1. Czy otrzymana dotacja jest zwolniona w całości z opodatkowania na podstawie art. 21 ust 1 pkt 129 (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia 2012 r. (data wpływu 16 kwietnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania dotacji na podjęcie własnej działalności gospodarczej ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania dotacji na podjęcie własnej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W marcu ubiegłego roku jako osoba bezrobotna złożyła Pani wniosek o przyznanie środków na podjęcie działalności gospodarczej z Funduszu Pracy do Powiatowego Urzędu Pracy. Przyznano Pani środki w wysokości 16.615 zł. Zgodnie z regulaminem - umową o dofinansowanie, środki na podjęcie działalności gospodarczej mogą zostać wydatkowane dopiero po otrzymaniu dofinansowania. Otrzymane dofinansowanie przeznaczone zostało na zakup: środków trwałych - zestaw komputerowy (stacja robocza 3.499 zł, monitor 499 zł) za kwotę 3.998 zł, wyposażenie - urządzenie wielofunkcyjne 1.169 zł, aparat fotograficzny 1.599 zł, wartości niematerialne i prawne - strona internetowa 3.565,77 zł, oprogramowanie (...) 1.299 zł, oprogramowanie antywirusowe 199 zł, oprogramowanie (...) 399 zł, wizytówki za kwotę 234,54 zł, zakup towaru do sklepu 4.151,88 zł. Całkowita wartość inwestycji wyniosła 16.615,19 zł.

Działalność rozpoczęła Pani w dniu 1 kwietnia 2012 r. Do dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej zakupiła Pani zestaw komputerowy, urządzenie wielofunkcyjne, aparat fotograficzny, oprogramowanie (?) oprogramowanie antywirusowe oraz oprogramowanie (?). Po rozpoczęciu działalności gospodarczej zakupione zostały pozostałe wyżej wymienione rzeczy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy otrzymana dotacja jest zwolniona w całości z opodatkowania na podstawie art. 21 ust 1 pkt 129 i pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a wydatki z nią związane nie stanowią kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 56?
   
2. Czy sprzedany towar, który został zakupiony z dotacji, który w myśl art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowi kosztu uzyskania przychodu, będzie stanowił przychód podlegający opodatkowaniu?

Pani zdaniem, z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

Odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, które sfinansowane zostały dotacją nie stanowią kosztów uzyskania przychodu tej działalności, na podstawie art. 23 ust 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki na zakup wyposażenia oraz wydatki bieżące związane z prowadzeniem działalności gospodarczej również nie stanowią kosztów uzyskania przychodu, na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zakup towaru do sklepu ze środków otrzymanych z dotacji będzie stanowił przychód podlegający opodatkowaniu zgodnie z art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje Pani za pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W księdze nie podlegają ewidencji środki otrzymane z dotacji w części nie stanowiącej przychodu podatkowego oraz sfinansowane z nich wydatki, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Natomiast dla potrzeb rozliczenia przyznanych środków finansowych uwzględnia je w kolumnie 15 (kwotowo) i w kolumnie 16 (opisowo).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów, albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych ? zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
• ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych ? nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Powołany przepis ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy stanowi m.in., że Starosta może ze środków Funduszu Pracy przyznać bezrobotnemu jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej. Szczegółowe warunki przyznawania tych środków zostały określone w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 17 kwietnia 2009 r. w sprawie dokonywania refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego oraz przyznania bezrobotnemu środków na podjęcie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 62, poz. 512 ze zm.).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że otrzymała Pani z Powiatowego Urzędu Pracy dotację w formie jednorazowych środków na podjęcie działalności gospodarczej w kwocie 16.615 zł. Otrzymane dofinansowanie przeznaczone zostało na zakup: środków trwałych - zestawu komputerowego, wyposażenia - urządzenia wielofunkcyjnego, aparatu fotograficznego, wartości niematerialnych i prawnych - strony internetowej, oprogramowania (?), oprogramowania antywirusowego, oprogramowania (?), wizytówek oraz na zakup towaru do sklepu.

W świetle powołanych przepisów należy stwierdzić, iż otrzymane przez Panią środki z Funduszu Pracy w części przeznaczonej na zakup środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią przychodu, a w części przeznaczonej na zakup wyposażenia, zakup towaru oraz zakup wizytówek ? korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem otrzymane środki nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie nie podlegają ujęciu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, ani w zeznaniu rocznym jako przychód.

Niemniej zgodnie objaśnieniami do księgi, w celu odzwierciedlenia zdarzeń gospodarczych w myśl rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.), ewentualnym miejscem, gdzie można księgować otrzymane dotacje jest kolumna 16 (uwagi). W kolumnie tej bowiem mogą być ewidencjonowane przychody faktycznie przez podatnika otrzymane

Odnosząc się natomiast do kwestii możliwości i sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków sfinansowanych wskazaną ww. dotacją stwierdzić należy, iż w myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Wydatek taki nie może ponadto znajdować się w katalogu kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

1. wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

• wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Stosownie do art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Wyjaśnić należy, że zgodnie z § 3 pkt 7 i 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) pod pojęciem:

• wyposażenie ? rozumieć należy rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych;
• środki trwałe ? rozumieć należy środki trwałe w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

Definicja środka trwałego, dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych, została zawarta w treści art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 22b ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
7. wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Przepis art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h-22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h-22m albo jednorazowo ? w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym (art. 22f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W myśl art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia.

Przy czym za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku (art. 22g ust. 3 ww. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, iż wydatki na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej pośrednio, a mianowicie poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej. Przy czym, co do zasady, ich wartość początkową ustala się w wysokości wartości netto. Zauważyć jednak należy, iż do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć jedynie odpisy amortyzacyjne od tej części wartości początkowej, która została sfinansowana z własnych środków podatnika, które nie zostały mu w żaden sposób zwrócone (np. z tytułu otrzymanej dotacji).

Zgodnie bowiem z art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Ponadto stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137. Przepis ten nie wyklucza jednak wydatków sfinansowanych środkami finansowymi otrzymanymi z Funduszu Pracy (zwolnionymi z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ww. ustawy) z katalogu kosztów uzyskania przychodów. Możliwość zaliczenia tych wydatków do ww. kosztów zależy zatem od spełnienia przez nie ogólnych przesłanek uznania ich za te koszty, wymienionych w cyt. art. 22 ust. 1 ww. ustawy.

Pamiętać przy tym należy, iż w myśl art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:

• jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
• w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że otrzymane z urzędu pracy jednorazowe środki na rozpoczęcie działalności gospodarczej nie podlegają opodatkowaniu, gdyż w części przeznaczonej na zakup środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią przychodu, a w części przeznaczonej na zakup towarów handlowych, wyposażenia i wizytówek - korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z kolei zakupione przez Panią towary handlowe nie stanowią ponownie przychodu, bowiem przychodem są środki otrzymane z dotacji - przeznaczone na zakup towarów handlowych. Jednocześnie wydatki na zakup towaru, wyposażenia oraz wizytówek, sfinansowane ww. dotacją mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, o ile spełniają przesłanki wynikające z cytowanego uprzednio przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast zakupione z dofinansowania środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne ? zarówno wydatki na ich nabycie, jak i odpisy amortyzacyjne ? nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 1 i pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego przedstawione przez Panią stanowisko uznać należy za nieprawidłowe.

Końcowo ponownie należy wskazać, iż to na podatniku spoczywa ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.