dotyczy udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego

Bank spółdzielczy, w myśl postanowień art. 3 i art. 4 ustawy z dnia 27.06.2003 r. o zmianie ustawy o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających oraz ustawy o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. Nr 137, poz. 1303 oraz z 2004r. Nr 91, poz. 870), do czasu uzyskania sumy funduszy własnych do równowartości 1.000.000 euro, przeliczanej na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP, obowiązującego w ostatnim dniu roku poprzedzającego rok osiągnięcia wymaganego progu kapitałowego, ? odlicza od kwoty należnego podatku dochodowego od osób prawnych kwotę równą kwocie dochodu, jaki uzyskałby z nabycia, za kwotę odpowiadającą ich funduszom podstawowym, 52-tygodniowych bonów skarbowych. Fundusze własne, jak wskazał wnioskujący, według stanu na dzień 31.12.2005 r. ? obliczone zgodnie z art. 127 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Prawo bankowe ? wynoszą 4.028.509,59 zł (w przeliczeniu na euro po kursie z roku poprzedzającego rok osiągnięcia wymaganego progu kapitałowego, tj. 4.0790 zł, ? 987.621,87 euro). Na dzień 31.12.2005 r. wymagany próg kapitałowy wynosi 500.000 euro. W tak przedstawionym stanie faktycznym P. sformułował zapytanie, czy ma możliwość zastosowania ulgi podatkowej przez zmniejszenie należnego podatku dochodowego od osób prawnych za 2005 r. w ramach pomocy de minimis, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 14.12.2004 r. (Dz. U. Nr 267, poz.2648) oraz czy kwota należnej ulgi w podatku dochodowym od osób prawnych obliczona od wartości funduszu podstawowego w kwocie 4.461.098.29 zł wynosi 196.065,00 zł (4.461.098.29 x 4.395 %). Prezentując własne stanowisko w sprawie stwierdził, że ? po spełnieniu warunku przekazania co najmniej 80 % wypracowanego zysku netto za 2005 r. na fundusz zasobowy - ma prawo do pomniejszenia podatku należnego o kwotę 196.065,00 zł (nie więcej jednak niż podatek należny za ww. rok podatkowy).

Postanowieniem z dnia 10.04.2006 r., znak: PUS.l/423/7/06, Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 ordynacji podatkowej, udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, uznał stanowisko P. za prawidłowe, z zastrzeżeniem, że wielkość funduszy podstawowych wykazanych we wniosku jest prawidłowa.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, dokonując weryfikacji interpretacji Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 10.04.2006 r., znak: PUS.I/423/7/06, stwierdził, iż wniosek P. z dnia 16.01.2006 r. nie zawierał szczegółowego opisu stanu faktycznego niezbędnego do stwierdzenia, czy wnioskodawca, w świetle obowiązujących przepisów prawa, jest uprawniony do skorzystania w ramach pomocy de minimis z ulgi w podatku dochodowym od osób prawnych, bowiem we wniosku brak było informacji dotyczącej zawarcia umowy zrzeszenia z jednym z banków zrzeszających.

Zgodnie bowiem z zapisem art. 3 ustawy z dnia 27.06.2003 r. o zmianie ustawy o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających oraz ustawy o Narodowym Banku Polskim, w brzmieniu nadanym zapisem art. 14 ustawy z dnia 1.04.2004 r. o zmianie ustawy - Prawo bankowe oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. Nr 91, poz. 870), z ulgi w podatku dochodowym od osób prawnych - polegającej na odliczeniu od kwoty należnego podatku dochodowego od osób prawnych kwoty równej kwocie dochodu, jaki uzyskałyby z nabycia, za kwotę odpowiadającą ich funduszom podstawowym 52-tygodniowych bonów skarbowych, mogą korzystać (do czasu uzyskania zwiększenia sumy funduszy własnych do równowartości 1.000.000 euro) wyłącznie te banki spółdzielcze, które zrzeszyły się z bankiem zrzeszającym, a ponadto przekazały na zwiększenie funduszu zasobowego co najmniej 80 % wypracowanego zysku netto ustalonego zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości ? w terminie 14 dni od dnia uprawomocnienia się uchwały walnego zgromadzenia w sprawie przeznaczenia tych środków finansowych. W tej sytuacji Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie uznał, że Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, orzekając w sprawie prawidłowości stanowiska zaprezentowanego przez P. z pominięciem wyjaśnienia stanu faktycznego w trybie art. 169 § 1 ordynacji podatkowej, rażąco naruszył prawo, skutkiem czego postanowienie Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie - jako wydane z naruszeniem przepisów prawa ? winno zostać, stosownie do postanowień art. 14b § 5 pkt 2 ordynacji podatkowej, wyeliminowane z obrotu prawnego. W związku z powyższym Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie - po uprzednim wszczęciu postępowania w sprawie wzruszenia ww. postanowienia Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie (postanowienie z dnia 4.09.2006 r., znak: IS-I/2-4231/19/06) - decyzją z dnia 6.10.2006 r., znak: IS-I/2-4231/19/06, uchylił w całości przedmiotowe postanowienie Naczelnika Pod karpackiego Urzędu Skarbowego z dnia 10.04.2006 r., znak: PUS. I/423/7/06.

Od przedmiotowej decyzji strona odwołała się (pismo z dnia 23.10.2006 r.), wnosząc o jej uchylenie z uwagi na fakt, że została wydana bez rozpatrzenia całokształtu przepisów regulujących funkcjonowanie banków spółdzielczych. W uzasadnieniu odwołująca wskazała, iż faktycznie przy swoim zapytaniu skierowanym do Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie nie podała tej okoliczności, bowiem uznała, że 'art. 4 ustawy z dnia 7.12.2000 r. wprowadza dla wszystkich banków spółdzielczych obligatoryjność w zrzeszeniu się' (co wynika ze statutu banku zarejestrowanego w KRS). Skoro zatem P. nie mógłby funkcjonować bez zrzeszenia się z bankiem zrzeszającym, to w ocenie odwołującej kwestionowanie tego braku formalnego jest 'czysto teoretyczną polemiką z bezspornym stanem faktycznym i formalno prawnym'.

Organ odwoławczy po dokonaniu analizy sprawy oraz zarzutów odwołania stwierdził, co następuje:

W świetle postanowień art. 14a § 1 ordynacji podatkowej, naczelnik urzędu skarbowego (...), stosownie do swej właściwości, na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta udziela pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach (...). Zgodnie z zapisem art. 14a § 2 ordynacji podatkowej, podatnik składając wniosek, jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie. Przedstawienie stanu faktycznego w sposób wyczerpujący, w rozumieniu przepisu art. 14a § 2 ordynacji podatkowej, to opisanie go w taki sposób, by można było prawidłowo ocenić przedmiot wątpliwości interpretacyjnych przedstawionych do analizy organowi podatkowemu.

Przedstawiony przez wnioskodawcę stan faktyczny wyznacza bowiem granice, w jakich interpretacja będzie mogła być udzielona, a w konsekwencji, wywoła określone w ustawie skutki prawne. Wniosek niezawierający w swej treści szczegółowego opisu stanu faktycznego nie spełnia wymogu formalnego zapisanego w art. 14a § 2 ordynacji podatkowej. Jeżeli wniosek nie odpowiada ww. wymogom ustawowym, organ podatkowy na podstawie art. 14a § 5 w związku z art. 169§ 1 ordynacji podatkowej (który ma zastosowanie w procedurze wydawania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego) wzywa podatnika do usunięcia ww. braku formalnego podania w terminie 7 dni, z pouczeniem o konsekwencjach niewypełnienia tego obowiązku.

W rozpatrywanej sprawie, pomimo że wniosek P. z dnia 16.01.2006 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji nie zawierał szczegółowego opisu stanu faktycznego (wnioskodawca nie wskazał istotnego warunku koniecznego do skorzystania z wnioskowanej ulgi w podatku dochodowym od osób prawnych, jakim jest umowa zrzeszenia z jednym z banków zrzeszających), organ podatkowy, nie wzywając P. do usunięcia braku formalnego podania, rozpatrzył przedmiotowe podanie, uznając stanowisko P. za prawidłowe. Skoro w zaistniałym stanie faktycznym Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie był z mocy ustawy zobowiązany do zastosowania trybu zapisanego w art. 169 § 1 ordynacji podatkowej, to orzekając, że P. ma prawo do pomniejszenia podatku należnego o wnioskowaną ulgę we wskazanej we wniosku wysokości z pominięciem wskazanego powyżej trybu, rażąco naruszył prawo. W tej sytuacji Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie zasadnie uznał, że przedmiotowe postanowienie zostało wydane z naruszeniem przepisów prawa i musi zostać wyeliminowane z obroty prawnego.

Odnosząc się do podniesionej w odwołaniu okoliczności, iż obligatoryjność zrzeszenia się wszystkich banków spółdzielczych wynika z przepisów art. 4 'ustawy z dnia 07.12.2000 r.', fakt zrzeszenia się P. wynika ze statutu banku, wpisanego do KRS, a kwestionowanie tego braku formalnego podania jest 'polemiką z bezspornym stanem faktycznym i formalno prawnym', organ odwoławczy stwierdza, iż postępowanie w trybie art. 14 ordynacji podatkowej nie jest postępowaniem podatkowym, stąd też nie ma zastosowania w tym postępowaniu tryb związany z ustalaniem stanu faktycznego poprzez zbieranie dodatkowego materiału dowodowego (np. statutu P.). Organy podatkowe, ? co należy jeszcze raz podkreślić, ? dokonują interpretacji wyłącznie na podstawie stanu faktycznego opisanego przez podatnika we wniosku, złożonym do właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Skoro w oparciu o przepis art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 27.06.2003 r. o zmianie ustawy o funkcjonowaniu banków spółdzielczych z odliczenia od kwoty należnego podatku dochodowego od osób prawnych mogą korzystać wyłącznie te banki spółdzielcze, które zrzeszyły się z bankiem zrzeszającym i które nie spełniają wymogu określonego zapisem art. 172 ust. 3 pkt 3 ustawy - Prawo bankowe, to zasadne jest stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie, zaprezentowane w decyzji stanowiącej przed miot niniejszego postępowania odwoławczego, że informacja potwierdzająca fakt zrzeszenia się odwołującej, winna stanowić niezbędny element stanu faktycznego przedstawionego w zapytaniu. W ocenie organu odwoławczego, podniesiona w odwołaniu okoliczność, iż obowiązek zrzeszenia się odwołującej z bankiem zrzeszającym wynika wprost z przepisów ustawy nie oznacza, że ww. obowiązek został przez odwołującą dopełniony.