Czy w świetle stanu faktycznego, przy uwzględnieniu orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE, należy (...)

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie zwrotu wydatków związanych z budową budynku mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W latach 2009-2010 wybudowała Pani domek jednorodzinny. Roboty hydrauliczne, grzewcze i gazowe wykonała osoba prowadząca działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Osoba ta dostarczyła także materiały niezbędne do wykonania robót. Po zakończeniu robót hydraulik wystawił fakturę VAT za dostarczone i wykorzystane na budowie materiały budowlane.

Następnie w listopadzie 2010 r. wystąpiła Pani do urzędu skarbowego z wnioskiem o zwrot części podatku VAT za zakupione materiały na roboty wykonane przez hydraulika (jak wskazano we wniosku na formularzu WZM-1). Do wniosku dołączyła wszystkie konieczne załączniki, w tym faktury VAT.

W grudniu 2010 r. urząd skarbowy powiadomił Panią, że nie zwróci części podatku VAT, ponieważ wykonujący roboty i dostarczający materiały nie miał uprawnienia do wystawiania faktur VAT. Podobno ? jak Panią poinformowano ? hydraulik nie zarejestrował się w urzędzie skarbowym dla celów VAT. Nie wiedziała Pani o tym i w dobrej wierze pobrała faktury oraz je opłaciła. W tym czasie jednak w prasie ukazała się informacja, iż Trybunał Sprawiedliwości UE wydał w dniu 22 grudnia 2010 r. orzeczenie, stwierdzając w nim, że prawo wspólnotowe sprzeciwia się przepisom krajowym, na mocy których podmiot nie może odliczyć podatku zapłaconego z tytułu nabycia usług i towarów od podmiotu, który nie zarejestrował się dla celów VAT. Orzeczenie to ? Pani zdaniem ? odnosi się także do Jej sytuacji i w świetle tego orzeczenia wniosek o zwrot VAT powinien być uwzględniony. Złożony przez Panią wniosek jest kompletny, spełnia wszystkie wymogi, poza tą jedną opisaną wyżej przeszkodą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle opisanego wyżej stanu faktycznego, przy uwzględnieniu orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE, należy się Pani zwrot części podatku VAT za materiały budowlane wykorzystane na budowę domku jednorodzinnego...

Pani zdaniem, w zaistniałej sytuacji należy się zwrot podatku VAT, bowiem podatnik nie powinien ponosić konsekwencji tego, że jego kontrahent nie dopełnił obowiązku rejestracji dla celów VAT. Jeśli podatnik spełnił wszystkie wymogi materialne, a Pani te wymogi spełniła to powinna odzyskać część podatku VAT.

Ograniczenie prawa do odliczenia bądź zwrotu podatku VAT przy wykazanym wyżej stanie faktycznym wykracza ? w Pani opinii ? poza zakres dopuszczalny na mocy Szóstej Dyrektywy Rady 77/388 EWG. Zwrot części podatku VAT za materiały budowlane jest ze strony państwa formą popierania budownictwa mieszkaniowego i to powinno być priorytetem przy interpretacji przepisów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Pani w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Jak stanowi art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468 ze zm.) osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z:

1. budową budynku mieszkalnego;
2. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny spełniający wymagania określone w odrębnych przepisach;
3. remontem budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego.

Zwrot, o którym mowa w ust. 1, dotyczy wydatków poniesionych i udokumentowanych fakturami wystawionymi od dnia 1 maja 2004 r. (art. 3 ust. 2), na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT (art. 3 ust.

3). Przy czym, stosownie do art. 2 pkt 2 ww. ustawy przez podatek VAT rozumie się podatek od towarów i usług o stawce 22% w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Ponadto na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje, pod warunkiem że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie natomiast z art. 3 ust. 4 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu części wydatków, o których mowa w ust. 1, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej.

Stosownie zaś do art. 2 pkt 1 i pkt 3 ustawy przez pojęcie faktury rozumie się fakturę VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, dokumentującą zakupy, których mowa w przytoczonym art. 3 ust. 1.

W związku z tym art. 106 § 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast w myśl § 4 ust. 1 obowiązującego do dnia 31 marca 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.) zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami 'FAKTURA VAT'.

Zgodnie zaś z art. 96 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3. Przy czym w świetle zawartej w art. 15 ust. 1 ustawy podstawowej definicji podatnikami VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle powyższego zarejestrowanie się w charakterze podatnika VAT łączy się z uzyskaniem formalnych znamion statusu podatnik, w tym prawem do wystawiania faktur. Zatem podmioty nie będące podatnikami w rozumieniu przytoczonych przepisów nie mają prawa wystawiać faktur.

Wobec tego nie należy się Pani zwrot części wydatków na zakup materiałów budowlanych związanych z budową budynku mieszkalnego udokumentowanych fakturami wystawionymi przez hydraulika, bowiem nie był on zarejestrowanym podatnikiem VAT, a w konsekwencji nie miał prawa do wystawienia ww. faktur.

Nie bez znaczenia pozostaje również możliwość uzyskania przez Panią przed poniesieniem wydatków określonych w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym urzędowego potwierdzenia statusu kontrahenta jako zarejestrowanego podatnika VAT. Wynika to z art. 96 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, wedle którego na wniosek zainteresowanego naczelnik urzędu skarbowego jest obowiązany potwierdzić, czy podatnik jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny lub zwolniony, przy czym zainteresowanym może być zarówno sam podatnik, jak i osoba trzecia mająca interes prawny w złożeniu wniosku. Niewątpliwie uprawienie do omawianego zwrotu części wydatków wpisuje się w pojęcie interesu prawnego.

W odniesieniu natomiast do wskazanego przez Panią wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie C-438/09 wskazać należy, że nie ma on zastosowania w Pani sprawie, bowiem dotyczy on zgodności przepisów polskiej ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie przysługującego podatnikowi prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT z normami Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych ? wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE L 145/1 z dnia 13 czerwca 1977 r.).

Nie bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, iż wolą ustawodawcy analizowana ustawa o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym stanowi odrębny od ustawy o podatku od towarów i usług akt prawny, a tym samym zwrot części wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym jest niezależną od odliczenia naliczonego podatku VAT instytucją prawną.

Poza tym dokonywanie przez osobę fizyczną lub jej małżonka czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, jako podatników podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, skutkuje brakiem prawa do zwrotu, o którym mowa w tym przepisie ustawy, co zostało uregulowane w przytoczonym art. 4 ust. 1.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.