Czy podstawę należnego podatku dochodowego Wnioskodawczyni może obniżyć o opłacone składki na (...)

Czy podstawę należnego podatku dochodowego Wnioskodawczyni może obniżyć o opłacone składki na ubezpieczenie społeczne płatne przez płatnika składek składając deklarację roczną PIT za 2013 r. i 2014 r.?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa
(Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że - stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2014 r. (data wpływu 7 października 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 listopada 2014 r. (data wpływu 25 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia składek na ubezpieczenie społeczne - jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 7 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia składek na ubezpieczenie społeczne.

Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne, pismem z dnia 30 października 2014 r. Nr ITPB1/415-1029/14-2/AD wezwano Wnioskodawczynię do ich usunięcia. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 19 listopada 2014 r. (data wpływu 25 listopada).


W ww. wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.


W okresie od dnia 1 września 2003 r. do 31 sierpnia 2012 r. Wnioskodawczyni prowadziła działalność gospodarczą. Podczas prowadzenia działalności gospodarczej opłacała podatek dochodowy na zasadach ogólnych według progresywnej stawki podatkowej. Nie korzystała z ulg i zwolnień. Od 1 września 2012 r. Wnioskodawczyni uzyskuje dochody tylko z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę.

W lipcu 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wszczął postępowanie, w wyniku którego Wnioskodawczyni zobowiązana była dokonać korekty złożonych deklaracji i opłacić składki na ubezpieczenie społeczne za byłego pracownika. Podczas zatrudnienia opłacana była tylko składka zdrowotna i zaliczka na należny podatek dochodowy. Podczas zatrudniania pracownika na umowę zlecenie Wnioskodawczyni nie była świadoma konieczności opłacania składek na ubezpieczenie społeczne.


Okres podlegający korekcie deklaracji i opłaty składek: od marca 2004 r. do stycznia 2012 r. Należne i opłacone składki to kwota 12.923 zł 02 gr z tego:


  • kwota 5.598 zł 09 gr to składki płatne przez pracownika
  • kwota 7.324 zł 93 gr to składki płatne przez płatnika składek.


Składki wraz z należnymi odsetkami Wnioskodawczyni opłaciła w 2013 r. i część w 2014 r.

O zaistniałej sytuacji Wnioskodawczyni powiadomiła byłego pracownika. Były pracownik został poinformowany o wysokości należnych składkach płatnych przez pracownika. Były pracownik został poinformowany, że składki płatne przez pracownika zostały opłacone. Ponadto Wnioskodawczyni poinformowała byłego pracownika, że składki te nie zostaną umorzone i żąda ich zwrotu (kwota 5.598 zł 09 gr).


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy podstawę należnego podatku dochodowego Wnioskodawczyni może obniżyć o opłacone składki na ubezpieczenie społeczne płatne przez płatnika składek (kwota 7.324 zł 93 gr) składając deklarację roczną PIT za 2013 r. i 2014 r.?

Zdaniem Wnioskodawczyni, składki na ubezpieczenie społeczne, które opłaciła w 2013 r. i 2014 r. podlegają odliczeniu od podatku w roku podatkowym, w którym dokonała zapłaty składek. W Jej ocenie nie ma znaczenia to, że od września 2012 r. nie prowadzi działalności gospodarczej. Składki za osobę zatrudnioną podczas wykonywania działalności gospodarczej w latach od 2004 r. do 2012 r., a płatne przez płatnika składek - kwota 7.324 zł 93 gr - podlegają odliczeniu od podatku w roku podatkowym, w którym dokonała zapłaty składek.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazuje, że opłacone składki nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, a podczas wykonywania działalności nie korzystała z ulg i zwolnień.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.


W myśl art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych:


  1. zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących,
  2. potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu
  • odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.


Pierwsza sytuacja wymieniona przez ustawodawcę w ww. przepisie dotyczy osób, które bezpośrednio finansują własne składki na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe. Są to przede wszystkim osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą oraz osoby objęte dobrowolnymi ubezpieczeniami emerytalnymi i rentowymi.

W myśl art. 8 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1442) za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność uważa się osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych. Osoby te finansują w całości, z własnych środków, składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe (art. 16 ust. 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych).

Podatnik może również odliczyć składkę na ubezpieczenie wypadkowe zapłaconą za osobę współpracującą z podatnikiem. Za osobę współpracującą z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz zleceniobiorcami, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 i 5, uważa się małżonka, dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione, rodziców, macochę i ojczyma oraz osoby przysposabiające, jeżeli pozostają z nimi we wspólnym gospodarstwie domowym i współpracują przy prowadzeniu tej działalności lub wykonywaniu umowy agencyjnej lub umowy zlecenia; nie dotyczy to osób, z którymi została zawarta umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego (art. 8 ust. 11 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych).

Zgodnie z przepisem art. 16 ust. 3 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych składki na ubezpieczenie wypadkowe osób współpracujących z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność finansują w całości, z własnych środków, płatnicy składek.

Druga sytuacja wymieniona przez ustawodawcę dotyczy natomiast prawa do odliczenia składek sfinansowanych ze środków ubezpieczonego, które zostały potrącone przez płatnika.

Płatnikiem składek jest w rozumieniu przepisu art. 4 pkt 2 lit. a) ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych pracodawca ? w stosunku do pracowników i osób odbywających służbę zastępczą oraz jednostka organizacyjna lub osoba fizyczna pozostająca z inną osobą fizyczną w stosunku prawnym uzasadniającym objęcie tej osoby ubezpieczeniami społecznymi, w tym z tytułu przebywania na urlopie wychowawczym albo pobierania zasiłku macierzyńskiego, z wyłączeniem osób, którym zasiłek macierzyński wypłaca Zakład.

W myśl art. 16 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe:


  1. pracowników,
  2. osób wykonujących pracę nakładczą,
  3. członków spółdzielni,
  4. zleceniobiorców,
  5. posłów i senatorów,
  6. stypendystów sportowych,
  7. pobierających stypendium słuchaczy Krajowej Szkoły Administracji Publicznej,
  8. osób wykonujących odpłatnie pracę, na podstawie skierowania do pracy, w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania,
  9. osób współpracujących ze zleceniobiorcami,
  10. funkcjonariuszy Służby Celnej,
  11. osób odbywających służbę zastępczą


  • finansują z własnych środków, w równych częściach, ubezpieczeni i płatnicy składek.


Na podstawie ust. 1b tego przepisu, składki na ubezpieczenia rentowe osób, o których mowa w ust. 1 i 1a, finansują z własnych środków, w wysokości 1,5% podstawy wymiaru ubezpieczenia i w wysokości 4,5% podstawy wymiaru płatnicy składek.

Składki na ubezpieczenie chorobowe podlegających temu ubezpieczeniu osób, wymienionych w ust. 1 pkt 1-4, 8, 9 i 11 finansują w całości, z własnych środków, sami ubezpieczeni (art. 16 ust. 2 ustawy o ubezpieczeniach społecznych).

Biorąc zatem pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podstawy obliczenia podatku o kwotę składek na ubezpieczenie społeczne opłaconych w roku podatkowym bezpośrednio przez niego na jego własne ubezpieczenie społeczne bądź potrąconych przez płatnika ze środków podatnika na jego ubezpieczenie społeczne.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w okresie od dnia 1 września 2003 r. do 31 sierpnia 2012 r. prowadziła działalność gospodarczą. Dla celów podatku dochodowego opłacała podatek dochodowy na zasadach ogólnych. W trakcie prowadzonej działalności zatrudniała pracownika na podstawie umowy zlecenia. W związku z przeprowadzoną po likwidacji działalności kontrolą ZUS, Wnioskodawczyni zobowiązana została dokonać korekty złożonych deklaracji za byłego pracownika i opłacić za niego składki na ubezpieczenie społeczne.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że sytuacja przedstawiona we wniosku nie dotyczy składek na ubezpieczenie społeczne Wnioskodawczyni. Okoliczność, że jako były płatnik pracownika zobowiązana została wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych do uregulowania zaległych składek za byłego pracownika, nie zmienia faktu, że Wnioskodawczyni uregulowała składki na ubezpieczenie społeczne pracownika a nie własne.

W konsekwencji, w sytuacji opisanej we wniosku brak jest podstaw prawnych do odliczenia składek na ubezpieczenie społeczne zapłaconych przez Wnioskodawczynię jako płatnika składek.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika