Spółka posiadająca zakład, który jest objęty systemem prowadzącym do osiągania celów dotyczących (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2012 r. (data wpływu 21 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy zużycia wyrobów węglowych przez podmiot gospodarczy objęty Europejskim Systemem Handlu Emisjami (ETS) ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2012 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy zużycia wyrobów węglowych przez zakład objęty systemem ETS, w którym wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska oraz podwyższenia efektywności energetycznej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny.

Spółka jest podmiotem zajmującym się wydobyciem kamienia wapiennego oraz produkcją wyrobów wapienniczych. Siedziba Spółki oraz jej zakład produkcyjny ulokowane są w miejscowości Xxx. W prowadzonej działalności Spółka zużywa wyroby węglowe w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, nabywane zarówno od podmiotów krajowych jaki importowane z zagranicy. Do części nabywanych lub importowanych przez Spółkę wyrobów węglowych, zużywanych do wypału kamienia wapiennego w piecach szybowych w procesie technologicznym produkcji wapna, ma zastosowanie zwolnienie od podatku akcyzowego przewidziane art. 31 a ust. 2 pkt 7 ustawy o podatku akcyzowym, gdyż są to wyroby węglowe zużywane w procesie mineralogicznym w rozumieniu art. 31 a ust. 2 pkt 7 ustawy o podatku akcyzowym.

Nabywane lub importowane wyroby węglowe Spółka w związku z prowadzoną działalnością zużywa jednak także do innych celów, tj.:

• do wytwarzania w kotłowni zakładowej ciepła służącego ogrzewaniu budynków i pomieszczeń Spółki,
  

• do wytwarzania ciepła dla potrzeb suszarni służących produkcji mączek wapiennych.
  
  

Zakład Spółki, w którym odbywa się zużycie węgla na cele opałowe jest objęty jako instalacja europejskim systemem handlu emisjami (system ETS), zgodnie z przepisami ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych z 28 kwietnia 2011 r. Na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2008 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008 - 2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (Dz. U. Nr 202, poz. 1248), przyznana została dla nich roczna liczba uprawnień do emisji na podstawie KPRU. Spółka jako podmiot prowadzący instalację, który posiada instalacje objęte systemem, posiada w Krajowym rejestrze rachunek posiadania operatora w rejestrze Unii. W związku z powyższym w zakładzie Spółki prowadzony jest monitoring wielkości emisji CO2 ze strony certyfikowanej jednostki audytującej. Spółka ma obowiązek prowadzić rozliczenie emisji CO2 i zmuszona jest nie tylko kontrolować wielkość emisji CO2 ale również dążyć do ograniczania tej emisji, w innym bowiem przypadku doszłoby do przekroczenia dopuszczalnych limitów.

Powyższy stan faktyczny charakteryzuje się ciągłością w czasie, tj. istnieje zarówno obecnie jak i będzie stanem istniejącym w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka jest podmiotem gospodarczym, w którym wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska oraz do podwyższenia efektywności energetycznej w rozumieniu art. 31 a ust. 2 pkt 9 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, i czy w związku z tym do wyrobów węglowych zużywanych przez Spółkę do wytwarzania ciepła we wskazanych wyżej instalacjach ma zastosowanie zwolnienie od akcyzy przewidziane w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym niezależnie od tego, czy te wyroby węglowe zużywane są przez Spółkę w procesie stanowiącym proces mineralogiczny w rozumieniu art. ust. 2 pkt 7 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, że jest ona podmiotem gospodarczym, w którym wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, a zatem do zużywanych przez Spółkę wyrobów węglowych ma zastosowanie zwolnienie od akcyzy ze względu na przeznaczenie przewidziane art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym nawet jeżeli nie są one zużywane w procesie wypału kamienia wapiennego w piecach stanowiącym proces mineralogiczny w rozumieniu art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy.

Art. 31 a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym stanowi, że ?zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej". W ocenie Spółki zwolnienie to dotyczy jej działalności i pozwala na zwolnienie od akcyzy całości wyrobów węglowych zużywanych przez Spółkę. Jednym z systemów prowadzących do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska, jest system ETS. System ETS został wprowadzony w Europie i Polsce od 2005 roku, jako pierwszy na świecie międzynarodowy system realizowany na poziomie przedsiębiorstw, oparty na handlu zezwoleniami na emisje dwutlenku węgla (CO2) i innych gazów cieplarnianych. Celem wprowadzenia powyższego systemu jest redukcja emisji gazów cieplarnianych zagrażających środowisku poprzez wpływ na zmiany klimatu.

W związku z wymogami określonymi w stosownych przepisach, Spółka zmuszona jest nie tylko kontrolować wielkość emisji CO2 ale również dążyć do ograniczania tej emisji, w innym bowiem przypadku doszłoby do przekroczenia dopuszczalnych limitów. Odczytując literalnie przepis art. 31 a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym trudno nie zgodzić się, iż założenia systemu ETS są w pełni zbieżne z zamierzeniami ustawodawcy, który poprzez system zwolnień wspiera podmioty uczestniczące w działaniach zapobiegających zmianom klimatu.

Wniosek powyższy potwierdza również treść uzasadnienia do projektu ustawy z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców, której postanowieniami do ustawy o podatku akcyzowym wprowadzony został przepis art. 31a, zawierający katalog zwolnień od akcyzy wyrobów węglowych. W uzasadnieniu tym zostało wskazane, iż "zwolnieniu podlegać będą także zużycie węgla i koksu, gdy wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Za systemy takie uważa się m.in. system ETS, o którym mowa w dyrektywie 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE".

Zatem, zużywany przez Spółkę węgiel przeznaczony do celów opałowych w zakładach objętych europejskim systemem handlu emisjami podlega od 2 stycznia 2012 r. w całości zwolnieniu od podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym. Samo uczestnictwo w systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych należy traktować jako ?wprowadzenie systemów prowadzących do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej" powodujące spełnienie warunku zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych przez podmioty objęte systemem ETS.

Powyższe stanowisko Spółki znajduje też potwierdzenie w m.in. następujących, wydanych dotychczas interpretacjach:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy nr ITPP3/443-238/11/JK z dnia 27 stycznia 2012 r.
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu nr ILPP3/443-98/11-2/TK z dnia 28 lutego 2012 r.
  

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPP3/443-54/12-2/SM z dnia 28 marca 2012r.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tj. Dz. U. z 2011 r., Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwana dalej ustawą określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej ?akcyzą? wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu tymi wyrobami, a także oznaczanie ich znakami akcyzy.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wskazano na wyroby oznaczone kodem CN ex 2701, tj. węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Przeznaczenie węgla do celów opałowych ? jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy ? pozwala zaliczyć go do wyrobów akcyzowych. Zasadą jest, iż obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). Tym niemniej prawodawca przewidział liczne wyjątki od tej zasady.

W myśl art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
3. dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
4. import wyrobów węglowych;
5. eksport wyrobów węglowych;
6. użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
7. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
8. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   

W myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1. sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
2. zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
3. wydanie w zamian za wierzytelności;
4. wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
5. darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
6. wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
7. przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
8. przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
9. użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
   
   

Zgodnie z ust. 3 ww. artykułu, jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiotem zużywającym jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Stosownie do art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

I tak, zgodnie z art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Przy czym stosownie do przepisów art. 31a ust. 4-7 ustawy, warunkiem wskazanego zwolnienia jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 3. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę. Szczegółowy zakres danych, jakie powinna zawierać ewidencja wyrobów zwolnionych i sposób jej prowadzenia, określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 ze zm.).

Analiza powyższych przepisów wskazuje, że zwolnieniu od akcyzy podlegają wyroby węglowe, zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzono w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Za taki system uważa się tzw. EU ETS (European Union Emissions Trading Scheme lub European Union Emissions Trading System ? Europejski System Handlu Emisjami), o którym mowa w Dyrektywie 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz. U. UE L Nr 275, str. 32 ze zm.). Stosownie do powyższego wprowadzony przez Wnioskodawcę w swojej działalności gospodarczej tzw. System EU ETS prowadzący do osiągania celów ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej należy uznać za system, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy.

Zauważyć przy tym należy, iż na gruncie krajowym cele dyrektywy 2003/87/WE realizuje ustawa z dnia 28 kwietnia 2011r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. Nr 122, poz. 695).

Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy z dnia 28 kwietnia 2011r. system handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, zwany dalej ?systemem?, obejmuje emisję gazów cieplarnianych z instalacji:

1. w której jest prowadzona działalność powodująca ich emisję,
2. która spełnia wartości progowe odniesione do zdolności produkcyjnych

-zwanej dalej ?instalacją objętą systemem?.

W myśl art. 2 ust. 1 powyższej ustawy z dnia 28 kwietnia 2011r. , przepisy ustawy stosuje się do prowadzącego instalację, który posiada instalację objętą systemem.

Rada Ministrów na podstawie art. 18 ust. 2 ustawy o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji wydała rozporządzenie z dnia 1 lipca 2008r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (Dz. U. Nr 202, poz. 1248).

W załączniku do tego rozporządzenia ? który stanowi Krajowy Plan Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji ? w tabeli 3 ?Roczna liczba uprawnień do emisji dwutlenku węgla dla instalacji?, wyszczególniono podmioty objęte uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych.

Zgodnie zaś z art. 3 pkt 1 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o emisji - rozumie się przez to gazy cieplarniane wprowadzane do powietrza w wyniku działalności człowieka, związanej z eksploatacją instalacji objętej systemem (?).

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Spółka jest podmiotem zajmującym się wydobyciem kamienia wapiennego oraz produkcją wyrobów wapienniczych. W prowadzonej działalności Spółka zużywa wyroby węglowe nabywane od podmiotów krajowych jak i importowane. Do wypału kamienia wapiennego w piecach szybowych Spółka stosuje zwolnienie przewidziane w art. 31a ust.2 pkt 7 ustawy o podatku akcyzowym. Działalność gospodarcza prowadzona jest w jednym zakładzie, który jest objęty jako instalacja Europejskim Systemem Handlu Emisjami zgodnie z ustawą o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych z 28 kwietnia 2011 r. (Dz. U. Nr 122, poz. 695). Wnioskodawca wskazał we wniosku, iż w związku z prowadzoną działalnością zużywa nabywane wyroby węglowe także do innych celów niż wynikające z art. 31a ust.2 pkt 7 ustawy.

Mając na uwadze opisany we wniosku zaistniały stan faktyczny oraz przytoczone wyżej przepisy należy stwierdzić, że Spółka posiadająca zakład, a w nim instalację do produkcji wapna, objętą systemem prowadzącym do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej (systemem EU ETS) i zużywająca wyroby węglowe do celów opałowych w tym zakładzie w zakresie objętym Krajowym Planem Rozdziału Uprawnień korzysta ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy jako podmiot gospodarczy, w którym wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, pod warunkiem prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 31a ust. 4 ustawy.

Warto w tym miejscu zaznaczyć, iż korzystanie przez Spółkę że zwolnienia na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy w zakresie opisanym we wniosku, wyklucza stosowanie równolegle zwolnienia na podstawie art. 31a ust.2 pkt 7 ustawy.

Niezależnie od powyższego należy zastrzec, iż według powołanego uprzednio art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej ? rozpatrzone.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Ponadto należy w tym miejscu dodatkowo wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zaistniałego stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu faktycznego niż przedstawiony we wniosku udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zaistniałego stanu faktycznego w podatku akcyzowym w zakresie zwolnienia od akcyzy z tytułu zużycia wyrobów węglowych przez zakład objęty systemem ETS, zaś w części dotyczącej zdarzenia przyszłego wydano interpretację indywidualną IPTPP3/443A-96/12-3/BJ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa.