Czy część odsetek zaciągniętego kredytu bankowego na zakup lokalu mieszkalnego, z którego część (...)

Czy część odsetek zaciągniętego kredytu bankowego na zakup lokalu mieszkalnego, z którego część wykorzystywana jest na biuro rachunkowe, można zaliczyć do koszów uzyskania przychodów, wg. wskaźnika procentowego powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej liczonej w stosunku do powierzchni całkowitej lokalu?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ? Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2009 r. (data wpływu 9 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów ? jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 9 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Wnioskodawcza zaciągnął kredyt na zakup lokalu mieszkalnego. Część pomieszczeń wydzielił od całości i przeznaczył wyłącznie na biuro rachunkowe. Pozostałe pomieszczenia przeznaczone zostały na mieszkanie.


W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.


Czy część odsetek zaciągniętego kredytu bankowego na zakup lokalu mieszkalnego, z którego część wykorzystywana jest na biuro rachunkowe można zaliczyć do koszów uzyskania przychodów, wg. wskaźnika procentowego powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej liczonej w stosunku do powierzchni całkowitej lokalu...


Zdaniem Wnioskodawcy, część odsetek od kredytu bankowego zaciągniętego na zakup lokalu mieszkalnego, z którego część wykorzystywana jest na biuro rachunkowe można zaliczyć do koszów uzyskania przychodów, wg. wskaźnika procentowego powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej liczonej w stosunku do powierzchni całkowitej lokalu.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przytacza także stanowisko Izby Skarbowej w Gdańsku, która w interpretacji z 21 grudnia 2004 roku (BI/005-1029/04) zgodziła się na rozliczenie w kosztach części odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup mieszkania, gdy niektóre pomieszczenia zostały zaadaptowane na cele biurowe. A także stanowisko Urzędu Skarbowego w Łomży w interpretacji z 2 października 2006 roku (PD-415-38-1/IW/06) zgodnie z którym, gdy zaciągnięty kredyt pozostaje w związku z przychodami uzyskiwanymi przez podatnika z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, to odsetki od kredytu stanowią koszt uzyskania przychodów. Wysokość odsetek, które mogą stanowić koszt będzie wynikała z iloczynu odsetek i stosunku powierzchni użytkowej wykorzystywanej do działalności gospodarczej w stosunku do ogólnej powierzchni użytkowej.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 76 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.


Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien - w myśl powołanego przepisu - spełniać łącznie następujące warunki:


  • pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  • nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  • być właściwie udokumentowany.


Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 22 ust.

1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Musi to być zatem taki wydatek, którego związek z prowadzoną działalnością nie budzi wątpliwości, a obowiązek wykazania tego związku należy do podatnika. Kwalifikacja wydatków do kosztów uzyskania przychodów, ze względu na kryterium celowości, leży bowiem w gestii podatnika. Należy jednak mieć na uwadze, że prawidłowość dokonanej kwalifikacji podlega ocenie organów podatkowych.


W myśl art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 16 lit. a) ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:


  • pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),
  • pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału.


Nie stanowią kosztów uzyskania przychodów naliczone, lecz niezapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów) ? art. 23 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, iż warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodów, odsetek od kredytu jest istnienie związku przyczynowo-skutkowego między zaciągniętym kredytem, a przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ww. ustawy oraz ich zapłacenie.

Przepisy ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wydatków poniesionych na spłatę odsetek od pożyczek (kredytów) przeznaczonych na sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, od klasyfikacji czy nazwy kredytów stosowanych przez instytucje finansowe, jak również od rodzaju zaciągniętego kredytu.

Jak już wskazano warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodów, odsetek od kredytu jest ich zapłacenie oraz istnienie związku przyczynowo-skutkowego między kredytem, a przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 22 ust. 1 tej ustawy. Decydujące znaczenie dla ustalenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ma więc faktyczne przeznaczenie kredytu.

Z treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wynika, iż Wnioskodawca zaciągnął kredyt na zakup lokalu mieszkalnego. Część pomieszczeń w zakupionym lokalu przeznaczono wyłącznie na prowadzenie działalności gospodarczej (biuro rachunkowe).

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że wyłącznie zapłacone odsetki od części kredytu zaciągniętego na zakup mieszkania mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Wysokość odsetek podlegających zaliczeniu do kosztów należy wyliczyć w takiej proporcji w jakiej pozostaje powierzchnia lokalu wykorzystywana przez Wnioskodawcę w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej do całkowitej powierzchni lokalu.

Natomiast odsetki od części kredytu przeznaczonej na wydatki osobiste nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż nie mają związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą oraz nie służą osiągnięciu przychodów lub zachowania albo zabezpieczeniu źródła przychodów.

Jednocześnie zauważyć należy, iż jeżeli Wnioskodawca wprowadził, bądź zamierza wprowadzić przedmiotowy lokal do ewidencji środków trwałych to odsetki od kredytu zapłacone do dnia przekazania środka trwałego do używania, zgodnie z art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwiększają wartość początkową tego środka trwałego i mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pośrednio poprzez odpisy amortyzacyjne.

Odnośnie przytoczonych we wniosku przez Wnioskodawcę stanowisk organów podatkowych, organ podatkowy wyjaśnia, że są wydawane w indywidualnych sprawach i nie wiążą organu podatkowego właściwego do wydania interpretacji indywidualnej. Poza tym treść powołanych rozstrzygnięć nie jest rozbieżna z niniejszą interpretacją indywidualną.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika