Moment powstania obowiązku podatkowego dla poszczególnych wpłat rat mieszkańców,

Moment powstania obowiązku podatkowego dla poszczególnych wpłat rat mieszkańców,

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ? przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2014 r. (data wpływu 22 września 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 grudnia 2014 r. (data wpływu 8 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego dla poszczególnych wpłat rat mieszkańców ? jest nieprawidłowe;

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

  • podlegania opodatkowaniu wpłat mieszkańców z tytułu partycypowania w kosztach montażu przydomowej oczyszczalni ścieków,
  • obowiązku naliczenia podatku VAT należnego od wpłat wniesionych przez mieszkańców w drodze korekty oraz wykazania tego podatku w rejestrach oraz korektach deklaracji VAT za właściwe okresy rozliczeniowe,
  • momentu powstania obowiązku podatkowego dla poszczególnych wpłat rat mieszkańców,
  • prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług związanych z realizacją montażu przydomowych oczyszczalni ścieków.

Ww. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 grudnia 2014 r. w zakresie doprecyzowania stanu faktycznego, sprostowanie stanowiska oraz o opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (przedstawiony ostatecznie w uzupełnieniu wniosku).

W 2010 r. Gmina zrealizowała inwestycję pn. ?Budowa przydomowych oczyszczalni ścieków na terenie Gminy?, w wyniku której powstały 44 urządzenia przydomowej oczyszczalni ścieków oraz w 2012 r. Gmina zrealizowała inwestycję pn. ?Budowa przydomowych oczyszczalni ścieków na terenie Gminy?, w wyniku której powstało 16 urządzeń przydomowej oczyszczalni ścieków. Inwestycja z 2010 r. była finansowana z pożyczki z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, z wpłat mieszkańców (osoby fizyczne), dla których budowane są przydomowe oczyszczalnie ścieków oraz z wkładu własnego Gminy. W 2012 r. inwestycję sfinansowano ze środków pochodzących z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich, z wpłat mieszkańców (osoby fizyczne), dla których budowane są przydomowe oczyszczalnie ścieków oraz z wkładu własnego Gminy. Gmina nie odliczyła dotychczas podatku VAT naliczonego wynikającego z realizacji inwestycji.

Celem inwestycji było w szczególności zapewnienie możliwości zgodnego z prawem zagospodarowania ścieków z gospodarstw indywidualnych poprzez budowę przydomowych oczyszczalni ścieków na terenie Gminy. Przydomowe oczyszczalnie ścieków zostały wybudowane na poszczególnych nieruchomościach na podstawie umów zawartych z właścicielami nieruchomości. Umowa zobowiązywała właściciela nieruchomości do wniesienia opłaty w określonej wysokości w dwóch ratach (kserokopia umowy w załączeniu). Zgodnie z zapisami umów zawieranych z mieszkańcami Gminy, opłaty przez nich wnoszone dokonywane były w dwóch ratach: I rata jednakowa dla wszystkich mieszkańców w wysokości 793,00 zł z przeznaczeniem na dokumentację przydomowej oczyszczalni ścieków, 11 rata płatna w terminie 7 dni od poinformowania Wpłacającego o faktycznym koszcie budowy oczyszczalni. W sumie Wpłacający poniósł 30 % całkowitych kosztów budowy przydomowej oczyszczalni ścieków na terenie swojej nieruchomości. Zgodnie z umowami, wpłaty nie podlegały zwrotowi w przypadku wykonania prac projektowych, których wpłata dotyczy. W przypadku rezygnacji Wpłacającego z budowy oczyszczalni dokumentacja techniczna pozostaje jego własnością. Z tytułu dokonanych wpłat mieszkańcy nie uzyskali żadnych ulg ani bonifikat od Gminy, nie stawali się właścicielami przydomowych oczyszczalni ścieków, a jedynie uczestnikami Inwestycji. Przydomowe oczyszczalnie ścieków stanowią mienie komunalne.

Po wybudowaniu - przydomowe oczyszczalnie ścieków są własnością Gminy i stanowią element majątku trwałego Gminy. Na podstawie odrębnych umów dzierżawy urządzeń przydomowych oczyszczalni ścieków mieszkańcy płacą Gminie czynsz dzierżawny (1 zł +23% VAT)

Gmina uznała, iż inwestycja w postaci budowy przydomowych oczyszczalni ścieków była wykonywaniem zadań własnych gminy wobec mieszkańców, zaś wpłaty mieszkańców partycypujących w kosztach budowy przydomowych oczyszczalni ścieków były dobrowolne i nie podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT. Dlatego też, wpłaty mieszkańców nie były dokumentowane przez Wnioskodawcę za pomocą faktur VAT oraz nie były wykazywane w jego rejestrach i deklaracjach VAT. W przekonaniu tym Gminę utwierdzały interpretacje pojawiające się w latach 2010-2012.

Tym niemniej, po konsultacjach z kancelarią prawną Gmina ma świadomość, iż zgodnie z obecnie prezentowanym stanowiskiem organów podatkowych wpłaty otrzymywane od mieszkańców (właścicieli nieruchomości) z tytułu dofinansowania budowy przydomowych oczyszczalni ścieków podlegały opodatkowaniu VAT.

W związku z powyższym, Gmina rozważa skorygowanie swoich rozliczeń na gruncie podatku VAT. Rozważana korekta zostałaby dokonana w drodze naliczenia przez Gminę podatku VAT należnego z pobranych od właścicieli nieruchomości wpłat z tytułu partycypowania w kosztach budowy przydomowych oczyszczalni ścieków (wpłaty mieszkańców potraktowane by były jako kwoty brutto) i wykazaniu tego podatku w rejestrach Gminy oraz w złożonych przez Gminę deklaracjach podatkowych.

W piśmie z dnia 4 grudnia 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Faktury zakupowe z tytułu realizacji (rozumianej jako wykonawstwo) inwestycji w zakresie przydomowych, oczyszczalni ścieków (dalej: ?POŚ?), wystawiane były na Gminę (Gmina występowała jako nabywca). W sporadycznych przypadkach np. dot. prac przygotowawczych mogły zdarzyć się wypadki, iż na fakturach wskazano omyłkowo jako nabywcę Urząd Gminy Żółkiewka z podaniem numeru NIP Urzędu Gminy.

Dokonanie wpłaty przez mieszkańca było niezbędnym warunkiem montażu POŚ i udostępnienia jej do korzystania danemu mieszkańcowi. W tym sensie w ocenie Gminy - wbrew jej pierwotnym założeniom - należy uznać, że wpłaty mieszkańców miały charakter obowiązkowy. Na etapie poprzedzającym inwestycję w zakresie POŚ mieszkańcy zgłaszali Gminie chęć korzystania z POŚ, a następnie podpisywali z Gminą umowy, które m.in. zobowiązywały mieszkańca do poniesienia 30% całkowitych kosztów budowy POŚ w dwóch ratach - pierwszej, związanej z pokryciem kosztów prac projektowych i drugiej, uzależnionej od faktycznego kosztu budowy oczyszczalni ustalonego na podstawie kosztorysu ofertowego wybranego w przetargu wykonawcy. Mieszkańcy, którzy nie zgłosili chęci korzystania z POŚ i nie podpisali ww. umowy z Gminą nie byli objęci przedmiotowym programem, tj. Gmina nie montowała u nich POŚ i nie udostępniała ich im na podstawie zawieranej później umowy dzierżawy.

Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 3 zawarte w Wezwaniu, partycypowanie w kosztach budowy było niezbędnym warunkiem montażu POŚ i udostępnienia jej danemu mieszkańcowi.

Zawarte z mieszkańcami umowy nie przewidują wyraźnie trybu postępowania w przypadku braku dokonania wpłaty przez mieszkańca, ale zgodnie z intencją Gminy i charakterem realizowanego projektu, zasadniczo brak dokonania wpłaty przez mieszkańca powodował wykluczenie go z udziału w przedmiotowym projekcie. Dotyczy to tych sytuacji, gdzie z okoliczności wynikało, że mieszkaniec w ogóle nie dokona wpłaty lub II raty wpłaty (rezygnacja mieszkańca).

W szczególności umowy przewidywały, że w przypadku rezygnacji mieszkańca z budowy oczyszczalni I rata wpłaty nie podlega zwrotowi, jeśli wykonane zostały już prace projektowe, których wpłata dotyczy, a jednocześnie powstała dokumentacja techniczna pozostaje własnością mieszkańca. W takich przypadkach Gmina nie montowała oczyszczalni u danego mieszkańca.

Wnioskodawca informuje przy tym, że zdarzały się sytuacje, gdzie mieszkańcy dokonywali wpłat po terminie wynikającym z zawartych z nimi umów i w tych wypadkach pozostają oni objęci projektem (są użytkownikami oczyszczalni).

W ocenie Gminy POŚ należy do zadań własnych Gminy jako sprawa z zakresu ?kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych? związana z zaspokajaniem zbiorowych potrzeb wspólnoty. Podstawę prawną stanowi tu przede wszystkim art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz.594 z późn. za). Zgodnie z tym przepisem ?Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: (...) 3) wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych (...)?.

Gmina wybudowała zatem POŚ, aby zapewnić możliwość zaspokajania potrzeb mieszkańców w zakresie odprowadzania i oczyszczania ścieków. Potrzeby te zaspokajane są w ten sposób, że Gmina w pierwszej kolejności zamontowała POŚ na działkach mieszkańców, pobierając od nich stosowny wynagrodzenie na podstawie umów cywilnoprawnych (partycypacja w kosztach budowy), a następnie udostępniła POŚ mieszkańcom na podstawie umów dzierżawy, umożliwiając im używanie POŚ do oczyszczania ścieków z ich gospodarstw domowych. Usługi te również świadczone są przez Gminę za wynagrodzeniem na podstawie umów cywilnoprawnych.

Tym samym, choć zakup i montaż POŚ mieści się w zakresie zadań własnych Gminy, to jednocześnie stanowił inwestycję poczynioną w celu prowadzenia czynności wykonywanych na podstawie zawartych z mieszkańcami umów cywilnoprawnych i opodatkowanych VAT.

Prawo Gminy do odliczenia VAT naliczonego z faktur zakupowych związanych z tego typu inwestycjami potwierdzają liczne interpretacje indywidualne Ministra Finansów. Dotyczą one spraw bardzo zbliżonych - np. budowy wodociągu w sytuacji, gdy Gmina dostarcza wodę mieszkańcom, na podstawie zawartych z nimi umów cywilnoprawnych. Przykładowo zdanie Gminy zostało potwierdzone w bardzo zbliżonym stanie faktycznym przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 30 lipca 2012 r. o sygn. IPTPP1/443-333/12-6/AK, czy też Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 17 lutego 2009 r. o sygn. ILPP1/443-69/09-3/AI. Podobne stanowisko przedstawione zostało także w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 września 2010 r., sygn. IPPPl/443-746/10-2/Isz oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 25 maja 2010 r., sygn. ITPP1/443-224/10/AJ.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 3).

Kiedy powstanie obowiązek podatkowy dla poszczególnych wpłat rat mieszkańców w sytuacji, gdy podatnik nie wystawił faktur, czy zgodnie z terminem płatności dla poszczególnych rat, określonych w umowach z mieszkańcami, czy z chwilą dokonania zapłaty przez mieszkańców (wpłaty przeważnie dokonywane były po terminie określonym w umowie)?

Zdaniem Wnioskodawcy

Należałoby uznać, że Gmina powinna w omawianym przypadku rozpoznać obowiązek podatkowy zgodnie z przepisami art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. c) - w myśl których obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu płatności, jeżeli został on określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu świadczenia usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu jest nieprawidłowe;

Na wstępie należy wskazać, że z uwagi na przedstawione okoliczności sprawy oraz zakres pytania niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o stan prawny obowiązujący w latach 2010 - 2012.

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi ? art. 19 ust. 4 ustawy.

W świetle art. 19 ust. 5 ustawy, przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do faktur za częściowe wykonanie usługi.

Zgodnie z art. 19 ust 11 ustawy, jeżeli przed wykonaniem usługi otrzymano część należności , w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

W myśl art. 19 ust. 13 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą:

  1. upływu terminu płatności, jeżeli został on określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu:
    1. dostaw energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego,
    2. świadczenia usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych, z zastrzeżeniem ust. 18,
    3. świadczenia usług wymienionych w poz. 138 i poz. 153 załącznika nr 3 do ustawy;
  1. otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usług:
    1. transportu osób i ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami,
    2. spedycyjnych i przeładunkowych,
    3. w portach morskich i handlowych,
    4. budowlanych lub budowlano-montażowych;


Natomiast zgodnie z art. art. 19 ust. 13 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2012 r., obowiązek podatkowy powstaje z chwilą:

  1. upływu terminu płatności, jeżeli został on określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu:
    1. dostaw energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego,
    2. świadczenia usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych, z zastrzeżeniem ust. 18,
    3. świadczenia usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy;
  1. otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usług:
    1. transportu osób i ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami,
    2. spedycyjnych i przeładunkowych,
    3. w portach morskich i handlowych,
    4. budowlanych lub budowlano-montażowych;

Z opisu sprawy wynika, że przydomowe oczyszczalnie ścieków zostały zamontowane na poszczególnych nieruchomościach na podstawie umów zawartych z właścicielami nieruchomości. Umowa zobowiązywała właściciela nieruchomości do wniesienia opłaty w określonej wysokości w dwóch ratach. Zgodnie z zapisami umów zawieranych z mieszkańcami Gminy, opłaty przez nich wnoszone dokonywane były w dwóch ratach: I rata jednakowa dla wszystkich mieszkańców w wysokości 793,00 zł z przeznaczeniem na dokumentację przydomowej oczyszczalni ścieków, II rata płatna w terminie 7 dni od poinformowania Wpłacającego o faktycznym koszcie budowy oczyszczalni. W sumie Wpłacający poniósł 30 % całkowitych kosztów montażu przydomowej oczyszczalni ścieków na terenie swojej nieruchomości. Zgodnie z umowami, wpłaty nie podlegały zwrotowi w przypadku wykonania prac projektowych, których wpłata dotyczy. W przypadku rezygnacji Wpłacającego z montażu oczyszczalni dokumentacja techniczna pozostaje jego własnością. Z tytułu dokonanych wpłat mieszkańcy nie uzyskali żadnych ulg ani bonifikat od Gminy, nie stawali się właścicielami przydomowych oczyszczalni ścieków, a jedynie uczestnikami inwestycji. Przydomowe oczyszczalnie ścieków stanowią mienie komunalne.

Rozpatrując kwestie powstania obowiązku podatkowego należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z inwestycja polegającą na montażu POŚ i udostępnienia jej do korzystania danemu mieszkańcowi, a nie z usługami związanymi z odprowadzeniem i oczyszczaniem ścieków. W rozpatrywanej sprawie brak przesłanek dla uznania świadczonej przez Wnioskodawcę usługi jako kompleksowej usługi oczyszczania ścieków. Bowiem jak wskazał Wnioskodawca, aby zapewnić możliwość zaspokajania potrzeb mieszkańców w zakresie odprowadzania i oczyszczania ścieków Gmina w pierwszej kolejności zamontowała POŚ na działkach mieszkańców, pobierając od nich stosowny wynagrodzenie na podstawie umów cywilnoprawnych, a następnie udostępniła POŚ mieszkańcom na podstawie umów dzierżawy, umożliwiając im używanie POŚ do oczyszczania ścieków z ich gospodarstw domowych. Usługi te świadczone są również przez Gminę za wynagrodzeniem na podstawie umów cywilnoprawnych.

Należy również zauważyć, że otrzymane przez Wnioskodawcę wpłaty od mieszkańców związane są wyłącznie z realizacją montażu przydomowych oczyszczalni ścieków celem udostepnienia ich mieszkańcom. Zamontowane oczyszczalnie pozostają własnością Gminy, a za jej użytkowanie Wnioskodawca pobiera czynsz dzierżawny.

Wpłaty od mieszkańców były dokonywane w dwóch ratach. Pierwsza rata obejmowała płatność za prace projektowe i w przypadku rezygnacji mieszkańca z montażu przydomowej oczyszczalni ścieków nie podlegała zwrotowi. Natomiast druga rata była uzależniona od faktycznych kosztów montażu przydomowej oczyszczalni ścieków. Z opisu sprawy wynika, iż wpłaty dokonywane przez mieszkańców stanowiły zaliczki na poczet montażu przydomowych oczyszczalni ścieków, które miały być następnie udostępniane mieszkańcom na podstawie umów dzierżawy.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy należy wskazać, że w rozpatrywanej sprawie moment powstania obowiązku nastąpi zgodnie z art. 19 ust. 11, a więc jeżeli przed wykonaniem usługi otrzymano część należności w szczególności ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania w tej części.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacją załatwiono wniosek w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego dla poszczególnych wpłat rat mieszkańców.

Natomiast w pozostałym zakresie wniosek został załatwiony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, wynikające z opisu sprawy bądź własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być ? zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej ? rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje te zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których oceniono opis zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa. Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek Zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Stosownie zaś do treści art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach Wnioskodawcy, w związku z tym skutki prawne, czy też ewentualna ochrona, określone w art. 14k do 14m mogą dotyczyć wyłącznie podmiotu, który uzyskał interpretację indywidualną. Stosownie zaś do art. 14e § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Zawiadomienie o zmienionej interpretacji indywidualnej doręcza się podmiotowi, któremu w danej sprawie interpretacja została wydana.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika