Prawo do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących przekazanie na własność lokalu w wyniku (...)

Prawo do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących przekazanie na własność lokalu w wyniku podziału majątku

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ? przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2014 r. (data wpływu 28 sierpnia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 listopada 2014 r. (data wpływu 03 grudnia 2014 r.) oraz w dniu 22 grudnia 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących przekazanie na własność lokalu w wyniku podziału majątku ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących przekazanie na własność lokalu w wyniku podziału majątku.

Wniosek uzupełniono w dniu 03 grudnia 2014 r. w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego, o postawienie pytania oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego. Natomiast w dniu 22 grudnia 2014 r. przesłano pełnomocnictwo do złożenia uzupełnienia wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

W 2007 roku podatniczka wraz z mężem zakupiła lokal użytkowy usytuowany w pawilonie handlowym w ??.. przy ul. ??. Lokal nabyli na prawach wspólności majątkowej małżeńskiej. W ówczesnym okresie mąż podatniczki prowadził działalność gospodarczą, na cele której praktycznie lokal został zakupiony. Podatniczka działalności gospodarczej wówczas nie prowadziła. W związku z tym małżonek podatniczki odliczył w całości VAT naliczony od dokonanego zakupu, wprowadził niniejszy środek trwały do ewidencji środków trwałych i rozpoczął dokonywanie odpisów amortyzacyjnych.

W sierpniu 2009 r. podatniczka rozpoczęła działalność gospodarczą, do której wykorzystuje przedmiotowy lokal. W listopadzie 2013 r. został orzeczony rozwód pomiędzy podatniczką a jej małżonkiem. W chwili obecnej w toku jest sprawa sądowa, której przedmiotem jest podział majątku wspólnego byłych małżonków. Mając na uwadze fakt, że podatniczka w swojej działalności gospodarczej obecnie wyłącznie wykorzystuje przedmiotowy lokal, dąży do takiego podziału majątku wspólnego, w wyniku którego otrzyma przedmiotowy lokal użytkowy na wyłączną własność.

Były małżonek nie zgłasza do tego elementu sprawy działowej zastrzeżeń, w związku z powyższym sąd powinien przychylić się do niniejszego sposobu podziału. Jeśli dojdzie do takiego orzeczenia sądowego były małżonek podatniczki będzie musiał wycofać niniejszy środek trwały z działalności gospodarczej, co będzie mieściło się w pojęciu dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Nieodpłatne przekazanie na potrzeby własne, bowiem nie będzie miało związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ponadto z tytułu zakupu tego lokalu użytkowego przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego, co oznacza, że zostały spełnione przesłanki warunkujące zrównanie nieodpłatnego przekazania towarów z odpłatną dostawą towarów.

Zatem, przekazanie na potrzeby własne przedmiotowego lokalu, będzie w tym przypadku stanowiło dostawę towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z tym czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem. Mając na uwadze powyższe były małżonek podatniczki będzie musiał odprowadzić podatek należny od tej transakcji. Podstawą opodatkowania będzie zgodnie z art. 29a ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług - cena nabycia lokalu użytkowego.

Od roku 2009 nieprzerwanie Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym podatnikiem VAT - czynnym. Czynność przekazania przedmiotowego lokalu będzie opodatkowana podatkiem VAT jako czynność zrównana ze sprzedażą. Przedmiotowa transakcja będzie udokumentowana. Dział majątku wspólnego nastąpi na mocy ugody zawartej przed sądem. Czynność przekazania przedmiotowego lokalu powinna być udokumentowana fakturą VAT. Faktura VAT dokumentująca transakcję przekazania lokalu wystawiona będzie ze stawką podstawową, tj. 23%. Przedmiotowy lokal Wnioskodawczyni będzie wykorzystywała w działalności gospodarczej do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy podatniczka będąca podatnikiem VAT czynnym i wykorzystująca przedmiotowy lokal użytkowy do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dokumentującej przekazanie jej na wyłączną własność niniejszego lokalu w wyniku podziału majątku wspólnego?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), mając na uwadze przytoczony powyżej stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy podatniczka twierdzi, że sądowe zniesienie współwłasności nieruchomości, jest zrównane zgodnie z przepisami o podatku VAT z dostawą towarów. Zdarzenie niniejsze będzie opodatkowane podatkiem VAT po stronie byłego małżonka według stawki podstawowej.

Dlatego też po otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury VAT potwierdzającej dostawę towarów w następstwie sądowego zniesienia współwłasności nieruchomości, podatniczce będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony przez byłego małżonka, gdyż spełniony będzie warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia, określony w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl art. 86 ust. 10 i ust. 10b pkt 1 oraz ust. 11 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego powstanie w rozliczeniu za okres, w którym po stronie byłego małżonka powstanie obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych przez podatniczkę towarów i usług lub w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych; jednak nie wcześniej niż w okresie rozliczeniowym w którym podatniczka otrzyma od byłego małżonka fakturę VAT dokumentującą transakcję. Nadwyżka podatku VAT naliczonego nad podatkiem VAT, należnym podlegać będzie zwrotowi, na zasadach określonych w art. 87 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 86 ust. 1 ustawy, stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Ustawodawca dał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, co m.in. oznacza, iż zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z opisu sprawy wynika, iż w 2007 roku podatniczka wraz z mężem zakupiła lokal użytkowy usytuowany w pawilonie handlowym w ??. przy ul. ??.. Lokal nabyli na prawach wspólności majątkowej małżeńskiej. W ówczesnym okresie mąż podatniczki prowadził działalność gospodarczą, na cele której praktycznie lokal został zakupiony. Podatniczka działalności gospodarczej wówczas nie prowadziła. W sierpniu 2009 r. podatniczka rozpoczęła działalność gospodarczą, do której wykorzystuje przedmiotowy lokal. W listopadzie 2013 r. został orzeczony rozwód pomiędzy podatniczką a jej małżonkiem. W chwili obecnej w toku jest sprawa sądowa, której przedmiotem jest podział majątku wspólnego byłych małżonków. Mając na uwadze fakt, że podatniczka w swojej działalności gospodarczej obecnie wyłącznie wykorzystuje przedmiotowy lokal, dąży do takiego podziału majątku wspólnego, w wyniku którego otrzyma przedmiotowy lokal użytkowy na wyłączną własność. Od roku 2009 nieprzerwanie Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym podatnikiem VAT - czynnym. Czynność przekazania przedmiotowego lokalu będzie opodatkowana podatkiem VAT jako czynność zrównana ze sprzedażą. Przedmiotowa transakcja będzie udokumentowana. Dział majątku wspólnego nastąpi na mocy ugody zawartej przed sądem. Czynność przekazania przedmiotowego lokalu powinna być udokumentowana fakturą VAT. Faktura VAT dokumentująca transakcję przekazania lokalu wystawiona będzie ze stawką podstawową, tj. 23%. Przedmiotowy lokal Wnioskodawczyni wykorzystywała w działalności gospodarczej do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, iż skoro Wnioskodawczyni jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i przedmiotowy lokal będzie wykorzystywała do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz transakcja dokumentująca przekazanie lokalu będzie udokumentowana fakturą, na której będzie wykazany podatek należny, to Wnioskodawczyni będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej przekazanie na własność przedmiotowego lokalu w wyniku podziału majątku, jeśli w rozpatrywanej sprawie nie zaistnieją przesłanki negatywne określone w art. 88 ustawy.

Nadmienia się, że prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Jak stanowi art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Stosownie do obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r. art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a ? powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Natomiast jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Mając na uwadze opis sprawy oraz obowiązujące przepisy, Wnioskodawczyni będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej przekazanie na własność lokalu w wyniku podziału majątku, ponieważ jak wskazała Wnioskodawczyni przedmiotowy lokal będzie wykorzystywała do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wnioskodawczyni będzie mogła dokonać odliczenia, o ile nie zaistnieją przesłanki negatywne określone w art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Podkreślenia wymaga, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego i własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku ? nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej ? rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika