Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz przytoczone wyżej przepisy System EU ETS jest systemem (...)

13.6.2012

Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz przytoczone wyżej przepisy System EU ETS jest systemem prowadzącym do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym. Jednakże Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego z tytułu zużycia wyrobów węglowych na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy, w ramach całej prowadzonej działalności, a tylko w tych oddziałach, w których wprowadzono systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższania efektywności energetycznej (EU ETS).

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 06 marca 2012 r. (data wpływu 16 marca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie:

stwierdzenia, że system EU ETS jest systemem prowadzącym do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym ? jest prawidłowe,

zastosowania zwolnienia z akcyzy o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym dla wyrobów węglowych zużywanych w całej prowadzonej działalności gospodarczej ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2012 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim wpłynął wniosek Spółki o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stwierdzenia, że system EU ETS jest systemem prowadzącym do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym oraz zastosowania zwolnienia z akcyzy o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym dla wyrobów węglowych zużywanych w całej prowadzonej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Spółka (dalej ?Wnioskodawca?, ?Spółka?) jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie min. wydobycia węgla brunatnego oraz wytwarzania energii elektrycznej i ciepła.

Spółka posiada następujące oddziały, w ramach których prowadzi działalność gospodarczą:

Oddział K.1.

Oddział K.2,

Oddział E. 1,

Oddział E. 2,

Oddział Z.E. 1,

Oddział Z.E. 2,

Oddział E.C. 1,

Oddział E.C. 2,

Oddział E.C. 3,

Oddział E.C. 4,

Oddział E.C. 5.

Wnioskodawca uczestniczy w systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (dalej ?system?, ?EU ETS') zgodnie z ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. nr 122, poz. 695, dalej ?ustawa o systemie handlu uprawnieniami').

Wnioskodawca, w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa, posiada instalacje objęte systemem, zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o systemie handlu uprawnieniami (dalej ?instalacje objęte systemem?) znajdujące się w:

E.1,

E. 2,

Z.E. 1,

Z. E. 2,

E.C. 1,

E.C. 5 (ECII oraz EC III),

E.C. 3,

E.C. 4.

W swojej działalności gospodarczej, w tym także na instalacjach objętych systemem, Wnioskodawca do celów opałowych zużywa m.in. węgiel, węgiel brunatny oraz koks (objęte kodami CN 2701,2702 oraz 2704 00) (dalej ?wyroby węglowe'). Wnioskodawca, po dniu 1 stycznia 2012 r. prowadzi ewidencję wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych,zgodnie z art. 31 a ust. 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym w brzmieniu obowiązującym od 02 stycznia 2012 r. (dalej ?ustawa o podatku akcyzowym?).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy system EU ETS, w którym Wnioskodawca bierze udział jest systemem prowadzącym do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 31 a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym...
Czy wyroby węglowe zużywane przez Wnioskodawcę, w ramach całej prowadzonej działalności gospodarczej, do celów opałowych będą korzystały ze zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie art. 31 a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym...

Zdaniem Wnioskodawcy,

System EU ETS, w którym Wnioskodawca bierze udział jest systemem prowadzącym do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 3la ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym.
Wyroby węglowe zużywane przez Wnioskodawcę, w ramach całej prowadzonej działalności gospodarczej, do celów opałowych będą korzystały ze zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 163 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, do dnia 1 stycznia 2012 r. obowiązywało zwolnienie od akcyzy węgla i koksu objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00, przeznaczonych do celów opałowych. Z dniem 2 stycznia 2012 r. wygasło to zwolnienie i weszły w życic znowelizowane przepisy ustawy o podatku akcyzowym, które wprowadził szczególny reżim opodatkowania akcyzą ww. wyrobów. Na podstawie art. 9a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju.

W art. 9a ust. 2 znowelizowanej ustawy o podatku akcyzowym zdefiniowano pojęcie sprzedaży na terytorium kraju. I tak, zgodnie z art. 9a ust. 2 pkt 9 za sprzedaż uważa się m.in. użycie wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Z powyższego wynika, iż co do zasady, użycie wyrobu węglowego do celów opałowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu akcyzą.

Do ustawy o podatku akcyzowym ustawodawca wprowadził jednak katalog zwolnień z akcyzy. W szczególności, zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym w brzmieniu obowiązującym od 2 stycznia 2012 r. zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31 a ust 2. Zwolnienie to ma charakter konstrukcyjny i pozwala na sprzedaż wyrobu węglowego w zwolnieniu od akcyzy ze względu na zużycie tego wyrobu przez określone podmioty lub do określonych celów.

Zgodnie z art. 3la ust. 2 pkt 9 ? zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej'.

Ad. 1

W celu określenia zakresu zwolnienia wskazanego w art. 31a ust. 2 pkt 9 należy przede wszystkim ustalić jakie systemy uznaje się za ?systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej' W znowelizowanej ustawie o podatku akcyzowym brak jest jakiegokolwiek wskazania w tym zakresie.

Art. 31a ust. 2 pkt 9 w uzasadnieniu Ministerstwa Finansów

Zdaniem Spółki, w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie jakie systemy uznaje się za ?systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej' należy odnieść się przede wszystkim do treści uzasadnienia przepisów nowelizujących ustawę o podatku akcyzowym, autorstwa Ministerstwa Finansów (por.http://ww.mf.gov.pl/_files_/podatki/podatek_akcyzowy/projekty_bip/uzasadnienie.pdf).

Zgodnie z tym uzasadnieniem (str. 5) ?zwolnieniu podlegać będą także zużycie węgla i koksu gdy wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższania efektywności energetycznej. Za systemy takie uważa się m.in. system ETS. o którym mowa w dyrektywie 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywą Rady 96/61/WE'.

Z powyższego wynika jednoznacznie, iż za systemy, o których mowa w art. 3la ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym w brzmieniu obowiązującym od 2 stycznia 2012 r. należy uważać także system EU ETS.

Cel wprowadzenia systemów EU ETS

Argumentacja, że system EU ETS spełnia warunki systemu prowadzącego do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższania efektywności energetycznej znajduje potwierdzenie m.in. w treści Dyrektywy 2003/87/WE ustanawiającej system EU ETS. W preambule tej Dyrektywy wskazano cele wprowadzenia regulacji unijnych dotyczących systemu EU ETS. Zgodnie z motywem 20 Dyrektywy ?niniejsza dyrektywa będzie wspierała wykorzystanie bardziej energooszczędnych technologii, łącznie z produkcją energii cieplnej i elektrycznej w skojarzeniu, wytwarzającą mniej emisji na jednostkę wydajności (...). '

Dalej, w art. 1 Dyrektywy 2003/87/WE wskazano również, iż ?niniejsza dyrektywa ustanawia system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (zwany dalej 'systemem wspólnotowym') w celu wspierania zmniejszania emisji gazów cieplarnianych w efektywny pod względem kosztów oraz, skuteczny gospodarczo sposób.' System EU ETS z założenia jest więc systemem, który ma na celu efektywną ochronę środowiska.

Do polskiego systemu prawnego, implementację postanowień Dyrektywy 2003/87/WE stanowią przepisy ustawy o systemie handlu uprawnieniami. Należy więc uznać, że system EU ETS o którym mowa w przepisach tej ustawy, to system uregulowany w Dyrektywie 2003/87/WE. W rezultacie, jeżeli instalacje Spółki zostały włączone do systemu EU ETS zgodnie z ustawą o systemie handlu uprawnieniami, to funkcjonują one w tym systemie również na mocy Dyrektywy 2003/87/WE.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy system EU ETS należy uznać za system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższania efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy.

Ad. 2

Zwolnienia od podatku akcyzowego zużycia wyrobów węglowym, o których mowa w art. 3la ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym w brzmieniu obowiązującym od 2 stycznia 2012 r. nie mają jednolitego charakteru. W szczególności, w powyższym przepisie ustawodawca umieścił zarówno zwolnienia mające charakter przedmiotowy (przykładowo zużycie wyrobów węglowych w procesach mineralogicznych, w procesie produkcji energii elektrycznej), jak i czysto podmiotowy (zużycie wyrobów węglowych przez organy administracji publicznej).

Charakter zwolnienia wskazanego w art. 31 a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym

Zdaniem Wnioskodawcy, zwolnienie, o którym mowa w art. 3la ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym ma charakter podmiotowy.

Z art. 3la ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym wynika, że zwolnieniu z akcyzy podlega zużycie wyrobów węglowych przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Jednocześnie ustawodawca nie powiązał zastosowania zwolnienia z zużyciem wyrobów węglowych w określonym celu. W opinii Wnioskodawcy oznacza to, że podmioty gospodarcze, o których mowa w 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym mogą korzystać ze zwolnienia z akcyzy do nabywanych wyrobów węglowych wyłącznie z tej racji, że spełniają kryterium podmiotowe tzn. są podmiotami, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Zastosowanie zwolnienia nie jest natomiast uzależnione od tego, w jakim celu podmioty gospodarcze wskazane 3la ust. 2 pkt 9 dokonują zużycia nabywanych wyrobów węglowych. Dla zastosowania zwolnienia liczy się bowiem kto zużywa wyroby węglowe a nie to jaki jest cel tego zużycia.

Zdaniem Wnioskodawcy spełnia on kryterium podmiotowe, o którym mowa w art. 3la ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym. W konsekwencji, Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia z akcyzy w stosunku do nabywanych i zużywanych wyrobów węglowych w oparciu o ten przepis.

Definicja podmiotu gospodarczego

Zgodnie z argumentacją do pytania 1 niniejszego wniosku, w opinii Wnioskodawcy system EU ETS, którym objęta jest instalacja Wnioskodawcy stanowi system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, należy go uznać za podmiot gospodarczy, w którym wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Co prawda pojęcie ?podmiot gospodarczy' nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku akcyzowym. Jednakże, zdaniem Wnioskodawcy, należy odwołać się do definicji słownikowej tego pojęcia. I tak zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego podmiotem gospodarczym jest osoba fizyczna lub prawna prowadząca na własny rachunek w celach zarobkowych działalność gospodarczą.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że wprowadzone w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym zwolnienie z akcyzy wyrobów węglowych dotyczy podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, które zużywają nabyte wyroby węglowe w ramach tej działalności i w których zostały wprowadzone systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetyczne (m.in. system EU ETS). Do grona takich podmiotów należy również Wnioskodawca.

Zastosowanie zwolnienia podmiotowego

Zdaniem Wnioskodawcy, dla stosowania ww. zwolnienia nie ma znaczenia, że systemem EU ETS mogą być objęte tylko niektóre instalacje Wnioskodawcy. Niezależnie jednak od tego, w opinii Wnioskodawcy uznać należy, że jeżeli systemem zostały objęte, zgodnie z przepisami ustawy, tylko niektóre instalacje danego podmiotu, to podmiot ten należy traktować jako podmiot, w którym wprowadzone zostały systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. W rezultacie taki podmiot będzie mógł nabywać i zużywać węgiel w zwolnieniu od akcyzy w całej prowadzonej działalności gospodarczej.

Taka interpretacja uzasadniona jest przede wszystkim ze względu na podmiotowy charakter zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym. W szczególności określając zakres stosowania zwolnienia ustawodawca nie posłużył się pojęciem ?zużycia w ramach instalacji objętych systemami prowadzącymi do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej' lub innym analogicznym. Ustawodawca wskazał natomiast, iż ze zwolnienia może korzystać podmiot gospodarczy o określonych w ustawie cechach, tj. taki, który wdrożył przykładowo system EU ETS. Dla zastosowania zwolnienia wystarczy więc, że zużycia nabytych wyrobów węglowych dokonuje podmiot wskazany w art. 31 a ust. 2 pkt 9, nieistotny jest przy tym cel tego zużycia przez ten podmiot.

Powyższe zdaniem Spółki odnosi się również do sytuacji, jeżeli instalacje objęte systemem EU ETS funkcjonują tylko w niektórych jednostkach/oddziałach Wnioskodawcy. W takiej sytuacji, zużycie wyrobów węglowych w innych jednostkach/oddziałach (w których brak jest instalacji objętych systemem EU ETS) będzie również zwolnione z akcyzy, gdyż wyroby zużywane w tych jednostkach/oddziałach będą nadal stanowić wyroby zużywane przez podmiot gospodarczy, w którym zostały wprowadzone systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Zwolnienie nie będzie uzależnione również od tego czy faktycznie podmiot, w którym wprowadzono określone systemy osiągnął cel dotyczący ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Do zastosowania zwolnienia z akcyzy ustawa akcyzowa wymaga jedynie wprowadzenia systemów prowadzących do osiągnięcia celu i nie uzależnia zwolnienia od realizacji tego celu.

Biorąc powyższe pod uwagę, skoro zużycie wyrobów węglowych przez Wnioskodawcę może korzystać ze zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym, Wnioskodawca może również nabywać wyroby węglowe w zwolnieniu z akcyzy jako podmiot zwolniony z akcyzy ze względu na zużycie zgodnie z art. 3la ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Oprócz spełnienia kryterium podmiotowego, dodatkowym warunkiem, zastosowania zwolnienia z akcyzy dla wyrobów węglowych zużywanych przez podmiot, o którym mowa w art. 31a ust 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym, będzie prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych, zgodnie z dyspozycją art. 31a ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym. Tak jak Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego, prowadzi on niniejszą ewidencję.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy:

System EU ETS, w którym Wnioskodawca bierze udział, jest systemem prowadzącym do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 3la ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym.
Wyroby węglowe zużywane przez Wnioskodawcę, w ramach całej prowadzonej działalności gospodarczej we wszystkich jednostkach/oddziałach Wnioskodawcy, do celów opałowych będą korzystały ze zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 1 w związku z 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

prawidłowe w zakresie stwierdzenia, że system EU ETS jest systemem prowadzącym do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym,

nieprawidłowe w zakresie zastosowania zwolnienia z akcyzy o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym dla wyrobów węglowych zużywanych w całej prowadzonej działalności gospodarczej.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tj. Dz. U. z 2011 r., Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwana dalej ustawą określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej ?akcyzą? wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu tymi wyrobami, a także oznaczanie ich znakami akcyzy.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wskazano na wyroby oznaczone kodem CN ex 2701, tj. węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Przeznaczenie węgla do celów opałowych ? jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy ? pozwala zaliczyć go do wyrobów akcyzowych. Zasadą jest, iż obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). Tym niemniej prawodawca przewidział liczne wyjątki od tej zasady.

W myśl art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
import wyrobów węglowych;
eksport wyrobów węglowych;
użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
powstanie ubytków wyrobów węglowych.

W myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
wydanie w zamian za wierzytelności;
wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z ust. 3 ww. artykułu, jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiotem zużywającym jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Stosownie do art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

I tak, zgodnie z art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Przy czym stosownie do przepisów art. 31a ust. 4-7 ustawy, warunkiem wskazanego zwolnienia jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.

Szczegółowy zakres danych, jakie powinna zawierać ewidencja wyrobów zwolnionych i sposób jej prowadzenia, określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 ze zm.).

Analiza powyższych przepisów wskazuje, że zwolnieniu od akcyzy podlegają wyroby węglowe, zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzono w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Za taki system uważa się tzw. EU ETS (European Union Emissions Trading Scheme lub European Union Emissions Trading System ? Europejski System Handlu Emisjami), o którym mowa w Dyrektywie 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz. U. UE L Nr 275, str. 32 ze zm.). Stosownie do powyższego wprowadzony przez Wnioskodawcę w swojej działalności gospodarczej tzw. System EU ETS prowadzący do osiągania celów ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej należy uznać za system, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy. Tym samym w powyższym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zauważyć przy tym należy, iż na gruncie krajowym cele dyrektywy 2003/87/WE realizuje ustawa z dnia 28 kwietnia 2011r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. Nr 122, poz. 695).

Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy z dnia 28 kwietnia 2011r. system handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, zwany dalej ?systemem?, obejmuje emisję gazów cieplarnianych z instalacji:

w której jest prowadzona działalność powodująca ich emisję,
która spełnia wartości progowe odniesione do zdolności produkcyjnych

-zwanej dalej ?instalacją objętą systemem?.

W myśl art. 2 ust. 1 powyższej ustawy z dnia 28 kwietnia 2011r. , przepisy ustawy stosuje się do prowadzącego instalację, który posiada instalację objętą systemem.

Rada Ministrów na podstawie art. 18 ust. 2 ustawy o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji wydała rozporządzenie z dnia 1 lipca 2008r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (Dz. U. Nr 202, poz. 1248).

W załączniku do tego rozporządzenia ? który stanowi Krajowy Plan Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji ? w tabeli 3 ?Roczna liczba uprawnień do emisji dwutlenku węgla dla instalacji?, wyszczególniono podmioty objęte uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych.

Zgodnie zaś z art. 3 pkt 1 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o emisji - rozumie się przez to gazy cieplarniane wprowadzane do powietrza w wyniku działalności człowieka, związanej z eksploatacją instalacji objętej systemem (?).

Stosownie do treści art. 31a ust. 2 pkt 9 ww. ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Warunkiem zwolnienia, zgodnie z art. 31a ust. 4 ustawy jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 3.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Spółka jest podmiotem prowadzącym działalność w zakresie wydobycia węgla brunatnego oraz wytwarzania energii elektrycznej i ciepła. Działalność gospodarcza prowadzona jest w kilku oddziałach rozmieszczonych na terenie kraju. Jednakże, jak wskazał Wnioskodawca, nie wszystkie oddziały Spółki posiadają instalacje, które objęte są Europejskim Systemem Handlu Emisjami zgodnie z ustawą o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych z 28 kwietnia 2011 r. (Dz. U. Nr 122, poz. 695), Spółka w ramach prowadzonej działalności zużywa wyroby węglowe o kodzie CN 2701, CN 2702 oraz CN 2704. Wnioskodawca dla zużywanych wyrobów węglowych na cele zwolnione prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 31a ust. 4 ustawy.

Mając na uwadze opis przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego oraz przytoczone wyżej przepisy, Wnioskodawca zużywający wyroby węglowe do celów opałowych w oddziałach, w których znajdują się instalacje objęte systemem prowadzącym do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższania efektywności energetycznej, korzysta ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy, pod warunkiem prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 31a ust. 4 ustawy. Natomiast, w przypadku gdy Wnioskodawca zużywa wyroby węglowe w innych jednostkach np. oddziałach, tj. w instalacjach nie objętych systemem UE ETS, zwolnienie z akcyzy zużycia wyrobów węglowych w oparciu o art. 31a ust. 2 pkt 9 nie będzie miało zastosowania.

Zwrócić bowiem należy uwagę, iż zgodnie z treścią ww. zwolnienia zwolnienie to ma zastosowanie dla podmiotu gospodarczego, który wprowadził w życie system prowadzący do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej, za który (jak wskazano wcześniej) uznany został system EU ETS, który to system na gruncie przepisów krajowych określony został w ustawie z dnia 28 kwietnia 2011r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych.

System ten jak wskazano wyżej, zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy obejmuje emisję gazów cieplarnianych z instalacji (?) zwanej ?instalacją objętą systemem?.

Tym samym podmiot gospodarczy, który wprowadził w swojej działalności system prowadzący do osiągnięcia celów ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności gospodarczej tj. wprowadził system EU ETS i zużywa wyroby węglowe w tych instalacjach objętych systemem, o którym mowa w ustawie z 28 kwietnia 2011r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, korzysta ze zwolnienia z akcyzy, o którym mowa art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy, jedynie w zakresie zużycie wyrobów węglowych w ramach instalacji objętej powyższym systemem. Należy mieć bowiem na uwadze, że z treści art. 31a ust. 2 pkt 9 wynika, że podmiotowi zużywającemu wyroby węglowe, którym niewątpliwie jest Wnioskodawca, przysługuje zwolnienie w zakresie wprowadzonych systemów prowadzącego do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej, a nie w zakresie całej działalności gospodarczej dotyczącej zużycia wyrobów węglowych.

W ocenie tut. Organu, zwolnienie, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy, nie jest wyłącznie zwolnieniem podmiotowym. Jest ono bowiem zwolnieniem podmiotowo-przedmiotowym. Innymi słowy zwolnienie to dotyczy podmiotu który wprowadził system prowadzący do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej (system EU ETS), który na gruncie przepisów krajowych dotyczy tylko instalacji objętych tych systemem. Tym samym jeżeli zużycie wyrobów węglowych nie następuje w ?instalacji objętej system?, podmiot gospodarczy zużywający te wyroby węglowe nie jest uprawniony do korzystania ze zwolnienia, w oparciu o art. 31a ust. 2 pkt 9.

Reasumując, mając na względzie postanowienia ustawy z dnia 28 kwietnia 2011r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, wprowadzonych do przepisów krajowych w związku z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych, zwolnienie z akcyzy wyrobów węglowych, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym dotyczy podmiotów gospodarczych, które zużywają wyroby węglowe w instalacjach objętych system EU ETS czyli w tym zakresie wprowadziły odpowiedni ?system?. Natomiast zużycie wyrobów węglowych w instalacjach posiadanych przez Wnioskodawcę, które nie zostały objęte ww. systemem Wnioskodawcy nie przysługuje zwolnienie, o którym mowa art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy, gdyż w tym zakresie Wnioskodawca (podmiot gospodarczy) dla tych instalacji nie wprowadził systemu prowadzącego do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej tj. nie został spełniony cel zużycia objętego zwolnieniem - wyroby węglowe nie zostały zużyte w systemie (instalacji objętej systemem) prowadzącym do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej.

Powyższe nie jest równoznaczne, iż Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia z akcyzy na podstawie innego przepisu wymienionego w art. 31a ust. 2. Powyższe jednakże nie było przedmiotem przedstawionego stanu faktycznego ani zapytania Wnioskodawcy, wobec czego nie zostało objęte zakresem niniejszej interpretacji.

Niezależnie od powyższego należy zastrzec, iż według art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, , które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej ? rozpatrzone.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14b § 3 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.