Opodatkowanie wpłat mieszkańców z tytułu partycypowania w kosztach montażu przydomowej oczyszczalni (...)

31.12.2014

Opodatkowanie wpłat mieszkańców z tytułu partycypowania w kosztach montażu przydomowej oczyszczalni ścieków, obowiązek naliczenia podatku VAT należnego od wpłat wniesionych przez mieszkańców w drodze korekty oraz wykazania tego podatku w rejestrach oraz korektach deklaracji VAT za właściwe okresy rozliczeniowe,

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ? przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2014 r. (data wpływu 22 września 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 grudnia 2014 r. (data wpływu 8 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

podlegania opodatkowaniu wpłat mieszkańców z tytułu partycypowania w kosztach montażu przydomowej oczyszczalni ścieków,

obowiązku naliczenia podatku VAT należnego od wpłat wniesionych przez mieszkańców w drodze korekty oraz wykazania tego podatku w rejestrach oraz korektach deklaracji VAT za właściwe okresy rozliczeniowe

? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

podlegania opodatkowaniu wpłat mieszkańców z tytułu partycypowania w kosztach montażu przydomowej oczyszczalni ścieków,

obowiązku naliczenia podatku VAT należnego od wpłat wniesionych przez mieszkańców w drodze korekty oraz wykazania tego podatku w rejestrach oraz korektach deklaracji VAT za właściwe okresy rozliczeniowe,

momentu powstania obowiązku podatkowego dla poszczególnych wpłat rat mieszkańców,

prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług związanych z realizacją montażu przydomowych oczyszczalni ścieków.

Ww. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 grudnia 2014 r. w zakresie doprecyzowania stanu faktycznego, sprostowanie stanowiska oraz o opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (przedstawiony ostatecznie w uzupełnieniu wniosku).

W 2010 r. Gmina zrealizowała inwestycję pn. ?Budowa przydomowych oczyszczalni ścieków na terenie Gminy?, w wyniku której powstały 44 urządzenia przydomowej oczyszczalni ścieków oraz w 2012 r. Gmina zrealizowała inwestycję pn. ?Budowa przydomowych oczyszczalni ścieków na terenie Gminy?, w wyniku której powstało 16 urządzeń przydomowej oczyszczalni ścieków. Inwestycja z 2010 r. była finansowana z pożyczki z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, z wpłat mieszkańców (osoby fizyczne), dla których budowane są przydomowe oczyszczalnie ścieków oraz z wkładu własnego Gminy. W 2012 r. inwestycję sfinansowano ze środków pochodzących z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich, z wpłat mieszkańców (osoby fizyczne), dla których budowane są przydomowe oczyszczalnie ścieków oraz z wkładu własnego Gminy. Gmina nie odliczyła dotychczas podatku VAT naliczonego wynikającego z realizacji inwestycji.

Celem inwestycji było w szczególności zapewnienie możliwości zgodnego z prawem zagospodarowania ścieków z gospodarstw indywidualnych poprzez budowę przydomowych oczyszczalni ścieków na terenie Gminy. Przydomowe oczyszczalnie ścieków zostały wybudowane na poszczególnych nieruchomościach na podstawie umów zawartych z właścicielami nieruchomości. Umowa zobowiązywała właściciela nieruchomości do wniesienia opłaty w określonej wysokości w dwóch ratach (kserokopia umowy w załączeniu). Zgodnie z zapisami umów zawieranych z mieszkańcami Gminy, opłaty przez nich wnoszone dokonywane były w dwóch ratach: I rata jednakowa dla wszystkich mieszkańców w wysokości 793,00 zł z przeznaczeniem na dokumentację przydomowej oczyszczalni ścieków, II rata płatna w terminie 7 dni od poinformowania Wpłacającego o faktycznym koszcie budowy oczyszczalni. W sumie Wpłacający poniósł 30 % całkowitych kosztów budowy przydomowej oczyszczalni ścieków na terenie swojej nieruchomości. Zgodnie z umowami, wpłaty nie podlegały zwrotowi w przypadku wykonania prac projektowych, których wpłata dotyczy. W przypadku rezygnacji Wpłacającego z budowy oczyszczalni dokumentacja techniczna pozostaje jego własnością. Z tytułu dokonanych wpłat mieszkańcy nie uzyskali żadnych ulg ani bonifikat od Gminy, nie stawali się właścicielami przydomowych oczyszczalni ścieków, a jedynie uczestnikami Inwestycji. Przydomowe oczyszczalnie ścieków stanowią mienie komunalne.

Po wybudowaniu - przydomowe oczyszczalnie ścieków są własnością Gminy i stanowią element majątku trwałego Gminy. Na podstawie odrębnych umów dzierżawy urządzeń przydomowych oczyszczalni ścieków mieszkańcy płacą Gminie czynsz dzierżawny (1 zł +23 % VAT)

Gmina uznała, iż inwestycja w postaci budowy przydomowych oczyszczalni ścieków była wykonywaniem zadań własnych gminy wobec mieszkańców, zaś wpłaty mieszkańców partycypujących w kosztach budowy przydomowych oczyszczalni ścieków były dobrowolne i nie podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT. Dlatego też, wpłaty mieszkańców nie były dokumentowane przez Wnioskodawcę za pomocą faktur VAT oraz nie były wykazywane w jego rejestrach i deklaracjach VAT. W przekonaniu tym Gminę utwierdzały interpretacje pojawiające się w latach 2010-2012.

Tym niemniej, po konsultacjach z kancelarią prawną Gmina ma świadomość, iż zgodnie z obecnie prezentowanym stanowiskiem organów podatkowych wpłaty otrzymywane od mieszkańców (właścicieli nieruchomości) z tytułu dofinansowania budowy przydomowych oczyszczalni ścieków podlegały opodatkowaniu VAT.

W związku z powyższym, Gmina rozważa skorygowanie swoich rozliczeń na gruncie podatku VAT. Rozważana korekta zostałaby dokonana w drodze naliczenia przez Gminę podatku VAT należnego z pobranych od właścicieli nieruchomości wpłat z tytułu partycypowania w kosztach budowy przydomowych oczyszczalni ścieków (wpłaty mieszkańców potraktowane by były jako kwoty brutto) i wykazaniu tego podatku w rejestrach Gminy oraz w złożonych przez Gminę deklaracjach podatkowych.

W piśmie z dnia 4 grudnia 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Faktury zakupowe z tytułu realizacji (rozumianej jako wykonawstwo) inwestycji w zakresie przydomowych, oczyszczalni ścieków (dalej: ?POŚ"), wystawiane były na Gminę (Gmina występowała jako nabywca). W sporadycznych przypadkach np. dot. prac przygotowawczych mogły zdarzyć się wypadki, iż na fakturach wskazano omyłkowo jako nabywcę Urząd Gminy z podaniem numeru NIP Urzędu Gminy.

Dokonanie wpłaty przez mieszkańca było niezbędnym warunkiem montażu POŚ i udostępnienia jej do korzystania danemu mieszkańcowi. W tym sensie w ocenie Gminy - wbrew jej pierwotnym założeniom - należy uznać, że wpłaty mieszkańców miały charakter obowiązkowy. Na etapie poprzedzającym inwestycję w zakresie POŚ mieszkańcy zgłaszali Gminie chęć korzystania z POŚ, a następnie podpisywali z Gminą umowy, które m.in. zobowiązywały mieszkańca do poniesienia 30% całkowitych kosztów budowy POŚ w dwóch ratach - pierwszej, związanej z pokryciem kosztów prac projektowych i drugiej, uzależnionej od faktycznego kosztu budowy oczyszczalni ustalonego na podstawie kosztorysu ofertowego wybranego w przetargu wykonawcy. Mieszkańcy, którzy nie zgłosili chęci korzystania z POŚ i nie podpisali ww. umowy z Gminą nie byli objęci przedmiotowym programem, tj. Gmina nie montowała u nich POŚ i nie udostępniała ich im na podstawie zawieranej później umowy dzierżawy.

Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 3 zawarte w Wezwaniu, partycypowanie w kosztach budowy było niezbędnym warunkiem montażu POŚ i udostępnienia jej danemu mieszkańcowi.

Zawarte z mieszkańcami umowy nie przewidują wyraźnie trybu postępowania w przypadku braku dokonania wpłaty przez mieszkańca, ale zgodnie z intencją Gminy i charakterem realizowanego projektu, zasadniczo brak dokonania wpłaty przez mieszkańca powodował wykluczenie go z udziału w przedmiotowym projekcie. Dotyczy to tych sytuacji, gdzie z okoliczności wynikało, że mieszkaniec w ogóle nie dokona wpłaty lub II raty wpłaty (rezygnacja mieszkańca).

W szczególności umowy przewidywały, że w przypadku rezygnacji mieszkańca z budowy oczyszczalni I rata wpłaty nie podlega zwrotowi, jeśli wykonane zostały już prace projektowe, których wpłata dotyczy, a jednocześnie powstała dokumentacja techniczna pozostaje własnością mieszkańca. W takich przypadkach Gmina nie montowała oczyszczalni u danego mieszkańca.

Wnioskodawca informuje przy tym, że zdarzały się sytuacje, gdzie mieszkańcy dokonywali wpłat po terminie wynikającym z zawartych z nimi umów i w tych wypadkach pozostają oni objęci projektem (są użytkownikami oczyszczalni).

W ocenie Gminy POŚ należy do zadań własnych Gminy jako sprawa z zakresu ?kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych? związana z zaspokajaniem zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Podstawę prawną stanowi tu przede wszystkim art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz.594 z późn. za). Zgodnie z tym przepisem ?Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: (...) 3) wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych (...)?.

Gmina wybudowała zatem POŚ, aby zapewnić możliwość zaspokajania potrzeb mieszkańców w zakresie odprowadzania i oczyszczania ścieków. Potrzeby te zaspokajane są w ten sposób, że Gmina w pierwszej kolejności zamontowała POŚ na działkach mieszkańców, pobierając od nich stosowny wynagrodzenie na podstawie umów cywilnoprawnych (partycypacja w kosztach budowy), a następnie udostępniła POŚ mieszkańcom na podstawie umów dzierżawy, umożliwiając im używanie POŚ do oczyszczania ścieków z ich gospodarstw domowych. Usługi te również świadczone są przez Gminę za wynagrodzeniem na podstawie umów cywilnoprawnych.

Tym samym, choć zakup i montaż POŚ mieści się w zakresie zadań własnych Gminy, to jednocześnie stanowił inwestycję poczynioną w celu prowadzenia czynności wykonywanych na podstawie zawartych z mieszkańcami umów cywilnoprawnych i opodatkowanych VAT.

Prawo Gminy do odliczenia VAT naliczonego z faktur zakupowych związanych z tego typu inwestycjami potwierdzają liczne interpretacje indywidualne Ministra Finansów. Dotyczą one spraw bardzo zbliżonych - np. budowy wodociągu w sytuacji, gdy Gmina dostarcza wodę mieszkańcom, na podstawie zawartych z nimi umów cywilnoprawnych. Przykładowo zdanie Gminy zostało potwierdzone w bardzo zbliżonym stanie faktycznym przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 30 lipca 2012 r. o sygn. IPTPP1/443-333/12-6/AK, czy też Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 17 lutego 2009 r. o sygn. ILPP1/443-69/09-3/AI. Podobne stanowisko przedstawione zostało także w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 września 2010 r., sygn. IPPPl/443-746/10-2/Isz oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 25 maja 2010 r., sygn. ITPP1/443-224/10/AJ.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy wpłaty otrzymywane od mieszkańców (właścicieli nieruchomości) z tytułu partycypowania w kosztach budowy przydomowej oczyszczalni ścieków podlegały opodatkowaniu VAT?
Jeżeli odpowiedź na pytanie pierwsze jest twierdząca, to czy Gmina powinna dokonać korekty rozliczeń w zakresie podatku VAT poprzez naliczenie podatku VAT należnego z pobranych od mieszkańców wpłat z tytułu uczestniczenia w kosztach budowy przydomowych oczyszczalni ścieków (potraktować powyższe wpłaty jako kwoty brutto) oraz wykazanie tego podatku w rejestrach oraz korektach deklaracji VAT za właściwe okresy rozliczeniowe.

Zdaniem Wnioskodawcy

Ad. 1.

Wpłaty otrzymywane od mieszkańców (właścicieli nieruchomości) z tytułu dofinansowania budowy przydomowych oczyszczalni ścieków podlegały opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Budowa urządzeń przydomowych oczyszczalni ścieków stanowi usługę świadczoną na rzecz mieszkańców, za którą Gmina pobiera odpłatność w wysokości 30% całkowitego kosztu budowy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Mając na uwadze fakt, iż Gmina - na podstawie umów cywilnoprawnych zawartych z mieszkańcami (właścicielami nieruchomości) -zobowiązała się do wybudowania przydomowych oczyszczalni ścieków na nieruchomościach będących własnością mieszkańców, a następnie przekazała te oczyszczalnie właścicielom nieruchomości w ramach umowy dzierżawy, Gmina występowała w odniesieniu do tych czynności jako podatnik VAT.

Czynności wykonywane przez Gminę, tj. budowa przydomowej oczyszczalni ścieków na podstawie wskazanych umów cywilnoprawnych - za które Wnioskodawca otrzymał płatność od mieszkańców (tj. dofinansowanie kosztów wybudowania przydomowych oczyszczalni ścieków) stanowiły odpłatne świadczenie usług, czyli czynności podlegające opodatkowaniu VAT.

Ad. 2.

Gmina powinna dokonać korekty rozliczeń w zakresie podatku VAT poprzez naliczenie podatku VAT należnego z pobranych od właścicieli nieruchomości wpłat z tytułu uczestniczenia w kosztach budowy przydomowych oczyszczalni ścieków (potraktowanie wpłat mieszkańców jako kwot brutto) oraz wykazanie tego podatku w rejestrach oraz korektach deklaracji VAT za właściwe okresy rozliczeniowe. Korekty powinny uwzględniać obowiązujące w latach 2010-2012 kwoty podatku VAT, tj. w 2010 r. 22%, natomiast w 2011 r. i w 2012 r. - 23 %. Przyjmując, że wpłaty mieszkańców za wybudowanie przydomowej oczyszczalni ścieków stanowią dla Gminy wynagrodzenie za świadczoną usługę to otrzymane wynagrodzenie należy uznać, że jest to kwota należna z tytułu sprzedaży, czyli kwota obejmująca całość świadczenia należnego od nabywcy, którą dla wyliczenia obrotu (podstawy opodatkowania) należy traktować jako kwotę brutto zawierającą podatek VAT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że na podstawie dokonanej przez Gminę analizy przepisów ustawy o VAT, jak również stanowisk organów podatkowych oraz sądów administracyjnych Gmina uważa, że świadczona przez nią na rzecz mieszkańców usługa, z tytułu której pobierała od nich wpłaty związane z ich uczestnictwem w kosztach budowy POŚ, stanowi usługę oczyszczania ścieków podlegającą szczególnym unormowaniom dotyczącym m.in. stawki opodatkowania.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%. Zgodnie z kolei z art. 146a pkt 2) ustawy o VAT ?w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r? z zastrzeżeniem art. I46f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%?.

W pozycji 142 załącznika nr 3 wyszczególnione są usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków, sklasyfikowane pod symbolem 37 PKWiU z 2008 r.

W ocenie Gminy świadczona przez nią na rzecz mieszkańców usługa powinna zostać zaklasyfikowana pod symbolem 37.00.11.0 jako Usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków (według PKWiU z 2008 r.). Wynika to z faktu, iż głównym celem wybudowania POŚ jest umożliwienie mieszkańcom odprowadzania i oczyszczania ścieków.

Jakkolwiek po montażu POŚ zostały udostępnione mieszkańcom na podstawie umów dzierżawy, to poprzedzająca dzierżawę usługa Gminy, w ramach której powstały POŚ, ma charakter przygotowania infrastruktury wodociągowej i zapewnienia bazy dla odprowadzania i oczyszczania ścieków (stworzenie technicznych możliwości odprowadzania i oczyszczania ścieków u danego mieszkańca).

Należy w tym miejscu podkreślić, że umowy z mieszkańcami wyraźnie potwierdzają, że POŚ Stanowią mienie gminne i nie następuje przejście ich własności na rzecz mieszkańca. Z tego względu nie mamy tu do czynienia z usługą montażu czy budowy POŚ na zlecenie mieszkańca (jak np. usługa wybudowania domu). Pozostając właścicielem POŚ Gmina nie może uznać, że wyświadczyła dla mieszkańców usługi budowlane, czy budowlano-montażowe, gdyż takie usługi świadczone są wyłącznie w sytuacjach, gdzie usługodawca nie jest właścicielem wytworzonego mienia. W przeciwnym wypadku należałoby stwierdzić, że usługodawca wykonuje takie usługi sam dla siebie. Trzeba przy tym pamiętać, że zgodnie z umowami mieszkańcy otrzymują od Gminy POŚ wyłącznie na postawie umowy dzierżawy.

Taka klasyfikacja pozwala uznać, że zgodnie z pozycją 142 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, świadczona przez Gminę kompleksowa usługa oczyszczania ścieków podlega opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 7 lub 8% - w zależności od okresu, w którym powstał obowiązek podatkowy (przed czy po 2011 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

podlegania opodatkowaniu wpłat mieszkańców z tytułu partycypowania w kosztach budowy przydomowej oczyszczalni ścieków,

obowiązku naliczenia podatku VAT należnego od wpłat wniesionych przez mieszkańców w drodze korekty oraz wykazania tego podatku w rejestrach oraz korektach deklaracji VAT za właściwe okresy rozliczeniowe

? jest prawidłowe;

Na wstępie należy wskazać, że z uwagi na przedstawione okoliczności sprawy oraz zakres pytań niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o stan prawny obowiązujący w latach 2010 - 2012.

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi być na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Natomiast, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej ? (Dz. Urz. UE.L. Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z treści powołanego wyżej art. 15 ust. 1 i 2 ustawy jednoznacznie wynika, iż Gmina wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że w 2010 r. Gmina zrealizowała inwestycję pn. ?Budowa przydomowych oczyszczalni ścieków na terenie Gminy?, w wyniku której powstały 44 urządzenia przydomowej oczyszczalni ścieków oraz w 2012 r. Gmina zrealizowała inwestycję pn. ?Budowa przydomowych oczyszczalni ścieków na terenie Gminy?, w wyniku której powstało 16 urządzeń przydomowej oczyszczalni ścieków. Inwestycja z 2010 r. była finansowana z pożyczki z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, z wpłat mieszkańców (osoby fizyczne), dla których budowane są przydomowe oczyszczalnie ścieków oraz z wkładu własnego Gminy. W 2012 r. inwestycję sfinansowano ze środków pochodzących z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich, z wpłat mieszkańców (osoby fizyczne), dla których budowane są przydomowe oczyszczalnie ścieków oraz z wkładu własnego Gminy. Celem inwestycji było w szczególności zapewnienie możliwości zgodnego z prawem zagospodarowania ścieków z gospodarstw indywidualnych poprzez budowę przydomowych oczyszczalni ścieków na terenie Gminy. Przydomowe oczyszczalnie ścieków zostały wybudowane na poszczególnych nieruchomościach na podstawie umów zawartych z właścicielami nieruchomości. Umowa zobowiązywała właściciela nieruchomości do wniesienia opłaty w określonej wysokości w dwóch ratach. Zgodnie z zapisami umów zawieranych z mieszkańcami Gminy, opłaty przez nich wnoszone dokonywane były w dwóch ratach: I rata jednakowa dla wszystkich mieszkańców w wysokości 793,00 zł z przeznaczeniem na dokumentację przydomowej oczyszczalni ścieków, II rata płatna w terminie 7 dni od poinformowania Wpłacającego o faktycznym koszcie budowy oczyszczalni. W sumie Wpłacający poniósł 30 % całkowitych kosztów budowy przydomowej oczyszczalni ścieków na terenie swojej nieruchomości. Zgodnie z umowami, wpłaty nie podlegały zwrotowi w przypadku wykonania prac projektowych, których wpłata dotyczy. W przypadku rezygnacji Wpłacającego z budowy oczyszczalni dokumentacja techniczna pozostaje jego własnością. Po wybudowaniu - przydomowe oczyszczalnie ścieków są własnością Gminy i stanowią element majątku trwałego Gminy. Gmina uznała, iż inwestycja w postaci budowy przydomowych oczyszczalni ścieków była wykonywaniem zadań własnych gminy wobec mieszkańców, zaś wpłaty mieszkańców partycypujących w kosztach budowy przydomowych oczyszczalni ścieków były dobrowolne i nie podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT. Dlatego też, wpłaty mieszkańców nie były dokumentowane przez Wnioskodawcę za pomocą faktur VAT oraz nie były wykazywane w jego rejestrach i deklaracjach VAT. W przekonaniu tym Gminę utwierdzały interpretacje pojawiające się w latach 2010-2012. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Faktury zakupowe ; z tytułu realizacji (rozumianej jako wykonawstwo) inwestycji w zakresie przydomowych, oczyszczalni ścieków (dalej: ?POŚ?), wystawiane były na Gminę (Gmina występowała jako nabywca). W sporadycznych przypadkach np. dot. prac przygotowawczych mogły zdarzyć się wypadki, iż na fakturach wskazano omyłkowo jako nabywcę Urząd Gminy z podaniem numeru NIP Urzędu Gminy. Dokonanie wpłaty przez mieszkańca było niezbędnym warunkiem montażu POŚ i udostępnienia jej do korzystania danemu mieszkańcowi. W tym sensie w ocenie Gminy - wbrew jej pierwotnym założeniom - należy uznać, że wpłaty mieszkańców miały charakter obowiązkowy. Na etapie poprzedzającym inwestycję w zakresie POŚ mieszkańcy zgłaszali Gminie chęć korzystania z POŚ, a następnie podpisywali z Gminą umowy, które m.in. zobowiązywały mieszkańca do poniesienia 30% całkowitych kosztów budowy POŚ w dwóch ratach - pierwszej, związanej z pokryciem kosztów prac projektowych i drugiej, uzależnionej od faktycznego kosztu budowy oczyszczalni ustalonego na podstawie kosztorysu ofertowego wybranego w przetargu wykonawcy. Mieszkańcy, którzy nie zgłosili chęci korzystania z POŚ i nie podpisali ww. umowy z Gminą nie byli objęci przedmiotowym programem, tj. Gmina nie montowała u nich POŚ i nie udostępniała ich im na podstawie zawieranej później umowy dzierżawy. Partycypowanie w kosztach budowy było niezbędnym warunkiem montażu POŚ i udostępnienia jej danemu mieszkańcowi. Zawarte z mieszkańcami umowy nie przewidują wyraźnie trybu postępowania w przypadku braku dokonania wpłaty przez mieszkańca, ale zgodnie z intencją Gminy i charakterem realizowanego projektu, zasadniczo brak dokonania wpłaty przez mieszkańca powodował wykluczenie go z udziału w przedmiotowym projekcie. Dotyczy to tych sytuacji, gdzie z okoliczności wynikało, że mieszkaniec w ogóle nie dokona wpłaty lub II raty wpłaty (rezygnacja mieszkańca). W szczególności umowy przewidywały, że w przypadku rezygnacji mieszkańca z budowy oczyszczalni I rata wpłaty nie podlega zwrotowi, jeśli wykonane zostały już prace projektowe, których wpłata dotyczy, a jednocześnie powstała dokumentacja techniczna pozostaje własnością mieszkańca. W takich przypadkach Gmina nie montowała oczyszczalni u danego mieszkańca.

Jak wyżej wskazano, aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy dostawcą towarów lub usługodawcą a odbiorcą, a w zamian za wykonanie świadczenia powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem i przekazanym za nie wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest dana czynność, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz dokonującego dostawy lub świadczącego usługę.

Odnosząc się do przedstawionego stanu sprawy należy wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność (dostawa towaru lub usługa), a nie zapłata. Wyjątkiem polegającym na tym, że faktura dokumentuje zapłatę jest faktura dokumentująca uiszczenie zaliczki na poczet przyszłej dostawy towarów czy świadczenia usług, natomiast w pozostałych przypadkach faktura zawsze dokumentuje czynność, a nie płatność, gdyż opodatkowaniu podlega właśnie czynność.

W przedmiotowej sprawie czynnością jakiej Gmina dokonała na rzecz mieszkańców, biorących udział w projekcie, jest wykonanie usługi montażu przydomowej oczyszczalni ścieków i udostępnienia jej do korzystania danemu mieszkańcowi, na poczet wykonania której Gmina pobierała określoną w umowie wpłatę, zgodnie z zawartą z każdym mieszkańcem umową.

Powyższe zatem wskazuje, że świadczenia, co do których zobowiązał się Wnioskodawca w ramach podpisanych z mieszkańcami umów stanowiły odpłatne świadczenie, które zgodnie z przywołanym na wstępie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie wskazać należy, iż czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane ?po kosztach? ich świadczenia, bądź poniżej tych kosztów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie. W istocie okoliczność, czy transakcja została dokonana po cenie niższej, czy też wyższej od kosztu świadczenia, nie ma znaczenia dla zakwalifikowania transakcji jako ?transakcji odpłatnej? w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, bowiem to ostatnie pojęcie wymaga wyłącznie istnienia bezpośredniego związku między dostawą towarów lub świadczeniem usług, a świadczeniem wzajemnym (wynagrodzeniem) rzeczywiście otrzymanym przez podatnika.

W tym kontekście, należy stwierdzić, że wpłaty mieszkańców będą pozostawać w bezpośrednim związku ze świadczeniem usług realizowanym na rzecz tychże mieszkańców. Wpłaty wnoszone przez osoby fizyczne nie pozostają ?w oderwaniu? od czynności, które zostaną wykonane przez Wnioskodawcę ? zachodzi bowiem związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami a zobowiązaniem się Wnioskodawcy do wykonania określonych czynności. Należy zauważyć, iż we wskazanej sytuacji istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonaniem wpłaty, a zindywidualizowanym świadczeniem Wnioskodawcy na rzecz konkretnego mieszkańca.

W przedmiotowej sprawie stwierdzić zatem należy, iż świadczenia, do wykonania których zobowiązał się Wnioskodawca w ramach inwestycji, stanowić będą odpłatne świadczenie usług, które ? zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy ? stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu według stawek obowiązujących dla danego świadczenia.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż czynności będące przedmiotem wniosku, za które Wnioskodawca będzie otrzymywał wpłaty od mieszkańców, stanowiące wkład w usługę montażu przydomowych oczyszczalni ścieków i udostępnienia jej do korzystania danemu mieszkańcowi, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż stanowią zapłatę z tytułu czynności, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podlegania opodatkowaniu wpłat mieszkańców należało uznać za prawidłowe.

Przechodząc natomiast do kwestii dokonania rozliczeń podatku VAT w związku z opodatkowaniem świadczonych usług, za które Wnioskodawca będzie otrzymywał wpłaty od mieszkańców stanowiące wkład w usługę montażu przydomowych oczyszczalni ścieków i udostępnienia jej do korzystania danemu mieszkańcowi należy stwierdzić, iż stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy obowiązującym od 1 stycznia 2012 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku, a nie wartość oszacowaną według kryteriów obiektywnych, np. na podstawie wartości rynkowej.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość tych towarów i usług. Taka sytuacja nie różni się niczym od normalnej sprzedaży towaru z zyskiem. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje ten towar bądź usługę za cenę znacznie niższą.

Jednocześnie, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 ze zm.), ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

Ponadto, na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

W myśl art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Zgodnie z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Wskazany przepis statuuje ogólną zasadę, prawo podatnika do korygowania uprzednio złożonych deklaracji. Przy czym, stosownie do art. 3 pkt 5 cyt. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach - rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Przepis art. 81 § 2 ww. ustawy stanowi, że skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Stosownie do treści art. 81b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, uprawnienie do skorygowania deklaracji:

ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej - w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą;
przysługuje nadal po zakończeniu:
1. kontroli podatkowej,
2. postępowania podatkowego - w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego.

W myśl art. 81b § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, korekta złożona w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1, nie wywołuje skutków prawnych.

Korekta deklaracji ma zatem na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym - poprawnym już - wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji, z wynikającym z przepisu prawa obowiązkiem dołączenia pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty. Skorygowana deklaracja zastępuje deklarację złożoną uprzednio.

W tym miejscu należy podkreślić, że przy korekcie deklaracji należy uwzględnić przepisy dotyczące przedawnienia zobowiązania podatkowego. Zgodnie z art. 70 § 1 ww. ustawy, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Zgodnie z art. 112 ustawy, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca uznał, iż wpłaty mieszkańców partycypujących w kosztach usługi montażu przydomowych oczyszczalni ścieków i udostępnienia jej do korzystania danemu mieszkańcowi nie podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT. Dlatego też, wpłaty mieszkańców nie były dokumentowane przez Wnioskodawcę za pomocą faktur VAT oraz nie były wykazywane w jego rejestrach i deklaracjach VAT. W związku z powyższym, Wnioskodawca rozważa skorygowanie swoich rozliczeń na gruncie podatku VAT. Rozważana korekta zostałaby dokonana w drodze naliczenia przez Gminę podatku VAT należnego z pobranych od właścicieli nieruchomości wpłat z tytułu uczestniczenia w kosztach usługi montażu przydomowych oczyszczalni ścieków i udostępnienia jej do korzystania danemu mieszkańcowi i wykazaniu tego podatku w rejestrach Gminy oraz w złożonych przez Gminę deklaracjach podatkowych za okres, w którym błędnie nie był naliczony ww. podatek.

W świetle powyższych regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, iż wskutek świadczenia przedmiotowych usług bez naliczenia podatku VAT doszło do zaniżenia podatku należnego.

Co istotne w przedmiotowej sprawie obrót stanowi kwota należna, która jest jednocześnie kwotą brutto. W związku z zastosowaniem przez Wnioskodawcę, w przedmiotowej sprawie, metody obliczenia podatku na podstawie wartości brutto, kwota należna nie ulega zmianie. Zatem dla obliczenia poprawnie kwoty podatku należnego, konieczne jest zastosowanie metody ?w stu? i naliczenie podatku od wartości brutto.

Zaznacza się, iż metoda ?od stu? jest metodą stasowaną standardowo dla ustalenia kwoty podatku. Metoda ?w stu? jest natomiast metodą stosowaną w przypadku cen urzędowych i jest także dopuszczalna w przypadku, gdy sprzedawca stosuje jako ceny sprzedaży umowne ceny brutto.

W świetle powyższego otrzymana przez Wnioskodawcę kwota należna z tytułu świadczenia usług, za które Wnioskodawca otrzymywał wpłaty od mieszkańców będzie stanowiła kwotę należną w związku z wykonywaniem czynności.

Wobec tego Wnioskodawca w związku z niewykazaniem w ewidencjach i deklaracjach VAT-7 kwot podatku należnego, wynikającego z braku opodatkowania świadczonych usług i nienaliczeniu kwot podatku, w oparciu o metodę ?w stu?, winien dokonać korekty przedmiotowych deklaracji w zakresie podatku należnego poprawiając zawarte w nich błędne dane w zakresie wykazanego podatku należnego.

W tym stanie rzeczy Wnioskodawca jest zobowiązany do korekty VAT należnego z tytułu braku opodatkowania świadczonych usług, za które Wnioskodawca otrzymywał wpłaty od mieszkańców, poprzez ustalenie wartości podatku należnego metodą ?w stu? od wartości brutto i do korekt ewidencji oraz korekt deklaracji za miesiące, w których wykazano nieprawidłowy podatek należny.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie obowiązku naliczenia podatku VAT należnego od wpłat wniesionych przez mieszkańców w drodze korekty oraz wykazania tego podatku w rejestrach oraz korektach deklaracji VAT za właściwe okresy rozliczeniowe należało uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacją załatwiono wniosek w zakresie:

podlegania opodatkowaniu wpłat mieszkańców z tytułu partycypowania w kosztach montażu przydomowej oczyszczalni ścieków,

obowiązku naliczenia podatku VAT należnego od wpłat wniesionych przez mieszkańców w drodze korekty oraz wykazania tego podatku w rejestrach oraz korektach deklaracji VAT za właściwe okresy rozliczeniowe,

Natomiast w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług związanych z realizacją montażu przydomowych oczyszczalni ścieków oraz momentu powstania obowiązku podatkowego dla poszczególnych rat mieszkańców wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, wynikające z opisu sprawy bądź własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, w tym również stawki podatku nie mogą być ? zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej ? rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje te zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których oceniono opis zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa. Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek Zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Stosownie zaś do treści art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach Wnioskodawcy, w związku z tym skutki prawne, czy też ewentualna ochrona, określone w art. 14k do 14m mogą dotyczyć wyłącznie podmiotu, który uzyskał interpretację indywidualną. Stosownie zaś do art. 14e § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Zawiadomienie o zmienionej interpretacji indywidualnej doręcza się podmiotowi, któremu w danej sprawie interpretacja została wydana.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.