W zakresie braku prawa do zwolnienia od podatku VAT dzierżawy gruntów z przeznaczeniem na zieleń przydomową. (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2013 r. (data wpływu 30 września 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 grudnia 2013 r. (data wpływu 5 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do zwolnienia od podatku VAT dzierżawy gruntów z przeznaczeniem na zieleń przydomową ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do zwolnienia od podatku VAT dzierżawy gruntu z przeznaczeniem na zieleń przydomową.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 grudnia 2013 r. poprzez doprecyzowanie przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (Wnioskodawca) posiada status podatnika VAT czynnego o numerze NIP ??. Jako jednostka samorządu terytorialnego posiada osobowość prawną nadaną ustawowo przez art. 165 Konstytucji RP i art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 594) zwaną dalej u.s.g. W myśl art. 1 u.s.g. mieszkańcy gminy tworzą z mocy prawa wspólnotę samorządową, ilekroć w ustawie jest mowa o gminie, należy przez to rozumieć wspólnotę samorządową oraz odpowiednie terytorium.

Zadania własne Gminy określone są w art. 7 u.s.g. oraz uszczegółowione w przepisach szczególnych - konkretyzujących ich realizację. Zgodnie z art. 7 u.s.g. zaspokajanie potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Zadania te obejmują w szczególności sprawy:

1. ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej,
2. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego,
3. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz,

• 3a) działalności w zakresie telekomunikacji,
  

4. lokalnego transportu zbiorowego,
5. ochrony zdrowia,
6. pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych,

• 6a) wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej,
  

7. gminnego budownictwa mieszkaniowego,
8. edukacji publicznej,
9. kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami,
10. kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych,
11. targowisk i hal targowych,
12. zieleni gminnej i zadrzewień,
13. cmentarzy gminnych,
14. porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego,
15. utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych,
16. polityki prorodzinnej, w tym zapewnienia kobietom w ciąży opieki socjalnej, medycznej i prawnej,
17. wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej,
18. promocji gminy,
19. współpracy i działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873, z późn. zm),
20. współpracy ze społecznościami lokalnymi i regionalnymi innych państw.
    
    

Przypomnienia wymaga też fakt, iż Gmina oprócz zadań własnych realizuje wiele zadań zleconych - co wynika z art. 162 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, który stanowi, iż ?jeżeli wynika to z uzasadnionych potrzeb państwa, ustawa może zlecić jednostkom samorządu terytorialnego wykonywanie innych zadań publicznych. Ustawa określa tryb przekazywania i sposób wykonywania zadań zleconych.?

Zgodnie z art. 11a ust. 1 u.s.g. organami gminy są:

1. rada gminy,
2. wójt (burmistrz, prezydent miasta).
   
   

W myśl art. 26 ust. l u.s.g. organem wykonawczym gminy jest wójt, zaś zgodnie z ust. 4 w miastach powyżej 100.000 mieszkańców organem wykonawczym jest prezydent miasta. Wójt wykonuje swoje zadania za pośrednictwem urzędu, którego jest kierownikiem (art. 33 u.s.g.).

Zgodnie z art. 91 ustawy z dnia 05 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 595) zwanej dalej u.s.p. prawa powiatu przysługują miastom, które w dniu 31 grudnia 1998 r. liczyły więcej niż 100.000 mieszkańców (...). Miastem takim jest więc Gmina?... Zadania powiatu określone są w art. 4 u.s.p. Tak więc do zadań Gminy będącej miastem na prawach powiatu oprócz zadań nałożonych przez u.s.g. dochodzą także zadania nałożone przez u.s.p.

Gospodarkę nieruchomościami należącymi do Skarbu Państwa jak i jednostek samorządu terytorialnego, w tym kwestie najmów i dzierżaw, reguluje oprócz ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), zwanej dalej k.c. również szczególny akt prawny jakim jest ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2010 r., Nr 102 z późn.zm.), zwana dalej u.g.n.

Do Urzędu Miasta ?.. wpłynął wniosek jednej z mieszkanek miasta o wydzierżawienie części działek nr 21/5 i nr 31/1 (obręb ?) położonych zgodnie z przepisami u.g.n. Osoba ta chciałaby wykorzystywać ww. grunty jako powiększenie ogrodu przydomowego, gdyż jest właścicielką działki nr 42 położonej w ich bezpośrednim sąsiedztwie. W Wydziale Gospodarowania Mieniem Urzędu Miasta opracowano projekt umowy dzierżawy, zgodnie z którym potencjalny dzierżawca został zapoznany, jednak odmówił podpisania i do którego wniósł kilka uwag i zastrzeżeń.

W projekcie umowy sporządzonym i zaproponowanym przez Gminę znalazły się m.in następujące zapisy:

• § 1 ust. l ?wydzierżawiający oddaje w dzierżawę nieruchomość Gminy, położoną w ?.. w pobliżu ulicy?.., o powierzchni 455 m², stanowiącą cz. dz., nr 21/5 oraz cz. dz. nr 31/1 (?) KW??., zaznaczoną na załączniku graficznym, będącym integralną częścią niniejszej umowy, z przeznaczeniem na zieleń przydomową.?
  

• § 4 ust. l ?czynsz dzierżawny za przedmiot dzierżawy wymieniony w § 1 ust. l obliczony w stosunku rocznym wynosi: (...) zł (słownie: (...) złotych) plus obowiązujący podatek VAT (...)?.
  
  

Jedną z uwag i zastrzeżeń wniesionych przez potencjalnego dzierżawcę było, iż tego typu dzierżawa winna wg niego korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 04 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 247), zaś potwierdzeniem tego stanowiska jest wydana w podobnej sprawie interpretacja indywidualna Ministra Finansów reprezentowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 14 maja 2013 r. sygn. IPTPP1/443-278/13-2/MH.

Zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego obszar ewentualnie dzierżawionej nieruchomości oznaczony jest symbolem MN-tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Z tytułu wydzierżawienia ww. gruntu wnioskodawca - potencjalny dzierżawca nie stanie się podatnikiem podatku rolnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tj. Dz. U. z 2006 r., Nr 136, z późn.zm.), ani nie uzyska statusu rolnika określonego w odrębnych przepisach.

Z uwagi na zasygnalizowaną przez potencjalnego dzierżawcę wątpliwość, co do zwolnienia dzierżawy od podatku, kierując się własnym interesem prawnym oraz nie chcąc się narazić na zarzut ewentualnego uszczuplenia należnych Budżetowi Państwa podatków, a także mieć jasność co do prawidłowości postępowania w przyszłości, Gmina postanowiła wystąpić z wnioskiem o wydanie ww. interpretacji indywidualnej przez Ministra Finansów informując o tym fakcie przyszłego, potencjalnego dzierżawcę oraz zwracając uwagę, iż przywołana przez niego interpretacja została wydana w konkretnej, indywidualnej sprawie i wywołuje skutki prawne tylko dla jej adresata, i tylko on korzysta w tym zakresie z ochrony prawnej, o której mowa w art. 14k Ordynacji podatkowej.

W piśmie z dnia 2 grudnia 2013 r.

stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, iż osoba, której zamierza wydzierżawić części działek nr 21/5 i nr 31/1 nie prowadzi działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 nr 177,poz.1054 z późn. zm.) i nie jest rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ww. ustawy.

Powyższe Wnioskodawca potwierdził poprzez nawiązanie kontaktu z ww. osobą w oparciu o informacje od niej otrzymane. Ponadto Wnioskodawca ponownie zwrócił uwagę, iż definicja rolnika ryczałtowego w ustawie o VAT nastręcza trudności interpretacyjne z uwagi na fakt, iż definiuje rolnika ryczałtowego poprzez użycie terminu ?rolnik?, a więc definiuje termin za pomocą terminu definiowanego, a raczej części składowej terminu definiowanego (?ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o: rolniku ryczałtowym - rozumie się przez to rolnika ...)?.

A skoro zastosowano taką technikę legislacyjną to - w ocenie Wnioskodawcy - należy się posłużyć innymi przepisami definiującymi samo pojęcie ?rolnik?, co Wnioskodawca we wniosku uczynił. Jednak osoba dzierżawcy nie spełnia żadnej ustawowej definicji, gdyż w zasadzie wszystkie zacytowane przez Wnioskodawcę we wniosku przepisy prawa uzależniają uznanie kogoś za rolnika ewentualnie producenta rolniczego od (w pewnym uogólnieniu) posiadania gospodarstwa i prowadzenia produkcji - czyli działań o charakterze w jakiejś mierze zorganizowanych, zarobkowych czy profesjonalnych.

Nadto Wnioskodawca wskazał, iż nieruchomość gruntowa zgodnie z warunkami umowy dzierżawy przeznaczona jest na zieleń przydomową, a więc nie na cele rolnicze, gdyż jak zaznaczono we wniosku Zainteresowany stoi na stanowisku, iż przeznaczenie na zieleń przydomową nie jest tożsame z ?przeznaczeniem na cele rolnicze?- co szeroko we wniosku uargumentował.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dzierżawa przez Gminę gruntów opisanych we wniosku, a przeznaczonych na zieleń przydomową korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie § 13 ust. l pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 04 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 247) - w sytuacji gdy z zawartej umowy wynikać będzie zobowiązanie dzierżawcy o wykorzystaniu przedmiotu dzierżawy na ten cel?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwaną dalej u.p.t.u. podatnikami są osoby prawne (...), wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 u.p.t.u. nie uznaje się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. opodatkowaniu podatkiem (...) podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 u.p.tu. przez świadczenie usług (...), rozumie się każde świadczenie (...), które nie stanowi dostawy towarów. Zgodnie z art. 693 k.c. przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. W myśl art. 694 k.c. do dzierżawy stosuje się odpowiednio przepisy o najmie z zachowaniem przepisów dotyczących dzierżawy.

Tak więc czynność oddania składników majątku w najem lub dzierżawę stanowi opodatkowaną dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Z uwagi na ich cywilnoprawny charakter do Gminy nie ma zastosowania wyłączenie, o którym mowa w art. 15 ust. 6 u.p.t.u. Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 wynosi co do zasady 23%, zaś dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 8% - zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 u.p.t.u.

W polskim porządku prawnym jedynie najem na cele mieszkaniowe korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 43 ust. l pkt 36 u.p.t.u, zaś czynność oddania gruntów na cele rolnicze korzysta ze zwolnienia na podstawie przepisów wykonawczych - obecnie § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 247). Ww. przepis wykonawczy został wydany przez Ministra Finansów na podstawie delegacji ustawowej, o której mowa w art. 82 ust. 3 u.p.t.u.

W myśl ww. przepisu zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, a także zbycie prawa użytkowania wieczystego tych gruntów. Obowiązujące przepisy prawa nie definiują nigdzie użytego pojęcia ?na cele rolnicze?. Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy, należy sięgnąć do innych przepisów stosując wykładnię celowościową ww. przepisu oraz dokonując jego analizy systemowej w ramach całego systemu prawa obowiązującego w Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 1 ustawy o podatku rolnym opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej. Z tytułu dzierżawy gruntów, o którym mowa we wniosku, a które nie figurują w ewidencji gruntów i budynków a przeznaczonych na zieleń przydomową dzierżawca nie stanie się podatnikiem podatku rolnego, zaś dzierżawiony teren nie stanie się gospodarstwem rolnym.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo własności jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej. Zgodnie zaś z art. 2 pkt 16 u.p.t.u. pod pojęciem gospodarstwa rolnego rozumie się gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.

Ustawa o podatku od towarów i usług operuje pojęciem gospodarstwa rolnego również w art. 2 pkt 20 u.p.t.u. definiując produkty rolnicze - przez które rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim. Działalność rolniczą z kolei u.p.t.u. definiuje w art. 2 pkt 15 jako tą, przez którą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin ?in vitro?, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Z tytułu ww. dzierżawy dzierżawca nie stanie się również rolnikiem (nie nabędzie tego statusu) w rozumieniu innych przepisów. I tak:

• wg art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 26 stycznia 2007 r. o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego (Dz. U z 2008 r. Nr 170, poz. 1051, z późn. zm.), rolnikiem jest rolnik w rozumieniu art. 2 lit. a rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009 z dnia 19 stycznia 2009 r., ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego dla rolników w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników, zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 1290/2005; (WE0 nr 247/2006; (WE) nr 378/2007 oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 (Dz. Urz. UE L 30 z 31.01.2009, str. 16, z późn. zm.), tj. osoba fizyczna lub prawna lub grupa osób fizycznych lub prawnych, bez względu na status prawny takiej grupy i jej członków w świetle prawa krajowego, których gospodarstwo znajduje się na terytorium Wspólnoty, określonym w art. 299 Traktatu, oraz która prowadzi działalność rolniczą (akt prawny wygasł w dniu 25.10.2012 r.);
  

• wg art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2008 r., Nr 50, poz. 291 z późn. zm.), przez rolnika rozumie się pełnoletnią osobę fizyczną, zamieszkującą i prowadzącą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, osobiście i na własny rachunek, działalność rolniczą w pozostającym w jej posiadaniu gospodarstwie rolnym, w tym również w ramach grupy producentów rolnych, a także osobę, która przeznaczyła grunty prowadzonego przez siebie gospodarstwa rolnego do zalesienia;
  

• art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r.

  o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 86), jako producenta rolnego określa osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, będącą posiadaczem gospodarstwa rolnego lub rolnikiem w rozumieniu art. 2 lit. a rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009 lub posiadaczem zwierzęcia;
  

• w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 803) określono, że za rolnika indywidualnego uważa się osobę fizyczną będącą właścicielem, użytkownikiem wieczystym, samoistnym posiadaczem lub dzierżawcą nieruchomości rolnych, których łączna powierzchnia użytków rolnych nie przekracza 300 ha, posiadającą kwalifikacje rolnicze oraz co najmniej od 5 lat zamieszkałą w gminie, na obszarze której jest położona jedna z nieruchomości rolnych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego i prowadzącą przez ten okres osobiście to gospodarstwo;
  

• producentem rolnym wg art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich (Dz. U. z 2005 r., Nr 150, poz. 1249, z późn. zm.) jest osoba fizyczna, osoba prawna albo jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, w której posiadaniu lub współposiadaniu jest gospodarstwo rolne, będąca małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu załącznika 1 do rozporządzenia Komisji (WE) nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. U. Urz. WE L 10 z 13.01.2001, str. 33 z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 2, str. 141);
  

• wg art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 10 marca 2006 r. o zwrocie podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej (Dz. U. z 2006 r., Nr 52, poz. 379, z późn. zm.), za producenta rolnego uważa się osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, będącą posiadaczem gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów o podatku rolnym;
  

• art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2009 r. o rolnictwie ekologicznym (Dz. U. z 2009 r., Nr 116, poz. 975) określa, że producentem ekologicznym jest podmiot gospodarczy w rozumieniu art. 2 lit. d rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 2092/91 (Dz. Urz. UE L 189 z 20.07.2007, str. 1, z późn. zm.), tj. osoba fizyczna lub prawna odpowiedzialna za zapewnienie, aby przedsięwzięcie ekologiczne pozostające pod ich kontrolą spełniało wymogi określone w rozporządzeniu nr 834/2009.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, podkreślenia wymaga fakt, iż także ustawa o podatku od towarów i usług odsyła de facto do innych przepisów prawa, skoro termin definiowany (?rolnik ryczałtowy?) w art. 2 pkt 19 u.p.t.u. definiuje poprzez użycie terminu ?rolnik?, a więc za pomocą terminu definiowanego, a w zasadzie części składowej terminu definiowanego.

Reasumując, w świetle ww. przepisów prawa podatkowego w korelacji z przepisami innych gałęzi prawa, stosując wykładnię celowościowa i systemową, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż dzierżawa gruntów opisanych we wniosku nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 04 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 247) - w sytuacji gdy z zawartej umowy wynikać będzie zobowiązanie dzierżawcy o wykorzystaniu przedmiotu dzierżawy na zieleń przydomową, gdyż dla skorzystania z ww. zwolnienia ma znaczenie zarówno klasyfikacja gruntu wynikająca z ewidencji gruntów i budynków, zapisy planu zagospodarowania przestrzennego oraz status (charakter) dzierżawcy. W przedmiotowym stanie dzierżawiony grunt nie jest sklasyfikowany w ewidencji gruntów i budynków jako użytek rolny, nie stanie się przedmiotem opodatkowania podatkiem rolnym, zaś dzierżawca nie uzyska statusu rolnika w rozumieniu innych, przywołanych przez Wnioskodawcę przepisów prawa. Zieleń przydomowa ma oprócz celu w postaci niewielkich upraw na potrzeby własne (a nie w celach gospodarczych) przede wszystkim cel rekreacyjno-wypoczynkowy. Dodatkowo, w ocenie Zainteresowanego, nie było celem prawodawcy uzależnienie prawidłowości działania wydzierżawiającego (podatnika -usługodawcy) od działań i sposobu wykorzystania przedmiotu dzierżawy od działań dzierżawcy w sytuacji gdy z innych okoliczności sprawy jednoznacznie wynika nierolniczy charakter zarówno gruntu, jak i dzierżawcy.

W ocenie Wnioskodawcy nie daje też podstawy do zastosowania ww. zwolnienia tylko i wyłącznie zastosowanie art. 2 pkt 15 u.p.t.u. poprzez zrównanie pojęcia działalność rolnicza, o której mowa w ww. przepisie z terminem na ?cele rolnicze? w rozporządzeniu, i to w kontekście zieleni przydomowej w sytuacji gdy ww. przepis jako działalność rolniczą definiuje również prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym co, a contrario wskazuje i sugeruje, że pozostałe czynności winny być dokonywane w ramach gospodarstwa rolnego. Ww. przepis operuje też pojęciem produkcji co wyklucza, zdaniem Wnioskodawcy, by w zakresie tego pojęcia mogła się mieścić ewentualna drobna uprawa w ramach zieleni przydomowej, aktywność ta jak wyżej wskazano współistnieje bardziej z rekreacją i wypoczynkiem. Co więcej, skoro przepisy definiując pojęcie ?działalność rolnicza? operują pojęciem produkcja, w ocenie Zainteresowanego, sięgnąć należy do definicji również tego pojęcia wg Słownika Języka Polskiego (http://sjp.pwn.pl/szukaj/) termin ?produkcja? oznacza zorganizowaną działalność mającą na celu wytwarzanie jakichś towarów, usług lub dóbr kultury. Zdaniem Wnioskodawcy, trudno w tym aspekcie w stosunku do zieleni przydomowej zastosować tenże termin. Za przedstawionym przez Wnioskodawcę stanowiskiem przemawia więc, obok wykładni celowościowej i systemowej, także wykładnia literalna.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem do towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?) ? art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze powyższe, uzasadnionym jest twierdzenie, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działa jako podatnik VAT.

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ustawy).

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej ? (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Podstawowa stawka podatku ? zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2 - 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w ustawie o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.), zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, a także zbycie prawa użytkowania wieczystego tych gruntów.

W świetle art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 z późn. zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do użytkowania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Z powyższych przepisów wynika, iż, co do zasady, dzierżawa gruntów stanowi świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a ustawy. Wyjątek stanowi dzierżawa gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, która korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 4 ww. rozporządzenia wykonawczego do ustawy o podatku od towarów i usług.

Przepisy powołanej ustawy nie definiują pojęcia ?cele rolnicze?, jednakże w art. 2 pkt 15 zdefiniowana została działalność rolnicza, przez którą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin ?in vitro?, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Posiłkując się zapisem powyższej definicji uznać należy, że gruntem przeznaczonym na cele rolnicze jest grunt, który wydzierżawiający przekazał na cele działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca posiada status podatnika VAT czynnego. Do Urzędu Miasta wpłynął wniosek jednej z mieszkanek miasta o wydzierżawienie części działek nr 21/5 i nr 31/1 zgodnie z przepisami u.g.n. Osoba ta chciałaby wykorzystywać ww. grunty jako powiększenie ogrodu przydomowego, gdyż jest właścicielką działki nr 42 położonej w ich bezpośrednim sąsiedztwie. W Wydziale Gospodarowania Mieniem Urzędu Miasta opracowano projekt umowy dzierżawy, zgodnie z którym potencjalny dzierżawca został zapoznany, jednak odmówił podpisania i do którego wniósł kilka uwag i zastrzeżeń.

W projekcie umowy sporządzonym i zaproponowanym przez Gminę znalazły się m.in następujące zapisy:

• § 1 ust. l ?wydzierżawiający oddaje w dzierżawę nieruchomość Gminy, położoną w ?.. w pobliżu ulicy ??, o powierzchni 455 m², stanowiącą cz. dz., nr 21/5 oraz cz. dz. nr 31/1 (?) KW??., zaznaczoną na załączniku graficznym, będącym integralną częścią niniejszej umowy, z przeznaczeniem na zieleń przydomową.?
  

• § 4 ust. l ?czynsz dzierżawny za przedmiot dzierżawy wymieniony w § 1 ust. l obliczony w stosunku rocznym wynosi: (...) zł (słownie: (...) złotych) plus obowiązujący podatek VAT (...)?.
  
  

Zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego obszar ewentualnie dzierżawionej nieruchomości oznaczony jest symbolem MN-tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.

Nadto Wnioskodawca wskazał, iż osoba, której zamierza wydzierżawić części działek nr 21/5 i nr 31/1 nie prowadzi działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy i nie jest rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ustawy. Powyższe Wnioskodawca potwierdził poprzez nawiązanie kontaktu z ww. osobą w oparciu o informacje od niej otrzymane. Wnioskodawca doprecyzowując wskazał ponadto, iż nieruchomość gruntowa zgodnie z warunkami umowy dzierżawy przeznaczona jest na zieleń przydomową, a więc nie na cele rolnicze, gdyż w ocenie Zainteresowanego przeznaczenie na zieleń przydomową nie jest tożsame z ?przeznaczeniem na cele rolnicze?.

Biorąc pod uwagę treść powołanych wyżej przepisów oraz przedstawiony opis sprawy, wskazać należy, iż decydujące znaczenie w kwestii możliwości zwolnienia z podatku VAT dzierżawy gruntów jest ich faktyczne przeznaczenie przez dzierżawcę oraz wykorzystanie przez niego na cele rolnicze. Bez znaczenia pozostaje fakt przeznaczenia tych gruntów zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego np. jako grunty budowlane.

Zatem skoro, nieruchomość gruntowa zgodnie z warunkami umowy dzierżawy, przeznaczona jest, jak wynika z treści wniosku, na zieleń przydomową, a nie na cele rolnicze, z kolei osoba, której Wnioskodawca zamierza wydzierżawić części działek nr 21/5 i nr 31/1 nie prowadzi działalności rolniczej i nie jest rolnikiem ryczałtowym w świetle odpowiednio art. 2 pkt 15 i 19 ustawy, to stwierdzić należy, iż przy dzierżawie przedmiotowych gruntów Wnioskodawca nie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia. W związku z powyższym przedmiotowa czynność będzie podlegała opodatkowaniu podstawową stawką podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, z którego wynika, iż dzierżawa gruntów opisanych we wniosku nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia, należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się z kolei do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników, osadzone w konkretnych stanach faktycznych sprawy i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.