Zwolnienie od podatku VAT sprzedaży działki zabudowanej nr 269/3, opodatkowanie stawką podatku 23% (...)

18.4.2013

Zwolnienie od podatku VAT sprzedaży działki zabudowanej nr 269/3, opodatkowanie stawką podatku 23% sprzedaży działek niezabudowanych nr 269/13 i 269/15.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2013 r. (data wpływu 15 stycznia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 marca 2013 r. (data wpływu 27 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

zwolnienia od podatku VAT sprzedaży działki zabudowanej nr 269/3 ? jest nieprawidłowe,

opodatkowania stawką podatku 23% sprzedaży działek niezabudowanych nr 269/13 i 269/15 ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki zabudowanej i dwóch działek niezabudowanych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 marca 2013 r. poprzez doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 21 marca 2013 r.).

Województwo jako czynny podatnik podatku od towarów i usług zamierza zbyć nieruchomość położoną ?., składającą się z działki zabudowanej oznaczonej w ewidencji gruntów jako nr 269/3 o pow. 0,8042 ha, nabytej z mocy prawa w drodze decyzji Wojewody z dnia 03.11.2004 r. (wartość działki z przedmiotowej decyzji: 547.130 zł), oraz dwóch działek niezabudowanych, oznaczonych w ewidencji gruntów jako nr 269/13 i 269/15 o łącznej powierzchni 0,0185 ha, nabytych w drodze zamiany z jednostką samorządu terytorialnego na podstawie faktury VAT z dnia 23.11.2011 r. (łączna wartość netto 19.934 zł, stawka podatku VAT 23%). Opisana nieruchomość jest uregulowana w księdze wieczystej i stanowi własność Województwa, pozostaje jednak we władaniu Wojewódzkiego Ośrodka Ruchu Drogowego, który władał nią na podstawie decyzji o ustanowieniu trwałego zarządu. Z uwagi na fakt, że zgodnie z przepisami prawa osoba prawna, jaką jest Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego, nie może władać nieruchomością w formie trwałego zarządu, rozpoczęto czynności zmierzające do zbycia przedmiotowej nieruchomości.

Według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta, zatwierdzonego Uchwałą Rady Miejskiej, działki nr 269/13 i 269/15 oznaczone są symbolem 3.6.PU. i zakwalifikowane są jako tereny produkcyjno - usługowe.

Zabudowę działek Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego zgłosił dnia 14.05.2009 r. Prezydentowi Miasta. Na podstawie art. 231 § 1 Kodeksu cywilnego, pismem z dnia 22 listopada 2012 r. Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego wniósł o przeniesienie własności omawianej nieruchomości przez Województwo jako właściciela na rzecz WORD.

Zgodnie z art. 37 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity Dz. U z 2010 r. Nr 102, poz.651 ze zm.) nieruchomość może być zbyta w drodze bezprzetargowej jeżeli jest zbywana na rzecz osoby, której przysługuje pierwszeństwo w jej nabyciu stosownie do art. 34 ustawy o gospodarce nieruchomościami. W przypadku zbywania nieruchomości osobom prawnym, pierwszeństwo przysługuje osobie, której między innymi przysługuje roszczenie o nabycie nieruchomości z mocy ustawy o gospodarce nieruchomościami lub odrębnych przepisów, jeżeli złoży wniosek o nabycie przed upływem terminu określonego w wykazie nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży. Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego spełnił przedmiotowy warunek, w związku z czym Uchwała Sejmiku Województwa w sprawie zbycia omawianych nieruchomości w trybie bezprzetargowym była procedowana na grudniowej sesji. Zgodnie z aktualnym operatem szacunkowym sporządzonym w dniu 3 września 2012 r. przez rzeczoznawcę majątkowego, wartość rynkowa przedmiotowej nieruchomości określona została na kwotę 4.603.772,00 zł, w tym wartość gruntu: 559.716 zł. Stosownie do treści art. 67 ust. 3a ustawy o gospodarce nieruchomościami, jeżeli nieruchomość sprzedawana jest w drodze bezprzetargowej w celu realizacji roszczeń przysługujących na mocy tej ustawy lub odrębnych przepisów, cenę nieruchomości ustala się w wysokości równej jej wartości. Uwzględniając nakłady finansowe poniesione przez Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego, przedmiotowa nieruchomość zostanie zbyta ww. jednostce za wynagrodzeniem w wysokości 559.716 zł (czyli nabywca zapłaci jedynie za grunt). Należy przez to rozumieć, że kwota nakładów poniesionych przez Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego na budowę budynku, budowli posadowionych na zbywanym gruncie zostanie zaliczona na poczet ceny nabycia nieruchomości.

Zgodnie z art. 47 § 1 oraz art. 48 Kodeksu cywilnego, budowla wzniesiona na cudzym gruncie staje się własnością właściciela gruntu, w związku z czym Województwo dokumentując sprzedaż przedmiotowej nieruchomości winno wystawić fakturę VAT na grunt wraz z posadowionymi na nim naniesieniami. Biorąc pod uwagę nakłady poniesione na wybudowanie omawianych budynków przez Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego faktura będzie ujmowała następujące wartości:

działka Nr 269/3 wraz z naniesieniami - kwota netto: 547.130 zł,
działka Nr 269/13 - kwota netto: 10.885 zł
działka Nr 269/15 - kwota netto: 1.701 zł

Razem: 559.716 zł

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie obowiązujących przepisów, Wnioskodawca wystawiając fakturę dokumentującą sprzedaż przedmiotowych nieruchomości będzie mógł skorzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Działka 269/3 wraz z naniesieniami:

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity Dz. U z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale związanych z gruntem albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W związku z powyższym należy zastosować stawkę podatku VAT odpowiednią dla dostawy budynków lub budowli posadowionych na przedmiotowej działce.

Ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 10a zwalnia od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętych zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 ustawy, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Wnioskodawca jako właściciel budynków posadowionych na przedmiotowej działce zgodnie z art. 47 § 1 oraz art. 48 Kodeksu cywilnego, spełnia oba warunki przewidziane ustawą. Nie przysługiwało mu bowiem, jako właścicielowi, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ani też nie ponosił kosztów ulepszania posadowionych budynków. W świetle więc art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, dostawę działki nr 269/3 zwalnia się z podatku od towarów i usług.

Działka Nr 269/13 oraz 269/15 - niezabudowane:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Oznacza to więc, że zbycie przedmiotowych działek jako budowlanych podlega podstawowej stawce podatku VAT - 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

zwolnienia od podatku VAT sprzedaży działki zabudowanej nr 269/3 ? uznaje się za nieprawidłowe,

opodatkowania stawką podatku 23% sprzedaży działek niezabudowanych nr 269/13 i 269/15 ? uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, według art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Wskazać należy, iż zawartego w przytoczonym przepisie wyrażenia ?przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel? nie należy utożsamiać z prawem własności. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, definiując wyrażenie ?dostawa towarów?, akcentuje ?własność ekonomiczną? funkcjonującą w oderwaniu od krajowych przepisów prawa cywilnego, regulujących przeniesienie prawa własności. W orzeczeniu C-320/88 Staatssecretaris van Financiën v. Shipping and Forwarding Safe B.V. TSUE wyraził pogląd, że ?wyrażenie ?dostawa towarów? w rozumieniu artykułu 5(1) VI Dyrektywy oznacza także przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, nawet jeżeli nie dochodzi do przeniesienia własności rzeczy w sensie prawnym? (pkt 1), jednak jednocześnie zastrzegł, że ?zadaniem sądu krajowego jest określenie w każdym przypadku, na podstawie stanu rzeczy, czy przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, w rozumieniu artykułu 5(1) VI Dyrektywy, miało miejsce? (pkt 2).

W myśl art. 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Zgodnie z brzmieniem art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Wobec powyższego, z punktu widzenia prawa cywilnego właściciel gruntów jest również właścicielem wzniesionych na nich budynków, budowli, zatem przedmiotem sprzedaży jest cała nieruchomość (grunt z budynkiem, budowlą). Sposób rozliczenia się przez strony w związku z ulepszeniami poczynionymi na gruncie, pozostawiony jest, w ramach swobody zawierania umów, woli stron, chyba że ze względu na treść lub cel umów w tym przedmiocie sprzeciwiałyby się właściwości (naturze) stosunku najmu, ustawie lub zasadom współżycia społecznego, co wynika z art. 353¹ Kodeksu cywilnego.

Na mocy art. 231 § 1 Kodeksu cywilnego, samoistny posiadacz gruntu w dobrej wierze, który wzniósł na powierzchni lub pod powierzchnią gruntu budynek lub inne urządzenie o wartości przenoszącej znacznie wartość zajętej na ten cel działki, może żądać, aby właściciel przeniósł na niego własność zajętej działki za odpowiednim wynagrodzeniem.

Zagadnienie dotyczące instytucji trwałego zarządu regulują przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarowaniu nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 102, poz. 651 ze zm.).

Zgodnie z art. 18 ww. ustawy, nieruchomości mogą być oddawane jednostkom organizacyjnym w trwały zarząd, najem i dzierżawę oraz użyczenie na cele związane z ich działalnością. Przez jednostkę organizacyjną, o której mowa w cytowanym wyżej przepisie ? w myśl art. 4 pkt 10 powołanej wyżej ustawy, należy rozumieć państwową lub samorządową jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, trwały zarząd jest formą prawną władania nieruchomością przez jednostkę organizacyjną.

Nieruchomości stanowiące przedmiot własności lub przedmiot użytkowania wieczystego Skarbu Państwa oddaje się w trwały zarząd państwowej jednostce organizacyjnej, a nieruchomości stanowiące przedmiot własności lub przedmiot użytkowania wieczystego jednostki samorządu terytorialnego - odpowiedniej samorządowej jednostce organizacyjnej, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej (art. 43 ust. 5 ww. ustawy).

W myśl art. 44 ust. 1 ww. ustawy, trwały zarząd ustanawia się na czas nieoznaczony lub czas oznaczony.

Trwały zarząd na rzecz jednostki organizacyjnej ustanawia właściwy organ, w drodze decyzji, z zastrzeżeniem art. 60 ust. 2 oraz art. 60a ust. 3. (art. 45 ust. 1 powołanej ustawy).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Wskazać jednak należy, że zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane, stosownie do art. 2 pkt 33 ustawy, rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu ? zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako czynny podatnik podatku od towarów i usług zamierza zbyć nieruchomość składającą się z działki zabudowanej oznaczonej w ewidencji gruntów jako nr 269/3, nabytej z mocy prawa w drodze decyzji Wojewody z dnia 03.11.2004 r. oraz dwóch działek niezabudowanych, oznaczonych w ewidencji gruntów jako nr 269/13 i 269/15, nabytych w drodze zamiany z jednostką samorządu terytorialnego na podstawie faktury VAT z dnia 23.11.2011 r. Opisana nieruchomość stanowi własność Wnioskodawcy, pozostaje jednak we władaniu Wojewódzkiego Ośrodka Ruchu Drogowego, który władał nią na podstawie decyzji o ustanowieniu trwałego zarządu. Z uwagi na fakt, że zgodnie z przepisami prawa osoba prawna, jaką jest Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego, nie może władać nieruchomością w formie trwałego zarządu, rozpoczęto czynności zmierzające do zbycia przedmiotowej nieruchomości.

Na przedmiotowej nieruchomości znajduje się budynek administracyjno - biurowy wybudowany ze środków własnych przez Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego oraz plac egzaminacyjny do przeprowadzania egzaminów państwowych na prawo jazdy. Oba naniesienia są trwale związane z gruntem. Wnioskodawcy, jako właścicielowi gruntów nie przysługiwało w stosunku do tychże naniesień prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Województwo nie ponosiło i nie będzie ponosić również żadnych wydatków na ulepszenie przedmiotowych naniesień. Według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta, zatwierdzonego Uchwałą Rady Miejskiej działki nr 269/13 i 269/15 oznaczone są symbolem 3.6.PU. i zakwalifikowane są jako tereny produkcyjno - usługowe. Zabudowę działek Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego zgłosił dnia 14.05.2009 r. Prezydentowi Miasta. Na podstawie art. 231 § 1 Kodeksu cywilnego, pismem z dnia 22 listopada 2012 r. Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego wniósł o przeniesienie własności omawianej nieruchomości przez Województwo jako właściciela na rzecz WORD.

Uwzględniając nakłady finansowe poniesione przez Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego, przedmiotowa nieruchomość zostanie zbyta ww. jednostce za wynagrodzeniem w wysokości 559.716 zł (czyli nabywca zapłaci jedynie za grunt). Jak wskazał Wnioskodawca kwota nakładów poniesionych przez Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego na budowę budynku, budowli posadowionych na zbywanym gruncie zostanie zaliczona na poczet ceny nabycia nieruchomości.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy, odnosząc się do przedmiotowej działki zabudowanej nr 269/3 zauważyć należy, że z punktu widzenia prawa cywilnego, wraz z przeniesieniem własności gruntu na Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego przejdzie prawo własności budynku administracyjno - biurowego oraz placu egzaminacyjnego przez ww. Ośrodek wzniesionych. Stwierdzić należy jednak, iż Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego dysponował przedmiotowym budynkiem i placem, które zostały z jego środków wybudowane na gruncie, jak właściciel. Pomimo, że Wojewódzkiemu Ośrodkowi Ruchu Drogowego nie przysługiwało prawo własności nieruchomości ? gruntu wraz z wzniesionym na nim budynkiem i placem, to należy przyjąć, że ekonomiczne władanie rzeczą (budynkiem i placem) należało do Wojewódzkiego Ośrodka Ruchu Drogowego z chwilą jego wybudowania.

Zatem dostawa przedmiotowej działki zabudowanej, w części dotyczącej wzniesionego przez Wojewódzki Ośrodek Ruchu Drogowego budynku i placu, trwale związanych z gruntem, nie będzie spełniała definicji dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, bowiem Wnioskodawca nie przeniesie na nabywcę prawa do rozporządzania budynkiem i placem jak właściciel. Prawo to pozostaje bowiem po stronie podmiotu, który ten grunt zabudował. Przyjęcie rozwiązania opartego na art. 48 Kodeksu cywilnego prowadziłoby do naruszenia koncepcji dostawy towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Wobec powyższego, odnośnie przedmiotowej działki zabudowanej, przedmiotem dostawy będzie wyłącznie grunt.

Dostawa przedmiotowej działki gruntu nr 269/3 nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, bowiem jest to grunt zabudowany. Zatem sprzedaż przedmiotowej działki gruntu nr 269/3 Wnioskodawca winien opodatkować podstawową stawką podatku VAT, tj. 23%.

Z uwagi na fakt, iż w zakresie działki zabudowanej nr 269/3, przedmiotem dostawy, będzie wyłącznie grunt, to przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, nie będą miały zastosowania.

Tym samym, oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży działki zabudowanej nr 269/3, należało uznać je za nieprawidłowe.

Z kolei odnosząc się do nieruchomości gruntowych niezabudowanych nr 269/13 i 269/15 należy stwierdzić, że sprzedaż ww. nieruchomości gruntowych oznaczonych, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, jako tereny produkcyjno - usługowe, nie będzie korzystać ze zwolnienia w podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy i będzie opodatkowana według stawki 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

Zatem, oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania stawką podatku 23% sprzedaży działek niezabudowanych nr 269/13 i 269/15, należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być ? zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej ? rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.