Czy po stronie Spółki wystąpią obowiązki jako płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych (...)

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku obowiązków Spółki jako płatnika związanych ustaleniem przychodu z tytułu bezpłatnego umożliwienia korzystania przez odbiorców z Internetu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka świadczy usługi telekomunikacyjne w zakresie dostępu do Internetu i telefonii stacjonarnej rozprowadzanej za pośrednictwem łączy internetowych (VolP), usługi hostingowi, a także usługi certyfikacyjne. Obszar działania Spółki obejmuje kilka powiatów północnej i zachodniej części województwa. Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Cała działalność gospodarcza Spółki jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, więc zasadniczo nabywane towary i usługi są kwalifikowane jako czynności, które będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej, a tym samym podatek wynikający z dokonywanych nabyć towarów i usług podlega odliczeniu. W niektórych gminach Spółka zamierza świadczyć usługę dostępu do Internetu bez pobierania opłat abonamentowych. Przedmiotem oferty będzie łącze internetowe o niskiej przepustowości (128/128 kbps) ograniczone do protokołów http, https, pop3 i smtp, a więc przeznaczone wyłącznie do przeglądania stron internetowych i obsługi poczty elektronicznej.

Oferta będzie polegała na tym, że klient będzie płacił wyłącznie za usługę instalacji łącza internetowego w lokalu mieszkalnym, nie będzie natomiast ponosił miesięcznych opłat abonamentowych za dostarczany sygnał internetowy.

Cena instalacji łącza będzie pokrywała koszty zużytego materiału i robocizny oraz będzie zawierała rynkową marżę zysku, ale bez uwzględnienia kosztów dostarczania sygnału internetowego. Umowy będą zawierane na czas nieokreślony.

Realizacja takiego przedsięwzięcia ma na celu promowanie Spółki na lokalnym rynku, na którym nie ma jeszcze ugruntowanej pozycji i dotarcie z ofertą do jak największej liczby klientów, również tych, których nie stać lub którzy w danej chwili nie będą zainteresowani odpłatnym łączem internetowym. Oferta ma zainteresować takich nabywców Internetem, przekonać co do jakości świadczonej przez Spółkę usługi i w ten sposób zachęcić w przyszłości do podpisania umów na dostarczanie odpłatnego Internetu o większej przepustowości i pozbawionego ograniczeń.

Spółka jest przekonana, że w sytuacji, kiedy klienci, którzy wcześniej zdecydowali się na nieodpłatną usługę, zdecydują się na odpłatny Internet, spośród dostępnych na rynku ofert wybiorą ofertę Spółki, między innymi dlatego, że nie będą już musieli ponosić kosztów instalacji. Ponadto, za pośrednictwem nieodpłatnych łączy internetowych Spółka zamierza świadczyć usługi promowania lokalnych przedsiębiorców (po zalogowaniu się do Internetu, a przed uruchomieniem przeglądarki internetowej, klient widziałby banery reklamowe lokalnych przedsiębiorstw). Za zamieszczenie reklam zainteresowani przedsiębiorcy wnosiliby opłaty.

Dodatkowo nadmienić należy, iż Urząd Komunikacji Elektronicznej w ostatnim czasie bardzo mocno podkreśla konieczność wdrożenia bezpłatnego dostępu do sieci Internet, w tym celu w trwających konsultacjach do jednego z przetargów na częstotliwości radiowe 2,6 GHz, jako kryterium planuje wpisać między innymi udział darmowego Internetu w całości przedsięwzięcia. Czyli Urząd Komunikacji Elektronicznej wymusi na operatorze konieczność świadczenia usług nieodpłatnych. Przedsięwzięcie, które zamierza wdrożyć Spółka wpisuje się więc w naturalny trend, jaki rysuje się na rynku usług telekomunikacyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy po stronie Spółki wystąpią obowiązki jako płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w sytuacji udostępniania nieodpłatnie osobom fizycznym dostępu do Internetu, a jeśli tak, to w jaki sposób ustalić wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia...

Spółka stoi na stanowisku, że po stronie osób fizycznych, które będą odbiorcami nieodpłatnie świadczonej usługi dostępu do Internetu nie powstanie przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 11 ust. 2 wspomnianej ustawy wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Stosownie do ust. 2a wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku ? według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Zdaniem Spółki, o powstaniu przychodu z nieodpłatnie świadczonej usługi można by było mówić wtedy, gdyby Spółka, tę samą usługę świadczyła jednym podmiotom za odpłatnością, natomiast innym nieodpłatnie. Tymczasem, usługę dostępu do Internetu o przepustowości 128/128 kbps ograniczoną do protokołów http, https, pop3 i smtp, a więc przeznaczoną wyłącznie do przeglądania stron internetowych i obsługi poczty elektronicznej Spółka będzie świadczyć na obszarze kilku wybranych gmin, na których Spółka nie ma jeszcze ugruntowanej pozycji rynkowej. Na pozostałym obszarze działania Spółki taka usługa nie będzie w ogóle przedmiotem oferty. Cena za wspomnianą usługę w wysokości 0,00 zł będzie stosowana wobec wszystkich odbiorców na jednakowych warunkach. Z oferty będzie mógł skorzystać każdy zainteresowany podmiot, zamieszkujący gminę, w której Spółka będzie świadczyła tego typu usługę i znajdujący się w zasięgu sieci Spółki. Nieodpłatnie świadczona usługa dostępu do Internetu będzie po prostu stałym elementem cennika, gdzie wysokość abonamentu będzie wynosiła 0,00 zł. Zdaniem Spółki, w tej sytuacji nie można mówić o powstaniu przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, a wobec tego nie wystąpi u Spółki obowiązek złożenia informacji, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 11 ust. 1 cyt. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Zgodnie z art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia ? według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione ? według cen zakupu,
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Stosownie do postanowień art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia ?nieodpłatne świadczenia?. Dokonując wykładni gramatycznej, za ?nieodpłatne świadczenia? uznać należy świadczenia nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne. Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu. Przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć zatem te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze w działalności podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, których skutkiem jest nieodpłatne czyli nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Każdą sytuację i każde tego rodzaju zdarzenie gospodarcze należy rozpatrywać i oceniać indywidualnie jako konkretny przypadek z uwzględnieniem okoliczności faktycznych badanej sprawy.

Z przedłożonego wniosku wynika, iż Spółka ? świadcząca usługi telekomunikacyjne w zakresie dostępu do Internetu, zamierza w niektórych gminach świadczyć usługi dostępu do Internetu bez pobierania opłat abonamentowych. Przedmiotem oferty będzie łącze internetowe o niskiej przepustowości, przeznaczone wyłącznie do przeglądania stron internetowych i obsługi poczty elektronicznej. Realizacja takiego przedsięwzięcia ma na celu promowanie jej na lokalnym rynku, na którym nie ma jeszcze ugruntowanej pozycji i dotarcie z ofertą do jak największej liczby klientów, również tych, których nie stać lub którzy w danej chwili nie będą zainteresowani odpłatnym łączem internetowym. Oferta ta ma zachęcić takich nabywców Internetem, przekonać do jakości świadczonych przez Spółkę usług i w ten sposób zachęcić w przyszłości do podpisywania umów na dostarczenie odpłatnego Internetu o większej przepustowości i pozbawionego ograniczeń. Jednocześnie spółka wskazuje, że w sytuacji, gdy na rynku usług internetowych będzie kilka firm, dotychczasowi odbiorcy nieodpłatnego Internetu wybiorą właśnie ich ofertę, również dlatego, że ponieśli już koszt jej instalacji.

W świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz przytoczonych przepisów stwierdzić należy, iż bezpłatne umożliwienie przez Spółkę korzystania z Internetu o niskiej przepustowości ma przede wszystkim charakter promocyjny i marketingowy Spółki na terenie jej działania. Ma ono na celu zachęcenie odbiorców nieodpłatnego Internetu do zawierania ze Spółką umów na odbiór Internetu o wyższych parametrach, ale już za odpłatnością. Do zawierania takich umów - właśnie ze Spółką, jako jednym z operatorów na danym terenie - w przyszłości, zdecydować ma również to, iż użytkownicy nieodpłatnego Internetu posiadać już będą urządzenia instalowane przez Spółkę do odbioru sygnału, a więc nie będą już musieli ponosić kosztów instalacji u innego operatora.

W związku z powyższym, każda ze stron uzyska wymierną korzyść finansową. Odbiorca nieodpłatnego Internetu ? korzyść w postaci darmowego odbioru Internetu o niskich parametrach technicznych, ale i operator, korzyść w postaci zwiększenia zainteresowania potencjalnych klientów ofertą odpłatnego Internetu.

W związku z tym, że nie będzie to jednostronna korzyść, którą uzyskują wyłącznie odbiorcy sygnału internetowego, nie ma w tym przypadku ?nieodpłatnego świadczenia? w rozumieniu wskazanym powyżej, dlatego też Spółka nie jest zobowiązana do ustalania jego wartości i ustalania dla odbiorców przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji Spółka nie jest również zobowiązana zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do sporządzania i przekazywania informacji na wzorze PIT-8C.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.