Opodatkowanie podatkiem VAT czynności nieodpłatnego użyczenia części budynku

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ? przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2014 r. (data wpływu 29 maja 2014 r.), uzupełnionym pismami z dnia 26 sierpnia 2014 r. (data wpływu 1 września 2014 r.) oraz z dnia 15 września 2014 r. (data wpływu 17 września 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności nieodpłatnego użyczenia części budynku ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania podatkiem VAT czynności nieodpłatnego użyczenia części budynku,
  

• ustalenia podstawy opodatkowania VAT dla czynności nieodpłatnego użyczenia części budynku,
  

• udokumentowania czynności nieodpłatnego użyczenia części budynku w ewidencji,
  

• prawa do odliczenia podatku VAT przez małżonkę Wnioskodawcy,
  

• oraz w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.
  
  

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 26 sierpnia 2014 r. (data wpływu 1 września 2014 r.) oraz z dnia 15 września 2014 r. (data wpływu 17 września 2014 r.)w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego przeformułowania pytań oraz stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.(ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Od dnia 30.07.2009 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna pod nazwą Kancelaria Notarialna - na podstawie aktu powołania na stanowisko notariusza i wyznaczenia siedziby kancelarii notarialnej w K decyzja Ministra Sprawiedliwości. Przedmiotem działalności są usługi prawnicze. Aktualnie siedziba firmy znajduje się w K w pomieszczeniach dzierżawionych. Z dniem 1 października 2014 r. Wnioskodawca zamierza rozpocząć realizację inwestycji polegającej na wybudowaniu budynku (parter i I Piętro) usługowego zlokalizowanego na własnej działce w K. Zakończenie realizacji inwestycji Wnioskodawca planuje na 20.09.2015 rok. Lokale w oddanym do użytkowania budynku przeznaczone zostaną na działalność usługową. Na I piętrze budynku powierzchnia 156 m ² wykorzystywana będzie przez Kancelarię Notarialną, natomiast lokale na parterze o powierzchni 158 m ² Wnioskodawca zamierza nieodpłatnie przekazać w użytkowanie żonie (z którą ma rozdzielność majątkową) w oparciu o umowę użyczenia na prowadzenie przez nią własnej działalności gospodarczej polegającej na wynajmie lokali za zgodą Wnioskodawcy dla osób trzecich. Żona będzie ponosiła wszelkie koszty związane z utrzymaniem budynku na parterze, jak również będzie uzyskiwała przychody z racji fakturowania najemców. Realizowana przeze Wnioskodawcę inwestycja finansowana będzie w 20% z własnych środków natomiast w 80% z kredytu inwestycyjnego przyznanego w roku bieżącym przez bank. Za okres realizacji inwestycji odsetki od kredytu zwiększą wartość środka trwałego, natomiast odsetki od kredytu w okresie spłaty Wnioskodawca będzie odnosił w ciężar kosztów finansowych. Wnioskodawca jest podatnikiem VAT, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych rozlicza się w oparciu o podatek liniowy (prowadzi Książkę przychodów i rozchodów). Żona w prowadzonej przez siebie działalności będzie również zarejestrowanym podatnikiem VAT, a w przypadku podatku dochodowego od osób fizycznych przyjmie zasady ogólne. Z racji, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT zamierza odliczać VAT od faktur zakupu związanych z realizowaną inwestycją mimo, że część budynku po oddaniu go do eksploatacji będzie użyczona żonie z wykorzystaniem przez nią na prowadzenie w nim własnej działalności gospodarczej.

W piśmie z dnia 26 sierpnia 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że umowy najmu będzie zawierała żona Wnioskodawcy jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem działalności będą usługi w zakresie wynajmu lokali, ona będzie stroną zawieranych umów z ostatecznymi najemcami. Usługi najmu na rzecz ostatecznych najemców (najem parteru budynku na rzecz osób trzecich) faktycznie świadczyć będzie żona Wnioskodawcy. Najem nie będzie przedmiotem działalności Wnioskodawcy , tylko jego żony. Koszty utrzymania całego budynku (także obejmujące parter - czyli na część budynku użyczoną małżonce) będzie ponosił właściciel. Będą to koszty związane z podatkiem od nieruchomości, amortyzacją, media, konserwacje naprawy itp. Użyczenie nie nastąpi w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy tylko pomiędzy osobami fizycznymi tj. małżonkami mającymi rozdzielność majątkową. Cały budynek będzie stanowił środek trwały w firmie Wnioskodawcy. Budynek nie będzie środkiem trwałym w firmie żony Wnioskodawcy. Wnioskodawca będzie ujmował w kosztach uzyskania przychodu odpisy amortyzacyjne od całego budynku tj. z częścią która użyczona zostanie żonie z przeznaczeniem na wynajem. Wg pozwolenia na budowę jest to budynek biurowo-usługowy. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i będzie mu przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od wydatków związanych z budową budynku. W trakcie trwania umowy użyczenia małżonka Wnioskodawcy będzie czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

W piśmie z dnia 15 września 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że koszty związane z utrzymaniem budynku na parterze ponoszone przez żonę Wnioskodawcy dotyczyć będą utrzymania pomieszczeń w czystości (np. koszty sprzątania pomieszczeń, malowanie, tapetowanie ścian, renowacja podłóg). Poza wymienionymi w uzupełnieniu z dnia 27 sierpnia 2014 r. roku (gdzie wskazano, że będą to koszty utrzymania całego budynku ? także obejmujące parter użyczony małżonce i podkreślono, że koszty te dotyczyć będą podatku od nieruchomości, amortyzacji, mediów, konserwacji, napraw itp.) - Wnioskodawca będzie ponosił koszty remontu dachu, elewacji budynku, wydatki dekarskie, konserwacje i naprawy wyposażenia w budynku typu sanitariaty, umywalki, klimatyzacja, wymiana grzejników ciepła, świetlówek, suszarek do rąk, koszty utrzymania w czystości pomieszczeń Wnioskodawcy na I piętrze itp. Wnioskodawca będzie stroną umów związanych z kosztami utrzymania użyczonej części budynku ( np. media, usługi napraw i konserwacji). Wnioskodawca nie będzie refakturował na małżonkę kosztów związanych z utrzymaniem użyczonej części budynku, tj. nie będzie refakturował kosztów związanych z podatkiem od nieruchomości, amortyzacją, mediami, konserwacją i naprawami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku oznaczone jako pytania nr 2)

Czy w zakresie podatku VAT nieodpłatne użyczenie części budynku żonie (w którym oboje małżonków będzie prowadzić odrębne działalności gospodarcze mając rozdzielność majątkową) rodzi po stronie Wnioskodawcy jako podatnika obowiązek VAT należnego z racji, że od faktur zakupu dotyczących ponoszonych nakładów inwestycyjnych na budowę obiektu będzie odliczał VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy (przedstawionym w uzupełnieniu wniosku)

Ponieważ umowa użyczenia ma charakter nieodpłatny zastosowanie znajdą tu regulacje zawarte w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT z którego wynika, że wszelkie nieodpłatne świadczenia usług traktuje się jako odpłatne świadczenie usług jeżeli:

1. nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa,
2. podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami w całości lub części.
   
   

Aby nieodpłatne świadczenie usług było opodatkowane tak jak świadczenie odpłatne, oba wymienione powyżej warunki muszą być spełnione łącznie.

W przypadku Wnioskodawcy spełnia on pierwszy warunek, gdyż wynajmowana część budynku nie będzie związana z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą oraz spełnia również drugi warunek, gdyż będzie odliczał VAT od zakupów dotyczących realizacji inwestycji.

Z tych też względów użyczając lokale żonie Wnioskodawca będzie wykazywał VAT należny w swojej ewidencji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy ? przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, według art. 8 ust. 1 ustawy ? świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte ? w przypadku dostawy towarów ? w art. 7 ust. 2 oraz ? w przypadku świadczenia usług ? w art. 8 ust. 2 ustawy.

I tak, na mocy art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Mając na uwadze powyższe przepisy należy wskazać, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Pojęcie usługi zawarte w ustawie jest szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Wyjaśnić ponadto należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? na mocy ust. 2 powołanego artykułu ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że od dnia 30.07.2009 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna pod nazwą Kancelaria Notarialna na podstawie aktu powołania na stanowisko notariusza i wyznaczenia siedziby kancelarii notarialnej w K. Przedmiotem działalności są usługi prawnicze. Aktualnie siedziba firmy znajduje się w K w pomieszczeniach dzierżawionych. Z dniem 1 października 2014 r. Wnioskodawca zamierza rozpocząć realizację inwestycji polegającej na wybudowaniu budynku (parter i I Piętro) usługowego zlokalizowanego na własnej działce w K. Zakończenie realizacji inwestycji Wnioskodawca planuje na 20.09.2015 rok. Lokale w oddanym do użytkowania budynku przeznaczone zostaną na działalność usługową. Na I piętrze budynku powierzchnia 156 m² wykorzystywana będzie przez Kancelarię Notarialną, natomiast lokale na parterze o powierzchni 158 m ² Wnioskodawca zamierza nieodpłatnie przekazać w użytkowanie żonie (z którą ma rozdzielność majątkową) w oparciu o umowę użyczenia na prowadzenie przez nią własnej działalności gospodarczej polegającej na wynajmie lokali za zgodą Wnioskodawcy dla osób trzecich. Żona będzie ponosiła wszelkie koszty związane z utrzymaniem budynku na parterze, jak również będzie uzyskiwała przychody z racji fakturowania najemców. Koszty związane z utrzymaniem budynku na parterze ponoszone przez żonę Wnioskodawcy dotyczyć będą utrzymania pomieszczeń w czystości (np. koszty sprzątania pomieszczeń, malowanie, tapetowanie ścian, renowacja podłóg). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i będzie mu przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od wydatków związanych z budową budynku. W trakcie trwania umowy użyczenia małżonka Wnioskodawcy będzie czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Umowy najmu będzie zawierała żona Wnioskodawcy jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem działalności będą usługi w zakresie wynajmu lokali, ona będzie stroną zawieranych umów z ostatecznymi najemcami. Usługi najmu na rzecz ostatecznych najemców (najem parteru budynku na rzecz osób trzecich) faktycznie świadczyć będzie żona Wnioskodawcy. Najem nie będzie przedmiotem działalności Wnioskodawcy , tylko jego żony. Koszty utrzymania całego budynku (także obejmujące parter - czyli na część budynku użyczoną małżonce) będzie ponosił właściciel. Będą to koszty związane z podatkiem od nieruchomości, amortyzacją, media, konserwacje naprawy, jak również koszty remontu dachu, elewacji budynku, wydatki dekarskie, konserwacje i naprawy wyposażenia w budynku typu sanitariaty, umywalki, klimatyzacja, wymiana grzejników ciepła, świetlówek, suszarek do rąk, koszty utrzymania w czystości pomieszczeń Wnioskodawcy na I piętrze itp. Użyczenie nie nastąpi w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy tylko pomiędzy osobami fizycznymi tj. małżonkami mającymi rozdzielność majątkową. Wnioskodawca będzie stroną umów związanych z kosztami utrzymania użyczonej części budynku ( np. media, usługi napraw i konserwacji). Wnioskodawca nie będzie refakturował na małżonkę kosztów związanych z utrzymaniem użyczonej części budynku, tj. nie będzie refakturował kosztów związanych z podatkiem od nieruchomości, amortyzacją, mediami, konserwacją i naprawami.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi przy tym kwestia, czy w przedmiotowej sytuacji, dojdzie po jego stronie do opodatkowania podatkiem VAT czynności nieodpłatnego użyczenia części budynku żonie.

Zagadnienie dotyczące instytucji użyczenia regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014, poz. 121, z późn. zm.), zwanej dalej k.c. Zgodnie z art. 710 k.c., przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Umowa użyczenia nie przenosi własności rzeczy. Powyższe oznacza, że oddanie do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia jest nieodpłatnym świadczeniem usług.

Treść powołanych wyżej przepisów wskazuje, że aby uznać dane świadczenie za opodatkowane podatkiem VAT musi ono być odpłatne, w myśl art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, bądź też nieodpłatne, ale spełniające warunki wynikające z art. 8 ust. 2 ustawy.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie.

Natomiast, aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT w rozumieniu art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, musi ono służyć celom innym niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, że za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem podatku VAT prowadzi kancelarię notarialną - Zainteresowany został powołany na stanowisko notariusza, zaś przedmiotem prowadzonej działalności są usługi prawnicze. W przedmiotowej sprawie wskazać należy zatem, iż świadczenie przez Wnioskodawcę usług użyczenia części wybudowanego budynku żonie bezsprzecznie nie ma związku z prowadzoną działalnością jaką jest świadczenie usług prawniczych.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy się zgodzić z Wnioskodawcą, że użyczenie nie nastąpi w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, zatem w przedmiotowej sprawie świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na użyczeniu części budynku żonie należy uznać za odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednakże wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Należy wskazać, że na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak wynika z treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Wskazać należy, że w sprawie będącej przedmiotem wniosku przepisy o podatku od towarów i usług nie przewidują zwolnienia dla odpłatnego świadczenia usług użyczenia części budynku. Zatem, w przedmiotowej sprawie świadczenie usług użyczenia części budynku żonie będzie opodatkowane z zastosowaniem właściwej stawki podatku VAT.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za nieprawidłowe, ponieważ fakt, że Wnioskodawca będzie odliczał VAT od zakupów dotyczących realizacji inwestycji, nie jest warunkiem określonym w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się ponadto, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności nieodpłatnego użyczenia części budynku. Natomiast w pozostałych zakresach wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.