W zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków inwestycyjnych poniesionych na (...)

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków inwestycyjnych poniesionych na zakup instalacji solarnych zamontowanych na prywatnych domach mieszkańców, przeznaczonych do dzierżawy. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 grudnia 2014 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 1 czerwca 2012 r. cztery gminy powiatu ? (?) zawarły porozumienie mające na celu pozyskanie dofinansowania ze środków Unii Europejskiej na realizację zadania, którego przedmiotem jest instalacja około 650 szt. kolektorów słonecznych na domach prywatnych osób fizycznych (zwanych dalej beneficjentami). Funkcjonowanie instalacji solarnych będzie wykorzystywane wyłącznie do przygotowywania ciepłej wody użytkowej mieszkańców.

Zgodnie z ustaleniami porozumienia Gmina ? jest partnerem projektu. Beneficjenci zawierają z liderem projektu umowy, zobowiązując się do nieodpłatnego użyczenia liderowi części nieruchomości (na których zainstalowane zostaną kolektory słoneczne). Projekt obejmuje dwie grupy wydatków: bieżące i inwestycyjne. Płatności w ramach wydatków bieżących związanych z zarządzaniem i organizacją biura projektu (wynagrodzenia personelu projektu, studium wykonalności, progr. funkcjonalno-użytkowy, itp.). dokonywane będą głównie na podstawie umów cywilnoprawnych zawartych przez lidera z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej. Wydatki te nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W ramach wydatków bieżących mogą także wystąpić wydatki realizowane na podstawie umów między liderem i podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą (promocja projektu). W takim wypadku płatność odbędzie się na podstawie faktur VAT, w których nabywcą będzie Gmina ?Lider reguluje wszelkie należności związane z zarządzaniem projektem, zapłaty dokonywane są z wyodrębnionego, na potrzeby projektu, rachunku bankowego. Po zrealizowaniu wydatku lider proporcjonalnie obciąża partnerów kosztami bieżącymi. Partnerzy dokonują zwrotu wydatków bieżących na podstawie otrzymanych od lidera obciążeniowych not księgowych.

Realizacja wydatków inwestycyjnych odbędzie się na podstawie przetargu nieograniczonego, przeprowadzonego przez lidera obejmującego dostawę wszystkich instalacji. W wyniku udzielenia zamówienia zawarta zostanie przez lidera jedna umowa, na dostawy i montaż instalacji solarnych. Zapisy umowy będą zobowiązywały dostawcę do wystawienia odrębnych, faktur VAT dla każdej z gmin partnerstwa, odpowiednio do części kosztów inwestycji powstałej na terenie danej gminy. Każda z gmin dokona płatności z własnego wyodrębnionego, na potrzeby projektu, rachunku bankowego. Oznacza to, że każda z gmin będzie nabywcą i płatnikiem swojej części. Po dokonaniu odbioru instalacji i zapłaty, każda z gmin będzie właścicielem kolektorów słonecznych zainstalowanych na budynkach mieszkalnych na jej terytorium. Realizacja inwestycji rozpocznie się w 2014 r., zakończenie (odbiór i płatność) planowane jest w drugim kwartale 2015 r. Gminy będą zobowiązane zachować trwałość projektu przez okres 5 lat. Po upływie wymaganego okresu zachowania trwałości projektu mieszkańcy będą mieć możliwość zakupu instalacji od gmin.

Finansowanie projektu

Gminy otrzymają dofinansowanie w formie dotacji ze środków RPO ?, Oś Priorytetowa VI: Środowisko i czysta energia, działanie 6.2 Energia Przyjazna środowiska w wysokości do 85 % kosztów kwalifikowalnych projektu. Zgodnie z założeniami regulaminu konkursu, w ramach którego gminy otrzymają dofinansowanie przedmiotowego projektu, podatek VAT jest kosztem niekwalifikowalnym, gdy Wnioskodawcy (Gminie) przysługuje prawo obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zatem dofinansowaniem objęte są wyłącznie koszty netto (bez podatku VAT). Dotacja z Urzędu Marszałkowskiego na dofinansowanie zadań może zostać przekazana w formie zaliczki (przed zapłaceniem wykonawcy) lub refundacji (po dokonaniu zapłaty wykonawcy).

Gminy będą angażowały własne środki na finansowanie VAT w okresie realizacji inwestycji. Każda z gmin jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Każda z gmin samodzielnie będzie dokonywać rozliczeń podatku należnego z naliczonym w zakresie związanym z realizacją części inwestycyjnej projektu. Podatek VAT naliczony w wyniku zakupu usług bieżących (których nabywcą będzie Gmina ? ) nie będzie podlegał odliczeniom od podatku należnego przez partnerów.

Każda z gmin zawrze w 2014 r. umowy z beneficjentami, zamieszkałymi na jej obszarze, których przedmiotem będzie dzierżawa instalacji solarnych przez okres pięciu lat. Okres dzierżawy rozpocznie bieg w dniu odbioru inwestycji, tj. w drugim kwartale 2015 r. Wpłaty dokonywane będą jednorazowo i zgodnie z ustalonym w umowie dzierżawy terminem. Dokonanie wpłaty będzie warunkiem zakwalifikowania beneficjenta do projektu. Wysokość opłaty zależna będzie od wartości kolektora zainstalowanego u danego beneficjenta. Kalkulacja opłaty będzie równoważyła 15% kosztów netto każdej z instalacji i ma stanowić pokrycie wkładu własnego w projekcie. Po dokonaniu wpłaty przez beneficjenta właściwa terytorialnie gmina wystawi fakturę VAT.

Dofinansowanie, w formie dotacji ze środków Unii Europejskiej, wpłynie na rachunek bankowy lidera projektu. Dotacja zostanie podzielona zgodnie z poziomem dofinansowania do wydatków kwalifikowalnych netto i przekazana na rachunki gmin partnerskich w formie dotacji między jednostkami samorządu terytorialnego. Dotacja będzie stanowić dochody majątkowe poszczególnych gmin.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2. Z mieszkańcami domów prywatnych będą zawarte umowy cywilnoprawne na montaż instalacji solarnych.
3. Kwota wpłacana przez mieszkańców będzie wnoszona tytułem zapłaty ?z góry za pięcioletnią dzierżawę instalacji solarnej?. Wpłaty nie będą stanowiły więc współudziału w finansowaniu inwestycji montażu instalacji solarnych dla osób fizycznych.
4. Po okresie wymaganego okresu zachowania trwałości projektu mieszkańcy będą mieć możliwość odpłatnego zakupu instalacji od Gminy.
5. Montaż instalacji solarnych jest odrębną czynnością inwestycyjną prowadzoną przez Gminę na domach jednorodzinnych, których właściciele zawarli umowy cywilnoprawne z Gminą. Dla inwestycji prowadzonej przez Gminę nie ma znaczenia w jakim stadium budowy lub użytkowania jest budynek mieszkalny. Projekt prowadzony przez Gminę nie obejmuje innych elementów budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy domów prywatnych.
6. Instalacje solarne zostaną zamontowane na dachach lub elewacjach domów jednorodzinnych.
7. Budynki prywatne, o których mowa we wniosku klasyfikowane są w następujących kodach: 1110 - Budynki mieszkalne jednorodzinne,
8. Powierzchnia przedmiotowych budynków prywatnych, na których zostaną zamontowane instalacje solarne, nie przekracza 300 m²,
9. Przedmiotowe zadanie dotyczące instalacji kolektorów słonecznych na prywatnych budynkach osób fizycznych, będzie realizowane w oparciu o umowę zawartą między gminą i dostawcą. Przedmiotem umowy będzie transakcja dostawy i montażu kompletnych instalacji solarnych. Gmina dokona zapłaty na podstawie faktury VAT. Wydatki poniesione przez Gminę będą czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
   
   

W uzupełnieniu opisu stanu faktycznego dotyczącego wniosku Gminy z dnia 7 października 2014 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków inwestycyjnych poniesionych na zakup instalacji solarnych zamontowanych na prywatnych domach mieszkańców przeznaczonych do dzierżawy Wnioskodawca wskazał, że wydatki poniesione przez Gminę dotyczące instalacji kolektorów słonecznych na prywatnych budynkach osób fizycznych będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może odliczyć podatek naliczony z tytułu wydatków inwestycyjnych poniesionych na zakup instalacji solarnych zamontowanych na mieszkalnych domach prywatnych, w przypadku gdy odprowadzenie podatku należnego nastąpiło wcześniej w związku z dokonaniem przez mieszkańców wpłat za dzierżawę przedmiotowych instalacji?

Nadto Wnioskodawca wskazał, iż zakresem zadanego pytania objęte są transakcje związane z nabyciem i dzierżawą przedmiotowych instalacji.

Sprawa dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków inwestycyjnych. Wydatki bieżące będą czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Opłaty dokonane przez mieszkańców tytułem pięcioletniej dzierżawy instalacji solarnych będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Gmina wystawi sprzedażowe faktury VAT. Podatek należny zostanie rozliczony w deklaracji VAT-7.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a i b ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług oraz dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Art. 86 ust. 10 ustawy o VAT stanowi, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Treść art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b tiret trzecie stanowi, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu świadczenia usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze.

Art. 86 ust. 10b pkt 1 stanowi, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę i dokument celny.

Podstawą dokonywania rozliczeń są dokumenty księgowe, które potwierdzają dokonanie określonych czynności ? dostawy towarów czy wykonania usługi.

Zdaniem Wnioskodawcy, Faktura VAT z tytułu nabycia towarów lub usług potwierdzająca dokonanie płatności przed dostawą towaru lub wykonaniem usługi jest dokumentem uprawniającym do dokonywania rozliczeń w przypadku, gdy wiąże się to z powstaniem po stronie zbywcy obowiązku podatkowego. Zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b tiret trzecie ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu świadczenia usług najmu, dzierżawy leasingu lub usług o podobnym charakterze. Rozliczenie podatku VAT przez nabywcę odbywa się w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych przez podatnika usług powstał obowiązek podatkowy, jednak nie wcześniej niż za okres w którym podatnik otrzymał fakturę.

Z treści art. 106b ust. 1 pkt 1 i 4 wynika, że podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług dokonywane na rzecz innego podatnika podatku od wartości dodanej oraz dokumentującą otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem tych czynności.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku, gdy każda z gmin dokona sprzedaży (wystawi fakturę VAT) z tytułu dzierżawy instalacji solarnych), a następnie otrzyma (i dokona zapłaty), od kontrahenta realizującego inwestycję, fakturę VAT z tytułu dostawy instalacji solarnych będzie w tym okresie uprawniona do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z tych faktur. Rozbieżność w czasie tych czynności nie ma znaczenia, w przypadku kiedy każda z nich w odpowiednim okresie zostanie ujęta w deklaracji VAT-7.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10b ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w:

1. ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny,
2. ust. 2 pkt 4 lit. c - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik:
   1. otrzyma fakturę dokumentującą dostawę towarów, stanowiącą u niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy,
   2. uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek,
3. ust. 2 pkt 4 lit. a, b i d - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu tych transakcji w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek.
   
   

Art. 86 ust. 10c ustawy, stanowi, iż przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi.

W myśl art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Prawo do obniżenia podatku należnego może być realizowane także w trybie art. 86 ust. 13 ustawy. W myśl tego przepisu, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Art. 88 ust. 4 ustawy, stanowi dopełnienie art. 86 i określa status podatnika, umożliwiający realizację jego prawa do odliczenia, którym jest rejestracja jako podatnika VAT czynnego. Stosownie bowiem do tego przepisu, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych przepisów wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko w przypadku, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy dokonywane zakupy towarów i usług mają związek z czynnościami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Jednocześnie wskazać należy, iż system odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Katalog czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług zawiera art. 5 ust. 1 ustawy i są nimi m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, stosownie do przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Zatem uznać należy, że powyższa czynność stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i niekorzystające ze zwolnienia z opodatkowania tym podatkiem.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy ? opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy ? czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? według art. 15 ust. 2 ustawy ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej ? (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez ?podatników? w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca, będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, w dniu 1 czerwca 2012 r. zawarł wraz z czterema gminami powiatu ? porozumienie mające na celu pozyskanie dofinansowania ze środków Unii Europejskiej na realizację zadania, którego przedmiotem jest instalacja około 650 szt. kolektorów słonecznych na domach prywatnych osób fizycznych (zwanych dalej beneficjentami). Zgodnie z ustaleniami porozumienia Wnioskodawca jest partnerem projektu. Beneficjenci zawierają z liderem projektu umowy, zobowiązując się do nieodpłatnego użyczenia liderowi części nieruchomości (na których zainstalowane zostaną kolektory słoneczne). Realizacja wydatków inwestycyjnych odbędzie się na podstawie przetargu nieograniczonego, przeprowadzonego przez lidera obejmującego dostawę wszystkich instalacji. W wyniku udzielenia zamówienia zawarta zostanie przez lidera jedna umowa, na dostawy i montaż instalacji solarnych. Zapisy umowy będą zobowiązywały dostawcę do wystawienia odrębnych, faktur VAT dla każdej z gmin partnerstwa, odpowiednio do części kosztów inwestycji powstałej na terenie danej gminy. Każda z gmin dokona płatności z własnego wyodrębnionego, na potrzeby projektu, rachunku bankowego. Oznacza to, że każda z gmin będzie nabywcą i płatnikiem swojej części. Po dokonaniu odbioru instalacji i zapłaty, każda z gmin będzie właścicielem kolektorów słonecznych zainstalowanych na budynkach mieszkalnych na jej terytorium. Realizacja inwestycji rozpocznie się w 2014 r., zakończenie (odbiór i płatność) planowane jest w drugim kwartale 2015 r. Gminy będą zobowiązane zachować trwałość projektu przez okres 5 lat. Po upływie wymaganego okresu zachowania trwałości projektu mieszkańcy będą mieć możliwość zakupu instalacji od gmin. Gminy otrzymają dofinansowanie w formie dotacji ze środków RPO ?, Oś Priorytetowa VI: Środowisko i czysta energia, działanie 6.2 Energia Przyjazna środowiska w wysokości do 85% kosztów kwalifikowalnych projektu. Gminy będą angażowały własne środki na finansowanie VAT w okresie realizacji inwestycji. Każda z gmin samodzielnie będzie dokonywać rozliczeń podatku należnego z naliczonym w zakresie związanym z realizacją części inwestycyjnej projektu. Podatek VAT naliczony w wyniku zakupu usług bieżących (których nabywcą będzie Wnioskodawca) nie będzie podlegał odliczeniom od podatku należnego przez partnerów projektu.

Każda z gmin zawrze w 2014 r. umowy z beneficjentami, zamieszkałymi na jej obszarze, których przedmiotem będzie dzierżawa instalacji solarnych przez okres pięciu lat. Okres dzierżawy rozpocznie bieg w dniu odbioru inwestycji tj. w drugim kwartale 2015 r. Wpłaty dokonywane będą jednorazowo i zgodnie z ustalonym w umowie dzierżawy terminem. Dokonanie wpłaty będzie warunkiem zakwalifikowania beneficjenta do projektu. Wysokość opłaty zależna będzie od wartości kolektora zainstalowanego u danego beneficjenta. Kalkulacja opłaty będzie równoważyła 15% kosztów netto każdej z instalacji i ma stanowić pokrycie wkładu własnego w projekcie. Po dokonaniu wpłaty przez beneficjenta właściwa terytorialnie gmina wystawi fakturę VAT. Dofinansowanie, w formie dotacji ze środków Unii Europejskiej, wpłynie na rachunek bankowy lidera projektu. Dotacja zostanie podzielona zgodnie z poziomem dofinansowania do wydatków kwalifikowalnych netto i przekazana na rachunki gmin partnerskich w formie dotacji między jednostkami samorządu terytorialnego.

Przedmiotem umowy będzie transakcja dostawy i montażu kompletnych instalacji solarnych. Gmina dokona zapłaty na podstawie faktury VAT. Wydatki poniesione przez Gminę będą czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nadto Wnioskodawca wskazał, że wydatki poniesione przez Gminę dotyczące instalacji kolektorów słonecznych na prywatnych budynkach osób fizycznych będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności wskazać należy, że dla czynności świadczonych na podstawie zawartych z mieszkańcami umów cywilnoprawnych Zainteresowany będzie działał w ramach działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i będzie podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. ?niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego?. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Podkreślić w tym miejscu również należy, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Dodatkowo należy zaznaczyć, że podatnik w momencie nabycia towarów lub usług określa, czy nabywane przez niego towary lub usługi będą wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności opodatkowanej. W konsekwencji należy wskazać, że podatnik może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w sytuacji, gdy występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami a wykonywanymi z tytułu prowadzonej działalności czynnościami opodatkowanymi.

W świetle powyższego, analizując okoliczności przedstawione we wniosku, w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, należy uznać, iż w ww. przypadku zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, ponieważ wydatki inwestycyjne poniesione na zakup instalacji solarnych, przeznaczonych do dzierżawy, a zamontowanych na prywatnych domach mieszkańców Gminy, jak wynika z okoliczności sprawy, związane będą z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług oraz Zainteresowany jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym, Gmina będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki inwestycyjne na zakup instalacji solarnych zamontowanych mieszkańcom gminy. Powyższe prawo będzie przysługiwać pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, o których mowa w art. 88 ustawy.

Natomiast fakt, iż podatek należny z tytułu czynności dzierżawy przedmiotowych instalacji będzie odprowadzony przez Wnioskodawcę wcześniej niż moment odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków inwestycyjnych poniesionych na zakup instalacji solarnych, w okolicznościach niniejszej sprawy, a także w świetle obowiązujących przepisów prawa pozostaje bez wpływu na prawo do odliczenia podatku naliczonego od ww. wydatków.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być ? zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej ? rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.