Uznanie, czy samochody osobowe będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki (...)

23.12.2014

Uznanie, czy samochody osobowe będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ? przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2014 r. (data wpływu 15 września 2014 r.), uzupełnionym pismami z dnia 8 grudnia 2014 r. (data wpływu 11 grudnia 2014 r.) i z dnia 9 grudnia 2014 r. (data wpływu 12 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy samochody osobowe będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy samochody osobowe będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT oraz stwierdzenia, czy dla celów kalkulacji opłaty za udostępnianie samochodów osobowych przez Spółkę na rzecz pracowników, przez wartość rynkową o której mowa w art. 32 Ustawy o VAT należy uznać wysokość opłat za udostępnianie (określonych na podstawie uzasadnionych biznesowych kryteriów) stosowanych na rynku pojazdów udostępnianych odpłatnie pracownikom.

Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 8 grudnia 2014 r. i z dnia 9 grudnia 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

?.Sp. z o.o. ( dalej: ?Wnioskodawca?, ?Spółka?) prowadzi działalność w zakresie produkcji oraz sprzedaży wyrobów tytoniowych. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności leasinguje samochody osobowe, które są wykorzystywane do realizacji celów w zakresie podstawowej działalności Spółki. Sposób wykorzystania tych samochodów przez Spółkę będzie określony w zasadach używania samochodów do celów służbowych potwierdzonych prowadzoną ewidencją przebiegu pojazdu. Pracownicy wykorzystujący pojazd będą mieć obowiązek dokonywania wpisów w ewidencji przebiegu pojazdu. Ewidencje przebiegu pojazdu będą zawierać odpowiednie dane wymagane Ustawą o VAT. Informację o tych pojazdach Spółka złoży każdorazowo do naczelnika urzędu skarbowego w ciągu 7 dni od dnia poniesienia pierwszego wydatku związanego z danym pojazdem.

Dodatkowo w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zamierza odpłatnie udostępniać pracownikom pojazdy do ich celów prywatnych. Oprócz innych typów pojazdów (np. typowo ciężarowo-dostawczych o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 ton) w spółce występują tzw. samochody podstawowe oraz statusowe. Samochody podstawowe to samochody służące do wykonywania sprzedażowych zadań Spółki w terenie, przydzielane pracownikom (co do zasady przedstawicielom handlowym) na czas świadczenia pracy na danym stanowisku w celu wykonywania obowiązków służbowych. Natomiast samochody statusowe to samochody wykorzystywane na innych stanowiskach pracy niż te wskazane w przypadku samochodów podstawowych, zależne od kategorii stanowiska, bądź oferowane na danym stanowisku zgodnie ze stosowaną praktyką na rynku pracy (zasadniczo są to pojazdy dla kadry kierowniczej).

Odpłatne udostępnianie wskazanych pojazdów będzie realizowane na podstawie umowy zawartej pomiędzy Spółką, a konkretnym pracownikiem Spółki przedstawiającą warunki, zasady, opłaty dotyczące tego korzystania z pojazdu będącego częścią samochodowej floty Spółki.

Opłaty za udostępnianie wskazanych pojazdów ( dalej: ?Opłaty?) pracownikom Spółki do ich celów prywatnych będą kalkulowane według następujących zasad:

Opłaty będą ustalane odrębnie dla danego modelu samochodu osobowego;
Punktem wyjściowym dla ustalenia Opłaty będzie suma rocznych opłat leasingowych oraz wartości brutto rocznego średniego zużycia paliwa dla danego modelu samochodu;
Następnie ustalany jest procentowy udział rocznego wykorzystania danego samochododu przez pracownika do celów prywatnych w ogólnym wykorzystaniu danego samochodu. Udział ten wynosi dla samochodów podstawowych 5%, dla samochodów statusowych 9%. Udział ten został obliczony przy zastosowaniu następujących założeń:
1. Ogólne roczne wykorzystanie danego samochodu wynosi 8.760 godzin (iloczyn 24 godzin x 365 dni w roku),
2. Wykorzystanie do celów prywatnych rocznie jest ustalone na poziomie 411 godzin dla samochodów podstawowych oraz 791 godzin dla samochodów statusowych. Wartość ta wynika z poniższej kalkulacji:
- Weekendy - 312 godzin (iloczyn 104 dni weekendowych w roku x 3 godziny w każdym dniu),
- Święta - 30 godzin (iloczyn 10 dni x 3 godziny w każdym dniu),
- Wakacje - 69 godzin (iloczyn 23 dni x 3 godziny w każdym dniu),
- Droga dom-biuro-dom (tylko odnośnie samochodów statusowych) ? 380 godzin (1,5 godziny dziennie dla dni roboczych).
Iloczyn procentowego udziału rocznego wykorzystania danego samochodu przez pracownika do celów prywatnych i sumy rocznych opłat leasingowych oraz wartości brutto rocznego średniego zużycia paliwa dla danego modelu samochodu (wymienione w pkt 2 powyżej) wskazuje roczną wartość opłat z tytułu udostępniania pracownikowi danego modelu/rodzaju samochodu do jego celów prywatnych.
Wartość z punktu 4 powyżej podzielona przez 12 (miesięcy) wskazuje wysokość miesięcznej Opłaty.

Wartość miesięcznej Opłaty obliczona zgodnie z powyższą metodologią będzie stanowiła podstawę opodatkowania podatkiem VAT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojazdy samochodowe objęte zakresem pytania będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W ocenie Spółki - zgodnie z Jej stanowiskiem zaprezentowanym we Wniosku - w przypadku samochodów osobowych wykorzystywanych przez Spółkę w prowadzonej działalności gospodarczej, które będą dodatkowo odpłatnie udostępniane na rzecz własnych pracowników, należy uznać, iż samochody takie będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a Ustawy o VAT.

Leasingowane przez Spółkę samochody, o których mowa we Wniosku, będą wykorzystywane na dwa sposoby:

w czasie wykonywania przez pracowników swoich obowiązków służbowych wynikających z działalności gospodarczej Spółki, samochody wykorzystywane będą bezpośrednio do działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę albo

w czasie, w którym pracownicy nie będą wykonywali swoich obowiązków służbowych wynikających z działalności gospodarczej Spółki, samochody będą odpłatnie udostępniane tym pracownikom.

Warunki, zasady, opłaty dotyczące tego korzystania z pojazdu będącego częścią samochodowej floty Spółki będą określone w umowach.

Sposób wykorzystania tych samochodów przez Spółkę będzie określony w zasadach używania samochodów do celów służbowych potwierdzonych prowadzoną ewidencją przebiegu pojazdu. Pracownicy wykorzystujący pojazd będą mieć obowiązek dokonywania wpisów w ewidencji przebiegu pojazdu. Ewidencje przebiegu pojazdu będą zawierać odpowiednie dane wymagane Ustawą o VAT.

Model udostępniania samochodów pracownikom Spółki nie przewiduje sytuacji, w której samochody leasingowane przez Spółkę na rzecz pracowników nie będą albo wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej Spółki, albo odpłatnie udostępniane pracownikom. Innymi słowy, w czasie kiedy pracownik nie wykonuje swoich obowiązków służbowych wynikających z działalności gospodarczej Spółki, leasingowany przez Spółkę samochód jest mu odpłatnie udostępniany.

W odniesieniu do samochodów leasingowanych przez Spółkę, będzie istniał nadzór nad używaniem pojazdów w trakcie wykonywania obowiązków służbowych.

Spółka będzie monitorować ilość zużytego paliwa poprzez rozwiązania, które są powszechnie dostępne na rynku (m.in. poprzez tzw. karty paliwowe).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku samochodów osobowych wykorzystywanych przez Spółkę w prowadzonej działalności gospodarczej, które będą dodatkowo odpłatnie udostępniane na rzecz własnych pracowników, należy uznać, że będą one wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a Ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku samochodów osobowych wykorzystywanych przez Spółkę w prowadzonej działalności gospodarczej, które będą dodatkowo odpłatnie udostępniane na rzecz własnych pracowników należy uznać, iż samochody takie będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a Ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje co do zasady prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a wymienionej ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Art. 86a ust. 1 pkt l Ustawy o VAT wskazuje, że w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a Ustawy o VAT przewiduje wyłączenie ogólnej zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 tej ustawy w zakresie odliczania podatku naliczonego związanego z wydatkami dotyczącymi pojazdów samochodowych, w sytuacji gdy dany pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Natomiast zgodnie z ust. 4 wskazanego powyżej artykułu pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, m.in., jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą (...).

Art. 86a ust. 12 Ustawy o VAT przewiduje, że podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

W rozpatrywanym zdarzeniu przyszłym pojazdy samochodowe będą w przeważającym stopniu wykorzystywane w celu realizacji zadań stanowiących działalność podstawową Wnioskodawcy (związane z funkcjonowaniem Spółki), ponadto będą one odpłatnie udostępniane pracownikom do ich celów prywatnych za stosowną opłatą skalkulowaną w opisany w niniejszym wniosku sposób.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej.

Zgodnie z powyższym Ustawa o VAT wskazuje jako usługę każde świadczenie, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7 tej ustawy. Podkreślić należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Określona czynność podlega opodatkowaniu, gdy jest wykonywana w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego odbiorcę beneficjenta tej czynności. Dodatkowo konieczne jest istnienie związku pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Podsumowując, aby dana transakcja niebędąca dostawą towarów stanowiła świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT muszą zaistnieć łącznie następujące warunki:

Zaistnienie samego świadczenia

Świadczenie musi być wykonywane na czyjąś rzecz

Świadczenie musi mieć charakter odpłatny

Biorąc pod uwagę warunki zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, iż zachodzą wszystkie przesłanki istotne z punktu widzenia przepisów Ustawy o VAT, to jest wykonanie usługi na rzecz określonego podmiotu za wynagrodzeniem stanowiącym ekwiwalent wykonanego świadczenia dla uznania odpłatnego udostępniania samochodów osobowych przez Spółkę na rzecz pracowników jako odpłatnego świadczenia usług. W opisanym zdarzeniu przyszłym wystąpi świadczenie, którego bezpośrednim konsumentem będzie pracownik Spółki, jako odbiorca świadczenia odnoszący korzyść. Świadczeniem będzie udostępnianie wskazanych samochodów osobowych przez Spółkę. Opłaty wnoszone przez pracowników za korzystanie ze wskazanych samochodów osobowych będą stanowić wynagrodzenie Spółki. Oznacza to, iż odpłatne udostępnianie samochodów osobowych przez Spółkę pracownikom na ich cele prywatne będzie stanowiło odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, a więc czynność podlegającą opodatkowaniu.

Ustawa o VAT w art. 15 ust. 2 przedstawia w następujący sposób definicję działalności gospodarczej:

?Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych?.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż odpłatne udostępnianie samochodów osobowych przez Spółkę na rzecz pracowników będzie realizowane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Reasumując należy stwierdzić, iż w przypadku samochodów osobowych wykorzystywanych do celów związanych z funkcjonowaniem Spółki, które będą dodatkowo odpłatnie udostępniane na rzecz własnych pracowników należy uznać, iż samochody takie będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt l lit. a Ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą ? opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się ? w myśl art. 7 ust. 1 ustawy ? przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się ? zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy ? każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast, w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z ww. przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ponadto w treści art. 88 ustawy ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

Zgodnie z brzmieniem art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
należnego z tytułu:
1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Stosownie natomiast do art. 86a ust. 3 ustawy przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

przeznaczonych wyłącznie do:
1. odprzedaży,
2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

-jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

w odniesieniu do których:
1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3.5 tony (art. 2 pkt 34 ustawy o VAT).

Z opisu sprawy wynika, że ?Sp. z o.o., będąca zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzi działalność w zakresie produkcji oraz sprzedaży wyrobów tytoniowych. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności leasinguje samochody osobowe, które są wykorzystywane do realizacji celów w zakresie podstawowej działalności Spółki. Sposób wykorzystania tych samochodów przez Spółkę będzie określony w zasadach używania samochodów do celów służbowych potwierdzonych prowadzoną ewidencją przebiegu pojazdu. Pracownicy wykorzystujący pojazd będą mieć obowiązek dokonywania wpisów w ewidencji przebiegu pojazdu. Ewidencje przebiegu pojazdu będą zawierać odpowiednie dane wymagane Ustawą o VAT. Informację o tych pojazdach Spółka złoży każdorazowo do naczelnika urzędu skarbowego w ciągu 7 dni od dnia poniesienia pierwszego wydatku związanego z danym pojazdem.

Odpłatne udostępnianie wskazanych pojazdów będzie realizowane na podstawie umowy zawartej pomiędzy Spółką, a konkretnym pracownikiem Spółki przedstawiającej warunki, zasady, opłaty dotyczące tego korzystania z pojazdu będącego częścią samochodowej floty Spółki. Pojazdy samochodowe objęte zakresem pytania będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. W przypadku samochodów osobowych wykorzystywanych przez Spółkę w prowadzonej działalności gospodarczej, które będą dodatkowo odpłatnie udostępniane na rzecz własnych pracowników, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, iż samochody takie będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a Ustawy o VAT.

Leasingowane przez Spółkę samochody, o których mowa we Wniosku, będą wykorzystywane na dwa sposoby:

w czasie wykonywania przez pracowników swoich obowiązków służbowych wynikających z działalności gospodarczej Spółki, samochody wykorzystywane będą bezpośrednio do działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę albo

w czasie, w którym pracownicy nie będą wykonywali swoich obowiązków służbowych wynikających z działalności gospodarczej Spółki, samochody będą odpłatnie udostępniane tym pracownikom.

Powyższe oznacza, że zawsze, kiedy pracownik nie będzie wykonywał swoich obowiązków służbowych wynikających z działalności gospodarczej Spółki, samochód będzie odpłatnie udostępniany pracownikowi. Sposób wykorzystania tych samochodów przez Spółkę będzie określony w zasadach używania samochodów do celów służbowych potwierdzonych prowadzoną ewidencją przebiegu pojazdu. Pracownicy wykorzystujący pojazd będą mieć obowiązek dokonywania wpisów w ewidencji przebiegu pojazdu. Ewidencje przebiegu pojazdu będą zawierać odpowiednie dane wymagane Ustawą o VAT. Model udostępniania samochodów pracownikom Spółki nie przewiduje sytuacji, w której samochody leasingowane przez Spółkę na rzecz pracowników nie będą albo wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej Spółki, albo odpłatnie udostępniane pracownikom. Innymi słowy, w czasie kiedy pracownik nie wykonuje swoich obowiązków służbowych wynikających z działalności gospodarczej Spółki, leasingowany przez Spółkę samochód jest mu odpłatnie udostępniany. W odniesieniu do samochodów leasingowanych przez Spółkę, będzie istniał nadzór nad używaniem pojazdów w trakcie wykonywania obowiązków służbowych. Spółka będzie monitorować ilość zużytego paliwa poprzez rozwiązania, które są powszechnie dostępne na rynku (m.in. poprzez tzw. karty paliwowe).

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości czy w przypadku samochodów osobowych wykorzystywanych przez Spółkę w prowadzonej działalności gospodarczej, które będą dodatkowo odpłatnie udostępniane na rzecz własnych pracowników, należy uznać, że będą one wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a Ustawy o VAT.

W odniesieniu do powyższego należy wskazać, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy ? podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? art. 15 ust. 2 ustawy ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ?podatnik? tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dana czynność podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej czynności, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Odnosząc się zatem do usług komercyjnego wynajmu samochodów pracownikom Spółki lub osobom trzecim należy stwierdzić, że uwzględniając fakt, że za wynajem samochodów pracownikom będzie pobierane wynagrodzenie, usługi te będą wykonywane w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Powyższe nie oznacza jednak, że samochody Spółki wykorzystywane są wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy zauważyć, że wskazany przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy przewiduje wyłączenie ogólnej zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 tej ustawy w zakresie odliczania podatku naliczonego związanego z wydatkami dotyczącymi pojazdów samochodowych, w sytuacji gdy dany pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Jednocześnie ustawodawca w ust. 4 ww. art. 86a ustawy wyjaśnił, kiedy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane do działalności gospodarczej.

Ten ostatni przepis w sposób jednoznaczny wskazuje, że pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane do działalności gospodarczej jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Należy wskazać, iż wykorzystywanie samochodów wyłącznie do działalności musi być rozpatrywane w kategoriach obiektywnych.

Zauważyć należy, że zarówno używanie samochodów przez pracowników do świadczenia pracy na rzecz Wnioskodawcy, jak i ewentualny wynajem samochodów stanowią niewątpliwie wykorzystywanie pojazdów do działalności gospodarczej.

Jednakże, wykorzystywanie samochodów przez pracowników w celu realizacji ich obowiązków i wynajem tych samych samochodów pracownikom do wykorzystania w celach prywatnych nie pozwala na stworzenie jasnych i przejrzystych zasad, z których wynikałby brak możliwości użycia samochodów do celów prywatnych w czasie wykorzystywania ich do wykonywania obowiązków służbowych, np. dojazd do pracy z miejsca zamieszkania oraz powrót. Tym bardziej, że przyjęty przez Wnioskodawcę model nieprzewidujący sytuacji, gdy samochody nie będą albo wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej Spółki, albo odpłatnie udostępnione pracownikom, wskazuje, że samochód będzie przez cały czas w dyspozycji pracownika.

Z uwagi na to, że samochody będą wykorzystywane do celów prywatnych pracowników (po ich wynajęciu od Wnioskodawcy), Spółka nie ma obiektywnych możliwości wyeliminowania ich użycia w takim celu również w czasie kiedy powinny być wykorzystywane wyłącznie do wykonywania obowiązków na rzecz Spółki. Praca przedstawicieli handlowych charakteryzuje się tym, że niemożliwe jest dokładne określenie z góry w jakim czasie (każdego dnia) samochód będzie wykorzystywany do realizacji obowiązków na rzecz Spółki, a w związku z tym w jakim czasie będzie podlegał wynajęciu na rzecz pracownika.

Zatem z przedstawionego opisu sprawy wynika, że istnieje realna możliwość wykorzystywania samochodów do celów prywatnych zatrudnionych pracowników, również w czasie, gdy samochody powinny być wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki.

Z uwagi na powyższe spostrzeżenia nie można się zgodzić z twierdzeniem Wnioskodawcy co do tego, że samochody opisane we wniosku będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 86a ust. 4 ustawy. Jak wynika z przedstawionych okoliczności możliwe jest użycie tych samochodów przez pracowników Spółki do celów prywatnych w czasie, kiedy samochody winny być używane do celów służbowych.

Zatem wskazany przez Wnioskodawcę sposób użytkowania samochodów nie jest równoznaczny ze stworzeniem stosownych procedur użytkowania tych pojazdów, które wykluczają ich potencjalne użycie do celów prywatnych.

Bez znaczenia jest, że Wnioskodawca będzie prowadził dla tych samochodów ewidencję przebiegu pojazdu oraz poinformuje właściwego naczelnika urzędu skarbowego na odpowiednim formularzu o wykorzystywaniu tych samochodów do celów działalności gospodarczej, ponieważ już z samej procedury sposobu użytkowania tych pojazdów wynika użytek mieszany.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie uznania, czy samochody osobowe będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT. Natomiast wniosek w części dotyczącej stwierdzenia, czy dla celów kalkulacji opłaty za udostępnianie samochodów osobowych przez Spółkę na rzecz pracowników, przez wartość rynkową o której mowa w art. 32 Ustawy o VAT należy uznać wysokość opłat za udostępnianie (określonych na podstawie uzasadnionych biznesowych kryteriów) stosowanych na rynku pojazdów udostępnianych odpłatnie pracownikom, został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.