Czy wydatki z tytułu najmu mieszkania oraz jego używania będą stanowiły w całości koszty uzyskania (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2011 r. (data wpływu 28 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, świadcząc przede wszystkim usługi informatyczne. Zdarzenia gospodarcze dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, opłacając podatek dochodowy na zasadach ogólnych. Miejscem zamieszkania Wnioskodawczyni oraz zgłoszonym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej jest L. Potencjalnym rynkiem klientów, dla świadczonych przez Wnioskodawczynię usług, jest natomiast cały kraj.

Od 14 marca 2011 r. Wnioskodawczyni podpisała umowę o współpracy gospodarczej z firmą w W. Umowa jest podpisana na czas nieoznaczony, a jej przedmiotem są różnego rodzaju usługi informatyczne, które wykonuje u klientów tej firmy (głównie w W.).

W trakcie trwania umowy (umowa na wyłączność), Wnioskodawczyni nie ma prawa wykonywać tego typu usług na rzecz osób trzecich. Wykonywanie poszczególnych zleceń rozpoczyna wcześnie rano i kończy zazwyczaj w późnych godzinach wieczornych. W związku z powyższym Wnioskodawczyni musi mieć zapewnione stałe miejsce noclegu w W., aby nie tracić czasu na dojazdy. Jak dotąd bardzo często nocowała u znajomych.

Wnioskodawczyni zamierza wynająć mieszkanie w W., które będzie służyło jako miejsce noclegowe (nie będzie w tym mieszkaniu prowadzić swojej działalności gospodarczej), w przypadku gdy nie będzie mogła nocować w swoim mieszkaniu w L.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki z tytułu najmu mieszkania oraz jego używania będą stanowiły w całości koszty uzyskania przychodów, w rozumieniu przepisu art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o które można pomniejszać przychody uzyskane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą...

Zdaniem Wnioskodawczyni, ponoszone wydatki na najem mieszkania w W. i jego używanie są związane z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą. Wydatki te są spowodowane wyłącznie organizacją świadczonych usług i nie są wydatkami na cele osobiste. Są też niewątpliwie ponoszone w celu osiągnięcia przychodów. Nie są także wymienione w katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni uważa więc, że w całości wydatki ponoszone na czynsz, media lub inne opłaty stanowią koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi informatyczne głównie w W. W tym celu planuje wynająć mieszkanie, które będzie pełniło funkcje noclegowe, aby nie tracić czasu na dojazdy z miejsca zamieszkania, tj. L.

Odnosząc przedstawione regulacje prawne do zaprezentowanego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż przedstawiona przez Wnioskodawczynię ogólna koncepcja zasad rozliczania kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowa.

Skoro wynajmowanie miejsca noclegowego jest niezbędne dla świadczenia usług w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, a przy tym z ekonomicznego punktu widzenia jest rozwiązaniem tańszym niż każdorazowe opłacanie noclegów w hotelu, ponoszone wydatki z tytułu przedmiotowego najmu mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy tym zwrócić należy uwagę, iż obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Musi to być zatem taki wydatek, którego związek z prowadzoną działalnością nie budzi wątpliwości, a obowiązek wykazania tego związku należy do podatnika.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Reasumując, jeżeli poniesione wydatki z tytułu najmu mieszkania oraz jego używania spełniają wszystkie wymienione powyżej warunki, to mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.