Odnosząc się zatem do przedstawionego opisu sprawy oraz mając na względzie brak szczegółowych uregulowań (...)

Odnosząc się zatem do przedstawionego opisu sprawy oraz mając na względzie brak szczegółowych uregulowań odnoszących się do sposobu korygowania obrotu ewidencjonowanego przy zastosowaniu kas rejestrujących stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni może przyjąć do określenia podstawy opodatkowania oraz rozliczenia deklaracji podatkowej inną kwotę, niż wynika to z wydruku raportu fiskalnego tj. kwotę, która rzeczywiście wpływa do kasy apteki czyli kwotę pomniejszoną o udzielane bonifikaty. Bowiem podstawą przysługującego uprawnienia do korekty sprzedaży i podatku należnego oraz podstawą prawidłowego sporządzenia deklaracji VAT-7 jest rzeczywisty przebieg transakcji gospodarczej udokumentowany rzetelnymi dowodami i wynika z zapisów zawartych w prowadzonych urządzeniach księgowych, z których dane za miesiąc rozliczeniowy obniżą łączną miesięczną sprzedaż zaewidencjonowaną w kasie rejestrującej. Należy bowiem podkreślić, że to na podatniku spoczywa obowiązek rzetelnego udokumentowania prowadzonych transakcji w urządzeniach księgowych, tak by odzwierciedlały faktyczny ich przebieg.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2011 r. (data wpływu 7 września 2011 r.) uzupełnionym pismem nadanym dnia 5 grudnia 2011 r. (data wpływu 7 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie pomniejszenia podstawy opodatkowania o udzielone bonifikaty ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2011 r. wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie pomniejszenia podstawy opodatkowania o udzielone bonifikaty oraz w zakresie oceny działania programu komputerowego w świetle przepisów prawa podatkowego.

Pismem nadanym dnia 5 grudnia 2011 r. wniosek został uzupełniony poprzez doprecyzowanie zdarzenia przyszłego w zakresie pomniejszenia podstawy opodatkowania o udzielone bonifikaty oraz wycofanie pytania w zakresie oceny działania programu komputerowego w świetle przepisów prawa podatkowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży środków farmaceutycznych (apteka) na zasadach ogólnych. Jest podatnikiem podatku VAT. Przy sprzedaży niektórych leków udziela kupującym bonifikat. Kwota bonifikaty jest ujmowana na paragonie fiskalnym, który otrzymuje klient.

W raporcie dobowym z kasy fiskalnej przychód jest jednak zaewidencjonowany z pominięciem tej kwoty. Do kasy apteki wpływa kwota pomniejszona o bonifikatę. Podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym oraz VAT stanowi kwota netto wynikająca z raportów dobowych kasy fiskalnej.

W piśmie nadanym dnia 5 grudnia 2011 r. Wnioskodawczyni wskazała, że prowadzi działalność gospodarczą na zasadach ogólnych (Książka Przychodów i Rozchodów) i jest podatnikiem VAT. Podstawę do opodatkowania zarówno podatku dochodowego jak i podatku VAT stanowią raporty dobowe z kas fiskalnych, które nie zawierają kwoty udzielonych bonifikat. Do ewidencji sprzedaży Wnioskodawczyni używa licencjonowanego programu sprzedażowego KS-Apteka który jest całkowicie zintegrowany z drukarkami fiskalnymi i pozwala na całkowite odzwierciedlenie wartości bonifikat oraz kwoty faktyczne osiągniętego dochodu. Natomiast drukarki fiskalne nie posiadają opcji odliczenia w raporcie dobowym kwot udzielonych bonifikat. Klient (co jest dla niego bardzo ważne) na paragonie uzyskuje tylko informację (w części niefiskalnej paragonu) o wysokości udzielonej bonifikaty i końcowej kwocie do zapłaty.

Program sprzedażowy dostarcza Wnioskodawczyni w osobnych zestawieniach informację o miesięcznej kwocie udzielonych bonifikat. Do kasy apteki wpływa więc kwota mniejsza od kwoty wykazywanej na raportach z kas fiskalnych. W związku z tym, Wnioskodawczyni uważa, że płaci zawyżone podatki. Art. 14 ust. 1 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa za ?przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane po wyłączeniu wartości udzielonych bonifikat?. Podobny w treści jest Art. 29 ust. 4 ustawy o podatku VAT, który mówi, że ?podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont)??.

Z tego powodu Wnioskodawczyni złożyła wniosek o interpretację wymienionych w nim artykułów, odnośnie prawa do odliczenia bonifikaty od podstaw do obliczenia podatku dochodowego oraz podatku VAT.

Osobną sprawą jest kwestia programu sprzedażowego, który traktuje bonifikatę, jako kwotę, która nie podlega pod wymienione przez Wnioskodawczynię przepisy. Niemniej Wnioskodawczyni uważa, że nawet w aktualnej wersji program daje Jej prawną możliwość obniżenia podstawy podatku dochodowego o kwotę bonifikaty, podając tę kwotę, podobnie jak podaje kwotę refundowanych leków, czy też zwrotów ? te informacje nie mogą być i nie są wykazywane w raporcie z drukarki fiskalnej. Jeśli chodzi o podatek Vat, Wnioskodawczyni nie widzi w obecnym stanie możliwości odliczenia bonifikaty od podstawy podatku, którą podają raporty dobowe z kas fiskalnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w myśl art. 29 ust. 4 oraz art. 111 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania podatku VAT nie powinna być kwota netto wynikająca z rejestru kasy fiskalnej pomniejszona o udzielone bonifikaty (kwota bonifikaty jest rejestrowana przez program sprzedażowy)...

Zdaniem Wnioskodawczyni, podstawą opodatkowania powinna być kwota, która rzeczywiście wpływa do kasy apteki, czyli kwota pomniejszona o bonifikaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b ? art. 29 ust. 4 ustawy.

W działalności handlowej stosuje się często różnorodne preferencje cenowe. Przybierają one różne nazwy (zniżka, opust, rabat, bonifikata, premia itp.) i różne postacie (zmniejszenie ceny, zwiększenie ilości towaru, procentowe wynagrodzenie itp.).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia ?bonifikata?, w związku z powyższym pojęcie to należy interpretować stosując przede wszystkim wykładnię językową. Bonifikata to zniżka, ustępstwo od ustalonej ceny towaru na rzecz nabywcy (Słownik języka polskiego PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, rok wydania 2005, str. 62).

Ponadto, jak wskazało Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 14 kwietnia 1994 r. nr PO 4/AK 722-122-94 ?(?) Przez bonifikatę (rabat) należy rozumieć zmniejszenie umówionej wcześniej należności za wykonane świadczenie. Najczęściej bonifikata udzielana jest w związku z faktycznie poniesioną lub przewidywaną szkodą kontrahenta. Bonifikata udzielana jest w przypadku, gdy wystąpią okoliczności, których strony nie mogły przewidzieć w momencie podpisania umowy i w jej efekcie następuje faktyczne obniżenie określonej w umowie ceny towaru. W przypadku, gdyby okoliczność wpływająca na zmniejszenie tej ceny była znana stronom przed podpisaniem umowy, powinna znaleźć odzwierciedlenie w cenie określonej w kontrakcie (?)?.

Odnosząc się do powyższego, z punktu widzenia podstawy opodatkowania, można wyróżnić następujące rodzaje rabatów:

  • rabaty przyznane przed ustaleniem ceny i dokonaniem sprzedaży - niemające wpływu na podstawę opodatkowania, w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, ponieważ kwotą należną z tytułu sprzedaży jest kwota żądana od nabywcy pomniejszona już o udzielony rabat;
  • rabaty przyznane po dokonaniu sprzedaży (bonifikaty, opusty, uznane reklamacje i skonta) wpływające na obniżenie wcześniej ustalonej kwoty osiągniętego obrotu; do tych rabatów ma zastosowanie art. 29 ust. 4 ustawy, a udzielenie takiego rabatu wymaga odpowiedniego udokumentowania (w przypadku sprzedaży dokumentowanej fakturą VAT - fakturą korygującą; w przypadku sprzedaży ewidencjonowanej na kasie rejestrującej - ewidencją korekt).

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż obrotem jest kwota należna ze sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku VAT, po wyłączeniu wartości udzielonych bonifikat. Należy zaznaczyć, iż bonifikata obniża zarówno podstawę opodatkowania, jak i podatek należny z niej wynikający. Wartość udzielonych bonifikat pomniejsza więc obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem VAT.

Art. 106 ust. 1 ustawy określa, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących (art. 111 ust. 1 ustawy).

Z powyższego wynika zatem, że podatnicy podatku od towarów i usług dokumentują dokonaną sprzedaż następującymi sposobami:

  • wystawiając faktury VAT,
  • ewidencjonując obrót na kasie rejestrującej.

Stosownie do treści art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Przytoczona regulacja wskazuje zatem, na konieczność prowadzenia przez podatnika ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży środków farmaceutycznych (apteka) na zasadach ogólnych. Jest podatnikiem podatku VAT. Przy sprzedaży niektórych leków udziela kupującym bonifikat. Kwota bonifikaty jest ujmowana na paragonie fiskalnym, który otrzymuje klient. W raporcie dobowym z kasy fiskalnej przychód jest ewidencjonowany z pominięciem tej kwoty. Do kasy apteki wpływa kwota pomniejszona o bonifikatę. Podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług stanowi kwota netto wynikająca z raportów dobowych kasy fiskalnej.

Do ewidencji sprzedaży Wnioskodawczyni używa licencjonowanego programu sprzedażowego, który jest całkowicie zintegrowany z drukarkami fiskalnymi i pozwala na całkowite odzwierciedlenie wartości bonifikat. Natomiast drukarki fiskalne nie posiadają opcji odliczenia w raporcie dobowym kwot udzielonych bonifikat. Klient uzyskuje na paragonie tylko informację (w części niefiskalnej paragonu) o wysokości udzielonej bonifikaty i końcowej kwocie do zapłaty. Program sprzedażowy informacje o miesięcznej kwocie udzielonych bonifikat dostarcza w osobnych zestawieniach. Do kasy apteki wpływa więc kwota mniejsza od kwoty wykazywanej na raportach z kas fiskalnych.

Wątpliwość Wnioskodawczyni dotyczy kwestii właściwego określenia podstawy opodatkowania.

Jak wynika z wcześniej powołanego przepisu art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.), zwane dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 2 pkt 11 rozporządzenia, paragon fiskalny to wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży.

Natomiast raport fiskalny (dobowy, miesięczny, okresowy lub rozliczeniowy), w myśl § 2 pkt 18 rozporządzenia, to dokument fiskalny zawierający dane sumaryczne o obrocie i kwotach podatku za daną dobę lub za wybrany okres w ujęciu według poszczególnych stawek podatku oraz sprzedaży zwolnionej od podatku.

Należy wskazać, iż na mocy § 5 ust. 1 pkt 6 lit. f)-k) rozporządzenia, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać m.in. takie informacje jak: cenę jednostkową towaru lub usługi, ilość i wartość sprzedaży, wartość sprzedaży i kwoty podatku według poszczególnych stawek, wartość sprzedaży zwolnionej od podatku, łączną kwotę podatku, łączną kwotę należności.

W świetle powyższego, paragon fiskalny (a także raporty fiskalne dobowe, miesięczne) musi odzwierciedlać wartość sprzedaży i potwierdzać faktyczny przebieg operacji gospodarczych. Jeśli zatem w momencie sprzedaży strony transakcji znają cenę sprzedaży, to cena ta powinna znaleźć odzwierciedlenie w dokumencie potwierdzającym dokonanie transakcji sprzedaży.

Ze względu zatem na fakt, że obrót pomniejszają udzielone bonifikaty, udzielenie bonifikaty w chwili sprzedaży powinno mieć odzwierciedlenie w paragonie fiskalnym dokumentującym tą sprzedaż w taki sposób, aby zachować postanowienia zawarte w wyżej cytowanym § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia. Kwoty udzielonej bonifikaty, czyli zniżki od ustalonej ceny towaru, winny być zatem uwidocznione z wyszczególnieniem podatku VAT oraz wartości sprzedaży, o jakie zmniejszane są wartości sprzedaży towarów lub usług. Obrót pomniejszony o kwoty udzielonych bonifikat winien być uwidoczniony zarówno w paragonach jak również w okresowych raportach fiskalnych (dobowych, miesięcznych, okresowych lub rozliczeniowych).

Należy zaznaczyć, iż ewidencja prowadzona w kasie rejestrującej jest niezależna od ewidencji, której prowadzenia wymagają inne przepisy, w szczególności art. 109 ust. 3 ustawy. Ewidencja prowadzona na podstawie art. 111 ustawy dotyczy bowiem części sprzedaży podatnika. Jest to przede wszystkim sprzedaż niedokumentowana fakturami. Ewidencja sprzedaży prowadzona przy zastosowaniu kasy rejestrującej spełnia wymogi zawarte w art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług wyłącznie w przypadku gdy zawiera dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, tj dane odzwierciedlające rzeczywisty przebieg transakcji.

Obowiązujące przepisy prawa nie przewidują możliwości skorygowania sprzedaży i podatku należnego zaewidencjonowanego za pomocą kasy rejestrującej, jednak brak regulacji prawnych w tym zakresie nie pozbawia podatnika możliwości dokonania korekty zaewidencjonowanego obrotu. Zakaz zmiany treści paragonu jest jedynie warunkiem stosowania kas rejestrujących i nie może on zmieniać zasady wynikającej z art. 29 ust. 1 ustawy, zgodnie z którą podstawą opodatkowania jest obrót rozumiany jako kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Obrotem jest zatem kwota rzeczywiście należna od nabywcy, a nie kwota figurująca na paragonie fiskalnym.

W celu więc ustalenia prawidłowej (rzeczywistej) podstawy opodatkowania w przypadku udzielenia bonifikat, które nie są uwidocznione w raportach fiskalnych należałoby prowadzić dodatkową, poza kasą rejestrującą, ewidencję (korekt), z której musi dokładnie wynikać kwota korekty sprzedaży i podatku należnego przypisana do konkretnego paragonu. Ewidencja taka nie ma określonego wzoru, ale wskazane jest, aby zawierała co najmniej dane niezbędne do ustalenia przyczyn zaistniałej korekty, a zapisy w niej widniejące pozwalały na określenie prawidłowej kwoty obrotu i podatku należnego.

Wnioskodawczyni wskazała, iż w momencie sprzedaży leków udziela bonifikaty polegającej na obniżeniu ostatecznej kwoty do zapłaty przez klienta. Drukarki fiskalne nie posiadają opcji odliczenia w raporcie dobowym kwot udzielonych bonifikat, przy czym do kasy apteki wpływa kwota mniejsza od kwoty wykazywanej na raportach z kas fiskalnych.

Odnosząc się zatem do przedstawionego opisu sprawy oraz mając na względzie brak szczegółowych uregulowań odnoszących się do sposobu korygowania obrotu ewidencjonowanego przy zastosowaniu kas rejestrujących stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni może przyjąć do określenia podstawy opodatkowania oraz rozliczenia deklaracji podatkowej inną kwotę, niż wynika to z wydruku raportu fiskalnego tj. kwotę, która rzeczywiście wpływa do kasy apteki czyli kwotę pomniejszoną o udzielane bonifikaty. Bowiem podstawą przysługującego uprawnienia do korekty sprzedaży i podatku należnego oraz podstawą prawidłowego sporządzenia deklaracji VAT-7 jest rzeczywisty przebieg transakcji gospodarczej udokumentowany rzetelnymi dowodami i wynika z zapisów zawartych w prowadzonych urządzeniach księgowych, z których dane za miesiąc rozliczeniowy obniżą łączną miesięczną sprzedaż zaewidencjonowaną w kasie rejestrującej.

Należy bowiem podkreślić, że to na podatniku spoczywa obowiązek rzetelnego udokumentowania prowadzonych transakcji w urządzeniach księgowych, tak by odzwierciedlały faktyczny ich przebieg.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż prawidłowe będzie pomniejszanie przez Wnioskodawczynię podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług o udzielane bonifikaty wynikające z dodatkowo prowadzonej ewidencji, tzn. zapisów licencjonowanego programu sprzedażowego lub paragonów z kasy fiskalnej będących w posiadaniu klienta i podatnika, jeśli ich treść będzie pokrywać się z ewidencją komputerową używanego programu sprzedażowego.

Tym samym stanowisko przedstawione przez Wnioskodawczynię uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Natomiast kwestie dotyczące oceny działania programu komputerowego w świetle przepisów prawa podatkowego oraz dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych załatwiono odrębnymi rozstrzygnięciami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika