Czy poniesione wydatki na zakup wycieczek dla kontrahentów można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2009 r. (data wpływu 28 grudnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jako osoba fizyczna prowadzi Pan działalność gospodarczą, sklasyfikowaną według PKD pod nr 74.90.Z ? pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana.

W ramach prowadzonej działalności świadczy Pan usługi promocyjno-marketingowe dla Fabryki. Aby zwiększyć i uatrakcyjnić sprzedaż towarów, uzgodnił Pan ze swoimi kontrahentami, że przekroczenie ustalonej granicy zakupu towarów w Fabryce, uprawnia kontrahentów do otrzymania nagrody w postaci wycieczki zagranicznej.

Posiada Pan regulamin przyznawania nagród w systemie sprzedaży premiowej. Z regulaminu jednoznacznie wynika, że przekroczenie określonej granicy zakupu towarów w Fabryce, uprawnia kontrahenta do nagrody w postaci zagranicznej wycieczki.

W związku z tym, po wcześniejszym dokonaniu zakupów w Fabryce w określonej wysokości i w określonym czasie, kilku kontrahentom przyznano nagrody w postaci zagranicznej wycieczki.

Poniesiony koszt usług turystycznych, na podstawie faktur VAT, został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy poniesione wydatki na zakup wycieczek dla kontrahentów można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów...

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów koszty, które są kosztami poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy. W negatywnym katalogu art. 23 tej ustawy nie został ujęty koszt wycieczek dla kontrahentów. Skoro powyższe koszty spowodowały wzrost przychodów, to w ocenie Wnioskodawcy spełniają kryteria zawarte w art. 22 ust. 1 ustawy.

Poniesienie wydatków w postaci zagranicznych wycieczek miało wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. Zachodzi zatem związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkiem, a osiągnięciem przychodów. Możliwość uzyskania atrakcyjnych nagród skłoniła bowiem kontrahentów do zakupów w Fabryce. W związku z tym, poniesiony wydatek miał wpływ na wielkość osiągniętego przez Pana przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. (?).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas, gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na podstawie regulaminu przyznawania nagród, kilku kontrahentom przyznał Pan nagrody w postaci zagranicznej wycieczki. Z regulaminu jednoznacznie wynika, że nagrody przysługują kontrahentom, którzy dokonali zakupów towarów w określonej wysokości i w określonym czasie w Fabryce, dla której świadczy Pan usługi promocyjno-marketingowe. Poniesiony koszt usług turystycznych, na podstawie faktur VAT, zaliczył Pan do kosztów uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż możliwość uzyskania nagrody w postaci wycieczki zagranicznej skłania kontrahentów do dokonywania zakupów towarów w Fabryce, dla której świadczy Pan, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, usługi promocyjno-marketingowe. W związku z tym, działanie to wpływa niewątpliwie na wzrost sprzedaży oferowanych przez Fabrykę produktów, a co za tym idzie, na osiągnięcie, zachowanie albo zabezpieczenie Pana źródła przychodu. Jednocześnie, przedmiotowe wydatki nie znajdują się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec tego, wydatki poniesione przez Pana na zakup wycieczki zagranicznej dla kontrahentów ? mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, przy czym winny one być prawidłowo udokumentowane dowodami księgowymi, tj. zgodnie z regulacjami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2003 r. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) lub w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.).

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.