Sprzedaż przez Wnioskodawcę biletów wstępu uprawniających do korzystania z gokartów na wynajmowanej (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2012 r. (data wpływu 24 kwietnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usługi udostępniania gokartów ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usługi udostępniania gokartów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna pod nr 8/2001 od 12.02.2001 r. wg kodu PKD 1392 Z - produkcja gotowych wyrobów tekstylnych.

Obecnie Wnioskodawca rozszerzył działalność gospodarczą o działalność wesołych miasteczek i parków rozrywki, zgodnie z kodem PKD 9321 Z. Konkretnie działalność ta będzie polegała na udostępnianiu gokartów do jazdy na wynajmowanej krytej powierzchni. Osobom korzystającym z tej formy rozrywki wydawane będą bilety wstępu, których cena uzależniona będzie od czasu jazdy na gokartach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do usługi udostępniania gokartów można będzie zastosować stawkę VAT 8 %?

Zdaniem Wnioskodawcy, w poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy o VAT jako opodatkowane stawką 8% wymieniono "usługi związane z rozrywką i rekreacją" - wyłącznie w zakresie m.in. wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, wstęp na jazdę na gokartach mieszczący się w PKWiU 93.21, należy opodatkować stawką VAT 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie, zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
  

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
  
  

W załączniku nr 3 do ustawy zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, zawarto m.in. usługi:

• poz. 183 ? bez względu na symbol PKWiU - ?Usługi związane z rozrywką i rekreacją ? wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne.
  

• poz. 186 ? bez względu na symbol PKWiU ? ?Pozostałe usługi związane z rekreacją ? wyłącznie w zakresie wstępu?.
  
  
  

Z objaśnienia 1) do powyższego załącznika wynika, że wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż stawką podatku w wysokości 8% objęte zostały m.in. usługi związane z rozrywką i rekreacją, jednakże wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne oraz pozostałe usługi związane z rekreacją wyłącznie w zakresie wstępu.

Obowiązujący od 1 lipca 2011 r. art. 32 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15.03.2011r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, wskazuje, iż:

1. Usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.
2. 2. Ustęp 1 ma zastosowanie w szczególności do:
   1. prawa wstępu na spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne;
   2. prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody;
   3. prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria.
3. Ustęp 1 nie obejmuje korzystania z obiektów, takich jak sale gimnastyczne i inne, w zamian za opłatę.
   
   

Zatem z ww. przepisów rozporządzenia Rady wynika, że świadczenie usług wstępu, których podstawową cechą jest przyznanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę obejmuje prawo wstępu na spektakle, występy cyrkowe, koncerty, wystawy, mecze, zawody, konferencje, seminaria.

Należy zauważyć, iż w przepisach ustawy nie definiuje się pojęcia ?wstępu?. W konsekwencji należy sięgnąć do wykładni językowej, aby poznać jego znaczenie. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa www.sjp.pwn.pl), pod pojęciem tym należy rozumieć ?możliwość wejścia gdzieś?, co nie jest równoznaczne z możliwością korzystania z dostępnych tam urządzeń. Opłata (bilet, karnet) za wstęp jest opłatą wnoszoną przez np. kibica co do zasady za uczestniczenie w imprezie poprzez np. oglądanie (uczestnictwo bierne).

Natomiast bilet wstępu do np. parku rozrywki daje możliwość nie tylko wejścia do obiektu, ale również i przede wszystkim możliwość korzystania z dostępnych tam urządzeń. Kupując bilet wstępu nabywca korzysta (uczestniczy) czynnie poprzez korzystanie z urządzeń.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca rozszerzył działalność gospodarczą o działalność wesołych miasteczek i parków rozrywki, zgodnie z kodem PKD 9321 Z. Konkretnie działalność ta będzie polegała na udostępnianiu gokartów do jazdy na wynajmowanej krytej powierzchni. Osobom korzystającym z tej formy rozrywki wydawane będą bilety wstępu, których cena uzależniona będzie od czasu jazdy na gokartach. Wstęp na jazdę na gokartach mieszczący się w PKWiU 93.21.

Odnosząc opisany we wniosku stan sprawy do przytoczonych powyżej przepisów prawa stwierdzić należy, iż usługa udostępniania gokartów, za które pobierana jest opłata, nie jest tożsama z ?opłatą w zakresie wstępu?. Poniesienie ww. opłaty za skorzystanie z gokartów nie spowoduje, iż usługobiorca nabędzie jakiekolwiek ?prawo wstępu?. W zamian za wskazaną opłatę będzie miał prawo do skorzystania z jazdy na gokarcie nie zaś za wstęp do obiektu lub na plac. Na tak ścisłą wykładnię pojęcia ?wstępu? wskazuje również użycie, zarówno w poz. 183, jak i w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy, słowa ?wyłącznie?, którego znaczenie odnosi się do tych obiektów i stanów rzeczy, które są w nim wymienione (w przedmiotowej sprawie do ?wstępu?). Korzystanie z gokartów nie wiąże się z biernym ich oglądaniem, lecz z możliwością skorzystania z ww. pojazdów na wynajmowanej przez Wnioskodawcę krytej powierzchni.

Zatem należy stwierdzić, iż świadczone przez Zainteresowanego usługi udostępniania gokartów na podstawie biletów wstępu nie mieszczą się w zakresie objętym stawką podatku 8%, lecz winny być opodatkowane stawką podstawową podatku VAT ? 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy.

Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawcę biletów wstępu uprawniających do korzystania z gokartów na wynajmowanej przez Wnioskodawcę krytej powierzchni, będzie podlegała opodatkowaniu stawką VAT 23% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.