Czy wartość składek na ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków zawodników opłacanych (...)

Czy wartość składek na ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków zawodników opłacanych przez Klub stanowi przychód ze stosunku pracy?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2009 r. (data wpływu 23 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia zawodników od następstw nieszczęśliwych wypadków - jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 23 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 22 maja 2009 r. (data wpływu 25 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia zawodników od następstw nieszczęśliwych wypadków.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Wnioskodawca jest klubem sportowym w rozumieniu ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 226, poz. 1675 ze zm.) będącym członkiem Polskiego Związku Jeździeckiego. W związku z realizacją zadań z zakresu kultury fizycznej i sportu zatrudnia zawodników uczestniczących w barwach klubu w zawodach sportowych krajowych i międzynarodowych, których przedmiotem jest współzawodnictwo sportowe w zakresie skoków przez przeszkody. Współzawodnictwo tego rodzaju jest sportem kwalifikowanym zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o sporcie kwalifikowanym (Dz. U. Nr 155, poz. 1298 ze zm.) na podstawie art. 31 ust. 1 ww. ustawy zawodnicy podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu od następstw nieszczęśliwych wypadków wynikłych na skutek uprawiania sportu kwalifikowanego. Jednocześnie w ust. 2 ww. przepisu, ustawodawca nałożył obowiązek ubezpieczenia zawodników na klub sportowy, którego zawodnicy są członkami albo z którymi klub związany jest umową. Zawodnicy klubu uczestniczą we współzawodnictwie sportowym w barwach Klubu na różnych zasadach:

  • na podstawie zawartej z Klubem umowy o pracę i umowy zlecenia obejmującej udział w zawodach, na podstawie art. 4 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy o sporcie kwalifikowanym;
  • na podstawie uzyskanej przez Klub dla zawodnika licencji zawodniczej (juniorzy), jako członkowie Klubu, zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy;
  • na podstawie uzyskanej przez Klub dla zawodnika licencji zawodniczej (seniorzy), jako członkowie Klubu, zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy. Osoby te posiadają wprawdzie zawarte z Klubem umowy zlecenia lub umowy o pracę, jednak zakres tych umów nie obejmuje udziału we współzawodnictwie sportowym, które jest przez te osoby uprawiane wyłącznie w oparciu o członkostwo w Klubie.


W wykonaniu ustawowego obowiązku określonego powyżej, Wnioskodawca zawarł z zakładem ubezpieczeń umowę grupowego ubezpieczenia następstw nieszczęśliwych wypadków wszystkich swoich zawodników. Umowa zawarta została jako grupowa w formie bezimiennej, gdyż ubezpieczeniem tym objęte zostały wszystkie osoby będące zawodnikami. Zgodnie z zawartą umową zmiana, tj. zwiększenie lub zmniejszenie liczby ubezpieczonych osób w okresie objętym ochroną ubezpieczeniową, w przypadku gdy zmiana ta nie przekracza 5% liczby ubezpieczonych ? nie powoduje obowiązku zapłaty dodatkowej składki po stronie Wnioskodawcy (ubezpieczającego) lub zwrotu niewykorzystanej części składki przez zakład ubezpieczeń. Umowa ubezpieczenia zawarta została na okres od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia 31 grudnia 2009 r. Stawkę ustalono kwotowo za cały okres ubezpieczenia, płatną jednorazowo w terminie do dnia 6 lutego 2009 r.

Zgodnie z umową ubezpieczenia, uprawnionym do otrzymania świadczenia w razie nieszczęśliwego wypadku będzie zawodnik, który uległ zdarzeniu objętemu ubezpieczeniem.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym, składka ubezpieczeniowa zapłacona przez Wnioskodawcę z tytułu zawartej umowy obowiązkowego ubezpieczenia następstw nieszczęśliwych wypadków jego zawodników, jest dla tych osób przychodem w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych...


Zdaniem Wnioskodawcy, składka opłacona przez klub sportowy z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia następstw nieszczęśliwych wypadków zawodników klubu na podstawie umowy ubezpieczenia zawartej przez Wnioskodawcę z zakładem ubezpieczeń ? nie stanowi dla tych osób (zawodników) przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stwierdzić należy, iż przychód określony w przywołanym przepisie powinien odpowiadać wartości świadczenia faktycznie otrzymanego przez konkretnego podatnika. Z umowy ubezpieczenia wprost wynika, że krąg osób objętych tą umową nie jest zamknięty i niezmienny. Z jednej strony może on zostać w każdym czasie poszerzony o nowe osoby i przy zachowaniu proporcji do 5% ogółu ubezpieczonych nie będzie to powodowało zmiany kwoty składki ubezpieczeniowej, z drugiej natomiast ? ilość osób objętych umową może ulec zmniejszeniu i przy zachowaniu powyższej proporcji składka ta nie zostanie przez zakład ubezpieczeń w żadnej części zwrócona.

Zakład ubezpieczeń nie otrzymuje imiennego wykazu osób ubezpieczonych. Osoby ubezpieczone nie zostały z góry określone indywidualnie w umowie, lecz są identyfikowane personalnie dopiero w chwili zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego.

W związku z powyższym, nie jest możliwe ustalenie przychodu w postaci otrzymania nieodpłatnych świadczeń przez poszczególnych ubezpieczonych, ponieważ brak jest podstaw do przyporządkowania im składek w dacie zawarcia umowy i opłacenia ich przez Wnioskodawcę.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 tejże ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze oraz innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Zgodnie z art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zmianami), przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Świadczenia pieniężne ponoszone za zawodników przez Klub należą do nieodpłatnych świadczeń. Tego pojęcia nie definiuje jednak ustawa o podatku dochodowym. Termin ?świadczenie? pojawia się na gruncie Kodeksu cywilnego i zgodnie z art. 353 oznacza przedmiot stosunku zobowiązaniowego, który wyraża się obowiązkiem określonego zachowania się przez podmiot zobowiązany. Dla celów podatkowych przyjmuje się, iż pojęcie ?nieodpłatnego świadczenia? ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony, ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie kosztem majątku innego podmiotu, mające konkretny wymiar finansowy.

Mając na uwadze powyższe, uzyskiwana przez osoby ubezpieczone ? zawodników - korzyść w postaci opłaconych przez Klub składek na obowiązkowe ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków - stanowi nieodpłatne świadczenie, które należy zakwalifikować do przychodów ze źródła określonego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w zależności od umowy wiążącej zawodnika z Klubem.

W przypadku gdy zawodnika łączy z Klubem umowa o pracę, wartość nieodpłatnego świadczenia stanowi przychód ze stosunku pracy. Stosownie bowiem do treści art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość, została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W sytuacji, gdy zawodników wiąże z Klubem umowa zlecenie, bądź też są na podstawie uzyskanej licencji zawodniczej - członkami Klubu, otrzymana korzyść nie jest zaliczana do przychodów ze stosunku pracy, a do przychodów z działalności wykonywanej osobiście o której mowa w art. 13 ww. ustawy.

Z tym, że dla zawodników z którymi podpisano umowy zlecenie będzie to przychód z art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy, który stanowi, że za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.

Natomiast, dla zawodników którzy na podstawie licencji zawodniczej są członkami Klubu, będzie to przychód z art. 13 pkt 2 ww. ustawy. Przepis ten stanowi, że przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Argumenty Wnioskodawcy, że umowa zawarta jest w wersji bezimiennej oraz, że dokonywanie opłat odbywa się w sposób uniemożliwiający identyfikację ceny ubezpieczenia przypadającej na danego pracownika - w ocenie organu - nie są wystarczające dla przyjęcia, że nie ma możliwości ustalenia wysokości przychodu przypadającego na konkretną osobę ? zawodnika. W chwili wpłaty składki, znany jest skład personalny zawodników i na podstawie tego ilościowego składu ustalana jest przez ubezpieczyciela wysokość składki opłacanej przez Klub na dany rok. Kwota tej składki nie ulega zmianie jeżeli ten skład osobowy ulega zmianie do 5% liczby ubezpieczonych. W rezultacie można więc wskazać każdą osobę, która jest objęta tym ubezpieczeniem, a także okres, w którym korzysta z ochrony ubezpieczeniowej.

Ustalenie więc, jakiej osobie i w jakiej wysokości przysługuje przysporzenie majątkowe z tytułu opłacanej składki, nie powinno powodować żadnych trudności.

Klub jako płatnik zna zawodników z imienia i nazwiska, zna również dokładnie okresy, kiedy osoby te reprezentowały Klub, a tym samym korzystały z ubezpieczenia. To wszystko pozwala na przypisanie przychodu konkretnym osobom. Tak więc nie ma podstaw, aby umowę ubezpieczenia ?bezimienną? obejmującą grupę zawodników traktować jako zdarzenie niepowodujące przysporzenia po stronie tych osób. Osoby te osiągają korzyść finansową, ponieważ nie są zobowiązane do zapłaty składki ubezpieczeniowej na własne ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków, gdyż składkę tę pokrywa Klub.

Dzięki takiemu działaniu u zawodników Klubu dochodzi do przysporzenia w majątku, gdyż inny podmiot ponosi za nich koszt finansowy ubezpieczenia, a tym samym nie muszą oni uszczuplać swojego majątku. Z tej też przyczyny składkę ubezpieczeniową ponoszoną na ich rzecz przez Klub należy zaliczyć do przychodów tychże zawodników.

Mając powyższe na uwadze, jeżeli Klub ubezpieczył swoich zawodników od następstw nieszczęśliwych wypadków oraz opłaca składki z tego tytułu, lecz nie jest uprawnionym do otrzymania świadczeń wynikających z zawartej umowy ubezpieczenia ? wówczas wartość składek zapłaconych przez Klub w częściach odpowiadających poszczególnym zawodnikom stanowi dla nich przychód ze stosunku pracy lub działalności wykonywanej osobiście, w zależności od stosunków prawnych łączących zawodników z Klubem.


Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej ? powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika