Brak opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek, będących we współwłasności majątkowej małżeńskiej

Brak opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek, będących we współwłasności majątkowej małżeńskiej

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ? przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2014 r. (data wpływu 17 października 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 listopada 2014 r. (data wpływu 2 grudnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek, będących we współwłasności majątkowej małżeńskiej ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek, będących we współwłasności majątkowej małżeńskiej. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 listopada 2014 r. poprzez doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 13.08.1998 r. na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej w formie aktu notarialnego nr ... Wnioskodawczyni zakupiła wraz z małżonkiem... , będąc we współwłasności majątkowej małżeńskiej nieruchomość położoną w miejscowości ... (gmina..., pow. i, woj.) w celu powiększenia posiadanego gospodarstwa rolnego. W skład zakupionej nieruchomości wchodzą trzy działki sklasyfikowane w księdze wieczystej KW nr ... jako nieruchomość rolna:

  • działka nr 211 o powierzchni 0,97 ha,
  • działka nr 215 o powierzchni 0,71 ha,
  • działka nr 216 o powierzchni 0,27 ha.

W dniu 16.05.2013 r. na podstawie decyzji wydanej przez Wójta Gminy ... został pozytywnie zatwierdzony podział działki nr 216 na działki:

  • nr 216/1 o powierzchni 0,0351 ha - pod drogę dojazdową,
  • nr 216/2 o powierzchni 0,0779 ha - działka budowlana,
  • nr 216/3 o powierzchni 0,0726 ha - działka budowlana,
  • nr 216/4 o powierzchni 0,0895 ha - działka budowlana,
  • nr 216/5 o powierzchni 0,0034 ha - pod drogę objazdową.

Działki nr 216/1 i 216/5 wydzielone pod drogę dojazdową przeszły z mocy prawa na własność gminy....

Dla działek nr 211 i 215 powstało studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Urząd Gminy ...ustalił wstępny podział na 9 działek oraz wytyczył drogi dojazdowe.

Obecnie Wnioskodawczyni wraz z mężem zamierzają sprzedać podzielone działki, a środki uzyskane ze sprzedaży przeznaczyć na cele prywatne, tj. budowę domu. Zainteresowana wraz z mężem nie zamierzają nawiązywać współpracy z pośrednikami sprzedaży nieruchomości, jak również nie zamierzają prowadzić żadnej działalności marketingowej w celu sprzedaży.

Przedmiotowe działki stanowią majątek osobisty Wnioskodawczyni i Jej męża. Sprzedaż działek związana będzie ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, nastąpi w ramach zarządzania majątkiem prywatnym. Sprzedaż gruntów nie stanowi i nie będzie stanowiła dla Wnioskodawczyni i Jej męża stałego źródła dochodu. Zainteresowana wraz z mężem prowadzą dwie odrębne działalności gospodarcze o nazwach: Gabinet Lekarski ... oraz Gabinet Lekarski ... z siedzibą w... . Ponadto odrębnym źródłem przychodów jest wynajem innym przedsiębiorcom lokali użytkowych na cele związane z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą. Wnioskodawczyni i Jej mąż nie są podatnikami podatku VAT z tytułu prowadzonych działalności gospodarczych. Nie są osobami, które regularnie inwestują w grunty.

Ponadto Wnioskodawczyni wraz z mężem nie zamierzają angażować środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowców, a co za tym idzie nie będą ponosić żadnych nakładów w celu przygotowania gruntu do sprzedaży. Przedmiotowe działki zostaną więc sprzedane jako nieuzbrojone.

Dla terenu, na którym położone są działki istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego działki zaklasyfikowane są jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.

Wnioskodawczyni wraz z mężem nie występowali o opracowanie bądź zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i Wnioskodawczyni wraz z mężem nie zamierzają występować o wydanie decyzji o warunkach zabudowy tych działek. Działki powstałe w wyniku podziału nie były udostępniane innym osobom ? najem, dzierżawa, użyczenie.

W piśmie z dnia 25 listopada 2014 r., stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, iż zakresem pytania zadanego w poz. 69 wniosku ORD-IN objęte są działki o numerach geodezyjnych:

  • działka nr 211,
  • działka nr 215,
  • działka nr 216/2,
  • działka nr 216/3,
  • działka nr 216/4.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Nie prowadzi działalności deweloperskiej. Zainteresowana nie będzie prowadziła działalności gospodarczej mającej związek z działkami objętymi zakresem pytania zadanego we wniosku ORD-IN. Nadto Wnioskodawczyni wskazała, iż posiada inne niż wskazane we wniosku nieruchomości gruntowe, ale obecnie nie zamierza ich sprzedawać. W dniu 30.03.2004 r. nastąpiła sprzedaż działki gruntu zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym, natomiast w dniu 31.05.2007 r. nastąpiła sprzedaż 2 działek niezabudowanych rolnych przeznaczonych zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego z możliwością zabudowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przedmiotowych działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż przedmiotowych działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeśli następuje w ramach zarządzania majątkiem prywatnym.

Warunkiem opodatkowania podatkiem VAT danej czynności jest nie tylko ujęcie jej w katalogu czynności objętych zakresem opodatkowania wskazanych w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, lecz także zrealizowanie tej czynności przez podmiot działający w związku z jej wykonaniem w charakterze podatnika VAT. Dostawa towarów podlega opodatkowaniu VAT w sytuacji, gdy działaniom osoby dokonującej tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie prowadzi do uzyskania przez nią statusu podatnika VAT (vide: interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 stycznia 2013 r., nr IPPP1/443-1134/12-4/IGo). Działalność gospodarcza na gruncie ustawy o podatku VAT jest zaś rozumiana jako wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych, co wynika z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej, sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych nie ma charakteru decydującego. Zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą (stanowisko Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej zawarte w wyroku z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10).

Według Trybunału okoliczność, iż przed sprzedażą podatnik dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym.

Inaczej jest natomiast w przypadku, gdy podatnik podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Takie aktywne działania mogą polegać na utworzeniu lub rozbudowie sieci uzbrojenia terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku Wnioskodawczyni taka sytuacja nie będzie miała miejsca.

Reasumując, wykonanie danej czynności (w przypadku sprzedaży działki budowlanej lub przeznaczonej pod zabudowę) jednorazowo, jednakże w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy nie przesądza automatycznie, że z tego tylko powodu dany podmiot staje się podatnikiem VAT. Konieczne jest bowiem ustalenie, że w odniesieniu do tej czynności występował on w charakterze podatnika, tj. jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, a nie osoba wykonująca prawo własności w stosunku to tego gruntu. Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą. Nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz spożytkowania w celach prywatnych. Liczba i zakres transakcji sprzedaży gruntów nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem opodatkowania, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą podatnik dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów, (podobne stanowisko zawarł NSA w wyroku z dnia 28 października 2011 r. sygn. I FSK 1554/10).

Dlatego też, działki przeznaczone pod zabudowę zostały nabyte przez Wnioskodawczynię na potrzeby własne, w związku z czym planowana sprzedaż tej nieruchomości stanowić będzie jedynie realizację przysługującego Zainteresowanej prawa własności. Czynność sprzedaży będzie więc działaniem w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o VAT nie mają zastosowania.



W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawczyni, dokonana sprzedaż nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ:

  1. będzie związana ze zwykłym wykonywaniem prawa własności,
  2. Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość w celach prywatnych, tj. na powiększenie posiadanego gospodarstwa rolnego,
  3. sprzedaż nastąpi w ramach zarządzania majątkiem prywatnym,
  4. środki ze sprzedaży Wnioskodawczyni przeznaczy na cele prywatne, tj. m.in. na cele mieszkaniowe,
  5. Wnioskodawczyni nie będzie angażować środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowców,
  6. Zainteresowana nie będzie uzbrajać terenu, jak również nie będzie w inny sposób podnosić atrakcyjności działek,
  7. Wnioskodawczyni nie będzie podejmować działań marketingowych w zakresie sprzedaży działek wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia,
  8. Zainteresowana nie podejmowała aktywnych działań w obrocie nieruchomościami,
  9. sprzedaż gruntu nie będzie stanowić dla Wnioskodawczyni stałego źródła dochodu, Zainteresowana nie jest osobą, która regularnie inwestuje w grunty.

Dlatego też - w opinii Wnioskodawczyni - biorąc pod uwagę wskazany stan faktyczny, przedstawione stanowisko należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami ? w świetle art. 2 pkt 6 ustawy ? są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

W art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Zgodnie zatem z ww. przepisami ustawy, sprzedaż gruntu jest dostawą towarów.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowaniu wieczystym nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

  1. określone udziały w nieruchomości,
  2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
  3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 ww. Kodeksu cywilnego).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Z kolei w myśl art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r., poz. 788, z późn. zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Natomiast zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 ww. Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Stwierdzić należy, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, iż w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać także osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, czyniąc w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie etapów. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni w celu dokonania sprzedaży gruntu podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W tym miejscu ? dla wyjaśnienia zakresu zwykłego wykonywania prawa własności ? konieczne jest sięgnięcie do zapisów prawa cywilnego, tj. ustawy Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 140 ww. ustawy Kodeks cywilny, w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.

Wskazać należy, że rozporządzanie rzeczą jest drugim spośród wymienionych wyraźnie w art. 140 k.c. uprawnień właściciela do rozporządzania rzeczą (ius disponendi). Wymaga również podkreślenia, że ustawodawca nie definiuje używanego pojęcia rozporządzenia. Nie klasyfikuje też postaci rozporządzenia. W literaturze zaś podkreśla się zazwyczaj, że chodzi o uprawnienie do wyzbycia się własności i uprawnienie do obciążania prawa własności. Wyzbycie się własności w pierwszym rzędzie obejmuje dokonywaną (inter vivos) czynność przeniesienia własności, dalej zaś czynność rozporządzenia testamentowego (?) (Edward Gniewek ?Kodeks cywilny, Księga Druga. Własność i inne prawa rzeczowe. Komentarz, Zakamycze, 2001, Komentarz do art. 140 k.c.).

Z powyższego wynika zatem, iż dokonanie sprzedaży określonej rzeczy materialnej stanowi naturalny (oczywisty, podstawowy) element wykonywania prawa własności.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni, niebędąca zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, w dniu 13.08.1998 r. na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej w formie aktu notarialnego ... zakupiła wraz z małżonkiem, będąc we współwłasności majątkowej małżeńskiej nieruchomość w celu powiększenia posiadanego gospodarstwa rolnego. W skład zakupionej nieruchomości wchodzą trzy działki sklasyfikowane w księdze wieczystej ... jako nieruchomość rolna: działka nr 211 o powierzchni 0,97 ha, działka nr 215 o powierzchni 0,71 ha, działka nr 216 o powierzchni 0,27 ha.

W dniu 16.05.2013 r. na podstawie decyzji wydanej przez Wójta Gminy został pozytywnie zatwierdzony podział działki nr 216 na działki:

  • nr 216/1 o powierzchni 0,0351 ha - pod drogę dojazdową,
  • nr 216/2 o powierzchni 0,0779 ha - działka budowlana,
  • nr 216/3 o powierzchni 0,0726 ha - działka budowlana,
  • nr 216/4 o powierzchni 0,0895 ha - działka budowlana,
  • nr 216/5 o powierzchni 0,0034 ha - pod drogę objazdową.

Działki nr 216/1 i 216/5 wydzielone pod drogę dojazdową przeszły z mocy prawa na własność gminy. Dla działek nr 211 i 215 powstało studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Urząd Gminy ustalił wstępny podział na 9 działek oraz wytyczył drogi dojazdowe.

Obecnie Wnioskodawczyni wraz z mężem zamierzają sprzedać podzielone działki, a środki uzyskane ze sprzedaży przeznaczyć na cele prywatne, tj. budowę domu. Zainteresowana wraz z mężem nie zamierzają nawiązywać współpracy z pośrednikami sprzedaży nieruchomości, jak również nie zamierzają prowadzić żadnej działalności marketingowej w celu sprzedaży. Sprzedaż gruntów nie stanowi i nie będzie stanowiła dla Wnioskodawczyni i Jej męża stałego źródła dochodu. Zainteresowana wraz z mężem prowadzą dwie odrębne działalności gospodarcze o nazwach: Gabinet Lekarski ... oraz Gabinet Lekarski ... z siedzibą w... . Ponadto odrębnym źródłem przychodów jest wynajem innym przedsiębiorcom lokali użytkowych na cele związane z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą. Ponadto Wnioskodawczyni wraz z mężem nie zamierzają angażować środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowców, a co za tym idzie nie będą ponosić żadnych nakładów w celu przygotowania gruntu do sprzedaży. Przedmiotowe działki zostaną więc sprzedane jako nieuzbrojone. Dla terenu, na którym położone są działki istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego działki zaklasyfikowane są jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Wnioskodawczyni wraz z mężem nie występowali o opracowanie bądź zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i Wnioskodawczyni wraz z mężem nie zamierzają występować o wydanie decyzji o warunkach zabudowy tych działek. Działki powstałe w wyniku podziału nie były udostępniane innym osobom - najem dzierżawa, użyczenie.

Wnioskodawczyni wskazała, iż zakresem zadanego pytania objęte są działki o numerach geodezyjnych: działka nr 211, działka nr 215, działka nr 216/2, działka nr 216/3, działka nr 216/4. Nie prowadzi ona działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Nie prowadzi działalności deweloperskiej. Zainteresowana nie będzie prowadziła działalności gospodarczej mającej związek z działkami objętymi zakresem pytania. Nadto Wnioskodawczyni wskazała, iż posiada inne niż wskazane we wniosku nieruchomości gruntowe, ale obecnie nie zamierza ich sprzedawać. W dniu 30.03.2004 r. nastąpiła sprzedaż działki gruntu zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym, natomiast w dniu 31.05.2007 r. nastąpiła sprzedaż 2 działek niezabudowanych rolnych przeznaczonych zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego z możliwością zabudowy.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność ?handlową? wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż Zainteresowana w związku z planowaną sprzedażą działek nr 211, 215, 216/2, 216/3, 216/4 (stanowiących współwłasność małżeńską), nie będzie działała w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przedmiotowej sprawie bowiem całokształt okoliczności wskazuje, że będą to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Tym samym planowana przez Wnioskodawczynię sprzedaż przedmiotowych działek (będących we współwłasności małżeńskiej), będzie stanowić zwykłe wykonywanie prawa własności, a Zainteresowana zbywając ww. działki, stanowiące majątek prywatny, będzie korzystała z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Reasumując należy uznać, że Wnioskodawczyni z tytułu transakcji zbycia działek nr 211, 215, 216/2, 216/3, 216/4, stanowiących współwłasność małżeńską, nie będzie działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem planowana sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego, oceniając stanowisko Wnioskodawczyni, należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być ? zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej ? rozpatrzone.

Jednocześnie zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna nie wywiera zatem skutku prawnego dla męża Wnioskodawczyni.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika