Czy w opisanym stanie faktycznym, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2013 r. (data wpływu 28 stycznia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 maja 2013 r. (data wpływu 15 maja 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia odsetek od pożyczek do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2013 r. został złożony w Izbie Skarbowej w Łodzi (wpływ do Biura Krajowej Informacji w Piotrkowie Tryb. dnia 30 stycznia 2013 r.) wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia odsetek od pożyczek do kosztów uzyskania przychodów.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), pismem z dnia 22 kwietnia 2013 r., (doręczonym w dniu 6 maja 2013 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie, dnia 15 maja 2013 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 13 maja 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zamierza zaciągnąć pożyczkę na sfinansowanie inwestycji. Rozważane są dwa warianty:

1. Pożyczka od Spółki C. lub
2. Pożyczka od spółek: B.F. oraz J.A.
   
   

Pożyczka w każdym z wariantów przekroczy trzykrotność wartości kapitału zakładowego Wnioskodawcy. Wnioskodawca ma dwóch udziałowców - ,,E. i J.H. Obaj udziałowcy mają po 50 % udziałów w Spółce.

Struktura holdingu C., w którym uczestniczy Spółka B. jest następująca:

• C. ma udziały po 100 % w każdej ze spółek: B.F., E.F. i E.W.
  

• Spółka B.F. ma 100% udziałów w Spółce E.S.
  

• Spółka E.W ma 50% udziałów w Spółce Wnioskodawcy i 50% udziałów w Spółce
• z ograniczoną odpowiedzialnością S.
  
  

Struktura J.H. jest następująca:

J.H. ma:

• 100% udziałów w J.A., z kolei J.A. ma 100% udziałów w J.A.A, która to ma 100% udziałów w J.U.,
  

• 100% udziałów w J.D.,
  

• 50 % w Spółce Wnioskodawcy,
  

• 50 % S. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością,
  

• 100 % J.F.,
  

• 33 % J.R.,
  

• 100 % J.I.,
  

• 45 % J.N.,
  

• 100 % J.T.,
  

• 100 % J.E.
  
  

W uzupełnieniu wniosku podano, iż: Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie:

• produkcja przędzy jedwabnej, sztucznej i syntetycznej oraz nici krawieckich,
  

• produkcja wyrobów powroźniczych i sieciowych, z wyjątkiem działalności usługowej,
  

• produkcja wyrobów włókienniczych pozostałych, gdzie indziej niesklasyfikowana,
  

• działalność agentów zajmujących się sprzedażą wyrobów włókienniczych, odzieży, obuwia i artykułów skórzanych.
  
  

Udziałowcy Spółki C. to:

Komplementariusze:

• C.V.-800.000,00
  

• C.R - 100.000,00
  
  

Komandytariusze:

• E.C. - 250.000,00
  

• H.C. - 675.000,00
  

• B.C. - 675.000,00
  

• D. M.W. - 200.000,00
  

• G.W. - 50.000,00
  

• I.W. - 50.000,00
  

• J.W. - 50.000,00
  

• B.W. - 50.000,00
  

• Dr A.B. - 100.000,00
  

• Dr J.B. - 100.000,00
  

Razem - 3.100.000,00

Inwestycja polega na budowie hali produkcyjno-magazynowej wraz z zapleczem socjalno-biurowym.

Odsetki od pożyczki zapłacone do daty przekazania środka trwałego (hali produkcyjnej) do użytkowania będą zwiększały wartość początkową środka trwałego. Pozostałe odsetki byłyby zaliczane do kosztów.

W związku z powyższym zostało zadane pytanie (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku):

• Czy w opisanym stanie faktycznym, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów całość wydatków na spłatę odsetek od pożyczki płaconych po oddaniu inwestycji do użytku, jaka ma zostać udzielona w pierwszym (od Spółki C.) lub w drugim wariancie (od spółek B.F. oraz J.A.)?
  

• Czy w opisanym stanie faktycznym, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów raty amortyzacyjne od wartości początkowej inwestycji, w skład której to wejdą odsetki zapłacone od pożyczki, jaka ma zostać udzielona w pierwszym (od Spółki C.) lub w drugim wariancie (od spółek B.F. oraz J.A.) do dnia oddania inwestycji do użytkowania?
  
  

Zdaniem Spółki, w myśl art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawych ?nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni?.

Natomiast, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 61 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ?nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych udziałowców (akcjonariuszy) oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni?.

Z przytoczonych przepisów wynika że, do kosztów podatkowych nie mogą być, co do zasady, zaliczone odsetki od pożyczek udzielonych przez (z uwzględnieniem pozostałych postanowień):

1. bezpośrednich udziałowców danej spółki, posiadających nie mniej niż 25% udziałów w spółce,
2. inną spółkę, w sytuacji gdy pożyczkodawca i pożyczkobiorca posiadają bezpośredniego wspólnego udziałowca posiadającego nie mniej niż po 25% udziałów pożyczkodawcy i pożyczkobiorcy.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy zabraniające zaliczenia do kosztów podatkowych odsetek od pożyczek dotyczą sytuacji, w której pożyczkodawcą jest albo bezpośredni udziałowiec, albo spółka, w której udziały posiada bezpośredni udziałowiec.

W wariancie pierwszym, zdaniem Wnioskodawcy C. nie jest bezpośrednim udziałowcem Wnioskodawcy i wobec tego w przypadku pożyczki od tej Spółki odsetki od kredytu mogą w całości stanowić koszt uzyskania przychodu w momencie ich spłaty, mimo przekroczenia limitu trzykrotności kapitału zakładowego.

W wariancie drugim, zdaniem Wnioskodawcy Spółka B.F. (mająca jedynego udziałowca firmę C.) nie ma żadnych udziałów w Spółce Wnioskodawcy. Jednocześnie jedyny udziałowiec B.F. czyli Spółka C. nie udziela pożyczki.

Spółka J.A. ma jedynego udziałowca - Spółkę J.A.H. i udziałowiec ten nie ma udziałów w Spółce Wnioskodawcy.

Wobec tego, Wnioskodawca uważa, że również w drugim wariancie odsetki od kredytów mogą w całości stanowić koszt uzyskania przychodu w momencie ich spłaty, mimo przekroczenia limitu trzykrotności kapitału zakładowego.

Na poparcie powyższego Wnioskodawca wskazuje stanowisko Departamentu Podatków Dochodowych zaprezentowane w Biuletynie Skarbowym nr 2/2008, s. 16, cyt.: ?jeżeli pożyczka została udzielona przez podmiot, który nie jest udziałowcem pożyczkobiorcy, lecz jest jedynie udziałowcem innej spółki (?spółki-matki" pożyczkobiorcy), która posiada ponad 25% udziałów w kapitale pożyczkobiorcy, to ograniczenia wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie mają zastosowania, ze względu na brak spełniania któregokolwiek z warunków dotyczących ustalenia tożsamości pożyczkodawcy (...)?.

Wobec powyższego Wnioskodawca uważa, że w obydwu wariantach koszty zapłaconych odsetek od kredytu inwestycyjnego będą kosztami podatkowymi w momencie ich zapłaty.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku odsetki zapłacone do dnia oddania inwestycji do użytkowania zwiększają, zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 2 w zw. z ust. 4 wartość początkową inwestycji podlegającą amortyzacji. W związku z tym, że nie istnieje przepis wyłączający możliwość zaliczania amortyzacji do kosztów podatkowych, od tej części wartości początkowej, na którą składają się odsetki od kredytu zapłacone do dnia oddania inwestycji do użytku, cala rata amortyzacyjna będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem, wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Możliwość zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów - jak to zostało wskazane powyżej - uzależnione jest również od tego aby dany wydatek nie był wymieniony w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów o którym mowa w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zamierza zaciągnąć pożyczkę na sfinansowanie inwestycji. Rozważane są dwa warianty:

1. Pożyczka od Spółki C., lub
2. Pożyczka od spółek: B.F. oraz J.A.
   
   

Pożyczka w każdym z wariantów przekroczy trzykrotność wartości kapitału zakładowego Wnioskodawcy. Wnioskodawca ma dwóch udziałowców - E.W. i J.H. Obaj udziałowcy mają po 50 % udziałów w Spółce Wnioskodawcy.

Należy wskazać, że odsetki od pożyczki, mogą być - co do zasady - zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie ustalonym w przepisie art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 11 tej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

W związku z brzmieniem powołanego powyżej przepisu, należy stwierdzić, że za koszty uzyskania przychodów można uznać zapłacone odsetki od pożyczek, które jednocześnie pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami podatnika osiąganymi z tytułu prowadzonej działalności. Odsetki te powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich faktycznej zapłaty.

Z treści jednak art. 16 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

W myśl cytowanego przepisu odsetki poniesione w okresie realizacji inwestycji nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów, skoro zwiększając koszty inwestycji, powiększą wartość, od której będą dokonywane odpisy amortyzacyjne.

Ograniczenia w możliwości zaliczenia odsetek od pożyczek (kredytów) do kosztów uzyskania przychodów mogą wynikać również z uregulowań zawartych w przepisie art. 16 ust. 1 pkt 60 oraz pkt 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 60 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca posiadającego nie mniej niż 25% udziałów tej spółki, albo udziałowców posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca osiągnie łącznie trzykrotność wartość kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek.

Ponadto, art. 16 ust. 1 pkt 61 tej ustawy stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów również odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych udziałowców (akcjonariuszy) oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek.

Wskazać należy również, że na podstawie art. 16 ust.

Z treści ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, iż przewidziane w nich ograniczenie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) dotyczy sytuacji, gdy łącznie zostaną spełnione następujące warunki:

• pożyczka została udzielona spółce przez określony podmiot, z którym łączy spółkę stosunek powiązania kapitałowego (kwalifikowany pożyczkodawca);
  

• wartość zadłużenia spółki z tytułu pożyczek (kredytów) wobec określonej grupy udziałowców lub akcjonariuszy (znaczących udziałowców) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego (akcyjnego) spółki pożyczkobiorcy.
  
  

Mając na uwadze treść przywołanych przepisów, za kwalifikowanego pożyczkodawcę należy uznać:

• udziałowca (akcjonariusza) spółki pożyczkobiorcy, posiadającego co najmniej 25% udziałów (akcji) tej spółki;
  

• co najmniej dwóch udziałowców (akcjonariuszy), którzy posiadają łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) w spółce pożyczkobiorcy;
  

• spółkę pożyczkodawcę, której udziałowiec (akcjonariusz), posiadający w niej nie mniej niż 25% udziałów (akcji), posiada jednocześnie co najmniej 25% udziałów (akcji) w spółce pożyczkobiorcy. W takiej sytuacji, spółka pożyczkodawca i pożyczkobiorca pozostają ze sobą w stosunku ?siostrzanym?.
  
  

Zdaniem tut. Organu, z literalnego brzmienia przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że ograniczenie wskazane w tym przepisie dotyczy tylko podmiotu lub podmiotów, które bezpośrednio są udziałowcami pożyczkobiorcy. Z brzmienia art. 16 ust. 1 pkt 61 ww. ustawy wynika natomiast, że omawiane ograniczenie dotyczy tylko podmiotu (pożyczkodawcy), którego bezpośredni udziałowiec jest jednocześnie bezpośrednim udziałowcem pożyczkobiorcy.

W sytuacji gdy żaden z wymienionych pożyczkodawców nie był na dzień udzielenia pożyczki i nie jest obecnie udziałowcem Wnioskodawcy, ani też Wnioskodawca i wymienieni pożyczkodawcy nie posiadali i nie posiadają wspólnego bezpośredniego udziałowca żaden z wymienionych pożyczkodawców nie może zostać uznany za kwalifikowanego pożyczkodawcę.

W konsekwencji, w odniesieniu do odsetek od pożyczek udzielonych przez wymienionych pożyczkodawców na rzecz Wnioskodawcy nie znajdą zastosowania ograniczenia wynikające z przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 dotyczących niedostatecznej kapitalizacji.

Mając na uwadze, iż Wnioskodawca zaciągnął pożyczki na cele inwestycyjne w sprawie będą miały zastosowanie poniższe przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia.

Z treści art. 16g ust. 4 ww. ustawy, wynika, iż za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Zgodnie zatem, z powołanym powyżej przepisem art. 16g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszt wytworzenia obejmuje także odsetki naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania. Przekazanie danego środka trwałego do używania kończy okres realizacji inwestycji.

W myśl powołanego przepisu art. 16g ust. 4 ww. ustawy odsetki od kredytu zaciągniętego na wytworzenie środka trwałego uznawane są za składnik jego ceny nabycia będącej podstawą naliczania odpisów amortyzacyjnych. Przy czym zasada ta ma zastosowanie jedynie w odniesieniu do odsetek naliczonych do dnia przekazania składnika majątku do używania, tj. w okresie realizacji inwestycji. Konsekwencją jest wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie ich realizacji. Odsetki za ten okres powiększają wartość początkową środka trwałego i stanowią koszt uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne.

Natomiast odsetki za okres po przyjęciu środka trwałego do używania będą stanowić koszt uzyskania przychodu na warunkach określonych w powołanym wcześniej art. 16 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w dacie zapłaty. Innymi słowy, odsetki od kredytów inwestycyjnych mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów dopiero wówczas, gdy naliczenie ich następuje po oddaniu środka trwałego do używania. Wówczas bowiem nie ma już możliwości zwiększenia wartości tego środka trwałego.

Reasumując, biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy prawa podatkowego i przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego tut. Organ stoi na stanowisku, iż odsetki od pożyczek zaciągniętych na cele inwestycyjne, naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, będą zwiększały wartość początkową środka trwałego i będą stanowić koszty uzyskania przychodu poprzez odpisy amortyzacyjne, natomiast odsetki naliczone po dniu oddania środka trwałego do używania będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dniu ich zapłaty. W odniesieniu do odsetek od pożyczek udzielonych przez wymienionych pożyczkodawców na rzecz Wnioskodawcy nie znajdą zastosowania ograniczenia wynikające z przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.