Opodatkowania przychodu biegłego sądowego. sygn: ITPB1/415-151/09/DP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2009 r. (data wpływu 23 lutego 2009 r.), uzupełnione w dniu 21 kwietnia 2009 r., (data wpływu 24 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodów uzyskiwanych przez biegłego sądowego ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodów uzyskiwanych przez biegłego sądowego.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 21 kwietnia 2009 r. (data wpływu 24 kwietnia 2009 r.)

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie wyceny nieruchomości. Podatek dochodowy opłaca na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (podatek liniowy). Jest także czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Dodatkowo Wnioskodawca jest biegłym sądowym ds. szacowania nieruchomości. Za wykonane zlecenia wystawia na rzecz sądów faktury VAT. Sądy od wystawionych faktur VAT potrącają zaliczkę na podatek dochodowy i w końcowym rozliczeniu rocznym wystawiają PIT-11. Brak spójności pomiędzy zadeklarowanym podatkiem liniowym bez względu na uzyskane przychody powoduje, że z zadeklarowanego ?19%? podatku liniowego Wnioskodawca odprowadza podatek wg skali podatkowej ? podatek progresywny.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy od dochodów uzyskanych z tytułu usług wykonywanych na rzecz sądów Wnioskodawca powinien zapłacić podatek liniowy, czy podatek wg skali podatkowej tj. podatek progresywny...
2. Czy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług czynności biegłego sądowego wykonywane na zlecenie sądów...

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, tj. na pytanie 1. W zakresie podatku od towarów i usług wniosek zostanie rozpatrzony odrębnym pismem.

Zdaniem Wnioskodawcy nie można płacić podatku wg skali wybierając podatek liniowy. Jest to nielogiczne i pozbawione synergii. Obywatel państwa prawa nie może być krzywdzony tylko, dlatego że przepisy prawa podatkowego nie są ujednolicone. Działanie dwóch organów państwowych powoduje, że podatnik zapłaci podatek dochodowy wg skali podatkowej - podatek progresywny tj. powyżej zadeklarowanego podatku liniowego. Wnioskodawca wskazuje, iż nie widzi różnicy pomiędzy rzeczoznawcą majątkowym, a biegłym sądowym ds. szacowania nieruchomości. W jednym i drugim przypadku jest taki sam zakres wykonywanej działalności polegającej na szacowaniu nieruchomości. Rozwiązaniem tej nielogicznej sytuacji jest: pozostać na podatku liniowym i nie płacić nadwyżki wg skali progresywnej ? zgodnie z ze złożonym oświadczeniem o wyborze formy opodatkowania. W przeciwnym wypadku płacić podatek dochodowy wg skali ? podatek progresywny, ale żądać od urzędu skarbowego zwrotu podatku VAT, ponieważ nie może być sytuacji kiedy państwo prawa krzywdzi obywatela podwójnie lub niesłusznie opodatkowując, nie zważając na ?deklarację? złożoną przez podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) źródłami przychodów są m.in. odpowiednio:

• działalność wykonywana osobiście oraz
• pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 9a ust. 1 tej ustawy, dochody osiągnięte przez podatników z pozarolniczej działalności gospodarczej, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu (art. 9a ust. 2 ww. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, iż możliwość opodatkowania 19% stawką tzw. podatku liniowego dotyczy tylko i wyłącznie dochodów uzyskanych w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9,

Wyłączenie to obejmuje więc m.in. przychody uzyskane z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej powyżej ustawy. Poszczególne kategorie przychodów działalności wykonywanej osobiscie wymieniono w art. 13 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z przepisem art. 13 pkt 6 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą oraz na zlecenie sądów wykonuje czynności jako biegły sądowy. Mając na względzie cytowane wyżej przepisy stwierdzić należy, iż przychody uzyskane z tytułu świadczenia usług w charakterze biegłego sądowego na zlecenie sądów oraz innych organów wymiaru sprawiedliwości należy zaliczyć do źródła jakim jest działalność wykonywana osobiście, bez względu na fakt, czy Wnioskodawca prowadzi i w jakim zakresie pozarolniczą działalność gospodarczą.

Przy tym, zaznaczyć należy, iż na gruncie prawa podatkowego nie ma przeszkód, aby osoby wykonujące czynności jako biegły sądowy prowadziły równocześnie pozarolniczą działalność gospodarczą, nawet w zakresie pokrywającym się z zakresem, w którym wydają opinie jako biegli sądowi. Z uwagi na zaliczenie przychodów uzyskanych z prowadzonej działalności gospodarczej oraz z czynności wykonywanych jako biegły sądowy do odrębnych, autonomicznych źródeł przychodów, nie jest możliwe łączenie tychże przychodów oraz poniesionych w związku z ich uzyskaniem kosztów i ich wspólne opodatkowanie. Przychodów oraz kosztów związanych ze świadczeniem czynności biegłego sądowego nie można zatem ujmować w ewidencjach księgowych prowadzonych w związku z wykonywaniem działalności gospodarczej.

Dlatego też, przychody Wnioskodawcy uzyskane z tytułu wykonywania czynności na zlecenie sądów zaliczyć należy do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w cyt. wyżej art. 10 ust. 1 pkt 2, w związku z art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do których nie ma zastosowania opodatkowanie na zasadach określonych w art. 30c ww. ustawy.

W związku z tym Wnioskodawca nie może skorzystać z opodatkowania dochodów z tytułu wykonywania tych czynności tzw. podatkiem liniowym według stawki 19% - podlegają one opodatkowaniu wg skali podatkowej.

Ponadto zaliczenie uzyskanych przychodów do działalności wykonywanej osobiście nakłada na podmioty dokonujące wypłaty świadczeń z tytułów, o których mowa m.in. w art. 13 pkt 6 ww. ustawy obowiązek płatnika. Zgodnie bowiem z art. 41 ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie do treści art. 42 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) ? na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11). Dane zamieszczone w informacji sporządzonej przez płatnika podatnik winien wykazać w składanym do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym ?Zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym? w pozycjach właściwych dla źródła przychodu jakim jest działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 13 ustawy, z uwzględnieniem art. 155 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535 ze zm.), zgodnie z którym w przypadkach nieuregulowanych w odrębnych przepisach, do przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług oraz zwróconej różnicy podatku od towarów i usług.

Wśród tych danych jest m.in. informacja o wysokości zaliczek pobranych przez płatnika rzutująca na efekt końcowy rozliczenia się w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok podatkowy, tj. nadpłatę lub kwotę do zapłaty.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej ? powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.