Czy opłaty uiszczane przez Wnioskodawcę na rzecz niemieckiej Spółki powiązanej V.T. oraz powiązanej (...)

Czy opłaty uiszczane przez Wnioskodawcę na rzecz niemieckiej Spółki powiązanej V.T. oraz powiązanej niemieckiej Spółki V. S., rekompensujące ww. podmiotom koszty zakupu licencji na oprogramowanie komputerowe, podlegają w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, i czy w związku z tym, Wnioskodawca powinien od wspomnianych opłat pobrać zryczałtowany podatek u źródła ?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2012 r. (data wpływu 20 lutego 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłaty wynagrodzenia - jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłaty wynagrodzenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zawarł z firmą powiązaną Spółką V.T. umowę o rozłożenie kosztów. Na podstawie ww. umowy, Spółka V.T. obciąża Wnioskodawcę częścią ponoszonych przez siebie kosztów, w tym także, kosztów opłat licencyjnych ponoszonych za prawo do korzystania przez Wnioskodawcę z programu komputerowego. Program jest używany przez wszystkie spółki z grupy V. w celu ewidencji i prowadzenia w sposób zintegrowany ksiąg rachunkowych, ewidencji magazynowej oraz innych danych finansowych.

Spółka V.T. zawiera stosowne umowy zakupu licencji na program dla spółek z grupy ze względu na możliwość wynegocjowania korzystnych rabatów. W związku z powyższym, Spółka V.T. uiszcza opłaty licencyjne bezpośrednio na rzecz licencjodawcy, a następnie ?przenosi? odpowiednią część kosztów na inne spółki z grupy V.

Zgodnie z powyżej opisaną polityką Spółka V.T. wykupiła moduł bazowy programu komputerowego na Polskę i obciąża Wnioskodawcę częścią kosztów opłat licencyjnych przezeń z tego tytułu ponoszonych. Opłaty, którymi obciążany jest Wnioskodawca są obliczane zgodnie z umową o rozłożeniu kosztów - tj. według ilości polskich użytkowników korzystających u Wnioskodawcy z programu.

Zakres praw do programu komputerowego przyznanych Wnioskodawcy nie jest określony w umowie zawartej przez Niego ze Spółką V.T. lecz wynika z umowy zawartej przez Spółkę V.T. z ?pierwotnym? licencjodawcą. W konsekwencji, Wnioskodawca ma prawo do korzystania z programu wyłącznie dla własnych potrzeb, bez prawa do ich dalszej dystrybucji lub licencjonowania (tj. jako tzw. ?użytkownik końcowy?). Wnioskodawca dysponuje certyfikatem niemieckiej rezydencji podatkowej dla Spółki V.T.

Oprócz powyższej umowy ze Spółką V.T. Wnioskodawca zawarł także umowę o usługi informatyczne z inną powiązaną Spółką V.S. Przedmiotem działalności Spółki V.S jest świadczenie usług informatycznych (zwanych dalej: ?usługi IT?) dla spółek z grupy V. Na podstawie wspomnianej wyżej umowy, Wnioskodawca uiszcza do Spółki V.S. opłaty za różnorodne świadczone na jej rzecz usługi IT.: np. obsługi skrzynek pocztowych, oferowania powierzchni na dysku sieciowym, usługi back - up, oferowania i bieżącej obsługi popularnych programów oraz obsługi bezpiecznego dostępu do internetu.

W ramach opłat za ww. usługi, Spółka V.S. przerzuca na Wnioskodawcę także odpowiednio obliczoną część kosztów zakupu licencji na oprogramowanie służące do świadczenia tych usług. Opłaty za ww. oprogramowanie obliczane są przez Spółkę V.S. według ilości użytkowników korzystających z usług Spółki V.S. u Wnioskodawcy. Należy podkreślić, że Wnioskodawca może korzystać z ww. oprogramowania wyłącznie dla własnych potrzeb, tj. jako tzw. użytkownik końcowy. W umowie zawartej ze Spółką V.S. nie przyznano Wnioskodawcy prawa do udzielania dalszych licencji na to oprogramowanie, jak również prawa do udostępniania go podmiotom trzecim. Wnioskodawca posiada certyfikat rezydencji dla Spółki

W związku z powyższym zostało zadane następujące pytanie:

Czy opłaty uiszczane przez Wnioskodawcę na rzecz niemieckiej Spółki powiązanej V.T. oraz powiązanej niemieckiej Spółki V.S., rekompensujące ww. podmiotom koszty zakupu licencji na oprogramowanie komputerowe, podlegają w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, i czy w związku z tym, Wnioskodawca powinien od wspomnianych opłat pobrać zryczałtowany podatek u źródła ...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), przychody osiągane na terytorium Polski przez podmioty nieposiadające na terytorium RP siedziby lub zarządu z tytułu praw autorskich lub praw pokrewnych podlegają opodatkowaniu podatkiem zryczałtowanym w wysokości 20%, z uwzględnieniem postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska.

Zgodnie zaś z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka dokonująca wypłaty należności wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 ma prawo obniżyć stawkę podatku do wysokości wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Z uwagi na fakt, że odbiorcami opisanych wyżej płatności dokonywanych przez Wnioskodawcę są spółki mające siedzibę w Republice Federalnej Niemiec (RFN), zastosowanie znajdzie tu Umowa podpisana w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. zawarta między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90).

Artykuł 12 ust.

3 ww. Umowy definiuje należności licencyjne, jako wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje dotyczące doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej. Postanowienie to stosuje się odpowiednio do wszelkiego rodzaju wypłat za użytkowanie lub prawo do użytkowania nazwy, zdjęcia lub innych podobnych praw osobistych oraz do wypłat otrzymywanych jako wynagrodzenie za nagranie przez radio lub telewizję występów sportowców lub artystów.

Definicja należności licencyjnych zawarta powyżej, nie wymienia wprost pojęcia programów komputerowych, posługując się pojęciem wszelkich praw autorskich z tytułu twórczości literackiej, artystycznej lub prac naukowych, które jednak pozostają w niej niezidentyfikowane.

Według Wnioskodawcy w opisanym Niego stanie faktycznym, zaliczenie należności wypłacanych na rzecz niemieckich spółek powiązanych do odpowiednich kategorii dochodów w rozumieniu powołanej umowy, zależy od istoty praw, jakie Spółka nabywa w ramach umów przewidujących prawo do korzystania z oprogramowania komputerowego.

Artykuł 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.), stanowi, iż przedmiotem prawa, autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są m.in. utwory: wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). Zatem, program komputerowy, spełniający przesłanki z art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim może być przedmiotem prawa autorskiego.

Nie każde jednak nabycie programu komputerowego skutkuje uzyskaniem/wypłaceniem przychodu z nabycia/zbycia prawa autorskiego.

Stosownie do art. 74 ust. 4 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego obejmują prawo do:

  • trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego, w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie: w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego;
  • tłumaczenia, przystosowania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała;
  • rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.

Ponadto, zgodnie z brzmieniem ust. 2 Komentarza OECD do art. 12, gdy z umowy wynika, że nabywca oprogramowania komputerowego nabywa wyłącznie egzemplarz lub egzemplarze oprogramowania i nie ma pomiędzy nim a zbywcą szczególnej umowy dotyczącej zakresu korzystania z takiego oprogramowania, w takim przypadku nie następuje sytuacja udzielania prawa do korzystania z autorskich praw majątkowych.

Chodzi tu o sytuację, w której zakres uprawnień nabytych do korzystania z egzemplarza oprogramowania komputerowego jest ograniczony do korzystania z legalnie zakupionego egzemplarza tego oprogramowania. Należność uiszczana za użytkowanie takiego oprogramowania nie jest należnością licencyjną w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Wnioskodawca podał w przedstawionym stanie faktycznym, iż korzystać będzie z oprogramowania tylko i wyłącznie na własne potrzeby. Nie ma On prawa do kopiowania lub dystrybucji tego oprogramowania. W takim zatem przypadku zapłata należności nie powinna być kwalifikowana jako należność licencyjna. W zaistniałym stanie faktycznym dochody V.T. oraz V.S. powinny podlegać opodatkowaniu jako zysk przedsiębiorstwa tylko i wyłącznie w państwie siedziby tych podmiotów czyli w Republice Federalnej Niemiec (RFN). Oznacza to, że Wnioskodawca dokonujący wypłaty takich należności nie będzie obowiązany do potrącenia od nich zryczałtowanego podatku dochodowego.

Wnioskodawca wskazał, iż powyższe stanowisko zostało potwierdzone w następujących pismach:

  • pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 czerwca 2009 r., sygn. IBPBI/2/423-301/09/BG, w którym stwierdzono, że ?w związku z powyższym nie dochodzi do przeniesienia praw autorskich ani do przekazania praw do używania praw autorskich Spółce. Zatem, płatności dokonywane przez Spółkę na rzecz kontrahenta niemieckiego nie będą stanowić należności licencyjnych (nie będą objęte dyspozycją art. 12 umowy polsko - niemieckiej oraz art. 21 i 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Oznacza to, że Spółka nie będzie obowiązana do potrącenia i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego?,
  • pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 25 stycznia 2008 r., sygn. ILPB3/423-187/07-2/ŁM, w którym stwierdzono, że ?zaliczenia należności, wypłacanych przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta niemieckiego, do odpowiedniej kategorii dochodów, w rozumieniu umowy polsko - niemieckiej zależy od istoty praw, jakie odbiorca nabywa w ramach umowy przewidującej prawo do korzystania z oprogramowań komputerowych. (...) Zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji OECD, zawartym w punkcie 14 do art. 12, prawa umożliwiające jedynie faktyczne korzystanie z programu, nie stanowią tytułu do naliczania opłat licencyjnych. Biorąc powyższe pod uwagę zakupu oprogramowania nie można zakwalifikować jako należności z tytułu praw autorskich lub praw pokrewnych lub z tytułu zbycia tych praw?,
  • pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 maja 2010 r., sygn. IPPB5/423-134/10-4/PS, zgodnie z którym ?z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż czynności wykonywane przez Wnioskodawcę ograniczają się do korzystania z programu komputerowego wyłącznie na własne potrzeby, bez uprawnień do jego powielania, modyfikacji, udostępniania osobom trzecim.

    Zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji, zawartym w punkcie 14 do art. 12, prawa umożliwiające jedynie faktyczne korzystanie z programu, nie stanowią tytułu do naliczania opłat licencyjnych. Zatem, płatności dokonywane przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotu belgijskiego nie będą stanowić należności licencyjnych. Oznacza to, że Wnioskodawca dokonując wypłaty takich należności nie będzie obowiązany do potrącenia od nich zryczałtowanego podatku dochodowego. W takiej sytuacji, dochód podmiotu belgijskiego w postaci wynagrodzenia, jakie otrzyma z tytułu sprzedaży oprogramowania komputerowego, należy kwalifikować jako ?zyski przedsiębiorstwa? w rozumieniu art. 7 umowy polsko ? belgijskiej?,

  • pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 30 października 2009 r., sygn. ILPB3/423-584/09-5/MC, w którym stwierdzono, że ?zaliczenie należności, wypłacanych przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotów niemieckich, do odpowiedniej kategorii dochodów, w rozumieniu umowy polsko - niemieckiej zależy od istoty praw, jakie odbiorca nabywa w ramach umowy przewidującej prawo do korzystania z oprogramowania komputerowego. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca nabył od firm niemieckich licencje na użytkowanie programów komputerowych. Licencje te nie przewidują korzystania z praw majątkowych, lecz jedynie prawo do dostępu i korzystania z oprogramowań. (...) W takiej sytuacji, dochód spółek niemieckich w postaci wynagrodzenia, jakie otrzymują za udostępnienie korzystania przez spółkę polską z oprogramowań komputerowych, należy kwalifikować jako ?zyski przedsiębiorstwa? w rozumieniu art. 7 Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Reasumując, Spółka nie ma obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od należności wypłacanych podmiotom niemieckim za używanie oprogramowania komputerowego?.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika