Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od kwoty 17 000 zł i w jakiej wysokości, (...)

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych podziału majątku wspólnego małżonków.

Wniosek uzupełniono w dniu 31 maja 2012 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 9 czerwca 2006 r. na podstawie wyroku rozwodowego, który uprawomocnił się w dniu 31 października 2006 r., rozwiązano Pana związek małżeński. Następnie w dniu 13 stycznia 2011 r. w sądzie rejonowym odbyła się sprawa o podział majątku wspólnego, w skład którego wchodziły: nieruchomości w postaci dwóch niezabudowanych działek budowlanych o łącznej powierzchni 620 m² i wartości 100 000 zł, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego o wartości 250 000 zł (powierzchnia 65 m²) oraz wyposażenie mieszkania (pralka, kuchnia gazowa, lodówka, meble kuchenne, meble pokojowe, telewizor, dywany i wyposażenie łazienki). W toku postępowania sądowego zawarto ugodę, na podstawie której dokonano podziału majątku wspólnego, w ten sposób, że była żona otrzymała mieszkanie wraz z wyposażeniem, natomiast Pan otrzymał nieruchomości, wersalkę, telewizor i 92 000 zł tytułem spłaty (w ratach). Nieruchomości zostały nabyte do majątku wspólnego w dniu 6 października 2000 r.

Uzgodnił Pan z byłą żoną, że ze względu na dwójkę dzieci otrzyma ona mieszkanie z wyposażeniem, które w nim pozostało (większość jego składników została wymieniona w ugodzie sądowej i oszacowana wspólnie na kwotę 17 000 zł).

Nabyte przez Pana na skutek podziału majątku wspólnego nieruchomości i środki pieniężne w wysokości 92 000 zł stanowiły wyrównanie udziałów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od kwoty 17 000 zł i w jakiej wysokości, a ponadto do zgłoszenia podziału majątku w urzędzie skarbowym?

Zdaniem Pana, w opisanej sytuacji zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stosuje się przepisów tejże ustawy. Ponadto w urzędzie skarbowym, otrzymał Pan informację, że nie powstało zobowiązanie podatkowe i nie trzeba tego zgłaszać.

Przyjmując, że należący do Pana udział w majątku wspólnym (1/2) ma wartość 175 000 zł, otrzymał zaś nieruchomości o wartości 100 000 zł i środki pieniężne w wysokości 92 000 zł, uważa Pan, że żona dokonała spłaty, wyrównując Państwa udziały w majątku wspólnym, stąd też wartość nabytego majątku była większa o kwotę 17 000 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Pana stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

Z literalnego brzmienia powołanego przepisu wynika zatem, iż wyłączeniu spod działania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają przychody z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej, jak również przychody z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

Przychodem z podziału majątku wspólnego jest wartość otrzymanego przez każdego z małżonków majątku, a także wartość spłat (dopłat) otrzymywanych przez małżonków z tytułu podziału majątku. Wartość majątku oraz wartość spłat uzyskanych z tego tytułu przez małżonków nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Kwestie stosunków majątkowych w małżeństwie reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 r. Nr 9, poz. 59 ze zm.). Na podstawie art. 31 § 1 tej ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny).

Jest to ich majątek wspólny. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba, że w czasie trwania związku małżeńskiego: 1) małżonkowie zawarli małżeńska umowę majątkową, 2) z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie współwłasności, 3) wspólność ustała z mocy prawa na skutek całkowitego lub częściowego ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków lub też ogłoszenia upadłości jednego z małżonków.

Stosownie do treści art. 43 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego domniemuje się, iż oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Ustanie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku wspólnego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału tego majątku, choć, jak wynika z dyspozycji przepisu art. 211 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. ? Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) podział ten nie jest obowiązkowy.

Zgodnie z art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 13 stycznia 2011 r. w sądzie rejonowym odbyła się sprawa o podział majątku wspólnego, w skład którego wchodziły: nieruchomości w postaci dwóch niezabudowanych działek budowlanych o łącznej powierzchni 620 m2 i wartości 100 000 zł, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego o wartości 250 000 zł (powierzchnia 65 m2) oraz wyposażenie mieszkania (pralka, kuchnia gazowa, lodówka, meble kuchenne, meble pokojowe, telewizor, dywany i wyposażenie łazienki). W toku postępowania sądowego zawarto ugodę, na podstawie której dokonano podziału majątku wspólnego, w ten sposób, że była żona otrzymała mieszkanie wraz z wyposażeniem, natomiast Pan otrzymał nieruchomości, wersalkę, telewizor i 92 000 zł tytułem spłaty (w ratach). Nieruchomości zostały nabyte do majątku wspólnego w dniu 6 października 2000 r.

Uzgodnił Pan z byłą żoną, że ze względu na dwójkę dzieci otrzyma ona mieszkanie z wyposażeniem, które w nim pozostało (większość jego składników została wymieniona w ugodzie sądowej i oszacowana wspólnie na kwotę 17 000 zł).

Nabyte przez Pana na skutek podziału majątku wspólnego nieruchomości i środki pieniężne w wysokości 92 000 zł stanowiły wyrównanie udziałów. Ponadto stwierdził Pan, że wartość nabytego majątku jest wyższa o kwotę 17 000 zł.

Z powyższego wynika zatem, że w wyniku podziału majątku otrzymał Pan na wyłączną własność nieruchomości stanowiące dwie działki o łącznej wartości 100 000 zł i spłatę pieniężną w wysokości 92 000 zł. W konsekwencji zatem uznać należy, że w związku z dokonanymi czynnościami ? nawet jeśli wartość nabytego majątku jest wyższa o kwotę 17 000 zł ? nie jest Pan zobowiązany do zapłacenia podatku dochodowego od osób fizycznych, bowiem w tym przypadku znajduje zastosowanie art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy, z którego wynika, że z wyłączenia korzystają przychody z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.