Wyłączenie z podstawy opodatkowania opłat urzędowych ponoszonych przez Wnioskodawcę w Urzędzie (...)

29.12.2014

Wyłączenie z podstawy opodatkowania opłat urzędowych ponoszonych przez Wnioskodawcę w Urzędzie Patentowym RP, Europejskim Urzędzie Patentowym oraz ponoszonych na zlecenie Wnioskodawcy przez kancelarie zagraniczne w zagranicznych urzędach patentowych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ? przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2014 r. (data wpływu 03 października 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 listopada 2014 r. (data wpływu 20 listopada 2014r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

wyłączenia z podstawy opodatkowania opłat urzędowych ponoszonych przez Wnioskodawcę w Urzędzie Patentowym RP lub Europejskim Urzędzie Patentowym,

wyłączenia z podstawy opodatkowania opłat urzędowych ponoszonych na zlecenie Wnioskodawcy przez kancelarie zagraniczne w zagranicznych urzędach patentowych

? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

wyłączenia z podstawy opodatkowania opłat urzędowych ponoszonych przez Wnioskodawcę w Urzędzie Patentowym RP lub Europejskim Urzędzie Patentowym,

wyłączenia z podstawy opodatkowania opłat urzędowych ponoszonych na zlecenie Wnioskodawcy przez kancelarie zagraniczne w zagranicznych urzędach patentowych.

Wniosek został uzupełniony w dniu 20 listopada 2014r. w zakresie doprecyzowania stanu faktycznego i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca wykonuje usługi rzecznika patentowego. W ramach świadczonych usług podatnik dokonuje zgłoszeń patentowych do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz swoich zleceniodawców. Dokonanie zgłoszenia patentowego wymaga:

opracowania materiałów zgłoszeniowych (np. opis wynalazku, formularz zgłoszeniowy),

przesłania tych materiałów do Urzędu Patentowego (pocztą lub elektronicznie),

wniesienia opłaty urzędowej za zgłoszenie na konto urzędu patentowego.

Wniesienie powyższej opłaty urzędowej następuje w formie przelewu dokonywanego z rachunku bankowego podatnika i w takim przypadku jedynym potwierdzeniem wniesienia opłaty jest wyciąg bankowy. W tytule przelewu podatnik podaje nr zgłoszenia oraz tytuł zgłaszanego wynalazku. Po dokonaniu zgłoszenia i wydaniu decyzji dotyczącej udzielenia prawa ochronnego podatnik dokonuje także wpłat opłat urzędowych za kolejne lata ochrony. Wpłaty te także są dokonywane przelewem bankowym dokonywanym przez podatnika na rachunek Urzędu Patentowego.

W ramach świadczonych usług podatnik dokonuje także zgłoszeń patentowych do Europejskiego Urzędu Patentowego na rzecz swoich zleceniodawców. Wniesienie opłaty urzędowej za zgłoszenie następuje w formie:

przelewu dokonywanego z rachunku bankowego podatnika na konto depozytowe w Europejskim Urzędzie Patentowym - w tytule przelewu podatnik podaje nr konta depozytowego w urzędzie. Podatnik okresowo zasila konto pewnymi kwotami w wysokości przewidywanych w przyszłości do opłacenia opłat urzędowych;

przesiania do Europejskiego Urzędu Patentowego dyspozycji pobrania środków z konta depozytowego w pożądanym terminie dokonania płatności - w dyspozycji podatnik podaje nr konta depozytowego z którego ma zostać pobrana opłata, nazwę i wysokość opłaty i numer zgłoszenia patentowego z którym związana jest ta opłata.
W powyższych przypadkach potwierdzeniem wniesienia opłaty urzędowej jest wyciąg z konta depozytowego prowadzonego na imię podatnika.

przelewu dokonywanego z rachunku bankowego podatnika (w tytule przelewu podatnik podaje numer zgłoszenia). W takim przypadku jedynym potwierdzeniem wniesienia opłaty jest wyciąg bankowy.

W ramach świadczonych usług podatnik świadczy także usługi pośrednictwa w dokonywaniu zgłoszeń patentowych za granicą, np. w USA, Chinach, Japonii. Podatnik przesyła do zagranicznych kancelarii patentowych zlecenia dokonania zgłoszenia patentowego na rzecz swoich zleceniodawców. Dokonanie zgłoszenia patentowego wymaga:

opracowania materiałów zgłoszeniowych przez podatnika (np. opis wynalazku),

opracowania materiałów zgłoszeniowych przez kancelarię zagraniczną (np. formularz zgłoszeniowy),

przesłania tych materiałów do zagranicznego urzędu patentowego przez kancelarię zagraniczną (pocztą lub elektronicznie),

wniesienia opłaty urzędowej za zgłoszenie przez kancelarię zagraniczną.

Wniesienie powyższej opłaty urzędowej następuje gotówką przez kancelarię zagraniczną, w formie przelewu dokonywanego z rachunku bankowego kancelarii zagranicznej lub w formie dyspozycji wypłaty z konta depozytowego w zagranicznym urzędzie patentowym należącego do kancelarii zagranicznej. Potwierdzeniem wniesienia opłaty jest odpowiednio potwierdzenie przyjęcia gotówki, wyciąg bankowy lub wyciąg z konta depozytowego.

Za tak wykonaną usługę zagraniczna kancelaria wystawia na podatnika fakturę obejmującą usługę wraz z poniesionymi opłatami urzędowymi. Podatnik obciąża swojego zleceniodawcę za wykonaną usługę, doliczając do kosztów usługi oraz kosztów zagranicznych opłat urzędowych własną prowizję.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Opłaty urzędowe są ponoszone w imieniu i na rzecz zleceniodawców podatnika. Opłaty ponoszone w formie przelewu z rachunku bankowego podatnika oraz z rachunku depozytowego podatnika są ewidencjonowane w formie wyciągu z rachunku bankowego. Opłaty ponoszone za pośrednictwem kancelarii zagranicznej są ewidencjonowane na podstawie faktury wystawionej przez kancelarię zagraniczną z wyszczególnioną kwotą wniesionych opłat. Podatnik obecnie nie prowadzi jednej odrębnej ewidencji ponoszonych w imieniu i na rzecz zleceniodawców opłat urzędowych, natomiast podatnik taką jedną ewidencję ma zamiar w przyszłości prowadzić.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy opłaty urzędowe za zgłoszenia patentowe oraz przedłużenie okresu ochrony ponoszone bezpośrednio przez podatnika w Urzędzie Patentowym RP lub Europejskim Urzędzie Patentowym mogą być przez podatnika wyłączone z obrotu podlegającego opodatkowaniu VAT w sytuacji, gdyby były ujmowane przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku?
Czy opłaty urzędowe za zgłoszenia patentowe oraz przedłużenie okresu ochrony ponoszone pierwotnie przez kancelarię zagraniczną w zagranicznym urzędzie patentowym a doliczane do wynagrodzenia podatnika mogą być przez podatnika wyłączone z obrotu podlegającego opodatkowaniu VAT w sytuacji gdyby były ujmowane przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku):

Ad. 1.

Zgodnie z art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej ustawa o VAT) podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku. Podatnik zgodnie z brzmieniem cytowanego przepisu chciałby dokonać zmiany sposobu rozliczania ze zleceniodawcą ponoszonych na jego rzecz opłat urzędowych i dokumentować je notami księgowymi. W tym celu podatnik ma zamiar nie księgować ponoszonych opłat w kosztach uzyskania przychodów tylko księgować je przejściowo, wyłącznie na potrzeby rozrachunków ze zleceniodawcą.

Zdaniem podatnika ponoszone przez niego opłaty urzędowe do Urzędu Patentowego są ponoszone w imieniu i na rzecz zleceniodawcy.

Aby prawidłowo zinterpretować przesłankę działania w imieniu innego podmiotu, określoną w art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy o VAT, należy uwzględnić kontekst i cel tego przepisu oraz zasady wspólnotowego systemu podatku VAT. Działanie ?w imieniu? innego podmiotu w rozumieniu ustawy o VAT należy rozumieć jako wyraźnie udokumentowane działanie dla tego podmiotu, niezależnie od tego, kto na pierwotnych dowodach księgowych (w tym przypadku wyciągach bankowych) figuruje jako ponoszący wydatek. Działanie ?na rzecz? oznacza wyłącznie realizowanie interesu faktycznego, bez żadnego oparcia umownego i dokumentacyjnego. Natomiast działanie ?w imieniu i na rzecz? oznacza, że nie tylko jest realizowany interes faktyczny (?na rzecz?), ale także, że dzieje się to na podstawie dwustronnych zgodnych ustaleń i w oparciu o odpowiednie dokumenty (?w imieniu?). Zgodnie z definicją zawartą w ?Słowniku języka polskiego? PWN określenie ?w imieniu? oznacza ?działanie ze względu na kogoś, dla czyjegoś dobra, odwołując się do kogoś.? Określenie ?na rzecz? oznacza tyle, co działanie ?na czyjąś korzyść, dla kogoś, dla czyjegoś dobra.? Zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych Rzecznik Patentowy występuje w charakterze pełnomocnika w postępowaniu przed Urzędem Patentowym. Kwestia pełnomocnictwa została uregulowana w przepisach art. 98 - art. 109 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, natomiast kwestia przedstawicielstwa w art. 95 § 1 i § 2 ww. ustawy. Zgodnie z art. 95 § 1 i § 2 ustawy Kodeks cywilny, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego. Zatem przedstawicielstwo polega na dokonywaniu czynności prawnej przez osobę fizyczną lub prawną (przedstawiciela) w imieniu innej osoby fizycznej lub prawnej (reprezentowanego) ze skutkiem prawnym dla tej innej osoby, o ile przedstawiciel działa w granicach umocowania, rozumianego jako uprawnienie do dokonania czynności prawnych z bezpośrednim skutkiem dla reprezentowanego.

Natomiast art. 96 cytowanej ustawy Kodeks cywilny stanowi, iż umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

W związku z powyższym nie ulega wątpliwości, że podatnik działa na podstawie dwustronnych ustaleń ze zleceniodawcą (pełnomocnictwa) i reprezentując zleceniodawcę działa ?w jego imieniu". Jednocześnie jest to działanie ?na rzecz" zleceniodawcy, bowiem to on odnosi korzyść z tytułu wniesienia opłaty uzyskując ochronę prawną wynalazku.

Stąd prawidłowym postępowaniem będzie wyłączenie z podstawy opodatkowania VAT na podstawie art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy o VAT i dokumentowanie za pomocą not księgowych ponoszonych przez podatnika w imieniu i na rzecz zleceniodawcy opłat urzędowych w Urzędzie Patentowym RP lub Europejskim Urzędzie Patentowym pod warunkiem ujmowania ich przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Ad. 2.

Z tych samych względów co w odniesieniu do pytania nr 1, prawidłowym postępowaniem będzie wyłączenie z podstawy opodatkowania VAT na podstawie art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy o VAT i dokumentowanie za pomocą not księgowych opłat urzędowych za zgłoszenia patentowe oraz przedłużenie okresu ochrony ponoszonych pierwotnie przez kancelarię zagraniczną w zagranicznym urzędzie patentowym a doliczonych do wynagrodzenia podatnika pod warunkiem ujmowania ich przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

W przypadku opłat ponoszonych w zagranicznym urzędzie patentowym mamy do czynienia również z działaniem podatnika "w imieniu" i "na rzecz" zleceniodawcy. W takim przypadku podatnik nie ponosi co prawda opłat bezpośrednio tylko za pośrednictwem kancelarii zagranicznej ale w opinii podatnika nie ma to znaczenia, ponieważ nadal podatnik wykonuje swoje zlecenie na podstawie dwustronnych zgodnych ustaleń i w oparciu o odpowiednie dokumenty "ze względu" na dobro swojego zleceniodawcy ("w imieniu"). Jednocześnie jest to działanie ?na rzecz" zleceniodawcy, bowiem to on odnosi korzyść z tytułu wniesienia opłaty uzyskując ochronę prawną wynalazku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przepis art. 8 ust. 1 przywołanej ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów .

Należy wskazać, że z dniem 1 stycznia 2014 r. weszły w życie nowe przepisy dotyczące m.in. podstawy opodatkowania wprowadzone ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2013 r. poz. 35).

Art. 1 pkt 23 ww. ustawy zmieniającej, z dniem 1 stycznia 2014 r. uchyla art. 29 ustawy i art. 1 pkt 24 wprowadza do obecnie obowiązującej ustawy nowy art. 29a.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Stosownie do art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 wymienia elementy, które powinny być wliczane bądź nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania. Do elementów, które nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania należą m.in. kwoty otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków, poniesionych w imieniu i na rachunek tego ostatniego i które są ujmowane przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca, będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, wykonuje usługi rzecznika patentowego. W ramach świadczonych usług dokonuje zgłoszeń patentowych do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz swoich zleceniodawców. Dokonanie zgłoszenia patentowego wymaga opracowania materiałów zgłoszeniowych (np. opis wynalazku, formularz zgłoszeniowy), przesłania tych materiałów do Urzędu Patentowego (pocztą lub elektronicznie), wniesienia opłaty urzędowej za zgłoszenie na konto urzędu patentowego. Wniesienie powyższej opłaty urzędowej następuje w formie przelewu dokonywanego z rachunku bankowego podatnika i w takim przypadku jedynym potwierdzeniem wniesienia opłaty jest wyciąg bankowy. W tytule przelewu podatnik podaje nr zgłoszenia oraz tytuł zgłaszanego wynalazku. Po dokonaniu zgłoszenia i wydaniu decyzji dotyczącej udzielenia prawa ochronnego podatnik dokonuje także wpłat opłat urzędowych za kolejne lata ochrony. Wpłaty te także są dokonywane przelewem bankowym dokonywanym przez podatnika na rachunek Urzędu Patentowego.

przelewu dokonywanego z rachunku bankowego podatnika na konto depozytowe w Europejskim Urzędzie Patentowym ? w tytule przelewu podatnik podaje nr konta depozytowego w urzędzie. Podatnik okresowo zasila konto pewnymi kwotami w wysokości przewidywanych w przyszłości do opłacenia opłat urzędowych;

przesiania do Europejskiego Urzędu Patentowego dyspozycji pobrania środków z konta depozytowego w pożądanym terminie dokonania płatności ? w dyspozycji podatnik podaje nr konta depozytowego z którego ma zostać pobrana opłata, nazwę i wysokość opłaty i numer zgłoszenia patentowego z którym związana jest ta opłata.

W powyższych przypadkach potwierdzeniem wniesienia opłaty urzędowej jest wyciąg z konta depozytowego prowadzonego na imię podatnika.

przelewu dokonywanego z rachunku bankowego podatnika (w tytule przelewu podatnik podaje numer zgłoszenia). W takim przypadku jedynym potwierdzeniem wniesienia opłaty jest wyciąg bankowy.

W ramach świadczonych usług podatnik świadczy także usługi pośrednictwa w dokonywaniu zgłoszeń patentowych za granicą, np. w USA, Chinach, Japonii. Podatnik przesyła do zagranicznych kancelarii patentowych zlecenia dokonania zgłoszenia patentowego na rzecz swoich zleceniodawców. Dokonanie zgłoszenia patentowego wymaga: opracowania materiałów zgłoszeniowych przez podatnika (np. opis wynalazku), opracowania materiałów zgłoszeniowych przez kancelarię zagraniczną (np. formularz zgłoszeniowy), przesłania tych materiałów do zagranicznego urzędu patentowego przez kancelarię zagraniczną (pocztą lub elektronicznie), wniesienia opłaty urzędowej za zgłoszenie przez kancelarię zagraniczną. Wniesienie powyższej opłaty urzędowej następuje gotówką przez kancelarię zagraniczną, w formie przelewu dokonywanego z rachunku bankowego kancelarii zagranicznej lub w formie dyspozycji wypłaty z konta depozytowego w zagranicznym urzędzie patentowym należącego do kancelarii zagranicznej. Potwierdzeniem wniesienia opłaty jest odpowiednio potwierdzenie przyjęcia gotówki, wyciąg bankowy lub wyciąg z konta depozytowego. Za tak wykonaną usługę zagraniczna kancelaria wystawia na podatnika fakturę obejmującą usługę wraz z poniesionymi opłatami urzędowymi. Podatnik obciąża swojego zleceniodawcę za wykonaną usługę, doliczając do kosztów usługi oraz kosztów zagranicznych opłat urzędowych własną prowizję. Opłaty urzędowe są ponoszone w imieniu i na rzecz zleceniodawców podatnika. Opłaty ponoszone w formie przelewu z rachunku bankowego podatnika oraz z rachunku depozytowego podatnika są ewidencjonowane w formie wyciągu z rachunku bankowego. Opłaty ponoszone za pośrednictwem kancelarii zagranicznej są ewidencjonowane na podstawie faktury wystawionej przez kancelarię zagraniczną z wyszczególnioną kwotą wniesionych opłat. Podatnik obecnie nie prowadzi jednej odrębnej ewidencji ponoszonych w imieniu i na rzecz zleceniodawców opłat urzędowych, natomiast podatnik taką jedną ewidencję ma zamiar w przyszłości prowadzić.

W tym miejscu należy zauważyć, że zawód rzecznika patentowego polega na świadczeniu pomocy w sprawach własności przemysłowej (art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 2001 r. o rzecznikach patentowych, Dz. U. z 2011 r., Nr 155, poz. 925 z późn. zm.). Wykonywanie tego zawodu dopuszczone jest: w kancelarii patentowej, na rzecz pracodawcy lub na podstawie umów cywilnoprawnych, ale w każdym wypadku na warunkach określonych w tej ustawie (art. 4 ust. 2 i 3).

Zgodnie z art. 8 ww. ustawy, przedmiotem działalności kancelarii patentowej jest świadczenie pomocy w sprawach własności przemysłowej. Pomoc ta ma charakter prawno-techniczny. Pomoc prawna polega w szczególności na udzielaniu porad i konsultacji prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, badaniu stanu prawnego przedmiotów własności przemysłowej, zastępstwie prawnymi procesowym. Pomoc techniczna z kolei polega w szczególności na opracowywaniu opisów technicznych zgłoszeń do ochrony przedmiotów działalności twórczej przeznaczonych do przemysłowego wykorzystywania, badaniu zakresu ich ochrony, prowadzeniu poszukiwań dotyczących stanu techniki. Ponadto, w myśl art. 9 ww. ustawy, rzecznik patentowy występuje w charakterze pełnomocnika w postępowaniu przed Urzędem Patentowym, sądami i organami orzekającymi w sprawach własności przemysłowej, z wyjątkiem występowania w charakterze pełnomocnika w postępowaniu karnym i postępowaniu karnym skarbowym.

Zdaniem tut. Organu usługa, wykonywana przez Wnioskodawcę jako rzecznika patentowego, polegająca na opracowaniu materiałów zgłoszeniowych i przesłaniu tych materiałów do Urzędu Patentowego, Europejskiego Urzędu Patentowego lub zagranicznej kancelarii patentowej jest niezależna od dokonania przez Wnioskodawcę opłaty urzędowej. Wprawdzie opłata urzędowa jest czynnością niezbędną, bez której zgłoszenie nie zostanie przyjęte, jednakże ma ona charakter administracyjny a nie charakter wynagrodzenia za wykonywaną usługę. Wnioskodawca nie ma interesu prawnego w uiszczeniu tej opłaty a dokonuje jej jedynie na rzecz podmiotu trzeciego. Opłata urzędowa nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i potraktowanie jej jako elementu podstawy opodatkowania na wystawianej fakturze bezpodstawnie zwiększyłoby cenę świadczonej przez Wnioskodawcę usługi.

Ww. art. 29a ust. 7 ustawy wskazuje, że określając podstawę opodatkowania z tytułu świadczonej usługi, można w niej nie uwzględnić otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują i nie wskazują, jak należy rozumieć pojęcie ?w imieniu i na rzecz?. Przyjęcie w ustawie takiej konstrukcji prowadzi do wniosku, że zwrot ten, zgodnie z regułami wykładni literalnej, powinien być interpretowany według ogólnych zasad języka polskiego.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego PWN, określenie ?w imieniu? oznacza działanie ?ze względu na kogoś, dla czyjegoś dobra, odwołując się do kogoś?. Natomiast określenie ?na rzecz? oznacza tyle, co działanie ?na czyjąś korzyść, dla kogoś, dla czyjegoś dobra?. Dlatego też, z uwagi na brak w ustawie specyficznych definicji legalnych komentowanych zwrotów, powinny być one interpretowane szeroko, zgodnie z ich potocznym rozumieniem i znaczeniem na gruncie języka polskiego. Określonych wskazówek odnośnie interpretacji ww. zwrotów dostarcza również ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121). Przepisy ww. Kodeksu odnoszą się zarówno do kwestii działania w czyimś imieniu, jak i na czyjąś rzecz. W art. 95 ust. 1 i 2 Kodeksu cywilnego wskazano, że czynności prawnej można dokonać przez przedstawiciela działającego w imieniu osoby, którą reprezentuje, a czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego. Tym samym, przedstawiciel, stosownie do postanowienia art. 95 Kodeksu, działa w imieniu i na rzecz swojego mocodawcy, przez co rozumieć należy, że wszelkie skutki faktyczne i prawne jego działania dotyczą bezpośrednio jego mocodawcy.

Analiza powyższych przepisów w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia, pozwala stwierdzić, że czynność wniesienia przez Wnioskodawcę opłaty urzędowej za zgłoszenia patentowe oraz przedłużenie okresu ochrony ponoszone przez Wnioskodawcę do Urzędu Patentowego, Europejskiego Urzędu Patentowego lub za pośrednictwem zagranicznej kancelarii patentowej, w świetle art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy, nie stanowi elementu podstawy opodatkowania świadczonej przez Wnioskodawcę usługi. Wnioskodawca, jako rzecznik patentowy, uiszcza opłatę urzędową w imieniu swojego Klienta. Nadmienić należy, że dla wyłączenia opłaty urzędowej z podstawy opodatkowania świadczonej usługi Wnioskodawca, zgodnie z ww. przepisem ustawy, powinien posiadać dowód poniesienia tego wydatku w imieniu i na rzecz Klienta oraz ponoszony wydatek powinien być przez Wnioskodawcę ujmowany przejściowo w prowadzonej przez Niego ewidencji na potrzeby podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zaistniałego w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.