Czy prawidłowo ustalono wartość wieczystego użytkowania gruntu, przyjmując za wartość wymienioną (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2010 r. (data wpływu 8 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej wieczystego użytkowania gruntu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jako osoba fizyczna prowadzi Pan indywidualną działalność gospodarczą, z tytułu której opłaca podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach ogólnych, prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów. Przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej jest produkcja i sprzedaż mebli kuchennych na wymiar, szaf i artykułów wyposażenia mieszkań.

W dniu 26 sierpnia 2005 r., na podstawie umowy przedwstępnej, a w dniu 24 kwietnia 2008 r. do majątku objętego wspólnością ustawową, na podstawie ostatecznego aktu notarialnego zakupił Pan wraz z żoną lokal użytkowy o powierzchni użytkowej 224,40m² i przynależnymi do niego udziałami wynoszącymi 22440/103424 części wspólnych budynku oraz uzyskaliście Państwo w użytkowanie wieczyste na lat 99 udział wynoszący 22440/103424 części w działkach gruntu.

Cena sprzedaży lokalu użytkowego została ustalona na 540.280 zł, a pierwszą opłatę roczną z tytułu użytkowania wieczystego gruntu w wysokości 25% wartości udziału w gruncie ustalono na kwotę odpowiadającą obowiązującej w dniu zawarcia aktu notarialnego pierwszej opłaty rocznej, to jest 6.680 zł. Kwoty te na dzień podpisania aktu notarialnego zostały wpłacone.

Lokal handlowy zakupił Pan z zamiarem rozwoju swojej firmy i otworzenia w nim sklepu, w którym mogą być sprzedawane wykonane przez Pana meble. Od dnia podpisania umowy przedwstępnej do czasu ostatecznego aktu notarialnego dokonywał Pan w lokalu remontu mającego na celu przystosowanie lokalu do potrzeb prowadzenia działalności gospodarczej. Wartość poniesionych nakładów potraktowano jako nakłady inwestycyjne, które zwiększają wartość środka trwałego w tym przypadku lokalu użytkowego.

Po zakończeniu prac adaptacyjnych zakupiony lokal przyjęty został do ewidencji środków trwałych. Wartość lokalu w ewidencji środków trwałych została ustalona jako suma wartości lokalu z aktu notarialnego powiększona o wartość nakładów remontowo modernizacyjnych. Natomiast wartość wieczystego użytkowania gruntu została ustalona w wysokości pierwszej opłaty rocznej to jest 6.680 zł i w takiej wysokości została przyjęta do ewidencji środków trwałych. Zgodnie z zasadą, że amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntu, od wieczystego użytkowania nie są dokonywane odpisy amortyzacyjne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowo ustalono wartość wieczystego użytkowania gruntu przyjmując za wartość wymienioną w akcie notarialnym wartość pierwszej opłaty rocznej w wysokości 6.680 zł...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wartość początkową środków trwałych uważa się cenę ich nabycia. W akcie notarialnym została umieszczona kwota za lokal oraz wartość wieczystego użytkowania gruntu. Zgodnie z dyspozycją art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w celu przyjęcia gruntu do ewidencji środków trwałych wartość wieczystego użytkowania gruntu ustalono w oparciu o wartość z aktu notarialnego, która stanowiła pierwszą opłatę roczną z tytułu użytkowania gruntu.

W związku z powyższym uważa Pan, iż prawidłowo przyjęto wartość wieczystego użytkowania gruntu do ewidencji środków trwałych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51 poz. 307), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Jak stanowi art. 22 ust. 8 wyżej powołanej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z treścią art. 22a ust. 1 ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Natomiast zgodnie z art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntu. Niemniej jednak, z treści art. 22d ust. 2 ww. ustawy wynika, że składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych, której zasady ustalania zawarte są w art. 22g ustawy. Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy, za wartość początkową środka trwałego, z uwzględnieniem ust. 2?18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę jego nabycia. Stosownie do ust. 3 powyższego artykułu za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Stosownie do treści art. 22g ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.

Zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

• wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

W myśl ww. przepisu należy rozróżnić wydatki poniesione na nabycie prawa wieczystego użytkowania gruntów od poniesionych opłat za wieczyste użytkowanie gruntów.

Zgodnie z przepisem art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.), za oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste pobiera się pierwszą opłatę i opłaty roczne.

Należy uznać, że pierwsza opłata za oddanie nieruchomości jest wydatkiem na nabycie tego prawa. Bez jej uiszczenia nie jest możliwe oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste, a zatem prawo to nie powstaje. Na charakter pierwszej opłaty - jako wydatku na nabycie prawa - wskazuje również jej wysokość, która wynosi od 15% do 25% ceny nieruchomości gruntowej.

Z treści wniosku wynika, iż w dniu 24 kwietnia 2008 r. do majątku objętego wspólnością ustawową, na podstawie ostatecznego aktu notarialnego zakupił Pan wraz z żoną m.in. udział w prawie wieczystego użytkowania gruntu. W aktach notarialnych podana jest cena nabycia wieczystego użytkowania gruntu, tj. pierwsza opłata za oddanie nieruchomości, zatem prawidłowo określano wartość początkową.

Wobec powyższego wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej prawo użytkowania wieczystego podlega wpisowi do ewidencji środków trwałych. Wydatki na jego nabycie nie stanowią jednak kosztów uzyskania przychodów ani w momencie zakupu i oddania do używania, ani poprzez odpisy amortyzacyjne. Przy czym, do ewidencji środków trwałych prawo użytkowania wieczystego wprowadza się wg ceny nabycia ustalonej zgodnie z cyt. powyżej art. 22g ust. 3 ww. ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.