Czy łączna sprzedaż Polisy podstawowej i Polisy gratisowej przez Spółkę jako pośrednika ubezpieczeniowego, (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zmianami) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2010 r. (data wpływu 23 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca występując w roli agenta ubezpieczeniowego współpracuje z towarzystwami ubezpieczeniowymi i oferuje ich produkty ubezpieczeniowe.

Na podstawie generalnej umowy agencyjnej zawartej z towarzystwem ubezpieczeniowym oraz udzielonego stosownego pełnomocnictwa, Spółka wykonuje czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego, tj. czynności faktyczne i prawne związane z zawarciem lub wykonaniem umów ubezpieczenia w imieniu i na rzecz towarzystwa ubezpieczeniowego.

Za świadczone usługi Spółka otrzymuje od towarzystwa ubezpieczeniowego wynagrodzenie prowizyjne, obliczane jako określony procent wartości składek wynikających z umów ubezpieczenia zawartych za pośrednictwem Spółki.

Spółka zamierza rozpocząć kampanię reklamową, aby promować sprzedaż polis towarzystw ubezpieczeniowych, z którymi łączy Spółkę umowa agencyjna (Polisy podstawowe). W tym celu Spółka planuje zakupić na swój koszt pakiet dodatkowych polis wchodzących w skład zbiorowego ubezpieczenia assistance, które będą nieodpłatnie dodawane do sprzedawanych polis (Polisa gratisowa). Pozyskany przez Spółkę klient będzie dokonywał zapłaty ceny (składki) tylko za Polisę podstawową, bezpośrednio na konto towarzystwa ubezpieczeniowego oferującego tę polisę. Nabywca, oprócz Polisy podstawowej, np.: ubezpieczenia mieszkania, ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków, czy kosztów leczenia, otrzyma od Spółki i wyłącznie na jej koszt Polisę gratisową (ubezpieczenie assistance) innego towarzystwa ubezpieczeniowego, która będzie przekazywana klientowi przez Spółkę bez pisemnej umowy.

Spółka zakłada, że wynagrodzenie prowizyjne uzyskiwane od towarzystwa ubezpieczeniowego z tytułu sprzedaży klientowi Polisy podstawowej, pokryje koszty promocji (zakupu Polis gratisowych) i zapewni osiągnięcie zysku.

Wartość świadczenia wynikającego z przekazania klientowi Polisy gratisowej będzie wynosiła od 1 do 15 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy składka ubezpieczeniowa płacona przez Spółkę jako ubezpieczającego z tytułu dodatkowej polisy wykupionej w ramach zbiorowego ubezpieczenia assistance (Polisa gratisowa), na rzecz jej przyszłych klientów, którzy za pośrednictwem Spółki nabędą Polisy podstawowe, stanowi koszt uzyskania przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...
2. Czy łączna sprzedaż Polisy podstawowej i Polisy gratisowej przez Spółkę jako pośrednika ubezpieczeniowego, jest sprzedażą premiową w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji, jeśli wartość świadczenia związanego z wydaniem Polisy gratisowej nie przekracza 760 zł, czy Spółka jest zobowiązana jako płatnik do pobrania zryczałtowanego podatku zgodnie z art. 41 ust. 4 w związku z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych albo sporządzenia informacji PIT-8C zgodnie z art. 42a tej ustawy...
3. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku nr 2, czy wydanie Polisy gratisowej stanowi świadczenie związane z promocją lub reklamą w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji, jeśli wartość Polisy gratisowej nie przekracza 200 zł, czy Spółka jest zobowiązana do sporządzenia informacji PIT-8C zgodnie z art. 42a tej ustawy...

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (pytanie Nr 2). W pozostałym zakresie wniosek Spółki zostanie rozpatrzony odrębnymi interpretacjami indywidualnymi.

Prezentując własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego ? w zakresie pytania drugiego ? Jednostka wskazuje, iż zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ?przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń'. Za ?inne nieodpłatne świadczenia? uznaje się wszelkiego rodzaju świadczenia, które są dokonywane bez pobierania jakiejkolwiek odpłatności i które jednocześnie charakteryzują się tym, że nie obejmują rzeczy jako przedmiotów świadczenia.

Ich przedmiotem jest więc przede wszystkim świadczenie usług (tak J. Marciniuk, Podatek dochodowy od osób fizycznych 2007, wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2007. str. 168-169). Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego należy uznać, iż nieodpłatne przekazanie Polisy gratisowej, nawet w związku z wcześniejszym zakupem Polisy podstawowej, będzie stanowiło nieodpłatne świadczenie w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Konsekwencją tego będzie, co do zasady, obowiązek wykazania przychodu po stronie beneficjenta świadczenia, chyba że świadczenie to objęte zostanie jednym ze zwolnień od podatku dochodowego przewidzianych w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest: ?wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności?.

Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia sprzedaży premiowej. Nauka prawa podatkowego oraz organy podatkowe wypracowały jednak zestaw cech, które pozwalają na uznanie danej sprzedaży za sprzedaż premiową. Wskazane zostały one m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 24 czerwca 2008 r. o sygn. ITPB1/415-245/08/WM, w której stwierdzono w szczególności, że sprzedaż premiowa związana jest z nieodpłatnym wydaniem nagrody osobom, które spełniły stawiane przez organizatora warunki jej otrzymania. Jednocześnie osoba, która spełni warunki, ma gwarancję otrzymania nagrody. Wydanie nagrody musi być związane z dokonaniem zakupu premiowanego towaru lub usługi. Ponadto, nagroda nie jest przekazywana w pieniądzu ani w towarach lub usługach, które sprzedano nabywcy. Nadto należy zaznaczyć, iż zwolnienie nie będzie mogło być zastosowane, jeżeli nagroda zostanie otrzymana przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą.

W świetle powyższego zdaniem Spółki należy uznać, że omawiana akcja spełnia przesłanki uznania za sprzedaż premiową w sensie ekonomicznym. Bowiem każdy klient, który nabędzie Polisę podstawową otrzyma od Spółki dodatkową Polisę gratisową.

W analizowanej sprawie nie występuje wprawdzie typowa odmiana sprzedaży premiowej, tj. Spółka nie sprzedaje klientowi własnego towaru lub usługi, do którego mogłaby zostać dołączona nagroda, bowiem działa jako agent w imieniu i na rzecz towarzystwa ubezpieczeniowego - Spółka nie zawiera zatem z klientem umowy ?sprzedaży' Polisy podstawowej, stroną tej umowy jest towarzystwo ubezpieczeniowe. Spółka jednak jest bezpośrednio zainteresowana osiągnięciem jak największej liczby sprzedanych Polis podstawowych, ponieważ od wartości wynikających z nich składek uzależniona jest wysokość otrzymywanego wynagrodzenia prowizyjnego - w tym właśnie celu Spółka wydaje klientom Polisy gratisowe w przypadku zawarcia umowy ubezpieczenia objętej promocją (zakupu Polisy podstawowej). W ujęciu ekonomicznym działania prowadzone przez Spółkę oraz ich efekty spełniają przesłanki uznania ich za sprzedaż premiową.

Należy przy tym podkreślić, że przedmiot sprzedaży premiowej nie jest tożsamy z przedmiotem podstawowej umowy ?sprzedaży'. Pomimo bowiem faktu, że w obydwu przypadkach przedmiotem świadczenia są polisy ubezpieczeniowe, dotyczą one zawsze różnych zakresów ubezpieczenia, np. do Polisy podstawowej ubezpieczenia mieszkania lub od następstw nieszczęśliwych wypadków czy kosztów leczenia dodawana jest przez Spółkę Polisa gratisowa ubezpieczenia assistance.

Reasumując, w ocenie Spółki wydanie przez Nią Polisy Gratisowej każdemu nabywcy Polisy podstawowej stanowi sprzedaż premiową w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji przychód z tytułu otrzymania Polisy gratisowej przez osobę fizyczną do wartości 760 zł będzie zwolniony od opodatkowania. Dokonanie przez Spółkę świadczeń, które zakwalifikować można jako wydanie nagrody w sprzedaży premiowej, niepodlegającej, do wysokości określonej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oznacza, że Spółka nie jest zobowiązana do pobrania zryczałtowanego podatku zgodnie z art. 41 ust. 4 w związku z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeśli wartość nagrody nie przekroczy 760 zł.

Zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ?osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.' Powyższe oznacza, że w stosunku do podmiotów przekazujących świadczenia w ramach sprzedaży premiowej, zwolnionej od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie powstaje również obowiązek sporządzenia informacji, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - informacji PIT-8C.

Zdaniem Spółki, nie będzie ona miała obowiązku sporządzać informacji PIT-8C, jeżeli spełnia przesłanki zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, zdaniem Spółki, łączna sprzedaż Polisy podstawowej i dołączonej do niej Polisy gratisowej stanowi sprzedaż premiową podlegającą zwolnieniu od opodatkowania, jeżeli wartość wydanej nagrody (Polisy gratisowej) nie przekracza 760 zł. W związku z wydaniem nagrody w sprzedaży premiowej, na Spółce nie będzie ciążył obowiązek odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego ani sporządzenia informacji PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy, jeżeli przepisy art. 24 - 25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z treści zacytowanego przepisu jednoznacznie wynika zasada powszechności przedmiotowej opodatkowania podatkiem dochodowym wszystkich dochodów.

Przychodami w myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Spośród źródeł przychodów w art. 10 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy, ustawodawca wymienił tzw. ?inne źródła?.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w cytowanym przepisie sformułowania ?w szczególności? oznacza, że wyliczenie zawarte w przepisie jest jedynie wyliczeniem przykładowym. Tym samym przychodami z innych źródeł mogą być inne jeszcze przychody niż wymienione w art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Należy podkreślić, iż o zasadności kwalifikacji świadczeń podatników nie może decydować nazwa określonej czynności prawnej, nadana przez strony. Przesądzające znaczenie ma rzeczywisty charakter danego zdarzenia gospodarczego (czynności prawnej).

Aby wartość nagród związanych ze sprzedażą premiową zwolniona była z podatku dochodowego, spełnione muszą być warunki:

• nagroda związana być musi ze sprzedażą premiową,

• jednorazowa wartość nagrody nie może przekroczyć kwoty 760 zł,

• sprzedaż premiowa nie dotyczy nagród otrzymanych przez osoby w związku z prowadzoną przez nie pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Pomimo, że ustawodawca posłużył się w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wyrażeniem ?sprzedaż premiowa?, to jednak nie sformułował tego pojęcia w ustawie. Sprzedaż premiowa nie została również uregulowana w ustawie Kodeks cywilny, jako jeden ze szczególnych rodzajów sprzedaży. W związku z powyższym dla potrzeb zastosowania przepisu art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy konieczne jest ustalenie definicji sprzedaży premiowej w oparciu o dostępne reguły wykładni.

Stosując wykładnię językową wyrażenia ?sprzedaż premiowa? zauważyć należy, iż składa się ono z dwóch elementów, wymagających zdefiniowania, mianowicie terminu ?sprzedaż? oraz ?premiowa?.

Pojęcie umowy sprzedaży zostało zdefiniowane i uregulowane w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) i tak treść art. 535 i następnych stanowi, że przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się zapłacić sprzedawcy cenę. Sprzedaż jest zatem umową dwustronnie zobowiązującą, a skutkiem jej zawarcia jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenie jednej strony jest więc odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. W takim ujęciu umowa sprzedaży ma charakter umowy wzajemnej. Świadczenia stron mają charakter ekwiwalentny, jednakże w znaczeniu subiektywnym. Z istoty swej umowa ma charakter odpłatny. Odpowiednikiem świadczenia sprzedawcy jest umówiona cena, a więc ustalona przez strony i wyrażona w pieniądzu wartość rzeczy lub prawa.

Termin ?premia?, ?premiowa? nie został zdefiniowany w przepisach podatkowych, ani też cywilnoprawnych. Z uwagi na powyższe koniecznym jest dokonanie wykładni językowej przedmiotowego pojęcia. Za premię uznać należy nagrodę za coś, dodatkowe wynagrodzenie za wykonanie czegoś (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa, 2003). Innymi słowy pojęcie to służy dla określenia świadczenia, które otrzymuje ktoś, kto zachował się w sposób określony przez przyznającego premię. Przymiotnik ?premiowy? należy zatem rozumieć jako odnoszący się do powyżej zdefiniowanej premii.

Należy także zwrócić uwagę na przepis art. 353 § 1 ustawy Kodeks cywilny, który stanowi, że zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Natomiast zgodnie z § 2 art. 353 Kodeksu cywilnego, świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu. Zatem strony umowy sprzedaży mogą wzbogacić treść łączącego je stosunku w granicach swobody kontraktowania, tzn. mogą wprowadzić do niego określone postanowienia, których treść lub cel nie sprzeciwiają się właściwości (naturze) sprzedaży, ustawie lub zasadom współżycia społecznego. Do tego rodzaju postanowień należy zobowiązanie sprzedawcy do spełnienia dodatkowego świadczenia (nagrody) w przypadku zakupu przez kupującego określonego towaru. Postanowienia takie stanowią elementy dodatkowe, zastrzeżone w treści umowy przez strony.

W związku z powyższym, mając na uwadze powyższe ustalenia i powołane przepisy prawa, zdaniem tutejszego organu podatkowego ?sprzedaż premiowa? jest umową sprzedaży, zawartą między sprzedawcą a kupującym, połączoną jednak z przyznaniem przez sprzedającego premii kupującemu. Na skutek zawarcia tej umowy po stronie sprzedawcy powstaje obowiązek przeniesienia na kupującego własności rzeczy i wydania mu rzeczy, jak również wydania (przekazania) kupującemu premii, w związku z dokonanym przez niego zakupem, której wartość nie jest objęta ceną kupowanego towaru. Otrzymanie premii jest gwarantowane, albowiem przyznawane jest przez sprzedawcę kupującemu w zamian za to, że ten dokonał zakupu określonego towaru, na warunkach wskazanych przez sprzedającego (np. w określonej ilości, o określonej wartości, czy też określonego rodzaju towarów). Po stronie kupującego powstaje obowiązek zapłaty ceny sprzedaży oraz uprawnienie do otrzymania premii.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Spółka działa jako agent w imieniu i na rzecz towarzystwa ubezpieczeniowego. Za świadczone usługi otrzymuje od towarzystwa ubezpieczeniowego wynagrodzenie prowizyjne. Spółka zamierza rozpocząć kampanię reklamową, aby promować sprzedaż polis towarzystw ubezpieczeniowych, z którymi łączy Spółkę umowa agencyjna (Polisy podstawowe). W tym celu planuje zakupić na swój koszt pakiet dodatkowych polis, które będą nieodpłatnie dodawane do sprzedawanych polis (Polisa gratisowa). Pozyskany przez Spółkę klient będzie dokonywał zapłaty ceny (składki) tylko za Polisę podstawową, bezpośrednio na konto towarzystwa ubezpieczeniowego oferującego tę polisę. Nabywca, oprócz Polisy podstawowej otrzyma od Spółki i wyłącznie na jej koszt Polisę gratisową, która będzie przekazywana klientowi przez Spółkę bez pisemnej umowy. Spółka zakłada, że wynagrodzenie prowizyjne uzyskiwane od towarzystwa ubezpieczeniowego z tytułu sprzedaży klientowi Polisy podstawowej, pokryje koszty promocji (zakupu Polis gratisowych) i zapewni osiągnięcie zysku.

Reasumując, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż przedstawione przez Spółkę przedsięwzięcie nie może być uznane za sprzedaż premiową w rozumieniu przepisu art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż umowy sprzedaży Polisy podstawowej nie będzie zawierać z klientem Spółka, lecz stroną tej umowy będzie towarzystwo ubezpieczeniowe, a podjęte przez Spółkę działania sprowadzają się do nagradzania klientów strony za skorzystanie z jej oferty w celu zwiększenia własnych zysków. Tym samym oferowana tzw. ?Polisa gratisowa? - nie jest nagrodą związaną ze sprzedażą premiową. Jej wartość (bez względu na wysokość) nie podlega zwolnieniu z podatku dochodowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 68 ww. ustawy.

Dodatkowo należy podkreślić, że przywołane przez Spółkę rozstrzygnięcie organu podatkowego dotyczące przepisów prawa wydane zostało w indywidualnej sprawie i nie może być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 roku - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Z uwagi na powyższe przywołane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej rozstrzygnięcie organu podatkowego nie jest wiążące dla tut. organu podatkowego. Każdą sprawę organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80 ? 219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.