Czy opisane zdarzenie nie wywoła skutku powstania obowiązku podatkowego tj. zapłaty podatku dochodowego (...)

27.1.2012

Czy opisane zdarzenie nie wywoła skutku powstania obowiązku podatkowego tj. zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2011 r. (data wpływu 15 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania budynku na cele osobiste - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania budynku na cele osobiste.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pani działalność gospodarczą od 11 grudnia 2006 r. na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez burmistrza i jest podatnikiem podatku VAT. Przeważający rodzaj działalności to roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych (PKD 4120.Z). Pozostałe rodzaje działalności to wynajem, zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z), sprzedaż detaliczna sprzętu sportowego (PKD 47.64.Z)

Od dnia 2 września 2008 r. rozpoczęła Pani budowę budynku mieszkalnego 4-rodzinnego. Firma poniesione wydatki traktuje jako towar handlowy, wykazywany na koniec roku w remanencie. Z uwagi na brak środków na zakończenie inwestycji a w głównej mierze brak nabywcy postanowiła Pani przekazać budynek na potrzeby osobiste.

Zdarzenie to zamierza Pani udokumentować fakturą wewnętrzną, w której podstawą opodatkowania (zgodnie z art. 29 ust. 10 ustawy o towarów i usług) będzie koszt wytworzenia budynku mieszkalnego - na podstawie poniesionych i udokumentowanych dotychczas wydatków tj. do dnia przekazania budynku mieszkalnego.

Wskazuje Pani, iż operacja ta nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego - zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Obowiązek taki powstałby ewentualnie gdy zbyła Pani budynek mieszkalny przed upływem sześciu lat, zgodnie z art. 10 ust 3 ustawy o podatku od osób fizycznych. Nie posiada Pani rozdzielności majątkowej i przekazany budynek na cele osobiste stanowiłby majątek wspólny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 2).

Czy opisane zdarzenie nie wywoła skutku powstania obowiązku podatkowego tj. zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie budynku mieszkalnego powstałego w ramach prowadzonej działalności (wydatki traktowane jako towar handlowy) nie wywoła skutku w postaci powstania obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 powołanej ustawy, źródłami przychodów są:

pozarolnicza działalność gospodarcza,

odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,
innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust.

1 pkt 8 ustawy, nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy - nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy).
W myśl art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.
Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej jest również odpłatne zbycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

środkami trwałymi,
składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
wartościami niematerialnymi i prawnymi

ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, nie zalicza się jednak, stosownie do treści art. 14 ust. 2c ww. ustawy, przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.
Zatem przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ustawy stanowią przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ustawy. Natomiast przychody ze sprzedaży nieruchomości mieszkalnych nie stanowią przychodów z działalności gospodarczej także w sytuacji gdy budynki te były w działalności wykorzystywane. Skutki podatkowe sprzedaży budynku mieszkalnego należy oceniać w kontekście treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy.
W treści wniosku wskazała Pani, iż ramach prowadzonej działalność gospodarczej rozpoczęła budowę budynku mieszkalnego 4-rodzinnego z zamiarem jego późniejszej sprzedaży. Budynek stanowił towar handlowy. Z uwagi na brak środków na zakończenie inwestycji, a w głównej mierze brak nabywcy, postanowiła Pani przekazać budynek na potrzeby osobiste.
Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, iż wycofanie towaru handlowego z działalności gospodarczej nie spowoduje u Pani powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej jak również z pozostałych źródeł przychodu. Przekazanie towaru handlowego na cele osobiste nie wiąże się bowiem z odpłatnym zbyciem składnika majątku. Nie dojdzie do sprzedaży towaru handlowego.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zaliczają czynności nieodpłatnego przekazywania towaru handlowego na cele osobiste podatnika do żadnej z kategorii źródeł przychodów, zatem opisana powyżej czynność jest dla Pani obojętna podatkowo - nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Końcowo należy zauważyć, iż zgodnie z zakresem wniosku nie podlegała ocenie kwestia skutków podatkowych ewentualnego zbycia nieruchomości wskazana przez Panią w opisie zdarzenia przyszłego. Nie została ona bowiem objęta pytaniem ani stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego.
Przedmiotem interpretacji - zgodnie z treścią wniosku - są wyłącznie skutki podatkowe przekazania budynku na cele osobiste.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 ? 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.