Wnioskodawczyni dokonując dostawy przedmiotowych działek będzie wypełniała definicję działalności (...)

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku VAT w związku ze zbyciem działek budowlanych, obowiązku dokonania rejestracji dla potrzeb podatku VAT oraz stawki podatku VAT.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 czerwca 2012 r. o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni oraz Jej 2 siostry są współwłaścicielkami działki nr 9513 o powierzchni 0,2638 ha położonej w obrębie W. Przedmiotowa nieruchomość stanowi współwłasność w 1/3 części M. J., w 1/3 części Z. J. i w 1/3 części Wnioskodawczyni. Działka ta powstała na skutek połączenia działek nr 2589/5, 2605/5, 2591/8, 2591/9, 2592/7, 2593/8, 2594/4 i 2594/9, położonych w okolicy W.

Poszczególne działki wchodzące w skład przedmiotowej działki współwłaścicielki nabywały sukcesywnie celem zwiększenia jej areału tj. udziały wynoszące po 1/3 części w działkach oznaczonych nr 2593/8, 2594/4 i 2594/9 zostały nabyte na podstawie umowy zamiany z dnia 01.03.2006 r. akt notarialny A Nr ?, udziały wynoszące po 1/3 części gruntu nr 2591/8 zostały nabyte na podstawie umowy sprzedaży i przeniesienia własności nieruchomości z 21.01.2005 r. akt notarialny A Nr ?, udziały wynoszące po 1/3 części gruntu 2591/9 zostały nabyte na podstawie umowy sprzedaży i umowy o przeniesienie własności nieruchomości z 21.01.2005 r. akt notarialny A Nr ?, udziały wynoszące po 1/3 części gruntu nr 2589/5 i 2605/5 zostały nabyte na podstawie umowy sprzedaży z dnia 16.06.2010 r. akt notarialny A Nr ?.

W każdym przypadku nabycia nabywająca składała oświadczenie wskazujące na to, że udziały w nieruchomościach kupuje w celu włączenia w skład gospodarstwa rolnego, stanowiącego Jej współwłasność. Wnioskodawczyni i pozostałe współwłaścicielki posiadanej ziemi nie wykorzystywały na cele rolnicze.

Wniosek o połączenie wymienionych wyżej działek został złożony przez Wnioskodawczynię i Jej 2 siostry, wniosek ten został rozpatrzony przez Starostwo Powiatowe w P., decyzją z dnia 27.09.2010 r. znak ? z dnia 27.09.2010 r.

Starostwo Powiatowe w P. z uwagi na to, że powyższe działki przylegały do siebie, posiadały jednolity stan prawny orzekło o ich połączeniu w działkę ewidencyjną nr 9513 o powierzchni 0,2638 ha.

Współwłaścicielki przedmiotowej działki w 2011 r. wystąpiły z wnioskiem do Prezydenta Miasta o jej podział. Podział nieruchomości oznaczonej nr 9513 o powierzchni 0,2638 ha został ostatecznie zatwierdzony decyzją znak ? z dnia 10.02.2011 r. Prezydenta Miasta. Działka nr 9513 została podzielona na działki 9513/1 o powierzchni 0,0372 ha, 9513/2 o powierzchni 0,0324 ha, 9513/3 o powierzchni 0,0524 ha, 9513/4 o powierzchni 0,0282 ha, 9513/5 o powierzchni 0,0388 ha, 9513/6 o powierzchni 0,0305 ha i 9513/7 o powierzchni 0,0443 ha. Przedmiotowa działka zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego osiedla ??? w P. zatwierdzonym uchwałą Rady Miasta Nr ? z dnia 30.12.2004 r., znajduje się w granicach terenów oznaczonych na planie symbolem ?4MN? ? tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej o niskiej intensywności zabudowy jako przeznaczenie podstawowe, natomiast jako przeznaczenie dopuszczalne ustala się liniowe, punktowe i kubaturowe obiekty i urządzenia infrastruktury technicznej i komunikacyjnej, tereny zieleni rekreacyjnej ogólnodostępnej.

Współwłaścicielki działki w 2011 r. poprzez ustanowionego pełnomocnika (spółkę z o.o.) podjęły działania zmierzające do uzyskania dla tych działek pozwoleń budowlanych. W 2011 r. Spółka otrzymała 6 wnioskowanych pozwoleń.

Wnioskodawczyni w 2012 r. planuje sprzedać nieruchomość pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną Spółce, która uzyskała pozwolenia na budowę.

W piśmie z dnia 12 czerwca 2012 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że:

1. Nie jest i nie była rolnikiem ryczałtowym, jak również nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Płaci natomiast podatek rolny i jest współwłaścicielem gospodarstwa rolnego.
2. Na przedmiotowym gruncie nie była i nie jest prowadzona działalność gospodarcza.
3. Nie udostępnia gruntu przeznaczonego do sprzedaży innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Jedynie spółka posiada pełnomocnictwo do wystąpienia o pozwolenie na budowę i dysponowanie nieruchomością.
4. Posiada inne nieruchomości gruntowe, lecz w najbliższych latach nie zamierza ich sprzedawać.
5. W maju 2008 r. zbyła nieruchomość budowlaną 104 m², którą odziedziczyła po rodzicach w 1994 r.
6. W maju 2012 r. ogrodzono teren, doprowadzono prąd i wodę, a dokonała tego spółka.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym zasadnym pozostaje uznanie, iż Wnioskodawczyni dokonując zbycia działek budowlanych będzie działała w charakterze podatnika, w związku z tym ma obowiązek dokonać rejestracji dla potrzeb podatku VAT i opodatkować transakcję według stawki 23%?

Zdaniem Wnioskodawczyni, planowana sprzedaż działek, przeznaczonych pod zabudowę będzie podlegała obowiązkowi uiszczenia podatku od towarów i usług, zgodnie z mającymi zastosowanie do zdarzenia przyszłego przepisami ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług.

Z uregulowania prawnego wynikającego z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054) wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 15 ust. 1 tej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definiując na podstawie powołanego art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. pojęcie podatnika, należy mieć na względzie również definicję zawartą w art. 4 ust. 1 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej (77/388/EWG) (Dz. U. UE L 145 ze zm.), który stanowi, że pojęcie ?podatnik? oznacza każdą osobę prowadzącą samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Z brzmienia ustęp 2 cyt. artykułu wynika, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Zarówno z brzmienia ww. przepisów Dyrektywy, jak i art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów wynika zatem, że warunkiem niezbędnym do uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, czy działa on niezależnie jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub wykonujący wolny zawód.

Orzecznictwo sądów administracyjnych (wyroki NSA z 20.01.2012 r., I FSK 1875/11, z 23.02.2010 r., I FSK 42/09, z 24.04.

2007 r., I FSK 603/06, z 28.03.2008 r., I FSK 475/07, z 23.01.2009 r., I FSK 1629/07 z 27.10.2009 r., I FSK 1043/08) jak też TSUE w wyroku z 15.09.2011 r. w połączonych sprawach C-180/10 i C-181/10 wskazuje ponadto, że dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od towarów i usług, niezależnie od wystąpienia przesłanek, o których mowa wyżej tj. prowadzenie przez sprzedającego działalności w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy czy też niezależnie od częstotliwości takich transakcji, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W świetle orzecznictwa sądów administracyjnych dla oceny, czy sprzedaż przez osobę fizyczną działek określonych w planie przestrzennego zagospodarowania jako budowlane jest opodatkowaną działalnością gospodarczą konieczne jest ustalenie, że w odniesieniu do tej czynności dany podmiot występował w charakterze podatnika, tj. jako handlowiec, co wymaga ustalenia, że jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową, profesjonalną, czyli stałą, powtarzalną z zamiarem kontynuacji, a w konsekwencji zorganizowaną.

W kwestii przedmiotu i stawki opodatkowania do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego mają zastosowanie przepisy art. 2 pkt 6, art. 41 ust. 1, art. 43 ust. 1 pkt 9 oraz art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z przepisów tych wynika, że sprzedaż gruntów przeznaczonych pod zabudowę stanowi dostawę towarów, która podlega opodatkowaniu 23% podatkiem od towarów 1 usług.

Zdaniem Wnioskodawczyni, uwzględniając zatem przedstawiony stan faktyczny w zakresie powołanych i poddanych analizie przepisów prawa, jak też orzecznictwa sądów administracyjnych, ma prawo sądzić, iż planowana sprzedaż gruntów przeznaczonych pod zabudowę spełniać będzie przesłanki do opodatkowania dokonanej dostawy podatkiem od towarów i usług. W ocenie Zainteresowanej, przedstawiony stan faktyczny wskazuje bowiem, że Wnioskodawczyni w latach 2005, 2006 i 2010 nabyła na współwłasność, jako osoba fizyczna, nieruchomość gruntową, o łącznej powierzchni 0,2638 ha, stanowiącą w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego z 2004 r. tereny przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. W momencie zakupu gruntów Wnioskodawczyni do sporządzonych aktów notarialnych zgłaszała przeznaczenie nabytych nieruchomości (udziałów) na działalność rolniczą, która de facto nie była przez Wnioskodawczynię wykonywana.

W celu osiągnięcia zakładanego zysku ze sprzedaży nieruchomości Wnioskodawczyni przeprowadziła szereg czynności zmierzających najpierw do scalenia przylegających do siebie działek przeznaczonych w planie przestrzennego zagospodarowania na cele budowlane tj. na podstawie umów sprzedaży, umów zamiany powiększyła areał posiadanej nieruchomości, a następnie wystąpiła z wnioskiem do Starostwa Powiatowego o ich połączenie w jedną działkę. Następnie połączone działki w jedną działkę o nr 9513, na skutek działania Wnioskodawczyni, zostały podzielone decyzją Prezydenta Miasta na 7 mniejszych działek, następnie skutkiem starań pełnomocnika Wnioskodawczyni na tych działkach uzyskano pozwolenia budowlane. Wnioskodawczyni podjęła i zamierza podjąć również aktywne działania, które doprowadzą do sprzedaży działek budowlanych z optymalną korzyścią. Powyższe okoliczności wskazują, iż Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży udziałów w przedmiotowych działkach będzie działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a ich sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu.

W ocenie Wnioskodawczyni nie ulega wątpliwości, że zamierzone w przyszłości działania będą typowymi działaniami handlowca, tym samym w świetle powołanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, orzecznictwa sądów administracyjnych, jak też w świetle wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C180/10 i C 181/10, w przedstawionym stanie faktycznym zostaną spełnione przesłanki określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz w art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE skutkujące ostatecznie opodatkowaniem podatkiem VAT dostaw gruntów przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową. Zatem zgodnie z art. 96 ust. 1 na Wnioskodawczyni ciąży obowiązek dokonania rejestracji dla potrzeb VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Towarami ? w świetle art. 2 pkt 6 ustawy ? są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż w obecnym stanie prawnym grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195 - 221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy wskazać, iż na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno sprzedaż udziału we współwłasności gruntu na podstawie art. 198 Kodeksu cywilnego, jak i sprzedaż wspólnego gruntu za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 Kodeksu cywilnego, stanowi odpłatną dostawę towarów.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Art. 15 ust. 1 ustawy, stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? mocą art. 15 ust. 2 ustawy ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży gruntu jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Wykładnia językowa i funkcjonalna definicji działalności gospodarczej prowadzi do wniosku, że działalność gospodarczą stanowi nie tylko działalność częstotliwa, czyli stała i powtarzalna, ale także jednorazowa czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar częstotliwości, przy czym wspomniana działalność powinna być wykonywana przez producenta, handlowca, usługodawcę, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub wykonującego wolny zawód.

Poza tym z przytoczonych ww. przepisów wynika, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać także osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Przykładowo zlecenie wykonania analizy opłacalności inwestycji, która w rezultacie nigdy faktycznie nie została zrealizowana, powinno być traktowane jako działalność gospodarcza.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli czynności te dokonywane są w sposób ciągły dla celów zarobkowych i nie stanowią jedynie czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Co do zasady stawka podatku, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z dodanym art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1, wynosi 23%.

Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług, dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m. in. w art. 43 ust. 1 ustawy.

Stosownie do treści przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 9, posługuje się kryterium przeznaczenia terenu. Jednakże na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Dla prawidłowego określenia przeznaczenia terenów istotne znaczenie odgrywa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w art. 4 ww. ustawy. Stosownie do art. 4 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu.

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni oraz Jej 2 siostry są współwłaścicielkami działki nr 9513 o powierzchni 0,2638 ha. Działka ta powstała na skutek połączenia działek nr 2589/5, 2605/5, 2591/8, 2591/9, 2592/7, 2593/8, 2594/4 i 2594/9. Poszczególne działki wchodzące w skład przedmiotowej działki współwłaścicielki nabywały sukcesywnie celem zwiększenia jej areału. W każdym przypadku nabycia nabywająca składała oświadczenie wskazujące na to, że udziały w nieruchomościach kupuje w celu włączenia w skład gospodarstwa rolnego, stanowiącego Jej współwłasność. Wnioskodawczyni i pozostałe współwłaścicielki posiadanej ziemi nie wykorzystywały na cele rolnicze. Wniosek o połączenie wymienionych wyżej działek został złożony przez Wnioskodawczynię i Jej 2 siostry, wniosek ten został rozpatrzony przez Starostwo Powiatowe, decyzją z dnia 27.09.2010 r. Starostwo Powiatowe z uwagi na to, że powyższe działki przylegały do siebie, posiadały jednolity stan prawny orzekło o ich połączeniu w działkę ewidencyjną nr 9513 o powierzchni 0,2638 ha.

Współwłaścicielki przedmiotowej działki w 2011 r. wystąpiły z wnioskiem do Prezydenta Miasta o jej podział. Podział nieruchomości oznaczonej nr 9513 o powierzchni 0,2638 ha został ostatecznie zatwierdzony decyzją z dnia 10.02.2011 r. Prezydenta Miasta. Działka nr 9513 została podzielona na działki 9513/1 o powierzchni 0,0372 ha, 9513/2 o powierzchni 0,0324 ha, 9513/3 o powierzchni 0,0524 ha, 9513/4 o powierzchni 0,0282 ha, 9513/5 o powierzchni 0,0388 ha, 9513/6 o powierzchni 0,0305 ha i 9513/7 o powierzchni 0,0443 ha.

Przedmiotowa działka zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego osiedla zatwierdzonym uchwałą Rady Miasta, znajduje się w granicach terenów oznaczonych na planie symbolem ?4MN? ? tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej o niskiej intensywności zabudowy jako przeznaczenie podstawowe, natomiast jako przeznaczenie dopuszczalne ustala się liniowe, punktowe i kubaturowe obiekty i urządzenia infrastruktury technicznej i komunikacyjnej, tereny zieleni rekreacyjnej ogólnodostępnej.

Współwłaścicielki działki w 2011 r. poprzez ustanowionego pełnomocnika (spółkę z o.o.) podjęły działania zmierzające do uzyskania dla tych działek pozwoleń budowlanych. W 2011 r. Spółka otrzymała 6 wnioskowanych pozwoleń.

Wnioskodawczyni w 2012 r. planuje sprzedać nieruchomość pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną Spółce, która uzyskała pozwolenia na budowę.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że nie jest i nie była rolnikiem ryczałtowym, jak również nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Płaci natomiast podatek rolny i jest współwłaścicielem gospodarstwa rolnego. Na przedmiotowym gruncie nie była i nie jest prowadzona działalność gospodarcza. Wnioskodawczyni nie udostępnia gruntu przeznaczonego do sprzedaży innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Jedynie Spółka posiada pełnomocnictwo do wystąpienia o pozwolenie na budowę i dysponowanie nieruchomością. Wnioskodawczyni posiada inne nieruchomości gruntowe, lecz w najbliższych latach nie zamierza ich sprzedawać. W maju 2008 r. zbyła nieruchomość budowlaną 104 m2, którą odziedziczyła po rodzicach w 1994 r. W maju 2012 r. ogrodzono teren, doprowadzono prąd i wodę, a dokonała tego Spółka.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, iż w niniejszej sprawie wystąpiły okoliczności, które łącznie wskazują, iż planowaną sprzedaż działek należy uznać za działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Istotnym faktem jest to, że Wnioskodawczyni z własnej inicjatywy najpierw połączyła szereg działek w jedną działkę o nr 9513, a następnie podzieliła nieruchomość na siedem działek. Ponadto dla sześciu działek w 2011 r. Wnioskodawczyni, działając przez ustanowionego pełnomocnika (spółkę z o.o.), uzyskała pozwolenia budowlane, zaś w 2012 r. Spółka dokonała ogrodzenia terenu oraz doprowadzenia prądu i wody.

Powyższe działania podjęte przez Wnioskodawczynię świadczą o zorganizowanym charakterze sprzedaży. Opisana sytuacja bezsprzecznie zatem świadczy o zamiarze wykonywania czynności w sposób częstotliwy oraz przesądza o wykorzystywaniu towarów (działek budowlanych) w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Fakt połączenia szeregu działek, a następnie ich podział przed sprzedażą w postaci działek budowlanych oraz podejmowanie działań w celu nadania wydzielonym działkom charakteru rynkowo atrakcyjnego wskazują, że Wnioskodawczyni jako właściciel nieruchomości działa z zamiarem uzyskania w ten sposób stałych dochodów.

Takie aktywne działanie w zakresie obrotu nieruchomościami świadczą o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W związku z powyższym, w ocenie tut. Organu, działania podejmowane przez Wnioskodawczynię nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Zatem planowane przyszłe dostawy terenu przeznaczonego pod zabudowę nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Skutkiem powyższego, Zainteresowana podejmując kroki celem dostawy, a następnie dokonując sprzedaży nieruchomości, będzie wypełniała definicję prowadzenia działalności gospodarczej z art. 15 ust. 2 ustawy i jest podatnikiem podatku VAT z art. 15 ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego sprzedaż ww. działek będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Z kolei przeznaczenie działki pod zabudowę, według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, uniemożliwi zastosowanie do ich dostawy zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Zatem dostawa przedmiotowych gruntów, o których mowa we wniosku będzie podlegać opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23 %.

Reasumując należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni dokonując dostawy przedmiotowych działek będzie wypełniała definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i będzie spełniała przesłanki do uznania Jej za podatnika podatku od towarów i usług zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy. Przedmiotowa sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu według stawki 23%, a Wnioskodawczyni będzie miała obowiązek rejestracji dla potrzeb podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna nie wywiera zatem skutku prawnego dla pozostałych współwłaścicieli.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.