Odliczenie podatku ? 50% kwoty podatku. sygn: IPTPP4/443-463/14-6/JM

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2014 r. do Izby Skarbowej w Łodzi został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku w wysokości 50% od zakupu paliwa do samochodu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 września 2014 r. (data wpływu 8 września 2014 r.) w zakresie doprecyzowania opisu stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku).

Osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego towarów. Jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W ewidencji środków trwałych posiada samochód ciężarowy Mitsubishi L-200, nr rejestracyjny.

Samochód został wprowadzony do ewidencji środków trwałych (do majątku firmy) z majątku wspólnego małżonków.

Pojazd zarejestrowany jest na małżonkę (nabyty w trakcie trwania małżeństwa, małżonków łączy wspólność majątkowa, przy czym małżonka nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej). Od dnia wprowadzenia pojazdu do ewidencji środków trwałych pojazd wykorzystywany jest do celów prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawcy tj. do wykonywania usług opodatkowanych podatkiem VAT. Pojazd w poprzednim stanie prawnym (w 2012 r.) został poddany dodatkowemu badaniu technicznemu w wyniku czego stacja diagnostyczna potwierdziła spełnienie wymagań tzw.VAT-4. W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2014 r. pojazd nie spełnia warunków o których mowa w art. 86a ust 4 pkt 2 w związku z ust 9 u.p.tu. gdyż ma więcej niż jeden rząd siedzeń. Jest to samochód ciężarowy o liczbie siedzeń 5, którego dopuszczalna ładowność jest wyższa niż 500 kg i wynosi 895 kg.

Dopuszczalna masa całkowita pojazdu jest niższa niż 3,5 tony i wynosi 2850 kg. Wskazane dane wynikają tylko i wyłącznie z posiadanego przez przedsiębiorcę dowodu rejestracyjnego seria i numer. Pod literą K w dowodzie rejestracyjnym (numer świadectwa typu homologacji) nie ma wpisanych żadnych danych. Podatnik nie jest w posiadaniu dokumentu homologacyjnego. Samochód, w stanie prawnym od 1 kwietnia 2014 r. jest użytkowany przez podatnika do celów mieszanych tj. co do zasady wykorzystywany jest do wykonywania pozarolniczej działalności gospodarczej aczkolwiek mogą zdarzyć się pojedyncze przypadki, że będzie użyty do celów prywatnych. Od wydatków związanych z eksploatacją pojazdu np. zakup części naprawy podatnik dokonuje odliczenia podatku naliczonego w wartości 50%. Dla ww. samochodu nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu (VAT).

Wszystkie faktury dokumentujące zakup paliwa do samochodu, będącego przedmiotem zapytania dotyczą zakupu paliwa niezbędnego do wykonywania opodatkowanej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. W związku z powyższym faktury jako dane nabywcy (Wnioskodawcy) wskazują: nazwę firmy Wnioskodawcy (), jego imię i nazwisko (), adres (jest to adres zamieszkania będący jednocześnie adresem siedziby firmy) oraz numer identyfikacji podatkowej Wnioskodawcy (). Faktury ponadto zazwyczaj zawierają numer rejestracyjny pojazdu ().

Samochód posiada kartę pojazdu. Jest to karta o numerze Seria.

Z karty pojazdu wynika, że: liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi: 5, natomiast dopuszczalna ładowność pojazdu wynosi 895 kg.

Jednocześnie Wnioskodawca wyjaśnia, że użyte w opisie stanu faktycznego określenia ?Osoba fizyczna? i ?Podatnik? oraz użyte w pytaniu ?Podatnik? oznaczają Wnioskodawcę tj.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup paliwa do napędu ww. pojazdu w wysokości 50% na podstawie art. 86a ust. 1 w związku z ust 2 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarowi usług mając na uwadze, że liczba siedzeń (5) oraz dopuszczalna ładowność (895 kg) poświadczone są tylko w dowodzie rejestracyjnym?

Zdaniem Wnioskodawcy od zakupu paliwa do samochodu o dopuszczalnej ładowności wynoszącej przynajmniej 500 kg i liczbie miejsc (siedzeń) wynoszącej przynajmniej 3 podatnik może odliczać VAT w wysokości 50% kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury zakupu. Wykorzystywany przez przedsiębiorcę w działalności gospodarczej samochód ciężarowy jest pojazdem, dla którego podatnik korzysta z odliczenia podatku naliczonego w wysokości 50% na podstawie art. 86a ust. 1 i 2 ustawy o VAT. Zdaniem podatnika ograniczenie wynikające z art. 12 ust. 3 ustawy z 7 lutego 2014 r. nie znajduje w tym przypadku zastosowania. Wskazane przepisy stanowią, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu: samochodów osobowych oraz innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

1. 1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
2. 2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
3. 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.
   
   

Stosownie do treści art. 12 ust. 3 dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 1 pkt 2, są określane na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1. W przypadku Wnioskodawcy dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń) określana jest na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym tj. na podstawie danych wynikających z dowodu rejestracyjnego wydanego przez uprawniony organ tj. Starostę. W przepisach ustawy o VAT oraz przepisach wykonawczych nie wskazano, że ww. dane muszą koniecznie wynikać ze świadectwa homologacji ? podano jedynie, że ma to wynikać z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Wskazany przepis nie precyzuje o jakie dokumenty wydane zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym chodzi. Przyjąć należy, że jako dowód w tym zakresie należy dopuścić każdy dokument wydany zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, z którego wynikać będą powyższe dane, tzn. dopuszczalna ładowność, liczba miejsc, a także, że nie jest to samochód osobowy. Takim dokumentem niewątpliwie jest dowód rejestracyjny pojazdu określony w art. 72 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. ? Prawo o ruchu drogowym. Z tego względu wnioskodawca uważa, że posiadanie dowodu rejestracyjnego potwierdzającego liczbę siedzeń w samochodzie oraz dopuszczalną ładowność przedsiębiorca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupu paliwa w wysokości 50%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Od dnia 1 kwietnia 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy, w brzmieniu nadanym na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
2. należnego z tytułu:
   1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
   2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
   3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
3. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
4. wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.
   
   

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
   
   

Stosownie do art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie.
   
   

Na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
   
   

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Ww. przepisy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków, m.in. zakupu paliw do napędu, czy też innych wydatków eksploatacyjnych dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do użytku ?mieszanego?, tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego towarów. Jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W ewidencji środków trwałych posiada samochód ciężarowy Mitsubishi L-200, nr rejestracyjny. Jest to samochód ciężarowy o liczbie siedzeń 5, którego dopuszczalna ładowność jest wyższa niż 500 kg i wynosi 895 kg. Samochód został wprowadzony do ewidencji środków trwałych (do majątku firmy) z majątku wspólnego małżonków. Wskazane dane wynikają z posiadanego przez przedsiębiorcę dowodu rejestracyjnego. Samochód posiada kartę pojazdu. Z karty pojazdu wynika, że: liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi: 5, natomiast dopuszczalna ładowność pojazdu wynosi 895 kg. Wszystkie faktury dokumentujące zakup paliwa do samochodu, będącego przedmiotem zapytania dotyczą zakupu paliwa niezbędnego do wykonywania opodatkowanej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. W związku z powyższym faktury jako dane nabywcy (Wnioskodawcy) wskazują: nazwę firmy Wnioskodawcy, jego imię i nazwisko, adres (jest to adres zamieszkania będący jednocześnie adresem siedziby firmy) oraz numer identyfikacji podatkowej Wnioskodawcy. Od dnia wprowadzenia pojazdu do ewidencji środków trwałych pojazd wykorzystywany jest do celów prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawcy tj. do wykonywania usług opodatkowanych podatkiem VAT.

Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie paliwa służącego do napędu przedmiotowego samochodu należy rozpatrzyć przepis art. 12 ustawy nowelizującej.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

1. samochodów osobowych;
2. innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
   1. 1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
   2. 2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
   3. 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.
      
      

Analiza powyższych regulacji prowadzi do wniosku, że do pojazdów samochodowych innych niż wymienione w art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej, nie ma zastosowania zakaz odliczania podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, obowiązujący do dnia 30 czerwca 2015 r., bowiem dotyczy on tylko tych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, które wykorzystywane są do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, wskazanych w cyt. art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie, nie znajdzie zastosowania obowiązujący do dnia 30 czerwca 2015 r. zakaz odliczenia podatku od nabywanego paliwa służącego do napędu samochodów, będących przedmiotem wniosku, wynikający z art. 12 ustawy nowelizującej, ponieważ w rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z pojazdem samochodowym o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, posiadającym liczbę siedzeń ? 5 oraz dopuszczalną ładowność do 895 kg.

W związku z tym, iż pojazd ten wykorzystywany jest zarówno w działalności gospodarczej jak i do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, to Wnioskodawcy przysługuje, zgodnie z art. 86a ust. 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy, prawo do odliczenia podatku w wysokości stanowiącej 50% kwoty podatku naliczonego przy zakupie paliwa służącego do napędu przedmiotowego samochodu.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości stanowiącej 50% kwoty podatku z faktur dokumentujących zakup paliwa do przedmiotowego samochodu Mitsubishi L-200.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.