Dostawa elementów masy spadkowej nie będzie objęta podatkiem VAT, bowiem dokonana okazjonalnie dostawa (...)

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty podatku VAT od sprzedaży masy spadkowej.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 lutego 2012 r. poprzez doprecyzowanie zaistniałego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 03.09.2011 r. zmarł nagle mąż Wnioskodawczyni, który prowadził działalność gospodarczą w zakresie produkcji materiałów niezbędnych dla przemysłu odlewniczego. Po śmierci męża, jego firma przestała istnieć. Wnioskodawczyni wraz z dziećmi nabyła spadek po zmarłym mężu z dobrodziejstwem inwentarza.

Wnioskodawczyni i córka prowadzą jednoosobowe firmy i są podatnikami podatku VAT. Syn nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej.

Zainteresowana wskazała, iż po upływie miesiąca pojawiła się firma, która wyraziła chęć kupna części masy spadkowej, na którą składają się towary i produkty, maszyny i urządzenia oraz dokumentacja techniczna, dotycząca technologii produkcji. Na zaistniałe zdarzenie sporządzono umowę sprzedaży.

W piśmie z dnia 16 lutego 2012 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, iż przedmiotem jej działalności gospodarczej są badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych. Ponadto Zainteresowana wyjaśniła, iż wymienione we wniosku elementy masy spadkowej (towary, produkty, maszyny, urządzenia, dokumentacja techniczna) po zmarłym mężu nie były i nie są wykorzystywane w Jej działalności gospodarczej ani w działalności Jej córki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od sprzedaży części masy spadkowej (umowa sprzedaży) Wnioskodawczyni ma obowiązek zapłacić podatek VAT...

Zdaniem Wnioskodawczyni, od zaistniałej sytuacji tj. sprzedaży części masy spadkowej podatek VAT nie jest należny. Jest to okazjonalna sprzedaż majątku prywatnego i w odniesieniu do tej sprzedaży Wnioskodawczyni nie działa jako podatnik podatku od wartości dodanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 195 ustawy Kodeks cywilny własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Niepodzielność oznacza, że każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy, a nie do jej części odpowiadającej udziałowi.

Stosownie do art. 196 § 1 ww. Kodeksu współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Udział we współwłasności, w aspekcie regulacji zawartych w przepisach Kodeksu cywilnego, wyraża zakres uprawnień, współwłaściciela względem rzeczy wspólnej (także w stosunku do pozostałych współwłaścicieli) i określony jest odpowiednim ułamkiem. Każdemu ze współwłaścicieli przysługują atrybuty prawa własności, ma on względem swojego udziału pozycję wyłącznego właściciela ze względu na charakter udziału.

Stosownie do art. 198 Kodeksu cywilnego współwłaściciel może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Skoro przez dostawę towarów art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nakazuje rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a towarem jest rzecz lub jej część, to sprzedaż całej rzeczy (100% prawa własności) lub ułamka tej rzeczy (np. 50% prawa własności) zawsze będzie przeniesieniem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Istotne jest bowiem to, że wskutek nabycia prawa majątkowego (pełnej własności lub udziału) nabywca może rozporządzać rzeczą jak właściciel.

A warunek ten zostaje bezwzględnie spełniony w przypadku nabycia udziału w rzeczy. Powyższe twierdzenie uzasadnia również, i ten fakt prawny, że istotą współwłasności jest niepodzielność prawa własności rzeczy. Zatem jeśli nabywca nabywa tylko udział w rzeczy, tj. prawo majątkowe, to prawo to daje mu możliwość rozporządzania rzeczą jak właściciel, właśnie z uwagi na fakt, że istotą współwłasności jest niepodzielność prawa do rzeczy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? na mocy ust. 2 powołanego artykułu ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary, czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni wraz z dziećmi nabyła spadek z dobrodziejstwem inwentarza po zmarłym dnia 3 września 2011 r. mężu. Wnioskodawczyni i córka prowadzą jednoosobowe firmy i są podatnikami podatku VAT. Syn nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Zainteresowana wskazała, iż pojawiła się firma, która wyraziła chęć kupna części masy spadkowej, na którą składają się towary i produkty, maszyny i urządzenia oraz dokumentacja techniczna, dotycząca technologii produkcji. Na zaistniałe zdarzenie sporządzono umowę sprzedaży. Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, iż przedmiotem Jej działalności gospodarczej są badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych. Zainteresowana wyjaśniła również, iż wymienione we wniosku elementy masy spadkowej (towary, produkty, maszyny, urządzenia, dokumentacja techniczna) po zmarłym mężu nie były i nie są wykorzystywane w działalności gospodarczej.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisany stan faktyczny wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży opisanych elementów masy spadkowej (towary, produkty, maszyny, urządzenia, dokumentacja techniczna) Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika. Zainteresowana ? jak sama twierdzi ? nie wykorzystywała i nie będzie wykorzystywała ww. elementów masy spadkowej w działalności gospodarczej. Uwzględniając ponadto fakt otrzymania ww. towarów, produktów, maszyn, urządzeń, dokumentacji technicznej w drodze spadku stwierdzić należy, iż nic nie wskazuje na to aby przy nabyciu tych elementów towarzyszył zamiar ich późniejszego zbycia oraz wykorzystywania w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem Zainteresowana, sprzedając wymienione elementy masy spadkowej korzysta z przysługującego jej prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Okoliczność ta pozbawia Wnioskodawczynię cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a dostawę elementów masy spadkowej ? cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując, opisana we wniosku dostawa elementów masy spadkowej nie będzie objęta podatkiem VAT, bowiem dokonana okazjonalnie dostawa tychże elementów masy spadkowej nabytych w drodze spadku nie spełnia w przedmiotowej sprawie przesłanek do uznania jej za czynność podlegającą opodatkowaniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo nadmienia się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna nie wywiera zatem skutku prawnego dla osób trzecich, tj. dzieci Wnioskodawczyni.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.