Brak obowiązku opodatkowania na terytorium Polski dostawy towarów dokonanej poza terytorium kraju

Brak obowiązku opodatkowania na terytorium Polski dostawy towarów dokonanej poza terytorium kraju

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2012 r. (data wpływu 14 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania na terytorium Polski dostawy towarów dokonanej poza terytorium kraju ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 14 czerwca 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania na terytorium Polski dostawy towarów dokonanej poza terytorium kraju.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - firma X dokonuje we własnym imieniu i na własny rachunek zakupu towaru na Ukrainie od ukraińskiej firmy - w postaci ekspozytorów reklamowych służących do szeroko rozumianego eksponowania płytek ceramicznych.

Na tą okoliczność firma ukraińska wystawia fakturę według prawa ukraińskiego zawierającą m.in. należny od tej sprzedaży ukraiński podatek od wartości dodanej.

Towar ten jest przez sprzedawcę ukraińskiego rozwożony (nie jest wystawiana dodatkowa faktura za transport, gdyż transport jest wkalkulowany w cenę zakupu towaru) bezpośrednio do punktów zajmujących się handlem płytkami ceramicznymi na Ukrainie.

Następnie Wnioskodawca wystawia fakturę sprzedaży, jako niepodlegającą polskiemu podatkowi od towarów i usług, wyżej wymienionego towaru przenosząc jego własność na rzecz polskiej firmy z branży ceramicznej.

Wszystko odbywa się na terytorium Ukrainy, towar nie opuszcza granic tego państwa. Nie jest więc przemieszczany do Polski.

Wnioskodawca dolicza, co oczywiste do ceny zakupu towaru od ukraińskiej firmy marżę i wystawia fakturę dla polskiego odbiorcy (cena zakupu plus marża).

Wnioskodawca nadmienił, że płaci bezpośrednio firmie ukraińskiej za towary kupowane od niej na Ukrainie. Natomiast otrzymuje zapłatę w Polsce za towary sprzedawane na Ukrainę na rzecz polskiej firmy od tej polskiej firmy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy zakup przez Wnioskodawcę przedmiotowych towarów na Ukrainie od firmy ukraińskiej a następnie bezpośrednia ich sprzedaż na Ukrainie innej firmie polskiej, bez wywozu tego towaru z terytorium Ukrainy (towar nie opuszcza terytorium Ukrainy) - przekazanie towaru firmie polskiej następuje na terytorium Ukrainy, będzie podlegać polskim przepisom o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa transakcja tzn. sprzedaż przez firmę Wnioskodawcy ww. ekspozytorów na rzecz innej polskiej firmy (po wcześniejszym nabyciu towaru na terytorium Ukrainy od firmy ukraińskiej), mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, tzn. fakt, że sprzedaż jest już opodatkowana na terenie Ukrainy tamtejszym podatkiem od wartości dodanej a towar po sprzedaży nie opuszcza terytorium Ukrainy, nie podlega przepisom polskiej ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.)

Reasumując według Wnioskodawcy przedmiotowa sprzedaż nie podlega w Polsce podatkowi od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy, przez import rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Natomiast przez eksport towarów według art. 2 pkt 8 ustawy, rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

  1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
  2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Natomiast zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie zaś z przepisem art. 2 pkt 1 i pkt 4 ustawy, przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a, zaś przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium Państwa wchodzącego w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W tym miejscu wskazać należy, iż podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną wykonane w danym państwie, a ściślej te czynności, które zostaną uznane za wykonane w danym miejscu. w tym wypadku określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania. Miejsce świadczenia wskazuje jednocześnie państwo, w którym dana czynność winna zostać opodatkowana.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w przepisach art. 22 ? art. 24 określają miejsce świadczenia przy dostawie towarów.

W sytuacji, gdy towar jest wysyłany lub transportowany przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią, wówczas zastosowanie będzie miał przepis art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, w myśl którego miejscem dostawy towarów jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Stosownie do powyższego zauważyć należy, iż zgodnie z cyt. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega dostawa towarów na terytorium kraju. Należy tym samym mieć na uwadze terytorialny charakter podatku VAT, zgodnie z którym opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia było terytorium Polski. W przypadku, gdy wykonanie danej czynności opodatkowanej będzie miało miejsce poza terytorium kraju (Polski), czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu w Polsce (por. wyrok WSA w Krakowie z 18 lutego 2009r. o sygn. I SA/Kr 1560/08).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca dokonuje we własnym imieniu i na własny rachunek zakupu towaru na Ukrainie od ukraińskiej firmy w postaci ekspozytorów reklamowych, służących do szeroko rozumianego eksponowania płytek ceramicznych. Firma ukraińska wystawia fakturę według prawa ukraińskiego zawierającą m.in. należny od tej sprzedaży ukraiński podatek od wartości dodanej. Towar ten jest przez sprzedawcę ukraińskiego rozwożony (nie jest wystawiana dodatkowa faktura za transport, gdyż transport jest wkalkulowany w cenę zakupu towaru) bezpośrednio do punktów zajmujących się handlem płytkami ceramicznymi na Ukrainie. Następnie Wnioskodawca wystawia fakturę sprzedaży, jako niepodlegającą polskiemu podatkowi od towarów i usług, wyżej wymienionego towaru przenosząc jego własność na rzecz polskiej firmy z branży ceramicznej. Wszystko odbywa się na terytorium Ukrainy, towar nie opuszcza granic tego państwa. Nie jest więc przemieszczany do Polski.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz przywołane przepisy stwierdzić należy, że dostawa dokonana przez Wnioskodawcę na terytorium Ukrainy zakupionego wcześniej na tym terytorium przedmiotowego towaru nie stanowi importu towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 7 ustawy, eksportu towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1, dostawy towarów dokonanej na terytorium kraju, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W związku z powyższym transakcja przedstawiona przez Wnioskodawcę nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika