Odliczenie od dochodu wydatku poniesionego na opłacenie przewodnika jako wydatku na cele rehabilitacyjne.

Odliczenie od dochodu wydatku poniesionego na opłacenie przewodnika jako wydatku na cele rehabilitacyjne.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2013 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 25 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej - jest nieprawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 25 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej.


We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.


Wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną, od 2002 r. zaliczaną do I grupy inwalidztwa z niepełnosprawnością narządu ruchu i innych (orzeczenie nr 1035/R/02 z dnia 12 marca 2002 r. wydane przez Wojskową Komisję Lekarską). Wnioskodawca korzysta z usług przewodnika ? swojego syna, który mieszka z nim i jest na Jego utrzymaniu. Jak podaje, za korzystanie z usług syna jako przewodnika Wnioskodawca ponosi koszty związane z jego utrzymaniem. Koszty te przekroczyły kwotę 2.280 zł w ciągu roku podatkowego.

Wnioskodawca zaznacza, że syn żadnych pieniędzy za usługi przewodnika nie otrzymał ? była to jedynie zapłata rzeczowa. Syn pomaga w pokonywaniu trudności związanych z poruszaniem się po różnych miastach, dowozi Wnioskodawcę samochodem, którego Wnioskodawca jest współwłaścicielem na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne, które zlecił lekarz specjalista, niezbędne dla Jego zdrowia wynikające z dolegliwości zdrowotnych. Wnioskodawca ma do syna pełne zaufanie, w jego obecności czuje się bezpiecznie. Pomoc syna ułatwia Wnioskodawcy normalnie funkcjonować w codziennym życiu.


Wobec powyższego zadano następujące pytanie.


Czy wydatki poniesione w związku z utrzymaniem przewodnika ponad kwotę 2.280 zł Wnioskodawca może odliczyć od swojego dochodu w roku podatkowym?


Wnioskodawca uważa, że skoro poniósł wydatki za usługi przewodnika w postaci zapłaty za jego utrzymanie to ma prawo do ich odliczenia w zeznaniu podatkowym w ramach ulgi rehabilitacyjnej.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b - 7g tego artykułu.

I tak stosownie do treści art. 26 ust. 7a pkt 7 ww. ustawy, za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6 uważa się wydatki poniesione na opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nie przekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł.

W myśl art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:


  1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
  2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną albo
  3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.


Na podstawie art. 26 ust. 7f ww. ustawy, ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:


  1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:


    1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
    2. znaczny stopień niepełnosprawności;


  2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:


    1. całkowitą niezdolność do pracy albo
    2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.


Ponadto odliczenia z tytułu ulgi rehabilitacyjnej mogą być dokonane również wówczas, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r. (art. 26 ust. 7g ustawy).

W myśl art. 26 ust. 7c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14, nie jest wymagane posiadanie dokumentów stwierdzających ich wysokość. Jednakże na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej podatnik jest obowiązany przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:


  1. wskazać z imienia i nazwiska osoby, które opłacono w związku z pełnieniem przez nie funkcji przewodnika;
  2. okazać certyfikat potwierdzający status psa asystującego;
  3. okazać dokument potwierdzający zlecenie i odbycie niezbędnych zabiegów leczniczo-rehabilitacyjnych.


Wydatki na cele rehabilitacyjne, zgodnie z przepisem art. 26 ust. 7b tejże ustawy, podlegają odliczeniu od dochodu tylko wówczas, jeżeli nie były sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną od 2002 r. zaliczaną do I grupy inwalidztwa z niepełnosprawnością narządu ruchu i innych (orzeczenie nr 1035/R/02 z dnia 12 marca 2002 r. wydane przez Wojskową Komisję Lekarską). Wnioskodawca korzysta z usług przewodnika ? swojego syna, który mieszka z nim i jest na Jego utrzymaniu. Jak podaje, za korzystanie z usług syna jako przewodnika Wnioskodawca ponosi koszty związane z jego utrzymaniem. Koszty te przekroczyły kwotę 2.280 zł w ciągu roku podatkowego.

Wnioskodawca zaznacza, że syn żadnych pieniędzy za usługi przewodnika nie otrzymał ? była to jedynie zapłata rzeczowa. Syn pomaga w pokonywaniu trudności związanych z poruszaniem się po różnych miastach, dowozi Wnioskodawcę samochodem, którego Wnioskodawca jest współwłaścicielem na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne, które zlecił lekarz specjalista, niezbędne dla Jego zdrowia wynikające z dolegliwości zdrowotnych. Wnioskodawca ma do syna pełne zaufanie, w jego obecności czuje się bezpiecznie. Pomoc syna ułatwia Wnioskodawcy normalnie funkcjonować w codziennym życiu.

Należy zaznaczyć, że wszelkiego rodzaju ulgi i zwolnienia są wyjątkiem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, dlatego winny być interpretowane ściśle z literą prawa. Niedopuszczalna jest zatem ich interpretacja rozszerzająca. Zatem wydatki poniesione na inne cele ? nawet wówczas gdy zostały poniesione w związku z niepełnosprawnością - nie korzystają z odliczeń w ramach omawianej ulgi.

Ponadto wyjaśnić należy, że korzystanie z ulg nie jest obowiązkiem podatników, lecz przywilejem z którego mogą, lecz nie muszą korzystać. Decyzja o skorzystaniu z ulgi wiąże się jednak ze zrealizowaniem określonych warunków, których spełnienie bez względu na stopień uciążliwości jest obowiązkiem podatnika chcącego z tej ulgi skorzystać.

W świetle powyższych przepisów, aby osoba z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczona do I grupy inwalidztwa mogła skorzystać z odliczeń, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 7, musi faktycznie korzystać z pomocy przewodnika i ponosić z tego tytułu koszty (wydatki). Przy czym kwota w wysokości 2.280 zł stanowi górny limit przysługującej ulgi ? nie jest to natomiast kwota odliczenia przysługująca podatnikowi bezwarunkowo ? zależy ona od wysokości faktycznie poniesionych wydatków.

To oznacza, że z woli ustawodawcy do skorzystania z odliczenia w wysokości 2.280 zł niewystarczający jest sam fakt bycia osobą z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczoną do I grupy inwalidztwa, koniecznym jest faktyczne korzystanie z usług przewodników i poniesienie związanych z tym wydatków oraz posiadanie dowodów ich poniesienia (wskazanie kto świadczył pomoc i w jakiej wysokości przyjął wynagrodzenie). Jednocześnie osoby pełniące funkcje przewodników osób niepełnosprawnych winny wykazać wartości otrzymanych gratyfikacji w rocznym zeznaniu podatkowym, gdyż zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych otrzymane przez nich świadczenia stanowią przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Z analizy przedmiotowego wniosku nie wynika natomiast, aby w niniejszej sprawie doszło do wydatkowania środków na opłacenie przewodnika Wnioskodawcy. Tutejszy organ nie kwestionuje opieki syna nad Wnioskodawcą jako osobą niepełnosprawną. Jednakże nie można utożsamiać wykonywanych przez syna codziennych działań (czynności) oraz utrzymywania syna z ponoszeniem wydatków na opłacenie przewodnika wymienionych w art. 26 ust. 7a pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uprawniających do skorzystania z tzw. ulgi rehabilitacyjnej, gdyż w istocie stanowiły one formę realizacji rodzinnoprawnych instytucji wzajemnej pomocy oraz obowiązku alimentacyjnego między rodzicami a dziećmi.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości skorzystania w zeznaniu podatkowym z odliczenia ramach tzw. ulgi rehabilitacyjnej z tytułu wydatków poniesionych na opłacenie przewodnika osoby niepełnosprawnej, którym to przewodnikiem jest syn Wnioskodawcy uznać należało za nieprawidłowe.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika