Czy świadczenie usług samemu sobie stanowi przychód z działalności gospodarczej?

Czy świadczenie usług samemu sobie stanowi przychód z działalności gospodarczej?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2009 r. (data wpływu 14 grudnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 marca 2010 r. (data wpływu 8 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do przychodów z prowadzonej działalności, przychodów z usług świadczonych samemu sobie - jest nieprawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 14 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do przychodów z prowadzonej działalności, przychodów z usług świadczonych samemu sobie. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 4 marca 2010 r. (data wpływu 8 marca 2010 r.)


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Prowadzi Pan działalność gospodarczą na podstawie wpisu do działalności gospodarczej, wykonując usługi w zakresie: naprawy samochodów, sprzedaży samochodów osobowych, wynajmu nieruchomości, działalności usługowej wspomagającej produkcję roślinną. W ramach wymienionych usług świadczy Pan usługi rolnicze innym odbiorcom (rolnikom), a także samemu sobie. Pan i pozostali odbiorcy usług są rolnikami ryczałtowymi. Po wykonaniu każdej usługi wystawia Pan dla odbiorcy (dla siebie również) fakturę VAT wraz z podatkiem należnym. Wartość netto wykazywana jest jako świadczenie usług (przychód z działalności gospodarczej), a podatek należny rozliczany jest w deklaracji VAT.

Posiada Pan w ewidencji środków trwałych maszyny, które służą do wykonywania usług dla rolników ryczałtowych. Usługi wykonuje Pan na podstawie wpisu do działalności gospodarczej.

Sam jest Pan rolnikiem ryczałtowym i świadczy usługi również sobie. Amortyzacja naliczana jest przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych, stanowiących załącznik nr 1 do ustawy, zwany ?Wykazem stawek amortyzacyjnych?. Odpis amortyzacyjny zaliczany jest do kosztów podatkowych.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy postępowanie Pana w zakresie wykazywania przychodu jest prawidłowe...


Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie usług samemu sobie należy traktować jako nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika. Podatnikowi przy nabyciu towarów i usług przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z tymi usługami. W związku z powyższym wykonywanie usług samemu sobie należy traktować jako odpłatne świadczenie usług. W omawianym przypadku świadczenie usług samemu sobie należy zaliczyć do odpłatnego świadczenia usług. Z tej usługi powstanie przychód do opodatkowania.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przychodami należnymi są wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. ?Należność? wynika z treści stosunku prawnego, a odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Ponieważ wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego, to przychodami należnymi są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż prowadząc działalność gospodarczą świadczy Pan usługi w zakresie: naprawy samochodów, sprzedaży samochodów osobowych, wynajmu nieruchomości, działalności usługowej wspomagającej produkcję roślinną. W ramach wymienionych usług świadczy Pan usługi rolnicze innym odbiorcom (rolnikom), a także w swoim gospodarstwie rolnym.

Przede wszystkim zwrócić należy uwagę, że ze świadczeniem usług mamy do czynienia wówczas, gdy określone czynności są wykonywane przez jeden podmiot (usługodawcę) na rzecz innego podmiotu (usługobiorcy). Świadczenie usług jest efektem zawarcia umowy, która jest zawsze oświadczeniem woli co najmniej dwóch stron - jest czynnością dwustronną.

Usługi świadczone przez Pana nie są uregulowane przepisami, dlatego też do usług tych stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu.

W opisanej we wniosku sytuacji nie może być mowy o zawarciu umowy o świadczenie usług, skoro usługi rolnicze mają być wykonywane dla siebie samego. Nie otrzyma Pan także odpłatności z tytułu świadczonych usług, a tym samym nie uzyska Pan (od siebie) przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jak wskazano powyżej, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Reasumując, z tytułu usług wykonywanych we własnym gospodarstwie rolnym nie powstanie przychód z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87?100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika