Zakres obowiązków Wnioskodawcy jako płatnika związanych ze sfinansowaniem dla pracowników imprezy (...)

Zakres obowiązków Wnioskodawcy jako płatnika związanych ze sfinansowaniem dla pracowników imprezy integracyjnej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2012 r. (data wpływu 20 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Wnioskodawcy jako płatnika związanych ze sfinansowaniem dla pracowników imprezy integracyjnej - jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 20 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Wnioskodawcy jako płatnika związanych ze sfinansowaniem dla pracowników imprezy integracyjnej.


W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.


Wnioskodawca zamierza zorganizować imprezę integracyjną (piknik) dla pracowników w formie grilla na wolnym powietrzu, która w całości zostanie sfinansowana z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Impreza będzie miała charakter otwarty, zatem każdy pracownik będzie mógł w niej uczestniczyć. Piknik przygotuje firma mająca uprawnienia do organizowania tego typu imprez. Po wykonaniu usługi firma wystawi fakturę na łączną kwotę za wszystkich uczestników.


W związku z powyższym zadano następujące pytania.


  1. Czy wydatkowaną kwotę na imprezę (piknik) Wnioskodawca będzie zobowiązany doliczyć do przychodu podatnika i naliczyć od niej zaliczkę na podatek?
  2. W jaki sposób w tym przypadku należy wyliczyć ewentualny przychód na jednego pracownika?


Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ogólną regułą wyrażoną w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Z literalnego brzmienia powyższego przepisu wynika zatem, że w przypadku świadczeń w naturze oraz innych nieodpłatnych świadczeń warunkiem koniecznym rozpoznania przychodu jest faktyczne otrzymanie świadczenia przez podatnika (tj. uzyskanie przez daną osobę realnej korzyści majątkowej). Przy czym wartość pieniężną otrzymanych nieodpłatnych świadczeń ustala się na podstawie art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (np. jeżeli przedmiotem świadczenia są zakupione usługi gastronomiczne ? według cen ich zakupu). W świetle powyższego ? w ocenie Wnioskodawcy ? należy przyjąć, że przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń powstaje wyłącznie w takiej sytuacji, w której:


  1. jest możliwe zindywidualizowanie świadczenia i jego wartości pieniężnej oraz przyporządkowanie go do konkretnej osoby,
  2. istnieje możliwość stwierdzenia (według kryteriów obiektywnych), że ściśle określony podatnik rzeczywiście otrzymał przysporzenie majątkowe w postaci nieodpłatnego świadczenia.


Rachunek za zorganizowanie pikniku będzie określał łączną odpłatność na rzecz uczestników świadczenia więc koszt imprezy nie będzie stanowił indywidualnego przychodu. Sposób udostępnienia przedmiotowych świadczeń nie będzie pozwalał na ustalenie faktycznej wartości świadczenia przypadającego na konkretną osobę. Zatem Wnioskodawca uważa, że trudno będzie określić, ile kto zjadł czy wypił, a tym samym nie będzie mógł ustalić, jaki przychód przypadnie na jednego uczestnika. Sfinansowanie imprezy (pikniku) zorganizowanej dla pracowników będzie niewątpliwie świadczeniem w naturze na rzecz tych pracowników. Należy jednak zaznaczyć, że w sytuacji, gdy impreza (piknik) będzie miała charakter otwarty, to trudno będzie określić, jaka kwota przypadnie na konkretnego pracownika. Dzielenie kosztów poniesionych przez pracodawcę, przez liczbę uczestników i przyjęcie takiej kwoty za przychód pracownika nie znajduje uzasadnienia, gdyż zgodnie z doktryną prawa podatkowego, przychód powstaje tylko w wartości rzeczywistej i nie można opodatkować ?przychodu statystycznego? w wartości uśrednionej. Oznaczałoby to ustalenie przychodu wirtualnego, a nie rzeczywiście uzyskanego przez pracownika, co - zdaniem Wnioskodawcy ? jest niezgodne z doktryną i literą prawa podatkowego.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.


Zgodnie z ogólną zasadą sformułowaną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Katalog źródeł przychodu został określony w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl pkt 1 tego przepisu źródłami przychodu jest: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 12 ust. 1 tej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, iż w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc powyższe pod uwagę do przychodów ze stosunku pracy (stosunku służbowego) zalicza się każde świadczenie, które pracownik otrzyma w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się więc zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, jak i wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia ?nieodpłatnego świadczenia?. Dokonując zatem wykładni gramatycznej, za ?nieodpłatne świadczenie? uznać należy świadczenie ?nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne? (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa 2003 r.). Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu.

Dla celów podatkowych przyjmuje się ? co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie ? że pojęcie nieodpłatnego świadczenia ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku danej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Do nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych na rzecz pracownika związanych ze stosunkiem pracy zaliczyć zatem należy również różnego rodzaju spotkania o charakterze imprez integracyjnych, a w zasadzie ich wartość.

Wartość pieniężną świadczeń w naturze przysługujących pracownikom na podstawie odrębnych przepisów ustala się według przeciętnych cen stosowanych wobec innych odbiorców - jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności pracodawcy (art. 12 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Z kolei, zgodnie z art. 11 ust. 2 tej ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.


W myśl art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:


  1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
  2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
  3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
  4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.


Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza zorganizować imprezę integracyjną (piknik) dla pracowników w formie grilla na wolnym powietrzu, która w całości zostanie sfinansowana z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Impreza będzie miała charakter otwarty, zatem każdy pracownik będzie mógł w niej uczestniczyć. Piknik przygotuje firma mająca uprawnienia do organizowania tego typu imprez. Po wykonaniu usługi firma wystawi fakturę na łączną kwotę za wszystkich uczestników.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia Wnioskodawca będzie zobowiązany doliczyć jedynie pracownikom, którzy wezmą udział w imprezie integracyjnej (pikniku).

W przedmiotowej sprawie możliwe będzie ustalenie uczestników imprezy oraz kosztów ponoszonych w związku z jej zorganizowaniem, co ? wbrew stanowisku Wnioskodawcy - pozwoli na ustalenie wartości świadczenia przypadającego na pracownika uczestniczącego w imprezie.

Wyjaśnić również należy, że nie można w tym przypadku utożsamiać określeń ?otrzymanie? i ?wykorzystanie?. Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN S.A. ?otrzymać-otrzymywać? oznacza dostać coś w darze, dostać coś, co się należy, na co się zasługuje albo do czego się dąży, stać się odbiorcą jakiegoś polecenia, uzyskać coś z czegoś.

Pojęcie ?skonsumować? oznacza zjeść coś, zrobić z czegoś użytek, natomiast ?wykorzystać ? wykorzystywać?, to użyć czegoś dla osiągnięcia jakiegoś celu, zysku, posłużyć się kimś, aby zrealizować własne cele.

W świetle powyższego, ażeby coś skonsumować bądź wykorzystać należy tym najpierw dysponować, a w tym przypadku ? otrzymać. Dlatego ? w rozpatrywanej sprawie pracownik otrzyma nieodpłatne świadczenie o określonej wartości w związku z przyjściem na imprezę integracyjną, bez względu na to czy następnie będzie i ewentualnie w jakim stopniu konsumował posiłki czy napoje. Okoliczność, że podczas imprezy integracyjnej (pikniku) pracownik np. nie zje całego dania, nie zmienia faktu, że je otrzyma i pozostaje bez wpływu na cenę jaką zapłaci pracodawca. Nie ma więc uzasadnienia do rozpatrywania stopnia skonsumowania (wykorzystania) przez pracowników poszczególnych posiłków czy napojów w trakcie imprezy integracyjnej (pikniku). Należy również podkreślić, iż wśród metod ustalania wartości nieodpłatnych świadczeń ustawodawca nie przewidział określenia wartości wykorzystanych świadczeń. Stąd też, jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi zakupione wartość świadczeń ustala się według cen zakupu, a nie ? jak sugeruje Wnioskodawca - na podstawie wykorzystanego świadczenia.

Wartość świadczenia, jaką Wnioskodawca będzie zobowiązany doliczyć do przychodu pracownika, który weźmie udział w imprezie integracyjnej (pikniku) należy więc obliczyć dzieląc całkowity koszt organizacji imprezy przez liczbę wszystkich pracowników (w sytuacji, gdy impreza zostanie przewidziana dla wszystkich pracowników), a następnie tak ustaloną cenę jednostkową przypisać danemu pracownikowi.

Warto również zwrócić uwagę na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego, z dnia 3 czerwca 1998 r., sygn. akt I SA/Ka 1719/96, w którym stwierdzono iż ?ewentualne trudności towarzyszące indywidualizacji świadczeń na rzecz poszczególnych pracowników mają charakter drugorzędny i nie mogą wpływać na byt i zakres obowiązku podatkowego.?

Końcowo wskazać należy, że w przypadku gdy źródłem finansowania imprezy integracyjnej będą środki zakładowego funduszu świadczeń socjalnych ? przychód pracownika może być zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ale tylko wówczas gdy zostaną spełnione wszystkie przesłanki w tym przepisie zawarte.

W myśl tegoż przepisu, zwalnia się od podatku dochodowego wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

W myśl postanowień art. 2 pkt 1 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, działalność socjalna to usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej ? rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.


Zatem zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych możliwe jest jedynie wówczas gdy spełnione zostaną łącznie następujące przesłanki:


  • świadczenia mają związek z finansowaniem działalności socjalnej,
  • świadczenia mają charakter świadczenia rzeczowego bądź pieniężnego,
  • są w całości sfinansowane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych,
  • ich wysokość nie przekracza w roku podatkowym kwoty 380 zł.


Reasumując, wydatkowaną kwotę na zorganizowanie imprezy integracyjnej Wnioskodawca będzie zobowiązany doliczyć ? w odpowiedniej części ? do przychodu pracowników, którzy wezmą w niej udział, a następnie obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy zgodnie z dyspozycją art. 31, 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wartość świadczenia, jaką Wnioskodawca będzie zobowiązany doliczyć do przychodu danego pracownika należy obliczyć dzieląc całkowity koszt organizacji imprezy przez liczbę wszystkich pracowników dla których będzie ona zorganizowana, a następnie tak ustaloną cenę jednostkową ? po uwzględnieniu zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przypisać pracownikom w niej uczestniczącym.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika