Przedsiębiorstwo nie spełnia warunków do zastosowania zwolnienia z tytułu zużycia wyrobów węglowych (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Przedsiębiorstwa, przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2012 r. (data wpływu 05 marca 2012 r.) uzupełnione pismem z dnia 25 maja 2012 r. (data wpływu 28 maja 2012 r.) oraz pismem z dnia 29 maja 2012 r. (data wpływu 01 czerwca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy zużycia wyrobów węglowych ? jest nieprawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 05 marca 2012 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim wpłynął wniosek Przedsiębiorstwa, uzupełniony pismem z dnia 25 maja 2012 r. (data wpływu 28 maja 2012 r.) oraz pismem z dnia 29 maja 2012 r. (data wpływu 01 czerwca 2012 r.), o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy z tytułu zużycia wyrobów węglowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Przedsiębiorstwo (zwane dalej Spółką lub Podatnikiem) jest zarejestrowane, jako podatnik podatku akcyzowego oraz posiada status pośredniczącego podmiotu węglowego. Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest m.in produkcja pyłu wapiennego dla kopalń węgla, produkcja kredy pastewnej dla rolnictwa oraz sorbentów do odsiarczania spalin w energetyce.

Spółka zużywa wyroby węglowe w procesie produkcyjnym oraz w kotłowni zakładowej (dla celów produkcyjnych, grzewczych, socjalnych - ciepła woda). Spółka zaznacza, iż prowadzona działalność w ramach, której dochodzi do zużycia wyrobów węglowych (w tym węgla o kodzie CN 2701) jest wykonywana w oparciu o pozwolenie na wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza z instalacji zlokalizowanej na terenie Przedsiębiorstwa wydane przez Starostę w dniu 16 grudnia 2008 r. na okres do dnia 25 listopada 2018r. (Sygn: XXXXXX/08), które narzuca konieczność osiągnięcia celów środowiskowych zgodnie z ustawą z dnia z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. 2001 Nr 62 poz. 627 z późniejszymi zmianami). Ponadto Spółka posiada certyfikat potwierdzający wprowadzenie i stosowanie systemu zarządzania środowiskowego zgodnego z wymaganiami ISO 14001:2004, którego jednym z podstawowych wymagań jest realizacja celów środowiskowych wpływających na zmniejszenie uciążliwości zakładu dla środowiska. Przedmiotowy certyfikat został wydany w dniu 31 stycznia 2010 r. i jest ważny do 30 października 2013 r. Jest to kontynuacja certyfikacji systemu od roku 2007. Spółka wdrożyła również rozwiązanie technologiczne wykorzystujące ciepło odpadowe z instalacji odpyleniowych młynów, dzięki któremu zostaje zmniejszeniem zapotrzebowania w zakresie zużycia wyrobów węglowych - w ilości około 167 Mg/rok.

Pismem z dnia 25 maja 2012 r. oraz 29 maja 2012 r. Wnioskodawca uzupełnił przedmiotowy wniosek o następujące informacje. Przedsiębiorstwo nie jest objęte Europejskim Systemem Handlu Emisjami a ?System Zarządzania Środowiskiem' zgodny z wymaganiami normy ISO 14001 jest obecnie dostosowywany do wymogów formalnych systemu EMAS. Przedsiębiorstwo nie jest objęte systemem EMAS (System Eko zarządzania i Audytu). Jednocześnie Wnioskodawca nadmienia, iż obecnie podjęte zostały zintensyfikowane prace nad dostosowaniem funkcjonującego ?Systemu Zarządzania Środowiskiem' zgodnego z normą ISO 14001 do wymogów formalnych systemu EMAS.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle opisanego stanu faktycznego spółka spełnia warunki zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych określone w art. 3la ust. 2 pkt 9 Ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. 2011 nr 108 poz. 626 z późniejszymi zmianami)...

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zgodnie z art. 2 ust 1 ustawy o podatku akcyzowym podmiotem zużywającym jest podmiot mający siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia. Przepis art. 9a cyt. ustawy stanowi, że w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania jest m.in sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju. Z kolei przepis art. 9a ust. 2 pkt 9 mówi, że za sprzedaż wyrobów akcyzowych uznaje się ich zużycie na potrzeby działalności gospodarczej. Zwolnienie od podatku zgodnie z art. 3la ust. 2 pkt 9 cyt. ustawy podlegają wyroby węglowe zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzające do osiągnięciacelów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej.

Wnioskodawca posiada wymagane przepisami prawa o ochronie środowiska pozwolenia na prowadzenia działalności gospodarczej polegających na produkcji pyłów wapiennych.

Mianowicie Wnioskodawca posiada:

• certyfikat potwierdzający wprowadzenie i stosowanie systemu zarządzania środowiskowego zgodnego z wymaganiami ISO 14001:2004,

• prowadzona działalność w ramach, której dochodzi do zużycia wyrobów węglowych (w tym węgla o kodzie CN 2701) jest wykonywana w oparciu o pozwolenie na wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza z instalacji zlokalizowanej na terenie Przedsiębiorstwa wydane przez Starostę w dniu 16 grudnia 2008 r. na okres do dnia 25 listopada 2018 r. (Sygn: XXXXX/08), które narzuca konieczność osiągnięcia celów środowiskowych zgodnie z ustawą z dnia z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. 2001 Nr 62 poz. 627 z późniejszymi zmianami),

• Spółka wdrożyła również rozwiązanie technologiczne wykorzystujące ciepło odpadowe z instalacji odpyleniowych młynów, dzięki któremu zostaje zmniejszone zapotrzebowanie w zakresie zużycia wyrobów węglowych - w ilości około167 Mg/rok.

  skutkujące zmniejszeniem emisji gazów i pyłów do powietrza.
  
  

W tym stanie faktycznym Wnioskodawca uważa, że zostały spełnione warunki zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych na potrzeby działalności gospodarczej na podstawie art. 31 a ust. 2 pkt 9 Ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Na tą okoliczność spółka uzyskała również pozytywną opinię Sp. z o.o. Spółki Doradztwa Podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tj. Dz. U. z 2011 r., Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwana dalej ustawą określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej ?akcyzą? wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu tymi wyrobami, a także oznaczanie ich znakami akcyzy.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wskazano na wyroby oznaczone kodem CN ex 2701, tj. węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Przeznaczenie węgla do celów opałowych ? jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy ? pozwala zaliczyć go do wyrobów akcyzowych. Zasadą jest, iż obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). Tym niemniej prawodawca przewidział liczne wyjątki od tej zasady.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiotem zużywającym jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

I tak, zgodnie z art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Przy czym stosownie do przepisów art. 31a ust. 4-7 ustawy, warunkiem wskazanego zwolnienia jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.

Szczegółowy zakres danych, jakie powinna zawierać ewidencja wyrobów zwolnionych i sposób jej prowadzenia, określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 ze zm.).

Analiza powyższych przepisów wskazuje, że zwolnieniu od akcyzy podlegają wyroby węglowe, zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzono w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Za taki system uważa się tzw. EU ETS (European Union Emissions Trading Scheme lub European Union Emissions Trading System ? Europejski System Handlu Emisjami), o którym mowa w Dyrektywie 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz. U. UE L Nr 275, str. 32 ze zm.). Implementacja powyższych regulacji do krajowego porządku prawnego nastąpiła ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. Nr 122, poz. 695). Drugi system to tzw. EMAS (Eco-Management and Audit Scheme ? System Ekozarządzania i Audytu), o którym mowa w Rozporządzeniu 761/2001/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 marca 2001 r. dopuszczającego dobrowolny udział organizacji w systemie zarządzania środowiskiem i audytu środowiskowego we Wspólnocie (Dz. U. UE L Nr 114, str. 1 ze zm.). Powyższe rozporządzenie zostało uszczegółowione ustawa z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) - (Dz. U. Nr 178, poz. 1060).

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż zwolnieniu od akcyzy podlegają wyroby węglowe, w tym węgiel, zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzono w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o których mowa powyżej.

Zauważyć przy tym należy, iż na gruncie krajowym cele dyrektywy 2003/87/WE realizuje ustawa z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. Nr 122, poz. 695).

Rada Ministrów na podstawie art. 18 ust. 2 ustawy o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji wydała rozporządzenie z dnia 1 lipca 2008 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (Dz. U. Nr 202, poz. 1248).

W załączniku do tego rozporządzenia ? który stanowi Krajowy Plan Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji ? w tabeli 3 ?Roczna liczba uprawnień do emisji dwutlenku węgla dla instalacji?, wyszczególniono podmioty objęte uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych.

Natomiast ISO 14001 to uznawana w skali międzynarodowej norma określająca metody wdrażania efektywnych systemów zarządzania środowiskowego. Normę tę opracowano w celu zdefiniowania reguł delikatnej równowagi między zachowywaniem rentowności i minimalizacją wpływu działalności na środowisko naturalne. Organizacje stosujące założenia tej normy mogą osiągnąć oba powyższe cele. Przykładem formalnego systemu zarządzania środowiskowego jest system zgodny z normą ISO 14001. Unia Europejska, starając się podkreślić rolę przemysłu w kreowaniu wzrostu gospodarczego oraz kładąc szczególny nacisk na mechanizmy rynkowe w celu zobowiązania organizacji do przyjęcia aktywnej postawy w zakresie osiągania zgodności z właściwymi wymaganiami prawnymi dotyczącymi środowiska. W 1993 roku Parlament Europejski i Rada UE przyjęły pierwsze Rozporządzanie EMAS. Rozporządzenie to weszło w życie w kwietniu 1995 r. i nakładało na państwa członkowskie UE obowiązek stworzenia struktury administracyjnej umożliwiającej organizacjom rejestrację w unijnym systemie EMAS. Warunkiem rejestracji było wdrożenie systemu zarządzania środowiskowego zgodnego z wymaganiami określonymi w Rozporządzeniu EMAS, opublikowanie deklaracji środowiskowej oraz poddanie obu tych elementów niezależnej ocenie. Organizacja, która chce zarejestrować się w systemie EMAS musi wdrożyć system zarządzania środowiskowego zgodnie z wymaganiami normy ISO 14001, opublikować deklarację środowiskową zweryfikowaną przez niezależnego, akredytowanego weryfikatora środowiskowego, aktywnie włączyć pracowników w proces zarządzania środowiskowego oraz postępować zgodnie z prawem. W załączniku do rozporządzenia nr 761/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 marca 2001 r., dopuszczającego dobrowolny udział organizacji w systemie ekozarządzania i audytu we Wspólnocie (EMAS) znajdują się zapisy regulujące wymagania dotyczące systemu zarządzania środowiskowego.

Zatem, certyfikat ISO 14001 jedynie zobowiązuje do wdrożenia systemów prowadzących do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska. Wobec powyższego certyfikat ISO 14001 jako norma dla systemu zarządzania środowiskowego nie jest systemem, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy.

Stosownie do treści art. 31a ust. 2 pkt 9 ww. ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Warunkiem zwolnienia, zgodnie z art. 31a ust. 4 ustawy jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 3.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Spółka jest podmiotem prowadzącym działalność w zakresie produkcji pyłów przeciwwybuchowych (pył wapienny), sorbentów do odsiarczania, mączki do mas bitumicznych, oraz kredy pastewnej dla rolnictwa. Spółka nie jest objęta Europejskim Systemem Handlu Emisjami zgodnie z ustawą z dnia 28 kwietnia 2011r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. nr 122, poz. 695), anisystemem EMAS (System Ekozarządzania i Audytu), o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) - (Dz. U. Nr 178, poz. 1060). Spółka zużywa wyroby węglowe w procesie produkcyjnym w instalacji mieszczącej się na terenie przedsiębiorstwa oraz w kotłowni zakładowej.

Wnioskodawca wskazał, iż poczynił kroki celem wprowadzenia systemu EMAS w przedsiębiorstwie, jednakże na dzień uzupełnienia wniosku Spółka nie została tym systemem objęta.

Mając na uwadze opis przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego oraz przytoczone wyżej przepisy, Przedsiębiorstwo nie spełnia warunków do zastosowania zwolnienia z tytułu zużycia wyrobów węglowych na cele opałowe, o których mowa w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zaistniałego zdarzenia, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14b § 3 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej ? rozpatrzone.

Natomiast okoliczność posiadania przez Wnioskodawcę pozytywnej opinii Sp. z o.o. nie stanowi elementu stanu faktycznego sprawy i tym samym, w świetle przepisów rozdziału 1a ustawy Ordynacja podatkowa, tut. Organ nie jest właściwy do dokonywania jej oceny prawnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.