Obowiązek zapłaty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu ? (...)

Obowiązek zapłaty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu ? ciągników rolniczych, nabytych jako towary handlowe.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2011 r. (data wpływu 5 grudnia 2011 r.), uzupełnionym pismami z dnia 21 lutego 2012 r. (data wpływu 23 lutego 2012 r.) oraz z dnia 7 marca 2012 r. (data wpływu 8 marca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłacenia podatku VAT z tytułu WNT ciągników rolniczych jako nowych środków transportu ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłacenia podatku VAT z tytułu WNT ciągników rolniczych jako nowych środków transportu.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 lutego 2012 r. oraz z dnia 7 marca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Spółka, będąca czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym do celów transakcji wewnątrzwspólnotowych, której przedmiotem działalności jest sprzedaż nowych maszyn i ciągników rolniczych, dokonuje ich wewnątrzwspólnotowego nabycia. Kilka zakupionych ciągników zostało odsprzedanych firmie leasingowej a następnie zawarto umowy leasingu finansowego, których przedmiotem były sprzedane wcześniej nowe - niezarejestrowane ciągniki rolnicze. Przedmiotem pytania są umowy leasingowe zawarte w roku 2011, dotyczące ciągników zakupionych jako towary handlowe zarówno w roku 2010 jak i roku 2011, a następnie w roku 2011 sprzedanych do firmy leasingowej i objętych umowami leasingu finansowego.

Ciągniki te na dzień składania zapytania nie są i nie były wcześniej, zarejestrowane ani użytkowane w Spółce oraz nie było takiego zamiaru, a część z nich została sprzedana firmom trzecim. W chwili zakupu Spółka rozpoznała przy ich nabyciu transakcję wewnątrzwspólnotową i dokonała rozliczenia zarówno podatku należnego oraz naliczonego jak dla towarów handlowych.

Spółka przewiduje, iż niektóre z ciągników objętych umowami mogą w przyszłości zostać zarejestrowane zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym i wykorzystywane w firmie do celów prowadzonej działalności lub wykorzystywane do prezentacji bez rejestracji.

Wnioskodawca wskazał, iż ciągniki rolnicze nabyte w 2011 r. były to fabrycznie nowe pojazdy spełniające kryteria uznania ich za nowe środki transportu. Ponadto wskazano, że do chwili sprzedaży dla firmy leasingowej były traktowane jako towar handlowy. Ciągniki rolnicze przed sprzedażą firmie leasingowej nie były rejestrowane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy począwszy od 01.01.2011 r. istnieje obowiązek zapłacenia podatku VAT z tytułu WNT nabycia ciągników rolniczych jako nowych środków transportu zakupionych jako towary handlowe a następnie sprzedanych firmie leasingowej z zamiarem zawarcia umów leasingu finansowego zarówno użytkowanych w firmie po uprzedniej rejestracji jak i tych nie objętych rejestracją i nie użytkowanych oraz wykorzystywanych do celów prezentacyjnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, do końca 2010 roku ciągniki rolnicze nie spełniały ustawowej definicji nowego środka transportu.

Obowiązek obliczenia i wpłacenia podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia środka transportu w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego nie może więc dotyczyć tych ciągników rolniczych, od których obowiązek podatkowy powstawałby w roku 2010, gdyż nie dotyczy on sytuacji gdy środki transportu są towarem handlowym - a sprzedaż maszyn i ciągników rolniczych jest głównym przedmiotem działalności firmy, a ponadto ciągniki rolnicze nie były uznawane za nowe środki transportu.

Wnioskodawca przytoczył ?Stanowisko organu podatkowego:

W nawiązaniu do pisma Ministerstwa Finansów z dnia 10-02-2005 r. nr PP4-8130-1273/04/TZ/3944 skierowanego do Ministerstwa Infrastruktury Departamentu Transportu Drogowego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Rykach wyjaśnia:

Zgodnie z przepisem art. 105 ust. 1 powołanej wyżej ustawy naczelnicy urzędów skarbowych dla celów związanych z rejestracją środków transportu są obowiązani do wydawania zaświadczeń potwierdzających uiszczenie przez podatnika podatku od towarów i usług ? w przypadkach o których mowa w art. 103 ust. 3 i 4 lub potwierdzających brak obowiązku uiszczenia tego podatku z tytułu przywozu nabywanych z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju pojazdów, które mają być dopuszczone do ruchu na terytorium kraju.

?zaświadczenia (VAT-25) są wydawane do pojazdów wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy z dnia 11-03-2004 r.

Ponieważ ciągniki rolnicze objęte symbolem PKWiU 29.31, nie są wymienione w załączniku nr 1, naczelnik urzędu skarbowego nie ma obowiązku wydawania ww. zaświadczenia (na formularzu VAT-25).?

Wnioskodawca uważa, iż także dla ciągników objętych umowami leasingowymi, a nabytymi w roku 2011, pomimo zmiany definicji nowego środka transportu i obecnym spełnianiu jej przez ciągniki rolnicze, nie będzie powstawał taki obowiązek, gdyż przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia były środki transportu nabywane w celach handlowych i bez zamiaru ich rejestracji na terytorium kraju, nie zachodziły więc wówczas, tj.

na dzień nabycia, przesłanki określone w przepisach art. 103 ust. 3, 4, 5, 6 oraz art. 105 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, aby Wnioskodawca mógł się ubiegać o wydanie przez naczelnika właściwego miejscowo urzędu skarbowego zaświadczenia potwierdzającego uiszczenie podatku od towarów i usług lub brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia środka transportu (VAT-25). W konsekwencji, na Wnioskodawcy nie ciążył obowiązek obliczenia i wpłacenia podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia środka transportu w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego - zgodnie z art. 103 ust. 3 i 4 ww. ustawy, jak również obowiązek ubiegania się o wydanie przez właściwego miejscowo naczelnika urzędu skarbowego zaświadczenia potwierdzającego uiszczenie przez podatnika podatku - VAT-25. Późniejsza ich sprzedaż dla firmy leasingowej i zawarcie umów leasingu pozostanie bez wpływu na ten obowiązek, gdyż ciągniki te nie są rejestrowane i użytkowane, a wymóg rejestracji ciągnika należy uznać za wymóg formalny umożliwiający jego użytkowanie. Także ewentualne zarejestrowanie i użytkowanie, po zawarciu umowy leasingu nie wpływa, zdaniem Wnioskodawcy, na powstanie obowiązku naliczenia i zapłacenia podatku VAT, gdyż do rejestracji i używania dochodzi nie w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia, lecz transakcji pomiędzy podmiotami krajowymi a rejestrującym jest firma leasingowa. Wnioskodawca podkreśla, iż od chwili zakupu do momentu sprzedaży firmie leasingowej ciągniki są traktowane jak towar handlowy i nie następuje zmiana ich przeznaczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Art. 9 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W świetle art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

  1. nabywcą towarów jest:
    1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
    2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

- z zastrzeżeniem art. 10;

  1. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Przepis art. 9 ust. 1 - stosownie do art. 9 ust. 3 ustawy - stosuje się również w przypadku, gdy:

  1. nabywcą jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 1,
  2. dokonującym dostawy towarów jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 2

- jeżeli przedmiotem nabycia są nowe środki transportu.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o podatku VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 i art. 33 i 33b (art. 103 ust. 1 ustawy o VAT).

W myśl art. 103 ust. 3, w przypadku, o którym mowa w art. 99 ust. 9 i 10, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego.

Przepis ust. 3 stosuje się również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju (art. 103 ust. 4 ww. ustawy).

Zgodnie z ust. 5 i 6 tegoż artykułu, podatnicy w przypadkach, o których mowa w ust. 3 i 4, są obowiązani przedłożyć naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodnie z ustalonym wzorem, informację o nabywanych środkach transportu. Do tej informacji dołącza się kopię faktury potwierdzającej nabycie środka transportu przez podatnika. Powyższa informacja wraz z kopią faktury potwierdzającej nabycie środka transportu i dowodem zapłaty stanowią podstawę do wydania zaświadczenia, o którym mowa w art. 105 ust. 1 pkt 1.

Zgodnie z tym przepisem, tj. art. 105 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, naczelnicy urzędów skarbowych dla celów związanych z rejestracją środków transportu są obowiązani do wydawania zaświadczeń potwierdzających uiszczenie przez podatnika podatku w przypadkach, o których mowa w art. 103 ust. 3 i 4.

Na potrzeby podatku VAT nowe środki transportu zostały zdefiniowane w art. 2 pkt 10 ustawy.

Stosownie do art. 2 pkt 10 lit. a ustawy ? w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2010 r. - przez nowe środki transportu - rozumie się przeznaczone do transportu osób lub towarów pojazdy lądowe wymienione w poz. 1-4, 9, 10 i 15-20 załącznika nr 1 do ustawy, napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowatów, jeżeli przejechały nie więcej niż 6.000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy; za moment dopuszczenia do użytku pojazdu lądowego uznaje się dzień, w którym został on pierwszy raz zarejestrowany w celu dopuszczenia do ruchu drogowego lub w którym po raz pierwszy podlegał on obowiązkowi rejestracji w celu dopuszczenia do ruchu drogowego w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza; jeżeli nie można ustalić dnia pierwszej rejestracji pojazdu lądowego lub dnia, w którym podlegał on pierwszej rejestracji, za moment dopuszczenia do użytku tego pojazdu uznaje się dzień, w którym został on wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym został po raz pierwszy użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta.

Zgodnie z art. 2 pkt 10 lit. a ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2011 r., przez nowe środki transportu - rozumie się przeznaczone do transportu osób lub towarów pojazdy lądowe napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowata, jeżeli przejechały nie więcej niż 6.000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy; za moment dopuszczenia do użytku pojazdu lądowego uznaje się dzień, w którym został on pierwszy raz zarejestrowany w celu dopuszczenia do ruchu drogowego lub w którym po raz pierwszy podlegał on obowiązkowi rejestracji w celu dopuszczenia do ruchu drogowego w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza; jeżeli nie można ustalić dnia pierwszej rejestracji pojazdu lądowego lub dnia, w którym podlegał on pierwszej rejestracji, za moment dopuszczenia do użytku tego pojazdu uznaje się dzień, w którym został on wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym został po raz pierwszy użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta.

Powyższy przepis precyzuje jakie warunki musi spełniać środek transportu, aby mógł być uznany za nowy środek transportu. Wnioskodawca wskazał, iż ciągniki rolnicze nabyte przez niego w 2011 r. były fabrycznie nowymi pojazdami, spełniającymi kryteria uznania ich za nowe środki transportu.

Ustawa nie wskazuje jednak jakie rodzaje pojazdów są zaliczane do środków transportu. Stosując wykładnię systemową, odwołać można się do definicji pojęcia ?środek transportu? zawartej w art. 38 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. 2011. 77. 1). W myśl ww. przepisu ?środek transportu?, o którym mowa w art. 56 oraz w art. 59 akapit pierwszy lit. g) dyrektywy 2006/112/WE, obejmuje pojazdy, mechaniczne lub inne, a także innego rodzaju wyposażenie i urządzenia służące do przewozu osób lub rzeczy z miejsca na miejsce, w tym przeznaczone do ciągnięcia, przesuwania lub pchania przez pojazdy, i zasadniczo zaprojektowane oraz faktycznie nadające się do wykorzystania w celu transportu.

Stosownie do ust. 2 tego artykułu, środki transportu, o których mowa w ust. 1, obejmują w szczególności następujące pojazdy:

  1. pojazdy lądowe, takie jak samochody, motocykle, rowery, trójkołowce oraz pojazdy turystyczne;
  2. przyczepy i naczepy;
  3. wagony kolejowe;
  4. statki;
  5. statki powietrzne;
  6. pojazdy dostosowane specjalnie do przewozu osób chorych lub rannych;
  7. ciągniki i inne pojazdy rolnicze;
  8. pojazdy o napędzie mechanicznym lub elektrycznym przeznaczone dla osób niepełnosprawnych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym do celów transakcji wewnątrzwspólnotowych, którego przedmiotem działalności jest sprzedaż nowych maszyn i ciągników rolniczych, dokonuje ich wewnątrzwspólnotowego nabycia. Kilka zakupionych ciągników zostało odsprzedanych firmie leasingowej a następnie zawarto umowy leasingu finansowego, których przedmiotem były sprzedane wcześniej nowe - niezarejestrowane ciągniki rolnicze. Przedmiotem pytania są umowy leasingowe zawarte w roku 2011, dotyczące ciągników zakupionych jako towary handlowe zarówno w roku 2010 jak i roku 2011, a następnie w roku 2011 sprzedanych do firmy leasingowej i objętych umowami leasingu finansowego.

Ciągniki te na dzień składania zapytania nie są i nie były wcześniej, zarejestrowane ani użytkowane w firmie oraz nie było takiego zamiaru, a część z nich została sprzedana firmom trzecim. W chwili zakupu Wnioskodawca rozpoznał przy ich nabyciu transakcję wewnątrzwspólnotową i dokonał rozliczenia zarówno podatku należnego oraz naliczonego jak dla towarów handlowych.

Wnioskodawca przewiduje, iż niektóre z ciągników objętych umowami mogą w przyszłości zostać zarejestrowane zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym i wykorzystywane w firmie do celów prowadzonej działalności lub wykorzystywane do prezentacji bez rejestracji.

Wnioskodawca wskazał, iż ciągniki rolnicze nabyte w 2011 r. były to fabrycznie nowe pojazdy spełniające kryteria uznania ich za nowe środki transportu. Ponadto wskazano, że do chwili sprzedaży dla firmy leasingowej były traktowane jako towar handlowy. Ciągniki rolnicze przed sprzedażą firmie leasingowej nie były rejestrowane.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu - ciągników rolniczych, nabytych jako towary handlowe, sprzedanych firmie leasingowej.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy należy wskazać, iż w 2010 r. ciągniki rolnicze, jako że nie były wymienione w poz. 1-4, 9, 10 i 15-20 załącznika nr 1 do ustawy, nie były uznawane za nowe środki transportu, zatem od nowych ciągników rolniczych, w stosunku do których obowiązek podatkowy z tytułu ich wewnątrzwspólnotowego nabycia powstał w 2010 r. nie występował obowiązek obliczenia i wpłacenia podatku na podstawie art. 103 ust. 3 i 4 ustawy.

Ponadto, z ww. przepisu art. 103 ust. 3 i 4 ustawy wynika, iż obowiązek obliczenia i wpłacenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu występuje, jeżeli w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia środek transportu ma być zarejestrowany przez nabywcę na terytorium kraju bądź, jeżeli będzie przez niego użytkowany.

Z wniosku wynika, iż przedmiotem pytania są nabywane w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia nowe środki transportu ? ciągniki rolnicze, w celach handlowych, bez zamiaru ich rejestracji na terytorium kraju, sprzedane następnie firmie leasingowej. Zatem w stosunku do tych ciągników nie zachodziły na dzień nabycia przesłanki określone w przepisach art. 103 ust. 3 i 4 ustawy.

W konsekwencji, na Spółce nie ciążył obowiązek obliczenia i wpłacenia podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia ciągników jako nowych środków transportu w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego, o którym mowa w art. 103 ust. 3 i 4 ww. ustawy.

Późniejsze zawarcie przez Wnioskodawcę umów leasingu finansowego tych ciągników, pozostaje bez wpływu na obowiązek zapłaty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu, bowiem rejestracja tych środków transportu bądź też wykorzystywanie ich do celów prezentacyjnych bez rejestracji, nie są związane z wewnątrzwspólnotowym nabyciem tych środków transportu, a z transakcją - jak wskazał Wnioskodawca - zawartą między podmiotami krajowymi.

Reasumując, począwszy od 01.01.2011 r. Spółka nie będzie miała obowiązku zapłacenia podatku VAT na podstawie art. 103 ust. 3 i 4 ustawy - z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia ciągników rolniczych jako nowych środków transportu, zakupionych jako towary handlowe, a następnie sprzedanych firmie leasingowej z zamiarem zawarcia umów leasingu finansowego, zarówno użytkowanych przez Spółkę na podstawie umów leasingu po ich uprzedniej rejestracji jak i tych nieobjętych rejestracją, a wykorzystywanych do celów prezentacyjnych.

Należy wskazać, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.


Referencje

IPTPP4/443-109/11-7/BM, interpretacja indywidualna

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika