Czy w przedstawionym powyżej zdarzeniu przyszłym, w przypadku wniesienia aportu środków trwałych (...)

4.8.2010

Czy w przedstawionym powyżej zdarzeniu przyszłym, w przypadku wniesienia aportu środków trwałych (w szczególności budynku biurowo-handlowo-uslugowego) lub wartości niematerialnych i prawnych przez SKA do Spółki, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ?ustawa pdof?), wartość początkową budynku należy ustalić według jego wartości wskazanej w umowie (statucie) Spółki, która nie może być wyższa niż wartość rynkowa budynku na dzień wniesienia aportu?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2010 roku (data wpływu 6 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej środka trwałego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej środka trwałego.

Z uwagi na to, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 8 lipca 2010 r. wezwano Pana o przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego. Powyższe uzupełniono w dniu 16 lipca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest akcjonariuszem spółki komandytowo-akcyjnej, (dalej: ?SKA'). SKA posiada majątek w postaci środków trwałych (w tym nieruchomość w postaci budynku biurowo-handlowo-usługowego). W związku z reorganizacją działalności gospodarczej, planowane jest, aby istniejąca SKA założyła nową handlową spółkę osobową (spółkę komandytową, spółkę komandytowo-akcyjną lub spółkę jawną, dalej: ?Spółka') i wniosła aportem do nowo założonej Spółki wybrane środki trwałe (w tym nieruchomość stanowiącą budynek biurowo-handlowo-usługowy) lub wartości niematerialne i prawne stanowiące obecnie majątek SKA (dalej ?wkład niepieniężny'), która jest jego właścicielem. Wkład nie będzie stanowił przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wartość wkładu niepieniężnego do Spółki zostanie określona w umowie bądź statucie spółki w wysokości wartości rynkowej środków trwałych (w tym budynku biurowego).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 1):

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy Kodeksu spółek handlowych (dalej ?KSH') zasadniczo dopuszczają, aby spółka osobowa była akcjonariuszem w innej spółce osobowej ?Ograniczenie zdolności do czynności prawnych takich spółek (tj. osobowych - przyp. Wnioskodawcy) musiałoby wynikać z wyraźnego przepisu prawa, a nie stosowania wykładni przepisów. Dopóki wyraźna norma nie wyłączy możliwości tworzenia spółek komandytowo-akcyjnych z udziałem spółek osobowych, nie ma zakazu ich tworzenia. Nie ma też żadnych przeciwwskazań co do udziału w spółce takich spółek jako akcjonariusza'. W przypadku wniesienia przez spółkę osobową (w tym spółkę komandytowo-akcyjną) aportu w postaci nieruchomości, spółka ta stanie się wspólnikiem spółki osobowej (w przypadku spółki komandytowo-akcyjnej akcjonariuszem bądź komplementariuszem). Tym samym w majątku spółki osobowej aktywa w postaci środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych zostaną zastąpione na akcje lub udziały w spółce osobowej. Stosownie do postanowień art. 22 ust. 8 ustawy pdof kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o ustawy pdof (...). Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy pdof, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c ustawy pdof stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
maszyny, urządzenia i środki transportu,
inne przedmioty

o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy pdof, zwane środkami trwałymi. Przepis art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy pdof stanowi, że za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

W myśl art. 22g ust. 16 powołanej ustawy przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust.

1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, zastosowanie ma przepis art. 19 ustawy pdof. Stosownie do art. 19 ust. 3 ustawy pdof, wartość rynkową (...) rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Natomiast jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej.

W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający, o czym stanowi art. 19 ust. 4 wyżej cytowanej ustawy. Pod uwagę należy wziąć również regulacje zawarte w art. 22g ust. 12 i ust. 13 ustawy pdof. Z art. 22g ust. 12 ustawy pdof wynika, że w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia lub podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego.

Przepis art. 22g ust. 12 ustawy pdof stosuje się odpowiednio w razie:

podjęcia działalności przez podmiot po przerwie trwającej nie dłużej niż 3 lata,
zmiany formy prawnej prowadzonej działalności, polegającej na połączeniu lub podziale dotychczasowych podmiotów albo zmianie wspólników spółki nie będącej osobą prawną,
zmiany działalności wykonywanej samodzielnie przez jednego z małżonków na działalność wykonywaną samodzielnie przez drugiego z małżonków

jeżeli przed przerwą lub zmianą składniki majątku były wprowadzone do ewidencji (wykazu), o czym stanowi art. 22g ust. 13 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 22g ust. 22 ustawy pdof, przepis art. 22g ust. 12 ma zastosowanie, jeżeli z odrębnych przepisów wynika, że podmiot powstały w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia lub podmiot istniejący, do którego przeniesiono w wyniku wydzielenia część majątku podmiotu dzielonego, wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki podmiotu o zmienionej formie prawnej, połączonego albo podzielonego.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy pdof, ma on prawo wnieść aport w formie budynku biurowego do Spółki oraz wycenić go według ceny rynkowej na dzień wniesienia wkładu niepieniężnego. Z wyżej przytoczonych przepisów (art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy pdof) wynika, że wspólnicy SKA mogą, co do zasady, ustalić wartość początkową środka trwałego (w postaci budynku biurowego) wnoszonego aportem do Spółki maksymalnie w jego wartości rynkowej, ustalonej na dzień jego wniesienia. Należy jednakże mieć na uwadze, iż zasadnicze regulacje (zasady ogólne ustalania wartości początkowej przedmiotu wkładu niepieniężnego) określone w art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy pdof zostają - w ściśle zdefiniowanych przypadkach - wyłączone ze stosowania przez normy szczególne przewidziane w art. 22g ust. 12 i 13 ww. ustawy (w związku z art. 22g ust. 22 ustawy pdof). Z uwagi na fakt, że art. 22g ust. 12 i art. 22g ust. 13 ustawy pdof odnosi się co prawda do sytuacji, w której następuje zmiana formy prawnej prowadzonej działalności (tak jak w analizowanym zdarzeniu przyszłym), niemniej, wymagają (poprzez dyspozycję art. 22g ust. 22 ustawy pdof) by ich zastosowanie (tj. przyjęcie zasady kontynuacji dokonywania odpisów amortyzacyjnych według historycznej wartości początkowej wnoszonego aportem budynku) było wynikiem zastosowania odrębnych przepisów prawnych (np. art. 22g ust. 12 ustawy pdof z którego wynika, że w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego. Żaden przepis nie przewiduje, aby w przypadku wniesienia aportu do spółki osobowej, spółka otrzymująca aport była zobowiązana do kontynuacji zasad amortyzacji stosowanej przez poprzednika. Wręcz przeciwnie, przepis bezpośrednio wskazuje jaka powinna być to wartość - ustalona w umowie (statucie) nie wyższa niż rynkowa.

Biorąc pod uwagę przytaczane na wstępie zdarzenie przyszłe, nie ulega zatem wątpliwości, że rozważana przez SKA konstrukcja reorganizacji działalności nie przewiduje przekształcenia SKA w Spółkę (skutkującego sukcesją prawno-podatkową, a co za tym idzie - koniecznością zastosowania kontynuacji dokonywania odpisów amortyzacyjnych od historycznej wartości początkowej budynku), lecz polega na założeniu Spółki i wniesieniu do tej Spółki wkładu niepieniężnego w postaci budynku biurowego. Należy więc stwierdzić, że skoro sytuacja, o której mowa we wniosku wyczerpuje znamiona cytowanego uprzednio art. 22g ust. 1 pkt 4 ww. ustawy (określenie wartości wkładu w wysokości nie wyższej niż jego wartość rynkowa z daty wniesienia aportu), a jednocześnie nie znajdują tu zastosowania przepisy art. 22g ust. 12, 13 i 22 ustawy pdof (brak zmiany formy prawnej prowadzenia działalności skutkującej sukcesją prawno-podatkową), wartość początkowa przedmiotowej nieruchomości na dzień wniesienia aportu powinna być ustalona w wysokości nie wyższej od wartości rynkowej z tego dnia. Co istotne, przy dokonywaniu przez podatnika własnej wyceny wartości początkowej środka trwałego zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy pdof, dopuszczalne jest skorzystanie m.in. z pomocy osób posiadających wiedzę fachową w tym zakresie (np. poprzez sporządzenie operatu szacunkowego przez licencjonowanego rzeczoznawcę majątkowego).

Wnioskodawca pragnie w tym miejscu podkreślić, iż analizowana kwestia (ustalenie wartości początkowej wkładu niepieniężnego wnoszonego przez wspólników spółki osobowej do innej spółki osobowej) była przedmiotem licznych pozytywnych dla podatników interpretacji indywidualnych wydawanych przez władze skarbowe, w których organy potwierdzały prawidłowość określenia wartości wkładu na poziomie jego wartości rynkowej (przykładowo):

Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 listopada 2009 r.
(sygn. akt IBPB1/1/415-999/09/KB): ?Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza utworzyć z drugą osobą fizyczną spółkę komandytową. Do spółki tej zamierza wnieść w formie aportu, będące jego własnością nieruchomości gruntowe oraz nieruchomości zabudowane, bądź też udział we współwłasności tych nieruchomości. Nieruchomości te będą stanowiły środki trwałe w prowadzonej przez Spółkę pozarolniczej działalności gospodarczej. Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, wartość początkowa wniesionych aportem do Spółki komandytowej składników majątku, będących środkami trwałymi, może zostać ustalona w wysokości ich wartości rynkowej z dnia wniesienia do Spółki':
Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 19 listopada 2009 r. (sygn. akt. ITPB1/415-718b/09/TK): ?będzie Pan posiadał uprawnienie, jako wspólnik spółki jawnej wraz z pozostałymi wspólnikami tej spółki, do ustalenia wartości początkowej przedmiotowej nieruchomości na dzień wniesienia aportu w wysokości nie wyższej od wartości rynkowej z tego dnia';
Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 września 2009 r. (sygn. akt. ILPB1/415-676/09-4/IM): ?Zatem, wartość początkową przedmiotowych Nieruchomości, wniesionych aportem do spółki komandytowej będzie stanowić w myśl art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość ustalona przez wspólników na moment wniesienia aportu, nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu';
Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 września 2009 r. (sygn. akt. IPPB1/415-465/09-5/MT): ?W myśl przywołanego przepisu za wartość początkową środków trwałych uważa się ustaloną na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych, nie wyższą od ich wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu.

W opinii Wnioskodawcy dla potrzeb ewidencji środków trwałych należy zatem przyjąć jako wartość początkową, wartość Nieruchomości określoną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu, pod warunkiem, że wartość ta odpowiada kryteriom wartości rynkowej w rozumieniu art. 19 ust. 2 ustawy o PIT?.

Podsumowując, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy pdof SKA ma prawo wnieść aport w formie budynku biurowego do Spółki oraz wycenić go według ceny rynkowej na dzień wniesienia wkładu niepieniężnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) stanowi, że za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

W myśl art. 22g ust. 16 powołanej ustawy, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, zastosowanie ma przepis art. 19.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Natomiast jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający, o czym stanowi art. 19 ust. 4 wyżej cytowanej ustawy.

Pod uwagę należy wziąć również regulacje zawarte w art. 22g ust. 12 i ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z art. 22g ust. 12 ustawy wynika, że w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia lub podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego.

Przepis ust. 12 stosuje się odpowiednio w razie:

podjęcia działalności przez podmiot po przerwie trwającej nie dłużej niż 3 lata,
zmiany formy prawnej prowadzonej działalności, polegającej na połączeniu lub podziale dotychczasowych podmiotów albo zmianie wspólników spółki nie będącej osobą prawną,
zmiany działalności wykonywanej samodzielnie przez jednego z małżonków na działalność wykonywaną samodzielnie przez drugiego z małżonków

jeżeli przed przerwą lub zmianą składniki majątku były wprowadzone do ewidencji (wykazu), o czym stanowi art. 22g ust. 13 ww. ustawy.

Przepis ust.

12 ma zastosowanie, jeżeli z odrębnych przepisów wynika, że podmiot powstały w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia lub podmiot istniejący, do którego przeniesiono w wyniku wydzielenia część majątku podmiotu dzielonego, wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki podmiotu o zmienionej formie prawnej, połączonego albo podzielonego (art. 22g ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z wyżej przytoczonych przepisów wynika, że wspólnicy mogą, co do zasady, ustalić wartość początkową środków trwałych wniesionych do spółki osobowej w postaci aportu maksymalnie w jego wartości rynkowej, ustalonej na dzień jego wniesienia. Należy jednakże mieć na uwadze, iż zasadnicze regulacje określone w art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ? w ściśle zdefiniowanych przypadkach - zostają wyłączone ze stosowania przez normy szczególne zapisane w art. 22g ust. 12 i 13 ww. ustawy.

Należy więc stwierdzić, że skoro sytuacja, o której mowa we wniosku wyczerpuje znamiona cytowanego uprzednio art. 22g ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, a jednocześnie nie znajdują tu zastosowania przepisy art. 22g ust. 12, 13 i 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca będzie posiadał uprawnienie, jako wspólnik spółki osobowej, do ustalenia wartości początkowej przedmiotowej nieruchomości na dzień wniesienia aportu w wysokości nie wyższej od wartości rynkowej z tego dnia. Przy dokonywaniu przez podatnika własnej wyceny wartości początkowej środka trwałego zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy, dopuszczalne jest skorzystanie m. in. z pomocy osób posiadających wiedzę fachową w tym zakresie. Pamiętać jednak należy, że w przypadku gdy wycena nieruchomości znacznie odbiega od wartości rynkowej właściwy organ może skorzystać z uprawnień wynikających z wyżej cytowanego przepisu art. 19 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do powołanych we wniosku indywidualnych interpretacji prawa podatkowego, tut. organ informuje, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy Wnioskodawcy jako osoby fizycznej i została wydana w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, ul. Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Referencje

ILPB1/415-676/09-4/IM, interpretacja indywidualna

IPPB1/415-465/09-5/MT, interpretacja indywidualna

ITPB1/415-718b/09/TK, interpretacja indywidualna