Przyczynia się to do utrzymania stanu wizualnego i porządku wokół Ośrodka, pozwalając zachować poziom oferty Spółki umożliwiający realizację i przychodów z kontraktu NFZ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż w dniu 14 kwietnia 2011 r. została zawarta Umowa Nr pomiędzy Zakładem Karnym w , a Wnioskodawcą o zatrudnianiu skazanych w ramach nieodpłatnych prac publicznych w liczbie od 1 do 5 do różnych prac porządkowych, pomocniczych na terenie Spółki (§ 3 pkt 1 ww. umowy ).

Wobec powyższego, nie ma znaczenia fakt, że Wnioskodawcy nie łączą ze skazanymi żadne stosunki zobowiązaniowe, ani wynikające z Kodeksu pracy, natomiast istotne jest, że z tytułu nieodpłatnej pracy skazanych Wnioskodawca uzyskuje przychód, w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Kluczową bowiem cechą nieodpłatnych świadczeń jest to, aby otrzymujący takie świadczenie nie był zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego.

W zawartej umowie ustalono pokrywanie kosztów przez Spółkę:

• kosztów dojazdu skazanych do siedziby Spółki (§ 3 pkt 3 ww. umowy ),

• ubezpieczenia skazanych od następstw nieszczęśliwych wypadków związanych z wykonywaną pracą (§ 12 pkt 1 ww. umowy),

• kosztów przeszkolenia skazanych w zakresie BHP (§ 10 pkt 1 ww. umowy).
  
  

Spółka faktycznie ponosi koszty związane z dojazdem skazanych w oparciu o umowę na użyczenie samochodu prywatnego do celów służbowych lub przedłożone bilety komunikacji publicznej. Spółka pokrywa również koszty ubezpieczenia skazanych. Skazani wykonują prace pomocnicze i porządkowe i nie pobierają z tego tytułu wynagrodzenia.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Dlatego też, aby wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

1. został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
2. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
4. poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
5. został właściwie udokumentowany,
6. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
   
   

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. W szczególności zaś wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu (zachowania, zabezpieczenia źródła przychodu), względnie w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat, bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów.

Warunkiem formalnoprawnym zakwalifikowania przedmiotowych wydatków Wnioskodawcy do kosztów uzyskania przychodów jest właściwe udokumentowanie faktu poniesienia danego wydatku.

Należy ponadto wskazać, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów, obciąża Wnioskodawcę.

Przepisy ustawy podatkowej dokonują jednocześnie podziału kosztów na koszty bezpośrednio związane z przychodami i koszty pośrednie (koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami).

Uregulowania w tym zakresie zawarto w przepisach art. 15 ust. 4, 4a-4h ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Analiza tych przepisów prowadzi do wniosku, że moment potrącalności kosztów podatkowych jest ściśle związany z tym, jaki charakter mają ponoszone przez podatnika wydatki, a dokładniej, czy można je zaliczyć do kosztów bezpośrednio związanych z uzyskiwanym przychodem (art. 15 ust. 4, 4b-4c ww. ustawy) czy do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami (art. 15 ust. 4d i 4e ustawy).

Koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanym przychodem to wydatki, których poniesienie przyczynia się wprost do osiągnięcia konkretnych przychodów składających się na całość przychodów osiąganych przez podatnika w roku podatkowym. Należą do nich koszty określonego rodzaju działalności prowadzonej przez podatnika także koszty związane z konkretnymi transakcjami składającymi się na tę działalność.

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami i zostaną prawidłowo udokumentowane.

Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostaną prawidłowo udokumentowane.

Tym samym, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, iż wydatki związane z pracami wykonywanymi przez skazanych, w postaci m.in. kosztów dojazdów, ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków, kosztów przeszkolenia w zakresie BHP, mogą stanowić dla Wnioskodawcy, koszty uzyskania przychodu.

Reasumując, wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę z tytułu zatrudniana skazanych wymienione we wniosku, stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie stwierdza się, iż wpłacona w dniu 27 kwietnia 2012 r. kwota 80 zł, w części 40 zł, została wniesiona nienależnie i podlega zwrotowi na rachunek bankowy Wnioskodawcy wskazany we wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Referencje

IPTPB3/423-41/12-5/GG, interpretacja indywidualna