W przypadku, gdy otrzymane faktury zakupu zawierają dane Zainteresowanego umożliwiające jego identyfikację, (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2011 r. (data wpływu 7 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku przesyłania not korygujących kontrahentowi posługującemu się niepełną nazwą podatnika celem korygowania nazwy podatnika ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach zawierających niepełną nazwę Wnioskodawcy;

• obowiązku przesyłania not korygujących kontrahentowi posługującemu się niepełną nazwą podatnika celem korygowania nazwy podatnika.
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność deweloperską, specjalizując się w usługach deweloperskich oraz zarządzaniu nieruchomościami m. in. wyszukuje i kupuje nieruchomości gruntowe, na których później powstają obiekty handlowe. W przedmiotowych obiektach Wnioskodawca wynajmuje powierzchnie handlowe podmiotom trzecim dla potrzeb prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. Od 27 czerwca br. Spółka prowadzi działalność w nowej formie prawnej tj. spółki komandytowo ? akcyjnej. Wcześniej działała jako spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Pełna nazwa Spółki brzmi ?? spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo ? akcyjna?, gdzie ?? spółka z ograniczoną odpowiedzialnością? oznacza komplementariusza. Dodatkowo w oficjalnych dokumentach, zgodnie z wymogami kodeksu spółek handlowych, Spółka podaje swoją dawną, skróconą nazwę ?dawniej ? spółka z o. o.?. Powyższa długa nazwa powoduje, że niektórzy kontrahenci w fakturach dokumentujących sprzedaż na rzecz podatnika towarów i usług posługują się nazwą skróconą, często skróconą bardziej niż wynika to z nazwy określonej w umowie spółki oraz dokumentów złożonych przy okazji rejestracji Spółki, gdzie jako dopuszczalną nazwę skróconą podatnika wpisano ?? spółka z ograniczoną odpowiedzialnością S. K. A.?.

Przykładowo wystawcy faktur zakupowych stosują prawidłowy numer NIP, wpisują właściwy adres podatnika, jednak określając komplementariusza stosują z reguły skrót ?? sp. z o. o.? zamiast ?? spółka z ograniczoną odpowiedzialnością?, co stoi w sprzeczności z brzmieniem art. 127 Kodeksu spółek handlowych.

Sprzedawcy z reguły tłumaczą swoje postępowanie zbyt długą nazwą spółki nie mieszczącą się do formatek użytkowanych przez nich programów informatycznych, za pomocą których wystawiane są faktury.

Takie zachowanie wystawców faktur implikuje określone skutki w zakresie prawa podatkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wnioskująca Spółka w szczególności musi, celem uzyskania możliwości odliczenia podatku naliczonego, przesłać kontrahentowi posługującemu się w fakturach niepełną nazwą podatnika noty korygującej, w której korygowana byłaby nazwa podatnika...

Zdaniem Wnioskodawcy, fakt posłużenia się przez kontrahentów podatnika na fakturze dokumentującej sprzedaż na rzecz podatnika towarów i usług skróconą nazwą podatnika w brzmieniu ?? sp. z o. o. s. k. a.? lub podobnie skróconą, nie pozbawia podatnika możliwości odliczenia podatku naliczonego zawartego w takiej fakturze. W szczególności podatnik nie ma obowiązku, w celu uzyskania możliwości odliczenia podatku naliczonego, przesyłać kontrahentowi posługującemu się w fakturze niepełną nazwą podatnika noty korygującej, w której korygowana byłaby nazwa podatnika. Swoje stanowisko Spółka argumentuje w sposób następujący.

Zasady wystawiania faktur określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca br. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 69, poz. 360), zwanego dalej rozporządzeniem.

Stosownie do regulacji § 4 ust. 1 rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami ?FAKTURA VAT?.

Elementy składowe faktury określa § 5 ust. 1 rozporządzenia, zgodnie z którym faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać m. in. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy, numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11.

Zatem z treści powołanego § 5 ust. 1 rozporządzenia wynika jednoznacznie, iż faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać m. in. nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy.

Ponadto, w myśl § 15 ust. 1 rozporządzenia, nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę lub fakturę korygującą zawierającą pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą lub oznaczeniem towaru lub usługi, z wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury określonych w § 5 ust. 1 pkt 6-15, może wystawić fakturę nazwaną notą korygującą.

Jak stanowi § 15 ust. 2 rozporządzenia, nota korygująca jest przesyłana wystawcy faktury lub faktury korygującej, wraz z kopią.

Sformułowanie ?jakakolwiek informacja wiążąca się z nabywcą? oznacza możliwość korygowania pomyłek w sposobie określenia nabywcy, np. błąd w nazwie, adresie lub numerze identyfikacyjnym.

Powyższe jednoznacznie wskazuje, iż w tym trybie mogą być prostowane jedynie pomyłki dotyczące tego konkretnego podatnika. W sytuacji, gdy nabywca otrzyma fakturę zawierającą błędy tylko w niektórych elementach nazwy, wówczas może je skorygować notą korygującą.

Stosownie natomiast do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza więc możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 88 ust. 3a nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
• wystawionymi przez podmiot nieistniejący lub nieuprawniony do wystawiania faktu lub faktu korygujących;
• w których kwota podatku wykazana na oryginale faktury lub faktury korygującej jest różna od kwoty wykazanej na kopii;
2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
3. wystawiono więcej niż jedną fakturę dokumentującą tę samą sprzedaż;
4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
• stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane ? w części dotyczącej tych czynności;
• podają kwoty niezgodne z rzeczywistością ? w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością;
• potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego ? w części dotyczącej tych czynności;
5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego.
   
   

Z powyższego wynika, iż nie występuje ograniczenie prawa do odliczenia w przypadku, gdy faktura dokumentująca sprzedaż towarów lub usług zawiera błędną nazwę sprzedawcy lub nabywcy. Zgodnie z rozporządzeniem podatnik wystawia w takiej sytuacji fakturę korygującą lub notę korygującą (w przypadku nabywcy), którą może poprawić zaistniały błąd. Jednakże nie ma to żadnego wpływu na prawo do odliczenia.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego sprawy, należy podkreślić, że żaden z przepisów prawa podatkowego nie stanowi wprost o konieczności użycia przez wystawcę faktury dokładnej i pełnej nazwy odbiorcy. Jeśli materiał dowodowy wskazuje jednoznacznie, że dana faktura została wystawiona przez usługodawcę z tytułu rzeczywiście zrealizowanych przez niego czynności, a jej niedokładność polega wyłącznie na nieprecyzyjnym określeniu odbiorcy usługi, (w przypadku Wnioskodawcy wynika to z ograniczonej objętości, co do ilości wpisywanych znaków systemów do wystawiania faktur), faktura taka, mimo, że jest dotknięta pewną niedokładnością, daje podstawę do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, skoro rzeczywistą podstawę jej wystawienia stanowią czynności faktycznie wykonane przez dostawcę (por. wyrok z dnia 9 lutego 2000 r. sygn. I SA/Wr 1885/99).

Należy przy tym wskazać, że jednym z elementów jednoznacznie identyfikujących podatnika jest numer identyfikacji podatkowej (NIP) a także pomocniczo adres w tym przypadku odbiorcy faktury.

Przysługujące podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego stanowi podstawę całego systemu podatku VAT. Dlatego też jakiekolwiek ograniczenie tego prawa musi wynikać wprost z przepisów ustawy. W omawianej sprawie nie istnieje niebezpieczeństwo, że dojdzie do pomyłki w określeniu podmiot jest podatnikiem, gdyż nie istnieje żadna inna spółka komandytowa o takiej nazwie, mająca ten sam NIP i mieszcząca się pod tym samym adresem. Przedstawiona sytuacja nie powoduje ryzyka oszustwa lub nadużycia zaś ewentualne podważenie prawa do odliczenia podatku naliczonego tylko z powodu nieprecyzyjności w określeniu nazwy podatnika będzie naruszało również zasadę proporcjonalności.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny w świetle powołanych przepisów należy stwierdzić, że w przypadku, gdy otrzymane faktury zakupu zawierają dane podatnika umożliwiające jego identyfikację, przy czym w nazwie odbiorcy faktury zastosowany został ogólnie przyjęty skrót ?sp. z o. o.?, zamiast spółka z ograniczoną odpowiedzialnością lub inny podobny wskazujący jednoznacznie na podatnika, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego (jeżeli zakupy te mają związek z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi).

Dodatkowo należy wskazać, że notą korygującą można skorygować jedynie błędy formalne faktury, których brak i tak nie pozbawia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dotkniętej taką wadą. W tej sytuacji w przypadku wykazania na fakturze niepełnej nazwy podatnika jako odbiorcy, zachowane zostanie prawo do odliczenia podatku naliczonego, z niej wynikającego.

W związku z powyższym, opierając się na wyżej przytoczonych regulacjach, należy stwierdzić, że kwestia konieczności wystawienia noty korygującej faktury dotkniętej brakiem formalnym rozstrzygnięta jest podobnie. Zakładając racjonalność prawodawcy, mając na uwadze fakt użycia wyrażenia ?może wystawić fakturę nazwaną notą korygującą? stwierdzić należy, iż wystawienie noty korygującej jest uprawnieniem a nie obowiązkiem podatnika.

W tej sytuacji należy przyjąć, że wystawienie każdorazowo noty korygującej byłoby przejawem zbytniego formalizmu niemającego wpływu na realizację obowiązków podatników wobec Skarbu Państwa.

Na marginesie należy wskazać, że podobny stan faktyczny do prezentowanego w niniejszym wniosku był przedmiotem analizy organów podatkowych (zob. interpretacja Pierwszego Wielkopolskiego US w Poznaniu z dnia 11 lutego 2005 r. ZP/443-662/04 oraz interpretacja Dyrektora IS w Poznaniu z dnia 2 czerwca br. ILPP2/443-401/11-4/EN).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 106 ust. 8 Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1. określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;
2. może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;
3. może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.
   
   

Zasady wystawiania faktur określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem.

Stosownie do regulacji § 4 ust. 1 rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami ?FAKTURA VAT?.

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako ?FAKTRA VAT?;
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta rożni się od daty sprzedaży również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
    
    

Zatem z treści § 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, wynika jednoznacznie, iż faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać m. in. nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy.

Ponadto, w myśl § 15 ust. 1 rozporządzenia, nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę lub fakturę korygującą zawierającą pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą, lub oznaczeniem towaru lub usługi, z wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury określonych w § 5 ust. 1 pkt 6 - 12, może wystawić fakturę nazwaną notą korygującą.

Jak stanowi § 15 ust. 2 rozporządzenia, nota korygująca jest przesyłana wystawcy faktury lub faktury korygującej, wraz z kopią.

Zaznacza się przy tym, że sformułowanie: ?jakakolwiek informacja wiążąca się z nabywcą?, oznacza możliwość korygowania pomyłek w sposobie określenia nabywcy, np. błąd w nazwie, adresie lub numerze identyfikacyjnym. Powyższe jednoznacznie wskazuje, iż w tym trybie mogą być prostowane jedynie pomyłki dotyczące tego konkretnego podatnika. W sytuacji, gdy nabywca otrzyma fakturę zawierającą błędy tylko w niektórych elementach nazwy, wówczas może je skorygować notą korygującą.

Na podstawie § 15 ust. 3 rozporządzenia, nota korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny i datę jej wystawienia;
2. imiona i nazwiska albo nazwy bądź nazwy skrócone wystawcy noty i wystawcy faktury albo faktury korygującej oraz ich adresy i numery identyfikacji podatkowej;
3. dane zawarte w fakturze, której dotyczy nota korygująca, określone w § 5 ust. 1 pkt 1 - 4;
4. wskazanie treści korygowanej informacji oraz treści prawidłowej.
   
   

W oparciu o § 15 ust. 4 i ust. 5 rozporządzenia, jeżeli wystawca faktury lub faktury korygującej akceptuje treść noty, potwierdza ją podpisem osoby uprawnionej do wystawienia faktury lub faktury korygującej. Noty korygujące powinny zawierać wyrazy ?NOTA KORYGUJĄCA?.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż pełna nazwa Wnioskodawcy brzmi ? spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna, gdzie ? spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oznacza komplementariusza. Długa nazwa powoduje, że niektórzy kontrahenci Wnioskodawcy w fakturach dokumentujących sprzedaż posługują się nazwą skróconą, często skróconą bardziej niż wynika to wynika z nazwy określonej w umowie spółki oraz dokumentów złożonych przy okazji rejestracji spółki. W dokumentach tych wskazano, że dopuszczalną nazwą skróconą jest ? spółka z ograniczoną odpowiedzialnością S. K. A.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny w świetle powołanych przepisów należy stwierdzić, że w przypadku, gdy otrzymane faktury zakupu zawierają dane Zainteresowanego umożliwiające jego identyfikację, przy czym w nazwie odbiorcy faktury zastosowany został ogólnie przyjęty skrót sp. z o. o., zamiast Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, Wnioskodawca w celu uzyskania możliwości odliczenia podatku naliczonego nie musi wystawiać noty korygującej. Zastosowanie opisanego wyżej skrótu formy prawnej w nazwie odbiorcy nie powoduje w ocenie tut. Organu błędu skutkującego koniecznością wystawienia not korygujących i brak reakcji na otrzymanie takich faktur nie wpływa na prawidłowość tych dokumentów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W niniejszej interpretacji odpowiedziano na wniosek w części dotyczącej zaistniałego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku przesyłania not korygujących kontrahentowi posługującemu się niepełną nazwą podatnika celem korygowania nazwy podatnika. Natomiast wniosek w części dotyczącej zaistniałego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania z odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach zawierających niepełną nazwę Wnioskodawcy został rozpatrzony interpretacją Nr ITPPP1/443-935/11-2/MS.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Referencje

IPTPP1/443-935/11-2/MS, interpretacja indywidualna