Czy Wnioskodawca, w przypadku zawieszenia prowadzonej działalności gospodarczej, z której przychody (...)

Czy Wnioskodawca, w przypadku zawieszenia prowadzonej działalności gospodarczej, z której przychody opodatkowane są ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, może w 2015 r. dokonać rozliczenia za rok podatkowy 2014 wspólnie ze współmałżonkiem, pod warunkiem, że do końca 2014 r. nie osiągnie przychodów, nie wznowi zawieszonej działalności, ani nie otworzy nowej działalności w jakiejkolwiek formie opodatkowania?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2014 r. (data wpływu 20 czerwca 2014 r.), uzupełnionym w dniu 19 sierpnia 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie łącznego opodatkowania dochodów małżonków - jest nieprawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 20 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie łącznego opodatkowania dochodów małżonków.

Ze względu na braki formalne, pismem z dnia 6 sierpnia 2014 r. wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 11 sierpnia 2014 r., a w dniu 19 sierpnia 2014 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 14 sierpnia 2014 r.).


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Od stycznia do czerwca 2013 roku Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą opodatkowaną ryczałtem. Obrót netto za 6 miesięcy wyniósł około 326.000 zł (liczony metodą proporcjonalną - przekroczony limit). 30 czerwca 2013 r. działalność została zawieszona na okres 12 miesięcy. W 2014 roku Wnioskodawca nie złożył deklaracji o zmianie sposobu opodatkowania na zasady ogólne z powodu pomyłki w interpretacji (według opinii US nie ma metody proporcjonalnej, można dokonać obrotu 1 stycznia roku podatkowego w wysokości podlimitowej, tzn. 615.299 zł i 2 stycznia zamknąć działalność i nie traci się prawa do ryczałtu). Wnioskodawca nie zamierza wznawiać działalności w 2014 roku.

W związku z absolutnym planowanym brakiem przychodów w 2014 roku Wnioskodawca zamierza rozliczać się wspólnie z żoną na zasadach ogólnych.


W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, że w 2013 r. prowadził działalność gospodarczą od 1 stycznia do 30 czerwca, opodatkowaną zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Dnia 30 czerwca 2013 r. działalność została zawieszona na okres dwóch lat z zamiarem likwidacji w 2015 roku, ze względu na zmiany struktury rynku i opłacalności.

W bieżącym roku podatkowym (2014 r.) Wnioskodawca spełnia następujące warunki:


  1. pozostaje w związku małżeńskim,
  2. pomiędzy małżonkami istnieje wspólność majątkowa,
  3. nie osiąga żadnych przychodów dla jakiejkolwiek formy opodatkowania.


Małżeństwo oraz troje dzieci utrzymuje się z przychodów z działalności prowadzonej przez żonę Wnioskodawcy, która zamierza jeszcze dodatkowo podjąć pracę na 1/2 lub cały etat. Wnioskodawca pomaga żonie w prowadzeniu działalności oraz głównie zajmuje się dziećmi.

Wnioskodawca, nie zamierzając prowadzić działalności, nie złożył do 20 stycznia 2014 r. wniosku o zmianie formy opodatkowania, co skutkowało pozostaniem w oficjalnych dokumentach jako podatnik ryczałtowy.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy Wnioskodawca może w 2015 r. dokonać rozliczenia za rok podatkowy 2014 wspólnie ze współmałżonkiem, pod warunkiem, że do końca 2014 r. nie osiągnie przychodów, nie wznowi działalności opodatkowanej ryczałtowo, ani nie otworzy nowej działalności w jakiejkolwiek formie opodatkowania?


Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z brzmieniem ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik prowadzący własną działalność gospodarczą, do którego mają zastosowanie przepisy o zryczałtowanym podatku dochodowym jest pozbawiony możliwości dokonywania preferencyjnego rozliczenia ze współmałżonkiem. Ustawodawca zaznaczył, iż zastrzeżenie to dotyczy również osób, które obok uzyskiwanych dochodów opodatkowanych podatkiem zryczałtowanym, w trakcie roku podatkowego wykazały także dochód podlegający opodatkowaniu według skali podatkowej.

W ocenie Wnioskodawcy, w zasadzie jest to jedynie kwestia interpretacji, czy podatnik, który zawiesił działalność w roku podatkowym jest prowadzącym działalność, czy też nie, oraz czy nieuzyskiwanie przychodów w tej sytuacji jest dodatkowo wiążące.

Zdaniem Wnioskodawcy, nadrzędna zasada równości obywateli wobec prawa (podatkowego również) powinna w sytuacji objętej zapytaniem umożliwić wspólne opodatkowanie małżonków, dlatego, że niczym się ona nie różni od rodziny, w której mężczyzna zarabia 120.000 zł, zaś żona nie pracuje, nie osiąga przychodów i zajmuje się domem i dziećmi. Idea wspólnego opodatkowania współmałżonków została wprowadzona przez ustawodawcę właśnie w celu wybrania korzystniejszej formy opodatkowania dla rodzin znajdującej się w sytuacji bardzo nierównomiernego podziału przychodów, włącznie ze stanem 100% - 0%.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

Jednak art. 6 ust. 2 ww. ustawy przewiduje możliwość preferencyjnego opodatkowania dochodów osiąganych przez małżonków. W myśl powołanego przepisu, małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, nie ma jednak zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków mają zastosowanie przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (art. 6 ust. 8 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej "spółką".

W myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Z powyższego bezspornie wynika, że prawa do łącznego opodatkowania dochodów określonych w art. 9 ust. 1 i 1a pozbawieni zostali małżonkowie w sytuacji, gdy w roku podatkowym chociażby do jednego z nich miały zastosowanie przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. W konsekwencji już sam fakt dokonania wyboru sposobu opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej, na zasadach określonych w tej ustawie (nawet bez faktycznego ich uzyskania), stanowi przesłankę do utraty możliwości wspólnego opodatkowania dochodów obojga małżonków. Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, czy w danym roku podatkowym został osiągnięty przychód z działalności gospodarczej opodatkowanej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej reguluje art. 14a ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. z 2013 r., 672 ze zm.). Zgodnie z ustępem 1 tego artykułu przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 30 dni do 24 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 1a.

W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 14a ust. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej).


Jednak zgodnie z art. 14a ust. 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca:


  1. ma prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;
  2. ma prawo przyjmować należności lub obowiązek regulować zobowiązania, powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;
  3. ma prawo zbywać własne środki trwałe i wyposażenie;
  4. ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
  5. wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa;
  6. ma prawo osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
  7. może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą.


Z powyższego wynika więc, że w okresie zawieszenia działalności gospodarczej, po stronie przedsiębiorcy może powstać przychód pośrednio związany z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 21 ust. 1d ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne podatnik, który na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej zawiesił wykonywanie działalności gospodarczej, jest zwolniony, w zakresie tej działalności, z obowiązku obliczania za każdy miesiąc ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i wpłacania go na rachunek urzędu skarbowego za okres objęty zawieszeniem.

Nie oznacza to jednak, że zawieszenie działalności gospodarczej powoduje całkowite wyłączenie stosowania w stosunku do przedsiębiorcy przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Należy bowiem zauważyć, że zgodnie z art. 21 ust. 1g ? 1j ww. ustawy ryczałt od przychodów ewidencjonowanych dotyczący okresu zawieszenia podatnik jest obowiązany obliczyć i wpłacić na rachunek właściwego urzędu skarbowego, po wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej, w terminach określonych w tych przepisach.

Jeżeli zatem w okresie zawieszenia przedsiębiorca uzyska przychody w wyniku zdarzeń określonych w art. 14a ust. 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (np. ze zbycia własnych środków trwałych), to wówczas, po wznowieniu działalności, będzie musiał obliczyć i odprowadzić ryczałt od tych przychodów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że od 1 stycznia do 30 czerwca 2013 roku Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą opodatkowaną ryczałtem, której wykonywanie zawiesił 30 czerwca 2013 r. na okres 2 lat. W 2014 roku Wnioskodawca nie złożył do 20 stycznia deklaracji o zmianie sposobu opodatkowania na zasady ogólne.

W konsekwencji należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca do dnia 20 stycznia roku podatkowego nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej, ani nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Jedynie likwidacja działalności, bądź dokonanie wyboru innej formy opodatkowania, skutkuje tym, że przedsiębiorca przestaje być objęty przepisami ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zawieszenia działalności nie można uznać za jej likwidację. Jeśli więc nie doszło do zmiany sposobu opodatkowania z inicjatywy podatnika, to po wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej kontynuuje on wybraną wcześniej formę opodatkowania. Oznacza to, że w trakcie zawieszenia działalności do przedsiębiorcy wciąż mają zastosowanie przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, nawet bez względu na fakt nieuzyskiwania w tym czasie żadnych przychodów z tytułu tej działalności i braku zamiaru jej wznowienia zarówno w bieżącym, jak i kolejnym roku.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie mógł w 2015 r. dokonać rozliczenia za rok podatkowy 2014 wspólnie ze współmałżonkiem, nawet przy założeniu, że do końca 2014 r. nie osiągnie przychodów, nie wznowi działalności gospodarczej opodatkowanej zryczałtowanym podatkiem dochodowym, ani nie otworzy nowej działalności gospodarczej.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika