W zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku (...)

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2013 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. ???.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 24 października 2013 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Kościół ? (Wnioskodawca) jest kościelną osobą prawną. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. W latach 2011-2012 Kościół jako Beneficjent w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa ? 2007-2013, w ramach działania 3.2, zrealizował projekt pn. ???. W ramach projektu Beneficjent dokonał m.in. zakupu usług oraz towarów. Dostawcy tych usług i towarów wystawiali faktury VAT, w których ujmowali podatek VAT z tytułu świadczonych usług i dostaw. Wykazany w fakturach zakupowych podatek VAT został uznany jako koszt kwalifikowalny. Beneficjent oświadczył bowiem, iż nie ma możliwości prawnej na odzyskanie zapłaconego podatku VAT, ujętego (naliczonego) w fakturach, które były przedstawiane do rozliczenia w ramach projektu.

Projekt objęty był pomocą publiczną zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 9 czerwca 2010 r. w sprawie udzielania pomocy na rewitalizację w ramach Regionalnych Programów Operacyjnych i przewidywał przychody z tytułu sprzedaży biletów dla turystów oraz sprzedaży biletów parkingowych. Zrewitalizowana w ramach projektu infrastruktura, została przyjęta na stan środków trwałych Zainteresowanego, a następnie będzie przekazana do nieodpłatnego utrzymania przez Ośrodek Kultury (dalej P.). Podmiot ten nie posiada osobowości prawnej, jest wewnętrzną jednostką Kościoła i prowadzi działalność gospodarczą. P. został powołany dekretem Arcybiskupa ? nr ? z dnia 8 stycznia 2010 r. Działa na podstawie Statutu, przepisów Kodeksu Prawa Kanonicznego, Ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego z dnia 17 maja 1989 r. w RP (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z późn. zm.) oraz Ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873). Zakres i zasady działalności określa Statut zatwierdzony przez Arcybiskupa ? nr ? z dnia 8 stycznia 2010 r.

Cele Ośrodka Kultury określa § 8 Statutu (wspieranie działalności duszpasterskiej i ewangelizacyjnej, charytatywno-opiekuńczej, oświatowo-wychowawczej, naukowej, edukacyjnej, kulturalnej, kultu religijnego, budownictwa sakralnego i konserwacji zabytków), zaś sposób realizacji celów zapisano w § 9 Statutu (np. prowadzenie działalności gospodarczej polegającej m.in. na usługach parkingowych, organizacji imprez kulturalnych). Pismem z dnia 11 stycznia 2010 r. Kościół zwrócił się do Izby Skarbowej w ? o uznanie P. ? wewnętrznej jednostki organizacyjnej Kościoła ? za odrębny podmiot podatkowy (w tym także podatku VAT) ? na podstawie art. 55 ust. 8 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z późn. zm.). Ośrodek Kultury jako wewnętrzna jednostka organizacyjna posiada odrębny numer statystyczny REGON, odrębny numer identyfikacji podatkowej NIP, osobną dokumentację finansowo-księgową i własne konto bankowe. Decyzją Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 19 stycznia 2010 r. pismem oznaczonym numerem ? Ośrodek Kultury w ? został uznany za oddzielny podmiot podatkowy na podstawie art. 55 ust. 8 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z późn. zm.) i art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.). Tak więc Ośrodek Kultury, będąc jednostką organizacyjną Kościoła (Beneficjenta projektu), będzie pobierał opłaty parkingowe i sprzedawał bilety dla turystów zwiedzających wieżę Kościoła i będzie w ramach aktualnie prowadzonej działalności odliczał naliczony podatek VAT (jednak nie od faktur zapłaconych w ramach projektu przez Kościół).

Jak wyżej zasygnalizował Wnioskodawca, dokonane zakupy towarów i usług w związku z realizacją projektu będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (bilety parkingowe i opłaty za bilety za zwiedzanie obiektu), jednak nie bezpośrednio przez Kościół, a przez Ośrodek Kultury, który nie posiada osobowości prawnej, jest wewnętrzną jednostką Kościoła, ale prowadzi działalność gospodarczą. Został powołany dekretem Arcybiskupa ? nr ? z dnia 8 stycznia 2010 r. Działa na podstawie Statutu, przepisów Kodeksu Prawa Kanonicznego, Ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w RP z dnia 17 maja 1989 r. oraz Ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie. Zakres i zasady działalności określa Statut zatwierdzony przez Arcybiskupa ? nr ? z dnia 8 stycznia 2010 r.

Wnioskodawca wskazał również, że zrewitalizowana w ramach projektu infrastruktura (w tym zakupione środki trwałe) została przyjęta na stan środków trwałych Beneficjenta ? Kościoła, a następnie przekazana do nieodpłatnego utrzymania przez Ośrodek Kultury ? w oparciu o bezpłatną umowę użyczenia. Wszystkie faktury dokumentujące poniesione wydatki w ramach realizacji projektu wystawione były na Beneficjenta, czyli Wnioskodawcę.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że dokonane w ramach projektu zakupy towarów i usług nie są i nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Infrastruktura, której dotyczyły zakupy towarów i usługi zrealizowane w ramach projektu, została nieodpłatnie przekazana na rzecz Ośrodka Kultury. Wnioskodawca wskazał więc, że dokonane zakupy towarów i usług związane z realizacją projektu będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (bilety parkingowe i opłaty biletowe za zwiedzanie obiektu) jednak nie przez Zainteresowanego, a przez Ośrodek Kultury. Zdaniem Wnioskodawcy wykorzystanie dokonanych w ramach projektu nabytych towarów i usług nastąpiło w ramach czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jak wskazano we wniosku oraz powyżej zostały one nieodpłatnie przekazane (użyczone) na rzecz Ośrodka Kultury. Dodatkowo Zainteresowany podkreślił, że nie był (w chwili dokonywania czynności) i nie jest nadal zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Beneficjent (Wnioskodawca) ma prawne podstawy do obniżenia podatku VAT należnego o VAT naliczony przy projekcie ??? w świetle ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na treść art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), Kościół (który nie jest podatnikiem podatku VAT), skoro nie prowadzi i nie będzie prowadził działalności gospodarczej na zmodernizowanym obiekcie, tym samym nie miał i nie będzie miał prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w fakturach dotyczących zakupów przeprowadzonych w ramach realizowanego projektu współfinansowanego ze środków europejskich w ramach RPO W 2007-2013. Działalność Kościoła nie jest i nie będzie związana z czynnościami opodatkowanymi, które wykonywać będzie Ośrodek Kultury.

W ocenie Wnioskodawcy nie zachodzi bezsporny i bezpośredni związek zakupów dokonanych w ramach projektu przez Kościół jako Beneficjenta z wykonywanymi czynnościami prowadzonymi przez odrębny podmiot Ośrodek Kultury, będący podatnikiem VAT. W świetle powyższego stanowisko Zainteresowanego powinno być uznane za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do treści art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (niewystępujących w przedmiotowej sprawie).

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący kościelną osobą prawną, nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. W latach 2011-2012 Kościół jako Beneficjent w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2007-2013, w ramach działania 3.2, zrealizował projekt pn. ???. W ramach projektu Wnioskodawca dokonał m.in. zakupu usług oraz towarów. Projekt objęty był pomocą publiczną zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 9 czerwca 2010 r. w sprawie udzielania pomocy na rewitalizację w ramach Regionalnych Programów Operacyjnych i przewidywał przychody z tytułu sprzedaży biletów dla turystów oraz sprzedaży biletów parkingowych. Zrewitalizowana w ramach projektu infrastruktura, została przyjęta na stan środków trwałych Zainteresowanego, a następnie będzie przekazana do nieodpłatnego utrzymania przez Ośrodek Kultury. Podmiot ten nie posiada osobowości prawnej, jest wewnętrzną jednostką Kościoła i prowadzi działalność gospodarczą. Ośrodek Kultury został powołany dekretem Arcybiskupa ? z dnia 8 stycznia 2010 r. Ośrodek Kultury jako wewnętrzna jednostka organizacyjna posiada odrębny numer statystyczny REGON, odrębny numer identyfikacji podatkowej NIP, osobną dokumentację finansowo-księgową i własne konto bankowe. Ośrodek Kultury będzie pobierał opłaty parkingowe i sprzedawał bilety dla turystów zwiedzających wieżę Kościoła. Zrewitalizowana w ramach projektu infrastruktura (w tym zakupione środki trwałe), została przyjęta na stan środków trwałych Beneficjenta ? Kościoła, a następnie przekazana do nieodpłatnego utrzymania przez Ośrodek Kultury ? w oparciu o bezpłatną umowę użyczenia. Wszystkie faktury dokumentujące poniesione wydatki w ramach realizacji projektu wystawione były na Beneficjenta, czyli Wnioskodawcę.

Ponadto Zainteresowany wskazał, że dokonane w ramach projektu zakupy towarów i usług nie są i nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wykorzystanie dokonanych w ramach projektu nabytych towarów i usług nastąpiło w ramach czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając zatem na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ ? jak wskazał Wnioskodawca ? zakupy towarów i usług nie są i nie będą wykorzystywane przez Zainteresowanego do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a ponadto Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione z tytułu realizacji przedmiotowego projektu. Tym samym, Zainteresowanemu z tego tytułu nie przysługuje prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. ???, ponieważ wydatki poniesione w ramach realizacji projektu nie mają i nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług oraz Zainteresowany nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

W zakresie przedmiotowego projektu Zainteresowany nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 247, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego, pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 cyt. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tych warunków, zatem nie będzie miał możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 9 ww. rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zaistniałego stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto wskazać należy, że pojęcie ?kosztu kwalifikowalnego? nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.