Sprzedaż nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2012 r. (data wpływu 13 września 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 listopada 2012 r. (data wpływu 30 listopada 2012 r.) oraz pismem z dnia 11 grudnia 2012 r. (data wpływu 14 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym ? jest prawidłowe;

• zwolnienia od podatku sprzedaży drewnianych komórek ? jest nieprawidłowe.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym oraz drewnianymi komórkami.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 listopada 2012 r. (data wpływu 30 listopada 2012 r.) oraz pismem z dnia 11 grudnia 2012 r. (data wpływu 14 grudnia 2012 r.) w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem sprzedaży jest nieruchomość położona w, przy ul., zabudowana murowanym, parterowym budynkiem mieszkalnym, wielorodzinnym, wybudowanym w okresie międzywojennym oraz drewnianymi komórkami na węgiel, postawionymi ok. roku 1995. Działka wraz z budynkami stanowi własność Wnioskodawcy, została ona nabyta nieodpłatnie decyzją Wojewody z dnia 23.06.1993 roku. Nieruchomość administrowana jest przez Zakład w, będącym zakładem budżetowym Wnioskodawcy.

W budynku mieszkalnym znajduje się pięć lokali mieszkalnych użytkowanych przez najemców na podstawie umów najmu zawartych z Dyrektorem Zakładu. Powierzchnia zabudowy murowanego budynku mieszkalnego wynosi ok. 336 m², natomiast komórek wynosi ok. 66 m². Nieruchomość przeznaczona będzie do sprzedaży w trybie nieograniczonego przetargu ustnego po wykwaterowaniu wszystkich lokatorów.

Obiekt nie był remontowany ani modernizowany. Wykonywane były tylko czynności wynikające z bieżącego utrzymania.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Budynek mieszkalny jest trwale związany z gruntem, natomiast komórki drewniane są obiektami nietrwale związane z gruntem.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.), przedmiotowe, obiekty budowlane zostały przez Gminę sklasyfikowane jako symbol 1.11.112.

Przedmiotowa nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę z mocy prawa nieodpłatnie na własność decyzją Wojewody z dnia 23.06.1993 roku. Na podstawie posiadanych przez Zakład dokumentów do dnia złożenia wniosku budynek mieszkalny zamieszkiwało 5 rodzin, z którymi zawarte zostały umowy najmu w latach: 1976, 1992, 1993, 2001, 2001. Obecnie trwa przesiedlanie ww. rodzin do innych lokali.

Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie tychże obiektów budowlanych, które przekroczyłyby 30 % ich wartości początkowej.

Drewniane komórki są towarami używanymi.

W stosunku do ww. komórek nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przedmiotowe komórki były używane przez lokatorów budynków komunalnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości będącej własnością Wnioskodawcy, położonej w ul., zabudowanej budynkiem mieszkalnym, może być zwolniona z podatku VAT zgodnie z art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedź na pytanie jest twierdząca.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się z opodatkowania dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

W związku z faktem, iż dostawa powyższych lokali nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia (pierwsze zasiedlenie miało miejsce w latach 70 tych), więc dostawa ta jest zwolniona od podatku od towarów i usług oraz nie ma potrzeby rozpatrywania art. 10a.

Jednocześnie zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• prawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym;
  

• nieprawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży drewnianych komórek.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż w obecnym stanie prawnym grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast sprzedaż gruntu stanowi dostawę towarów i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie ? na podstawie art. 2 pkt 14 ustawy ? rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość winna być przyjęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem należy uznać że pierwsze zasiedlenie zachodzi w momencie sprzedaży lub oddania budynku (budowli) do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacji, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej 2 lata.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas należy poddać badaniu zaistnienie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 10 ustawy podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części, objętych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwolnieniem od podatku, po spełnieniu warunków określonych w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy, możliwość zrezygnowania z tego zwolnienia i opodatkowania dostawy na zasadach ogólnych.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, iż w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, iż stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Analizując powołaną wcześniej definicję pierwszego zasiedlenia stwierdzić należy, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania, a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu. Z powyższej definicji wynika zatem, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, a za taką należy uznać umowę sprzedaży, najmu czy dzierżawy, pod warunkiem, że jest to czynność objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, nawet jeśli na podstawie przepisów szczególnych korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Ponadto, należy wskazać, iż sformułowanie ?w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu? ? dotyczy czynności wymienionych w art. 5 obecnie obowiązującej ustawy i dokonanych w okresie jej obowiązywania, jak również dokonanych pod rządami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.). Zatem nie dotyczy dostaw dokonywanych przez podmioty wykonujące działalność przed dniem 5 lipca 1993 r.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że przedmiotem sprzedaży jest nieruchomość zabudowana murowanym, parterowym budynkiem mieszkalnym, wielorodzinnym oraz drewnianymi komórkami na węgiel. Działka wraz z budynkami stanowi własność Wnioskodawcy, została ona nabyta nieodpłatnie decyzją Wojewody z dnia 23.06.1993 roku. Nieruchomość administrowana jest przez Zakład, będącym zakładem budżetowym Wnioskodawcy. W budynku mieszkalnym znajduje się pięć lokali mieszkalnych użytkowanych przez najemców na podstawie umów najmu zawartych z Dyrektorem Zakładu. Budynek mieszkalny jest trwale związany z gruntem, natomiast komórki drewniane są obiektami nietrwale związanymi z gruntem. Przedmiotowa nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę z mocy prawa nieodpłatnie na własność decyzją Wojewody z dnia 23.06.1993 roku. Na podstawie posiadanych przez Zakład dokumentów do dnia złożenia wniosku budynek mieszkalny zamieszkiwało 5 rodzin, z którymi zawarte zostały umowy najmu w latach: 1976, 1992, 1993, 2001. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie tychże obiektów budowlanych, które przekroczyłyby 30% ich wartości początkowej. W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że drewniane komórki są towarami używanymi. W stosunku do ww. komórek nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotowe komórki były używane przez lokatorów budynków komunalnych.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, iż dostawa przedmiotowego budynku mieszkalnego, nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim. Do pierwszego zasiedlenia doszło z chwilą oddania ww. budynku w najem w ramach czynności podlegających opodatkowaniu. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Zatem, w przypadku przedmiotowej dostawy, nie będzie miał zastosowania żaden z wyjątków wskazanych w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W związku z tym, sprzedaż budynku mieszkalnego, o którym mowa we wniosku będzie podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Ponadto, z uwagi na fakt, iż dostawa budynku, o którym mowa wyżej będzie zwolniona od podatku, to zbycie gruntu, na którym ten budynek jest posadowiony, w myśl art. 29 ust. 5 ustawy, będzie również korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Reasumując, sprzedaż nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w powiązaniu z art. 29 ust. 5 ustawy, o ile nie zostanie wybrana opcja opodatkowania wskazana w art. 43 ust. 10 ustawy.

Jak już wcześniej wskazano z treści wniosku wynika, że nieruchomość jest zabudowana murowanym, parterowym budynkiem mieszkalnym, wielorodzinnym oraz drewnianymi komórkami na węgiel. Budynek mieszkalny jest trwale związany z gruntem, natomiast komórki drewniane są obiektami niezwiązanymi trwale z gruntem.

W związku z powyższym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym istotne jest ustalenie czy drewniane komórki są budowlami.

Jak już wspomniano na wstępie towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług są rzeczy oraz ich części oraz wszelkie postacie energii. Towarami są zatem budynki i budowle lub ich części, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej. Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych, wprowadzona do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), dokonuje klasyfikacji obiektów budowlanych rozumianych jako konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Natomiast przez budynki rozumie się zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. W PKOB nie ma mowy o budynkach czy budowlach niezwiązanych trwale z gruntem, ponadto w objaśnieniach wstępnych do PKOB można znaleźć informację, że klasyfikacja ta nie wyróżnia obiektów budowlanych tymczasowych. W tym kontekście obiekty budowlane tymczasowe niezwiązane trwale z gruntem winny być uznawane jako rzeczy ruchome i klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w zależności od materiału, z jakiego są wytworzone.

Zatem mając na uwadze powyższe należy uznać drewniane komórki nietrwale związane z gruntem za rzeczy ruchome, czyli towary inne niż budynki i budowle.

Z uwagi na fakt, iż przedmiotem sprzedaży będą drewniane komórki, stanowiące rzeczy ruchome, nie będące budynkami, sprzedaż tych komórek nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 43 ust. 2 ustawy, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Wyrażony w cytowanym wyżej przepisie art. 43 ust. 2 ustawy, wymóg używania ruchomości odnosi się bezpośrednio do zbywcy i dotyczy faktycznego używania towaru. Przez używanie, w myśl ?Słownika języka polskiego? (Wydawnictwo Naukowe PWN SA, strona internetowa), należy rozumieć posługiwanie się, wykorzystywanie czegoś w charakterze narzędzia. Nie jest zatem wystarczające samo tylko posiadanie danego towaru, czy też prawa własności do towaru, przez wskazany przepisem czas, jeśli posiadaniu nie będzie towarzyszyć faktyczne wykorzystywanie towaru.

Należy zauważyć, że przedmiotowe komórki (ruchomości), będące towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, w związku z tym, iż nie były używane przez Wnioskodawcę, nie spełniają definicji towarów używanych w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy. Zatem sprzedaż ta nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. W konsekwencji ponieważ dostawa przedmiotowych towarów nie będzie objęta zwolnieniem, ani obniżonymi stawkami podatku na podstawie innych przepisów ustawy i rozporządzeń wykonawczych wydanych na jej podstawie, podlegać będzie opodatkowaniu ? zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy ? 23% stawką podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.