Czy na podstawie art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, różnica kursowa pomiędzy (...)

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalania różnic kursowych od płaconych rat kredytu obrotowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 14 listopada 2001 r. Spółka zaciągnęła kredyt obrotowy w formie linii kredytowej w walucie obcej (wymienialnej) na kwotę 155.000 Euro. Każdorazowo na dzień spłaty zadłużenia, bank wystawia co miesiąc notę na wysokość raty z podziałem na kwotę kapitału i odsetek w walucie wymienialnej (euro).

Z treści dołączonej do wniosku umowy kredytowej, która zgodnie z wolą Wnioskodawcy stanowi integralną część wniosku wynika, że jest to kredyt obrotowy w formie linii kredytowej w walutach wymienialnych nominowany w złotych. W § 4 tejże umowy stwierdzono, że kredyt lub jego transza podlegające wykorzystaniu będą każdorazowo przeliczane na złote według kursu ustalonego zgodnie z zasadami obowiązującymi w banku udzielającym kredytu, natomiast w § 8 stwierdzono, że spłata kredytu, raty kredytu i odsetek następuje w złotych i podlega przeliczeniu na walutę kredytu zgodnie z zasadami określonymi w § 4.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, różnica kursowa pomiędzy wartością kapitału na dzień zaciągnięcia kredytu, a dniem spłaty raty stanowi koszt uzyskania przychodu...

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ust. 1 stanowi, że ?różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody ??, albo koszty uzyskania przychodów...?. Natomiast w ust. 4 i 5 mowa jest o ?wartości?, ?kapitale? udzielonego kredytu w dniu jego nabycia i dniu zwrotu ? spłaty kapitału w związku z różnym kursem waluty powstają różnice kursowe stanowiące koszt uzyskania przychodu.

Z przepisu tego jednoznacznie wynika, że różnice te można uznać jako koszt uzyskania przychodu z działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady ustalania różnic kursowych dla celów podatkowych uregulowane zostały w art. 24c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.).

Zgodnie z art. 24c ust. 1 ww. ustawy, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Dodatnie różnice kursowe, w myśl art. 24c ust. 2 pkt 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powstają, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Z kolei ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni (art. 24c ust. 3 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z powyższymi normami, warunkiem powstania różnic kursowych w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zaciągnięcie kredytu w walucie obcej oraz jego spłata również w walucie obcej.

Zauważyć należy, iż banki oferują swoim klientom zarówno kredyty dewizowe, jak i indeksowane (denominowane) kursami waluty obcej wybranej przez klienta. Co ważne, kredyt denominowany nie jest kredytem dewizowym ani żadną jego odmianą. Przyznawany jest przez bank jako równowartość danej kwoty we wnioskowanej walucie indeksacyjnej. Efektem tego jest podpisanie umowy określającej kwotę kredytu w walucie obcej. Jednakże jest to kredyt złotówkowy, którego spłata jest uzależniona od kursu waluty, na podstawie której liczone są raty kredytowe w złotówkach. Rata kredytu jest spłacana w złotych polskich, a następnie przeliczana przez bank na walutę obcą, do której kredyt jest indeksowany. Kurs waluty obcej pełni rolę indeksu wpływającego na wysokość oprocentowania kredytu.

Natomiast kredyt dewizowy to kredyt, którego udzielenie polega na postawieniu do dyspozycji kredytobiorcy kwoty innych niż polskie środków pieniężnych, a jego spłata następuje również w tej walucie.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawcy został 14 listopada 2001 r. przyznany kredyt w walucie obcej w kwocie stanowiącej równowartość określonej kwoty wyrażonej w złotych według kursu z dnia podpisania umowy.

Spłata kredytu następuje ? zgodnie z treścią umowy kredytowej - w złotych polskich w wysokości kwoty stanowiącej równowartość raty wyrażonej w walucie obcej. Zatem nie został udzielony kredyt dewizowy.

Jak wykazano uprzednio różnice kursowe w rozumieniu podatkowym powstają jedynie przy spłacie kredytu dewizowego. W sytuacji, gdy Wnioskodawca zaciągnął kredyt w złotych, a którego wartość nominalna jest przeliczana na podstawie przelicznika waluty obcej, różnice z wyceny części kapitałowej dokonanej na dzień uzyskania i spłaty kredytu nie są różnicami kursowymi określonymi w art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, mając na uwadze, iż wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczył stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaznacza się, zaznacza się, iż interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla poszczególnych wspólników Spółki. Uregulowania tej ustawy dotyczą bowiem podatników, którymi są osoby fizyczne. Wniosek natomiast złożyła Spółka jawna, która w świetle zawartych w niej przepisów nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, podatnikami zaś są poszczególni wspólnicy.

Mając powyższe na uwadze informuje się, że uzyskanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez wszystkich wspólników możliwe jest poprzez złożenie wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej wraz z wypełnieniem wszystkich warunków określonych w art. 14b i art. 14f ustawy Ordynacja podatkowa przez poszczególne osoby fizyczne ? wspólników.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej ? powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.