Czy wydatki związane z zapewnieniem możliwości dojazdu do kuchni szkolnej można zaliczyć do kosztów (...)

4.2.2009

Czy wydatki związane z zapewnieniem możliwości dojazdu do kuchni szkolnej można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2008 r. (data wpływu 14 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na budowę drogi dojazdowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada, 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na budowę drogi dojazdowej.

Z uwagi na to, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem nr ITPB1/415-671/08-2/MM z dnia 16 stycznia 2009 roku wezwano Wnioskodawcę o uzupełnienie stanu faktycznego. Wezwanie skutecznie doręczono dnia 21 stycznia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku oraz w piśmie uzupełniającym z dnia 22 stycznia 2009 r. przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność oświatową ? Zespół Szkół Niepublicznych. Budynek szkoły oraz działka, na której budynek jest położony są własnością Wnioskodawcy. W 2007 roku rozpoczęto modernizację budynku szkoły, polegającą na dobudowaniu kuchni i stołówki szkolnej. Budynek ten jest środkiem trwałym. Kuchnia usytuowana jest z tyłu budynku szkolnego i obecnie nie ma do niej dojazdu. W planach zagospodarowania przestrzennego miasta wytyczona została droga dojazdowa do tej posesji. Droga ta zapewni w przyszłości bezpośredni dojazd do kuchni. Jednak nie znany jest termin oddania tej inwestycji. W związku z planowanym uruchomieniem stołówki szkolnej Wnioskodawca zmuszony jest do poprowadzenia tymczasowej drogi umożliwiającej dojazd do kuchni (dwa tory z płyt pod koła samochodu). Tymczasową drogę dojazdową Wnioskodawca zamierza wykorzystywać do czasu wybudowania przez miasto planowanej drogi. Z informacji uzyskanej przez Wnioskodawcę z Urzędu Miasta wynika, że droga miejska może być częściowo przygotowana do przejazdu w 2012 roku, natomiast data całkowitego zakończenia budowy tej drogi nie jest obecnie znana.

Tymczasowa droga dojazdowa wybudowana przez Wnioskodawcę będzie obsługiwać jeden budynek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki związane z zapewnieniem możliwości dojazdu do kuchni szkolnej można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia...

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe wydatki należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia, ponieważ droga ma charakter tymczasowy. Droga ta zostanie rozebrana w chwili, gdy miasto zakończy realizację inwestycji polegającej na doprowadzeniu drogi dojazdowej do posesji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

Z powyższego przepisu wynika, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione nakłady i wydatki związane bezpośrednio lub pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest poprawienie wyniku finansowego oraz osiągnięcie przychodu - z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, aby dany wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu, powinien spełniać łącznie następujące warunki:

pozostawać w związku przyczynowym z przychodem, czyli musi zostać poniesiony w celu jego osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów oraz
nie znajdować się na liście kosztów nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 powyższej ustawy, a także
być prawidłowo udokumentowany.

Na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 1 lit.

b) i c) nie uznaje się za koszt uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części oraz wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.
Z ww. przepisu wynika, że do katalogu wydatków, których nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu należą, m.in. wydatki na nabycie lub wytworzenie środków trwałych oraz ich ulepszenie. Środki trwałe służą osiąganiu przychodów przez wiele lat, w związku z czym wolą ustawodawcy, związane z nimi wydatki powinny być również rozliczane w dłuższym okresie. Zasadą jest rozłożenie w czasie rozliczeń wydatków inwestycyjnych. Stąd kosztem uzyskania przychodów jest zużycie tychże środków mierzone amortyzacją.
Zatem kosztem uzyskania przychodów mogą być zgodnie z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (tzw. odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 tejże ustawy.
Wybudowanie tymczasowej drogi dojazdowej na działce Wnioskodawcy, która to droga zapewni dostęp do kuchni i stołówki szkolnej jest niezbędne do funkcjonowania placówki, a wobec tego wydatek ten został poniesiony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Niewątpliwie zatem może stanowić koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy. W niniejszej sprawie należy jednak rozważyć, czy poniesione wydatki stanowią koszt uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia, czy też są to wydatki o charakterze inwestycyjnym, które należy zaliczać w ciężar kosztów uzyskania przychodu tylko jako odpisy amortyzacyjne.

W świetle przepisów art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością
maszyny, urządzenia i środki transportu
inne przedmioty

o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Natomiast zgodnie z uwagami szczegółowymi zawartymi w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Klasyfikacji Środki Trwałych (Dz. U. Nr 112, poz. 1317 ze zm.) w ramach grupy 1 obejmującej budynki ? samodzielnym środkiem trwałym jest budynek posadowionym na stałym fundamencie wraz z przynależnymi do niego przybudówkami i pomieszczeniami pomocniczymi. W skład budynku jako pojedynczego obiektu inwentarzowego, wlicza się również tzw. ?obiekty pomocnicze? obsługujące dany budynek, np. chodniki, dojazdy, podwórka, place, ogrodzenia, studnie, itp. Zgodnie z ww. objaśnieniami ? obiekty pomocnicze obsługujące więcej niż jeden budynek należy zaliczać do właściwych grup zgodnie z ich przeznaczeniem.
Jak wynika z powyższego ?obiekty pomocnicze? zwiększają wartość początkową tylko pojedynczego budynku i to niezależnie od tego, czy są to obiekty wybudowane na stałe, czy też tymczasowe. Natomiast obiekty pomocnicze obsługujące więcej niż jeden budynek, należy zaliczać do właściwych rodzajów zgodnie z ich przeznaczeniem.
Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia należy uznać, iż w przedmiotowej sprawie dojazd wybudowany na terenie posesji stanowiącej własność Wnioskodawcy i obsługujący jeden budynek będzie stanowił tzw. ?obiekt pomocniczy? wchodzący w skład budynku jako pojedynczego obiektu inwentarzowego dla potrzeb amortyzacji. Stosownie do art. 22g ust. 17 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ? jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3 -9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500,00 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500,00 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.
Reasumując - w sytuacji gdy Wnioskodawca na własnym terenie wybuduje drogę dojazdową, która odsługiwała będzie jeden budynek i nakłady poniesione w roku podatkowym na przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację tego budynku przekroczą kwotę 3.500,00 zł należy uznać, że są to wydatki na ulepszenie środka trwałego (budynku szkoły), które podwyższają wartość początkową budynku, od którego dokonywane są odpisy amortyzacyjne.
Końcowo wskazać należy, że zaliczenie wydatków na budowę tymczasowej drogi dojazdowej bezpośrednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów byłoby możliwe tylko wówczas, gdyby w roku podatkowym wszystkie wydatki na ulepszenie budynku szkoły nie przekroczyły kwoty 3. 500 zł.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.